장음표시 사용
21쪽
inter alia didici ex literis Nathanis Saxonici B.Dn. D. Samuelis B nedicti Carpetovii, primum ad ITTIGIUM exaratis,quippo
quibus nomine Prot Synedrii Clementiae Regiae eum certiorem fecit. Hanc Professionem Extraordinariam L r . Octobris diisti anni, liabita oratione pro Ioli. Dallati tractatu de usu Patrum a versus Matth. Scriveneri apologiam pro sanctis ecclesiae Patribus, cum laude aggressus est, & ita ornavit, ut anno statim sequenti MDCXCVIII. d. 3. Martii ab Extraordinaria Prosessione ad Ordis nariam Theologiae transiret. Et tot nunc accidit, quod Pare
tes beatissimi ITTIGII innuerunt, dum in baptismo homae nomen ipsi imponi voluerint, optantes &sperames, THOMAM hunc aliquando avi sui materni, Thomae Veinricilii Archidiac ni ad D. Nicolai, primum Extraordinarii postea Ordinarii I he logiae Professoris vestigia feliciter pressurum esse. Fuit ce te Noster THOMAS i. e. abyssus eruditionis: Fuit fidelis T I GMAS, geminum ossicium factum , ecclesiasticum & Academicum, sancte & egregie custodietis: Fuit in hoc THOMA n stro Apostoli Thomae gelus & amor erga Christum suum sim laris, discendi quoque ardor & studium vehemen quae sinit vi tutes Discipulo Clu isti dignae. Dolendum modo, quod qu si timuit in oratione inaugurali altera hic THOMAS noster, in
Dei manibus positum fore, ut&avo suo fimilis evadat circa tempus Prosessionis ordinariae. Paucis enim post collatum ordi riae Profestionis ossicium mensibus in coelestem Academiam, a no aetatis ψI D. I homas meinriclitus emigravit. Et D. Th mas Ittigius longiori etiam vita dignus, post XII. annos ab accepta Prosessione Theologiae ordinaria, in coelestem Academiam emi
. vid. ITTIGII nostri oratio inaugural altera lit. C. 3. ν) vid Ioh XI, i6. XIV, s. 6. & cons. Thomae Stapletoni, Angli, Tres
Thoma,s res gesta S. Doma clostoli, S. Thoma Archiepiscopi Gκ- tuari UsVMartyris Thoma Mori Anglia quondam Cocella
22쪽
gravit, quam tamen egregie ornavit. Disputationes Theologicas hinc inde habitas infra adducam, huc saltem pertinent Honores in Theologia summi, quos Summe Rever. Facultas Theologica eidem contulit A. MDCIC. die 9. Novembris, exhibita in Pa-
.egyri Doestorali Exercitatione Theologica de Evangelio morsu, amnunciato ad I. Pet. IV, 1. quam exercitationem longe eruditissimam die I. Decemb. pro Loco in Facultate Theologica obtinendo tuebatur, & laudabiliter illa peracta a meridie ejusdem diei in Summe Rev. Facultatem Theolog. recipiebatur. Quo temporis tractu etiam Canonicus Reverendissimi Capituli Misenensis,quod honoris ossicium Professioni Theologicae annexum est, benigne salutatus fisit. Caeterum, quod attinet ossicia ambulatoria, Assessor Concilii Academici Lipsiensia bis fuit ITTIGI . Similiter bis
laudatis Iime gessit munus Decani Facultatis Theologica prima vice adier . Octobris A. MDCC u. usque ad MDCC II. altera a vice die 13. Octobris Α. MDCCVI. usque ad MDCCVII. ejusdem semper termini. Ante triennium eidem etiam ab inclyta Ac demia Lipsiensi Rectoris Magnifici munus oblatum fuit, quod tamen ob infirmitatem, & dolores laterum modeste deprecabatur. Prosessionem 4 heologicam ITTIGIUS quam maxime condecoravit eruditione sua incomparabiliu Sicut vero anteata, in lectionibus suis Professionis Extraordinariae Theologicis Clementis Romani, & ex parte Barnabae Theologiam, explicavit: ita in lectionibus publicis Prosessionis ordinariae porro in recensenda Polycarpi, Hermae aliorumque Patrum primaevorum, & in primis Ignatii, do B ina continuavit, quem in finem etiam Bibliothecam Patrum Apostolicorum Graeco- Latinam edidit. Collegia aperuit tam publica quam privata in historiam ecclesiasticam quinque- vel sesesecularem alia subinde methodo ; de Scriptoribus Ecclesiasticis priorum seculorum ; de Autoribus historiae ecclesiasticae veterioribus, recentioribus, particularibus & Chronologis
23쪽
universesibus; de rarioribus quibusdam Bibliothecae suae libris, super B. Vah Alberti Interdine Religionum, in Pauli Stoamanni Elucidarium haeresium M. quibus accedere debebant,si Deus v luisset, Lectiones in historiam synodorum nationalium a Resormatis in Gallia habitarum. Verum officium tamdiu feci quamdiu Deus,senii vitium alerumque suorum infirmitas permiserunt. Gaudium enimenrum mesorum,& otium IT TIGII prope unicum fuit instructissima Bibliotheca , quae sesectus librorum Theologicorum eorumque pretiosissimorum peregrinorum dicimeretur. Numerus ad jam exsurgit, exceptis incompactis &quibusdam addendis ; & quanquam non tam numerosa sit, ac plures aliae Bibliothecae, pretium tamen in eo latet, quod pura sit Theologica, ex aliis Facultatibus parum immixtis libellis. Diviasio Bibliothecae facta Fuit hoc ordine, ut x. Libri Biblici, 2. Commentarii in Biblia, annexis Conciliis, 3. Patres juxta seriem seculorum, Lutherani serie Alphabetica, s. Reformati, cum Arminianis, es Pontificii, cum Socinianis, Fanaticis&Pietisticis, 'Homitetici,& precum libri, 8. Philosophici, quo titulo accedunt
Philologi, historiae literar. vitae eruditorum, ac epistolae, oratores&POetae. 9. Historia universalis,&ecclesiastica. 1o. Historia particularis Graecia Roman Italiae, Galliae, Germaniae, Daniae, Su cia Hispaniae, Angliae, atque demum Iuridici libri ii. Miscestanea& Disiputationes appareant. Catalogus est duplex T. Alph beticus,seu Repertorium omnium librorum, qui peculiari num ro ari inciso consignati stat, juxta ordines modo nominatos continens volumina tria in Folior 1. Catalogus librorum juxta stariem materiarum descriptorum, continens volumina quatuor in
o. Confidenter id asserere postum, IT TIGIU M nullos libros sibi parasse ad vanam ostentationem hinc maxima ipsi molestia ierat, si quis Bibliothecam multum laudabat) sed potius ad suos sessive praesentes sive futuros ἡ & perlustravit utcunque omnes.
Solebat etiam saepius inscribere, sive judicia Eruditorum de illo li-
24쪽
bro, sive refutationes, id quod, praeter observationes locis suis ad inscriptas, in frontispicio legere licet. Egregia quidem est Bibli theca & tanto Theolmo digna, sed nunc utitur Bibliotheca coelesti eaque perfecta in continua visione Dei. Et quid juvaret caduca Bibliotheca nisi in tempore isctione assidua meduatione
Huturna pectus suum Bibliothecam fecisset Christi, uti quidem
verba haec Hieronymus epitaplii Nepotiani inscripsit. Summam & divinam memoriam ITTIGIUS semper coluit librosque, quos possiderit, optime novit. Cumprimis Biblia & historiam ecclesiasticam VI. priorum seculorum ad umguem tenuit. Non obliviscar rei, quod, dum ante hos 4. annos Hungarus quidam S. Ministerii Candidatus, heic ordinationem in Ecclesia solennem recepturus, germanicam linguam haud tenebat , ITTIGIUS totum ritum ordinationis latinis verbis, Germanicum saltem librum ritualem prismanibus habens, per gerit & prompte absque ulla haesitatione recitaverit, cum maxima
Venerandorum D . Collegarum admiratione. Ex tempor
etiam paginas in Lutheri operibus, aliisque libris a se lectis alleg re & passim longas recensere potuit, ut nihil dicam de congeri verborum exVirgilio doratio,Cicerone,aliisque autoribus es dicis in juvenrute memoriae suae impressorum. studia enim, ad quae
Summus Creator eum vocaverat, sic amavit ut cum Origene adamantius, cum Didymo Grammatico dici posset , &ad finem vitae usque amavit. B. Sebastianum Schmidiu Theo-
Iogum e primoribus Nostrique ITTIGII Praeceptorem, ipso die mortis adhuc plagulam ex inlographia emendase dicitur : s Et ITTIGIUS tertio ante beatam άνα-is die plagulam, ex Hist iae ecclesiasticae seculi L selectis capitibus, a me prius emendatam, sibi praelegi adhuc passus est, ex quo incipiebat plane languescere, & nil nisi meditationes cum Deo instituere. ' Par erat lychnio, & aliis inserviendo lese consumebat. Quot quaeso libros er
25쪽
ditissimos seripsit 3 Quot lucubrationes edidit Quot relationes
optimorum quorundam librorum celebratissimo Collegio Aetorum Eruditorum Lipsiensium per hos XXVIII. annos contulit λ )In Excellentissimo Nagensellio, qui memoria quasi coelesti etiam utebatur, observavi dum ad manus ipsi eram, millum librum typis commississe illum, priusquam ab Amico quodam doetissimo rele- eius esset: Verum ITTIGIUS scripta sua prout ter nuidoque stylo concepta erant,' post unicam talem descriptionem, literas enim ipse non adeo bene ob lproperantem calamum pingebat,
& relectionem prelo dabat. Hoc opus aic labor IT I IGII fuit, quibus officiis suis splendidissimis satisfecit. . In matrimonium sibi duxit ΙTTIGIUS Nobilissimam Matronam SOPHI Α M ELISA BETHAM, Praemobilissimo Ioo, Lm. Antilonio Gimmero Boeshen, Harieditario in Stetsch, Grei denti & lina. Consiliario Electorali Saxonico, & Civitati, Lipsiensis Syndico gravissimo ortam, tunc temporis relictam Co sultissiimi Viri Dn. Iohannis Sigismundi Sullabergeri, Diuotus Schleusingensis Praefecti, Viduam, cum qua A. MDCL b XV. dieis Ianuarii sponsalia,& sequenti die 16. Mentis Februarii Nuptias
suavissime celebravit, neque unquam in gratiam cum eadem redis re opus habuit. At vero, quoniam uxor optima infirma pleruniaque valetudine utebatur, sequenti mox anno MDCLXXXul. d. x Decemb. sine prole in locum piorum communem Beato nunc Marito praecessit. Disceptant alii, num magis prosit libros, an liberos gignere ὶ Dicam egomet esse utrumque ex gratia Dei, cui vult, dat. Sobolis quidem procreationem omnes homines commune habent, docti & indocti, nobiles & plebest, sed bonos libros
edere, si cumprimis sint vere eruditi & utiles, praestat sine dubio tanquam opus difficilius iaciliori, & proprium Doctorum. Et quantas curas ac miserias immorigeri liberi piis Parentibus
1 cons. Act. Erud. 171 o. Mens Maji p. 22 a. ubi ITTIGIORUMFratrum Elogium insertum in. i
26쪽
injiciunt Ut hoc Ioco cum Autore libri Sapientiae e. IV, r. haud immerito exclamare possim : Potior en serilitas conjuncta cum virtute, em cujus immortalis sit memoria s Facile etiam ausim verbis B. Iohannis Michaelis Dilherri, Theologi quondam apud N imbergenses gravissimi & Pauperum Benefaetoris incomparabilis quem, una cum Illustri Viro, Dn. D. MAGNO FET Z E R O, ICto Consumniatissimo diversorum Principum,Statuum ac Reipublicae Norim mensisConsiliario immortaliter ni xitissimo, qui ex Dilhereiano Legato stipendium Theologicum gratiose mihi exhibuit, honoris & gratitudinis ergo nomino,lauda-
dare autem satis nequeo, mentem τῆ Mακα τω nostri ex parte
ireret bin. Interea temporis ITTIGIUS viduus domum'
suam, ceu bono & benigno Patri familias convenit, benefaciendo laudatissime gubernavit, atque peculiare donum continentiae a DEO sibi concessum sanete habuit. Tantum modo ipse cibi &potionis adhibebat, ut reficeret Vires, non opprimeret, nec vinum, nisi ultimis his annis ex Medicorum Experientissimorum jusse,pa cissime sumebat. Luxuriam enim in cibo,potu, olfactu, & vestibus plane oderat, quod uno ore omnes mecum fatebuntur. Mianor justo erat sibi in oculis suis, & hoc modo comprobabat aureum illud: quo minor es quisquis, maximus est hominum. Ad casus fortuito adversos reseram tria. I. Dum ITTIGI-VS Archidiaconi ad D. Nicolai munus obiret, ipsb inter curas c bitum eunte, lychni in candelabro urentis forte oblitus fuit, cujus ignis per noctem ardescens plurim mensae siue adjacentia arripuit
27쪽
puit & consumsit. Diluculo, quando surgere utcunque lebat,
fumus cum foetore igneo commixtus introeuntem Museum facile suffocavit. Animo tamen firmo accessiit, de fugato laetore libros nonnullos ex parte ustos, quorum adhuc quosdam cauteri
tos in Bibliotheca videre licet, liberavit. Ipse ITTIGIUM A. MDCCIII. festo Michaesis s. Angelorum, audivi pro concion Deo & sanctis Angelis devotas gratias solventem pro praestitalia ex incendii periculo liberatione,& custodia angelica. Nisii enim Angeli ex Dei mandato eum custodivissent,& ignem destammas.sent, maximum incendium oriri &misere consumi potuisset. ILoculis eheui meis vidi, obstupui, steteruntque comae, & Obstupem sco quoties cogito, ITTIGII nostri A. MDCCVI. Ae q. sinii
mane templum frequentaturi delapsum a scala, per undecim gradus,&quidem anteriore corporis sui parte, infelicissimum. In hoc tamen gravissimo periculo ex specialissima Dei providentia uadeo custoditus erat, ut AEdem sacram primo intuitu adhuc introire cogitaret, nisi depraesenti periculo admonitus a nobis suis set, dolores deinde quosdam persentiscens. Immortales Deo meo exsolvo gratias pro hac Gratia sua, qua, si excipias levem, dextri brachii laesionem, vivus nobis servatus fuit. III. IT TDGIUS hoc ipso anno MDCCK d. g. Februarii noctu se traditu rus quieti e Iecto relabitur,& terrae prostratus ad horae quadrantem, infirmus scilicet morboque confectus jecit, antequam surgere potuit , quandoquidem selitudo per noctem quoque nimium eidem arridebat. Sed & ex hoc periculo a Deo clementissime liberatus & servatus fuit plane incohimis. Benedictum sit Nomen Domini, cui etiam pro hac Gratia laus, honor & gloria debetur lQiu enim ita fieri poterat,nisi Dominus exercituum ITTIGIO, sicuti quondam Iehosuae Sacerdoti magno Q ditasset: Tu cust Hes atria mea, tibique inter istos mira transitus dabo, sc incede- ne inter Angelos sine periculo.
28쪽
Dicant nunc alii perspicaciores ex D. THOMA ITΥMGIO emicuisse Lumeri zelum cum Brentii lenitate conjunctum; Se ecceri constantiam in vera fide; Lystri gravitatem cum humanitate conjunctam ; Hoepiseri midium pro Ecclesia ; Hul manni judicium ; Geteri aedificationem & pietatem 3 Carproviserum animum virilem ac fortem; Scherreri accuratam sublimit, rem; Alberti perspicuitatem ; denique Lehmanni curam past ratem ac modestiam. Ego de virtutibus ITTIGII Theologicis, quarum magnus est exercitus, ut multa scribam, nec pudor ejus patitur, nec per ingentia ipsius erga me beneficia licet,ad evia tandam adulationem. Sufficiat milii, appellando nomen ITTIGII, per transennam quasdam aspicere, & veritatem coram aspectu Dei asserere. Annon erat piust humanust placidus & simul quietus t candidus & citra omnem aste stationem seriis gravis & serius t atque mirum in modum liberalis Columna erat IT TIGIU S his malis temporibus & murus aheneus: precesque ad Deum Trimum crebras devote mittebat pius Senex. Senes vero ecclesiae quam maxime saluti esse solent. Quo enim infirmior his ultimis quinque annis corpore erat IT TDGIVS, eo firmior spiritu & consilio uberior, eo purior indefendenda veritate coelesti, eo validior precibus suis. Non quidem sonora voce multum clamitabat, tacite tamen in spiritu & fide orare solebat exemplo Molis, cui nihil adeo verbis eloquenti Dominus dicebat: quid clamas ad me ' Cum Davide optimo preciim utique ad Deu Pens respiciebas anima ejus, quia ab ipso salus ejus. x Econtra B. D. Ioh.Christoph. N agensellius, Pare nus antea meus & Tui amicissimus, ex libertate sim Christiana alta voce potenter ad Deum, diversoque linguarum genere, orare solebat. Precatio verbi gratia matutina latine, graece, germanice, ii braice & ex parte laispanice fiebat hunc in modum: Sancta'ind
29쪽
inua Trinitas, parer, FH. cs Spiritus S adsu nobiscum in Auditori nosero, exaudi preces, veni ad nos, ne decuncta per Domnum nostrum 'sum Chrisum Amens Sebia. κυριε ἐλεησων, χρῶ - κυριε
mater duro 3Usum Ghri lumi re. cum oratione Dominica,
symbolo Apostolico , precatione pro uxore, liberis , Mad mi a & Magistratu germanice. Qinbus & aliis sequebatur a 'in' , ',' I item cum Ieremia: κ 'p8ni ,- .eg r 2 N 'n' Claudebatque
interdum dicto quodam Hispanico & peculiari oratione pro co versione Iudaeorum. Hic agensessius,quamdiu propter vires poterat, flexis semper genibus orabat: Ita pius ITTIGIUS. Q re non amplius subit miratio, quam cum prima vice viderem hujus genua cute maerum obducta. De Iacobo Minore, qui frater D mini dicitur Gal. I, I9. Hegesippus aa inter alia refert, quod genua ejus ob crebras geniculationes instar cameli occalluerint. ITTIGIVS sane, quod saepe alii domestici mecum tacite mirati sunt, cutem ex geniculatione adeo obductam habebat, ut, cumprimis in simistro genu, vel ipso insciente particulas decerpere &a scindere liceret. Quamvis vero non inficias ibis, REV RENDE PATER, pium &vere illiunt tum Theologum fuisse ITTIGIUM, tamen coram Deo peccatorem se humillim consessiis est ob amissibilitatem Gratiae, & poenitentia iterata Detunsihi reconciliavit, persectionis, ut quidam temerario ausu faciunt,
sibi inscius. Cum S. Johanne Apostolo prosessus est: si dixer
. Ο Nehem. XIII, 3r. αὶ Thren. III, 24. bH apud Eusebium Lib. 2 histor. reeles e. 13. eons IT TIGII hili riae occillaeculi I. Sesina capita p. 446.
30쪽
mu eceatum non hasemus: nos i os fassimus, s veritaeae in nobis non ent, bH nec non cum Clemente Romano: taurinaeu sumus super terram paenitentiam agamus I Iutum enim sumin in manu amrificis. cc interim proximum neminem laesit, Vel injuria, fra de & malo aliquo affecit. Humanitatem IT TIGII exteri & vicini, interque hos in primis DNN. Collegae, quos reverenter semper coluit, ac Pastores Dicereseos Lipsiensis, quorum XC. facile numerabantur, satis depraedicare non possunt. Quoentibus liber aditus patebat,& pa cis verbis prompte respondebat. Quot Vero verba, tot pondera. πολυλαλος enim non erat, quandoquidem de omni verbo otio rationem reddere in extremo judicio tenemur, neve eximatur dies, peregrinos mox dimitti patiebatur, quo sit c ad officii labores redire posset. Πολυλαλὰ. δε δυνατός συν Θεω, αλὶ F Θ.ῆ. Deus enim in coelo est,& nos super terram sumus,idcirco sint pauci sermones nostri, dil) Sapientissiunus Regum in qui Salomo. Inanes adeo & peccatis contaminatos jocos serio vitabat, neque tamen argutas suas facetias inter bonos reticebat. Tristem haud facile ullum a se dimisit, nisi ratione officii addu.etiis veritati magis, quam voluntati hominum assurgere oporteret. Petentibus Librorum copiam immanissime satisfecito comsilia erudita sive Studiosis, sive aliunde venientibus saepe communicavit, quamvis alias societates dc gaudia mundana valde averso
Placide simul & quiete omnino vivebat PRAESUL noster Sapientissimus , cum praesertim a Ministris Verbi & Theologis requiratur, ut quietam & tranquillam vitam agant in omni pietate. & honestate. Ita enim faciendo docuit IT TIGIU S, ut bis doceret. Sua non quaesivit, sed Dei honorem & Auditorum salutem ;