Commentationes syntacticae

11쪽

C Uiu. u. Exponitur quae sit structurae, de sua agitur, vis aepotestas quae iue eius varia sini genera et modi.

Siri in ultra qui iliritur rigo pelenda est sciti nato quodam lingua latinae8l a dis . llo Ora tionen ranun inper emna ere conatur, ut notiones sola cogitatione

perceptae repudientur, res ex ipsa vitii petitas principem locum sit ineant uuius studii laeulentum perimen hoe linque idionia est eius enu in uni, rerum vis ei onsilium hoc est, ut in peraedicamisim rei alicuius' nillinis res in eui qualitas inhaeret sit tituatur, eaque ratione quod proprie de sola qualitato valet ad rem ipsain roseratur. Est autoni haud dubio maior in oratione vigor si aelio aliqua vel essectus de ipsa re praediretur, quam si de eius rei qualitate. Itaque cum Iavius dieit 27, 44, tuis seu editi errebinu, ubi ipsi consules ut terroris auctores deseritamur, sortius ei vimrosius est, quam .dixis ei aedis emini miluo Meendi genere aliis locis utitur, ui as, , t --- ... - in vire dixi: habratem, Brachyliae necem et M u in ino . . . ina n. Similo diserimon ost

tam eum 40, 5, 10 --mque Mnam isti mus -- uni immoreris, ubi perbolis ei more sit dicere potora sinis ea consociatu minat iam vero qui paullo studiosius schubis structuras vim ei aurem in insta veriti eum haudquaquam lugero potest, quantas rursus varietatis in se semina tolementa contineat. Nam enm in praedi arido pro qualitate quas rei alicui inhaeret ipsa res substituitur hoc tiequaquam litini vii habet quasi subiectum illud, si per se solum omissa qualitate specletur, semper et nocessario a praedieat alienum ei diuinum esse doma nunoeteo pacto istis opax sit , mino non solum seriresen, ni sui Octo iam silvis linum aliqua eum praedicato e miluniis πιι, sed tam eius sirecturae larina prima et vetustissima Miso visetur. Nam minima sano in hoo gener audaeis si si subiectum iam per so solum praediculum recillere possit. Velia in his apud Livium exemplis suis subiecis lare dolano suris iniri si lint:

12쪽

quae inter subiectum et praedicatum intercedit augetur quona puluinis dioeui modus inditatur quo ex subiecto praedicatum Originem eapit. Ab hoc enissimo simplicissimoquo dicendi genere plurimum tum audaciatim possim olore distat ea vitis sim me forma, in qua subieci per se sininulla in oratis in praedi in eo minio si tum igitur quas oua, de dictuin ea praedi eat i iis in acti in coalescit, ut in plano notionem essetant id ius quod in alter utro valeat in in rivo adero necesso sit. Huius

generis lueuientissimum exempluvi hoc est eum subiecluni. quia notion e significatu prorsus contrarium est praediealo quali latet adscisci negativa vi praeditani, ut d aedicatum accommodari possit qualia sunt apud Livium ei li, terrui a inuos

Non minorem audaciam illud dicondi tonus abol in quo tantopor subiectum et praedicatum differunt, ut ne ad candem quidem notionum classem pertineant, tum praedieatum notio, quam dicunt, abstracta sit subieelum hominis vel unius vel eo in

erum meum in eqvites, nina sinu quisque innuariora , in raeiam Neiι ---Huin deleta . . . eis si cons. quae supra p. 10 attulimus 45 42 9 et 36 24 12. uius itur audaeiae signita et dux positarioribus scriptoribus Livius fuit, nam a Ciceronis Sallustii ster ris usu haec prorsus alieti esse recte miniadvertit stipe lius in

- - α---- ρε αλιι n, cis vlelerrimum facinus rideretur. Ilailiu cum his duobus quasi prininis inni liuius strueturae vita et progressus contineatur , allero . in quo subiectum iam per se solum sulficilis recipiendum praedicatum, altero in quo subieci si perso spectetur nulla cum praedi in om-

13쪽

munio est, facile appare infinitani quὲindani inter utrumque usus varietaten interie tam esse, in qua vel liti, vel nauius audaciae si pro ea quae subiecto cum prae--- iulareta is tibi et communione. Aiquo in iis exemplis maximis laedi latius simistin se eonsilium ei finis: nam summo semper studio lingua ei iur, ut pro qualitate rem e vita petiit in substituat. Nasellu ex hac re lio conlmodum,

quod Si iii actiones quae praedicato expri initur . vultin lalis si lii dii significatio insit, res illa etiamsi anima careat, lamen facito personae speciem assumit quo

mores 33 8, laetior ea quam pro Neceam iuntiata . . . regem erosit, ι . . . Itaque recussimo illiniistius in programmat s. l. p. 4 dicit primarium huius structurae sontem personificationis studium suisse, quo sane mimim quantum Livius delectatur. Inest igitur in hae dicendi rasione magnum ad rutioneri Ornandam

alnumentum: aumata lange plurimum laudis et elegantiae in iis simiciso rum demum litigii lausa sibi adepta videtur, si in insuasis loeum non res solum persesonae specio indutii, sed vere hominis persona substitui possit. Nam hac rationis somna induela aclio in praedicato posita eum in modum corroboratur et extollitur, ut ad simplicem actus vel molns significationem consilii et voluntatis noli necedati His locutionibus cuivis apparet quantum roboris e ponderis insit. Sic apud Sallu

6 2.9 antum Cumiatiis ussit is imperator erroris uuia rat . . . 45 39, quos Myhuaerea captu . . . concurmis ru , pleri ηι mem mus 34. 3 13 eredibile iniacium Thraa non mutis feriι. Audaciora quia noli auctoris in clion praedicati magis

immi λιerfectris in eo diu μἐι. cum igitur in variae ratione 4uam quodammodo potiem huic structurae ininiis re possint, eximia sane ritu formarum eius mullitudo ei varietas prout

14쪽

15 aut aretior aut laxior subiecti cum praedicato communi q. sui se prout persona vis et lolio nil in subiecto magis an ii praedieat elucet aut deest orni in o. Itaque priui sane adspectu opus dissicile videatur si in tanta varietate, cuius tam

Miluilo sitos, iam ineresi transiliis sini, eris qua alii genera eo iuuere universimque illain maleriani per suas asses disponere velis sed aceis alius romani nil aliqua tamen via dividendi et ordinandi ex praedicatorum potissimum diserim in aperitur. Sunt enim qui indam praediculorum genera, ad quae quasi naturali quodam impulsu haec glires diluta inlluestis tur cum in aliis minus reqtiens sit. Atque in illis quidem primum locum oblinein ea locutiolies, quibus animi assectus et pertur--ones e uisuntur euius rei ad ea in est quod ani nil eonestationes maevehementiores ex magis ad viuii exin ora videntur, si a re suo quodam naturalivior e robore praediis repetantur, quam si a quesitare, piae ei se ipsa nusquam existit, sed alii semper rei inhaeret. Sunt igitur alia admodum in deliciis

Deindo magnus quoquo eorum praedicatorum numerus est, quibus noli e ciendi, procreandi. missae omnino inest velut iv. 3. 2 d. hoc intersalsi dant res tranqitilla in urbe ferit 6 4 5 dies deinde praeatituta nyitaliaque pomur . . . instulas oboedientes fecit; 9,43,l clamor in latis perlatus il in e voetus procu putris

declarabaι ... 28 41,1 pater vir inue intra rei tui es aeri documento sint; 28 39,17 et diriιι- et restitutum Rammmm fide . . . serpatae documentum omnibus gensibu fore. Sequitur deinde in tigri et multiplex eorum praedicatorum turba, qua morum aliquem et mulationem vel in hominui vita vel in remim natura

exprimunt Aiquo ho quidem retius quam laxo parua quantamus is nonum variolato iso uno saeuo apparet, eum se tores, qui paullo audaciores in didendo sint, ipsarum sem rerum varietalem in hoc dicendi genere initiali sint et modo hin mod illis quas inmmoda sibi Horonis delibaverint velut iv. 24 ,1

15쪽

tiatione tumii sita vinitimi Aim obtinet smin in usu scriptorum haec linius sim tuos species tantopere inter sui simile pri parum ui suo splendiue suaque s equentia

illarum memoriam iuulammodo obseuraverit sed habeni tamen line quoquo missquasdatu subtilitates sitam lus ilignit alpin ita ut qui plenam si intestram eius sim turae imum nem dum lirare velit ne haec luidem genera neglegere possit. Primum igitur eonsideranda est ea species, in qua participium eum subsis

livo e iunctum in casu aliquo obliquo, et eo quidem, qui a verbo pendeat, positum esurii autem lineis sum ea saeuitate, ut innes eam obliqui ad mi , eiuraunaecommodentur in his principem risus ludum favore ei studio serii torrem uid

dubie oblinet Aeeusativus no mirum est in ea structura, qua subieci loco posita iam aeeepta scriptoribus latilii quo arte ab iis ulla suerit, etiam usum pro obiecto linguae placuisso illi quo indo quoque uborem variarunt locutionum copiam procreari videmus exempla in Liv. 4 26,l proditum unum imperii ius ali queos a Num ... -- m- anemo intes, quam ructuram pro Memmiis quem, ani

in aeuum vestimo armores, quam in nominativo sine lingua saliua sibi minuuix; mini eum in nomitialis ea si liniui structurae liberias, ui etiamsi milia substa iis eum praedientes minimo iniere edat iam acie structura laeus sit, in Ade sativo tum solum admittitur is substantivum quod pro obieelo est iam per se aliquam eum verbo praedieativo eommunionem habeati Miretur lio aliquis;

16쪽

nuino ei in ero per leges lingua generales se i tamen illa repudiet ei rei tui alteram proin ei exeolai, nulla eris vel aperia ea Mi permota, sed arbitrii eri damon litabilis ex soricii impulsu ducis. Erit autem ino' notus uberius copiosiusque do inis hae ro ea lumendum D

constivus a verbo praedientivo pendens exiguum tantummodo usum iii haestruetur babet, euius rei caussa facilis est ad inlossusndum non vilis enim sunt

Fert tui institutae a nobis tu apstionis ratio, ii eius legis, qua in il pri proposuimus quamque certissimam esse accurvi quaestione cognovimus plenam indubiisti alitque demo

strationem, quae omitum exemplorum nummi no eontinetur, insita domum exhibere possimus. At uiit iuni praeiser eos lutos quos supra in Anno 4 miniimus duo lari quorum ea si natura, ut primi adspectu legem n utram infirmare videamia, si Meuralius inspi ias ta eius ac pol istiem eun ueni. ut ne nimis illi eoruui ieeiora , qui mimis ri se in his hio hahitant animn sollicilia. Abstant vel, donec eo perventum stiphit graviores dubitationes pariani. iam nune verbo commemoraiadi explicandique sunt. Alio lociis est apud Ciceronem Tusc. l. 12 27 - metoni is ei sero m. . . qua Haruinis isset yrao i nec sunt cum eo a se re ninexiolata fam me labia resistisne tanaeissent, nisi haerere in or nn mentio A. . . In hac locutione caerimonisu riolam is γλιδ ressione Mancire cum rem se vocabulum signisse semoni ab ui inimias ei urit inimis; si se apparet itine eerie signineatu id verbum eum sola caerimimicis nolisno sine participio istini litigi noli po*ς itaque in oe x in Illi r solli tilletur quod supra pro eris adfirmavimus, secuexatiuuin obieeti in hae struetur non admitti, nisi ubi subsumitvum iam per se solvi sine participio si eum verbo praedicativo copuletur plenum

prini adspectu contrurium e adversum videbatur mox vim gravissimi pro nostra regula test monii aeripit. Xam praeter similitationem μυ--ει verbum alteram habeti magis etiam sibi propriam et alivani. umflrn apidi Ur At ressique qui optime cum v e seriinonias coniure potest dam vero hanc significationem certissimum est, etiamsi in illa incutione non inris expressa ui, tamen et uellam sentiri ei via in qui dammodo illi si eiurae muniisso. Xam nunquam profecto hoc genere dicondi Cicero usus esset, nisi duplex illa in verbo Uninire significalio hiesset, quarum Hiera certe ad notionem aerimonisis optime convenit. Eadem plane res est in loco uesaris de bello Gali mmatum poena sepia perfeltis, in imi cremaretur. In sine exemplo sequi telnporalem significationem habet hac sententisci ἐὴ - manι sset. me in aeque fur, ut . . . Si l idem verbum hoc Ioeo motum quoque .sequendi signifiear' polusi, a ui ad hominis illi siro obirem si notionem reseratur cons Liv. 7.29. Sami trium iam ne in Varte sessum Pyrrhira o tis, 'V-- rei sereri. Quamobreni non ad solum attribulum, sed etiam ad eam rem personantis en attributum ictaei Li in his exeniplis verbum praedicativum refertur. , .. , . . . - ,

17쪽

-rba , quae is a genetivo contini num velut iv. 10 3l l adeo ne infeliciter

L. Sciri, et, aeeumitiis' et damnat si prerunae eremiae ab re Eadem panisa et ruritas quam in genetivo observavimus id quod iuro mireris etiam in Dativit me adi cui vorbo coniunctiim nam cium per so ipse is casus facillime se frequentissinae cum verius coIisocietur, in hac structura parcissime eo scriptores usi sunt,

Sequilii Ablutivus casus qui non eat solum ob caussam accuratiore cognitione dignus est, quoi in eo Nirsu linguae secunditas egre ii excellit, sed etiam quod hae huius structura forma, quas ablativum sibi vindieat, si ex temporum

ordine huius illismaiis incremonia et progressus considerim vetustissinia si Nani ρrinis ei quasi iuvenili huius structurii uelati, quam ex Plauto murim ei Terentio novimus eum in illis eripioribus eius formae, quae nominativum tabes, vixdum pruna initia eo armuit ablativi umis iam sere familiaris est. lentin quamquam is

lianc onsus nondii in magnam se copiosam varia mim locutionum ubortalom succre- Verul Sili metii pauci Squo tantuni in nil sorti illi itit strictus erat sunt uinen eao ipsae haud dubie adpropinquantis laturitalis iuui praenuntiae iaculiones Uus M

eentiniani dicere, pii opus furto sit. Formula vero imus ηι his temporibus iam prorsus obsoleta est. Vorum in eius uiri u Qqui locum mox laetissima variarum locutionum quae ablativui lialu nt propngo succrescii Liv. l.7. to ore tu praeemto, at hi numero ariton remium trahebant; -- l eonei us prius uoluntute plebis agro

18쪽

illis vetus mas aetatis reliquiis discedas facito unusquisque eon dei miram minuitas ei elegantia dolociauunon inesse in quibusdam etiam tarentem qua dam nilestritudinem quamne ini artifici seriptores ad rationsilii omiandam Utisunt. Sed sunt praeter Me quaedam adhue huius diomatis genera, quae quam

quani et ipsa haud dubio vim norvos orationi conciliani lamen et propius acco duill irpnus dicundi vulgare et magi commulis diversoruin scriptoriam simiel aequa hillore studio ab omnibus frequentantur. Eorum generum prius illud est,

in quo genetiviis participii eum substantivo coniuncti ponde ab nomine substantivo velut iv. 21 46,10 aerarii dirarum rimi; 28 i, μιρο ε -- - priori P iri γε petrati belli tit1 his fuit 28 4s 8 palmam belli Puniri putrini petis4 30 40 7sinitio si belli se eo iiD Ioriam et M. Sed in hoc quoque genere maioris euiusdam au ductu dux ol nucio Livius si, b itinere trito et vulgari nilius ille lihontere volitiis. alia sunt: l. 2. si ob iram interferi ut eo donimi obtrivicati; la, 3, emi cierin spretorum deorumst . . fusisse 27 8, emis uni tum ruri conci sinu innita

genere vetustior in scriptorum coiisuetudinen et verreundiam quandam Livius perrupit. Nam illi recti silia iam a viris doctis obgervalum est, Cicero, caesar,

Sallustius liano sibi in hae siruelitra legem seripserunt ut reliquis praepositionibus,

19쪽

quibus ninino locus si in huc constructione utantur ab his tribus M, ropter ab significatione causali eonflatilissinio abstineant. Livius primus hoc discrimen Mistuli se hos quoque quasi exules eius structurae iure ac civitale donavi tu volui: 9 da Uiid his imos ob interpellitiam ut editiem iraeu 23 20 4 ob separata b Aec risia imi ut 22 36 6 sibi os ad re . . . yrmier territo rutiis holithie noris proifi 25 15 7 ropter obsides iv per interfectos l0.3 2 ira ab acceyt mmere&de . limulabat; 23 36. ob re bene gesta molenter laeti . Ultimo deniquo loco illud huius idionii lis genus omniem randunt orit in quo participium pers passivi per se solum sino substantivo pro substantivo orbati posiliani est cuius struetura ni ui s. ic mona primu lanium in ilia apud Livium summum iam abundantiam inveniunas volui Cicero orat portit 3 3Il haec proprie

Continuabitur.)