장음표시 사용
11쪽
Ia CAP. I. S. VI. DEAccENT. RAG. VIII. IIembr. II. Vocalium V. Iongarum natura est. ut per secum sua consonante absolvane syllabam simplicem, nec constituant compositam per attractionem sequentis literae, nisi in fine, Ut
Accentus est Ch Macter. qui vocis syllabas conVeniente ele Vatione Vel depressione,moderatur, simulque distinctionum aut conjunc ionum signat spati . Estque Vel Tonicus vel Eupi onicus.
AMiculus I. De Tonico. Accentus Tonicus consideratur vel A. Ratione usus distinctivi & conjunctivi, & sic a S. in universum ejus sunt figurae. aliique supra, alii infra lineam seu literam scribuntur. I. Distinctivi Accentus sunt in universum et 1. istit. Prolaici ct Metrici conjunctim). Horum sunt Imperatores tres supremus Silluk -- cum
adiectis duobus punctis :) Soph Pasuli dictis
definit versum instar Pulicti Latinorum. Athnach prioris uicarius Colon designat. Merca malip achatus - sive Ilerca cum
ali pacti, est praecipuus post Siduli Rex in libris metricis. Reges 4: fgotta Saheph haton Tiphcha - posterior in Prosa, ct anterior in metricis, uti & Rbhia Comma indicant.
12쪽
Reliqui Reges minores sunt Accentus subclistinctivi, atque semicola & semicommata notant: sid autem Vocantur & signan
Inter Ithibh S Mabacis, quod ille fem er
ante Primam tantum Cocis literum 9 quidem ante ei ua vocalem scribitar, hic ν. semper ali
a. Nomina nonnu rum Accentuum recen- riori a ellatione interdum, variant. 3. Omnes accentus regii scribuntur fu-
circa accentus obfervanda sunt duo, I. Sedes nativa accentus Tonici. a. Translocatio quidem: O vocalium ob utramque mutatio. Reg
13쪽
x4 CAP. I. S. UL DE A ENT. REG. IX. Reg. IX. De Accent. I onici sede nativa. Membr. L. Quaelibet dictio natura unicum Accentum Tonicum possidet, qui eam acuit . vel in ultima & dicitur Mura vel in penultima Syllaba & dicitur mel 9 nunquam in antepe uultima.
Noti i) Si duo divers accentus simplices sint in ejusdem vocis diversis S llabis, posserior tantum est tonicus S acuit; prior saltem Diee Methegh suspendit decore Syllabam , ut
tendendi vendunt in elevatione Soeliabarunt sed semper tunc attolienda Soeliaba dignoscenda .es e Regulis de natura i sede Accentuum, qua nihilominus accurate tenenctae sunt. 3) Ouidam a. horum acςentuum geminanetur in voce natura Penacula, vel des rente ingeminum schva aut Patach. Membr. II. Accentus e regulari sua natura ultimam syllabam occupat, unde Voce a fine crescente, ad illud incrementum Accentus regulariter descendit, corripiendo communiter Praecedentes Vocales longas in oppositas breves , Vel utrasque in 1cliva. quod es generale fundamentum mutationis
ealium , S specialius suis locis decl. c.
Excip. I Accentum non demittunt ad Miltimam, sed Penacula manent, quae term L nantur in servilia Vi verbale, n vel In . I
14쪽
CAP. I. S. VI. DEAccENT. REG. IX. ET X. Is a) n locale para greum se erDeit vocem Penacutam; Praeterquam si Praec dat flava geminum in Nominibus , o in ve his itava quodvis. Membr. III vocis in literam radicalem
M Vocalis longior habet accentum, D p; nisi vel sit ipsa radix, ut ny , vel terminetur in ri Vel brevis vocalis' altemnet pro longa, per R. 7. β) Cum vocales sunt ae luales, accentus
comitatur ultimam, ut Excip. Penacula sunt nentia
Reg. X. De Accentus Tonici Translocatione & vocalium ob uuamaue eius sedem mutatione. I a
sedem nativam majoris 1iUncrionis Accentus, Imperatorum -- ct C plerumque, Regum & ducIs Itampe, reliquorum minorum rarius, Vocat breves mutantur in longas scilicet-ultimae & Penultimae θllabast, ct .. penultimum e ge manu an , ut Is' pro Is . Retrahitur Accentus
t) Con unctivus, ex ultima in penulti mam Vocala Ionga notatam ob subiequentem Vocem monosyllabam aut bisyllabam Peuacutam, ut ridi, i
15쪽
a6 CAP. I. S. VI. DEAccENT. REG. X. Not. Ultimis stllaba e qua accentus se , t tollitur aut retrahitur9.. corr*itur in 1 l
nec proinde illa vocalium musatioI ; α) AFarticipio proesenti Kal, nis tamen desinae an literam quiescentem, ubi tunc nihilominus
Accentus retrahitur , at νOCalis non muta-
eur. Nec m) in radicibus orma nec γ)in prateritis pluralibu3 quiescentium tertia n. Nec in pluralibur absolutis. a) Retrahittar Accentus Conjunctivus, ut θ' interdum minoris di tinctionis,ob particulamne, non, nec non Ob 'i conversuum juturi terminati in literam rassicalem ΖΠObilem, quam immediate pracedunt duoe vocales lon-Κα , quaTum Psisertor tunc itidem in analoapam brevem corripitur , nimirum .. in υ
vel I in chatuph, ut: 'It 2 Pro l et) Fetrahuntur Euphoniae causa At centus majoris distinctionis Neges
. ex ultima in Penultimam; - l αθ in verbis terminata3 infervitia ' vrrecedenteschua, quod tunc simul In νο- lealem illam, e qua Ortum es. redit; Plerum . que tunc rursum Prota sen. ut
16쪽
s) Interdum etiam talis accentuS retra hitur ante 'π.. a iam Dem. .. in .. correPt'
Denique retrahitur Aecentus major in s. his vocibus, 'Prre,
Membr. III. Trajicitur Accentus conjunctivus, ut & minoris distinctionis, e penultima ad ultimam, ob praefixum conver-sivum praeterici, in personis praeteriti pen cutis praeter primam pluralem si nempe sequens dictio accentum non habeat in pri- a syllaba, ut IT DI a Membr. IV. Ablatio Accentuum fit per lineolam Ma Ioeph, corripiendo itidem ante Consonam mobilem in rine VociS, .. in , ct cholem vel alternans schureho in , cha-tuph, ut
17쪽
28 CAP. L S. H. DE AecENT. REG. XI. ET XII. Articulus V. Reg. XI. De Accentu Euphonico seu Μetheo.
Accentus Euphonicus est, qua tonico praemissus, Syllabam suam decore suspendit, ct dicitur Meth*h, rectaque Virgula notatur sub litera. Apponitur autem Μetheg: . i) Tertiae Syllabae fimplici ante Accentum Tonicum, ut InΝ -
tonum) ante schva, ut g) vocalibus brevibus ante schva, si valeant longas, ut Pro vi vocalibus ante stava compositum, ut 'Dy'.
si Post chirek in laturis Verborumn , ct iren ut iri Π ' ' O Saepe ante Dagesch sorte in polysyblabis imprimis ' Conversivum habent1bus notat. M E duplici causa, eadem voce pstat esse Methegh. S) N Peritur etiam interdum Methera initiale an testava , quod vulgo Gria dicitur. Reg. XII. De Discrimine .chatuph a .la
18쪽
NOt. or auitem concurrenti m sic gemen
rum pose rus subgutturali sit in I Eaba conm
II J Quoties in fine Vocis ante consonam mobilem existens accentum amisit remque hoc semper sine duobus punctis ut: npri
De E mologia, seu Notatione Vocis: Nominia, Pronominis, Verbi, Particulae. Reg. XIII. De literis Radicalibus & se 'vilibus in genere. Ratione Etymologiae I. Vox est vel primigenia seu radix νῖ,
nempe 3. persona prael. primas Conj. Kateribus communiter constans literis, ut
19쪽
go CAP. II. DE ETYΜ. REG. XIII. AT XIV. aut si qua d. VeI 5. lit. constet, ad 3. Ted cenda ; vel es derivata; quae fit a radice, Vel sola Vocalium mutatione, Vel literarum servilium adjectione aut mutatione, modo Rprincipio, modo in medio, modo a fine, modo ubivis. Talia sunt nomina ct Verba, utpote verba: mon2 vineam corrupit. r. in .
re . suntque numero XL hoc mnemon. Cominprehensa: Et quidem semviunt ab initio tantum; Inri a is,
rio ου Me ; nr ubique servire possunt.
II. Utraque vox est VelPerfecta, in qua 3.1iterae radicales servantur; Vel imperfecta, in qua supprimitur litera radicatis Vel una, vel duae. Nol. I. Dantur B composita, qua ta men amellativa rariora sunt; Propria sunt Plurima. rNoe. a. Galdari plerasque Voces cum Hebraeis communes habent, eas tamen disserentes DictatIσω b formatio.
SECTIO L. Reg. XIV. De punctis literarum Radic
20쪽
CAP. II. S. II. DE DIST. REG. XV. ' MMensuer, II. Prima radicalis litera, hostpraesormativam servilem, sumit schva, ut ' ps P.
Membr. III. Litera quaevis tam radicalis, quam servilis abjecta, Vocalem sua' vel quandoque cognatam) reiicit ad praecedentem literam, cujus punctum tunc perit, ut m a IId.
De Distributione Literarum servilium, &appropriam speciatim singularum servilium puncto.
Literae serviles vel sunt essentiales Voci, vel extraestentiales. A 'sentiales sunt. quae essentiam Vocis eonstituunt; ct si praefigantur voci, dicun- tur Praeformativae; si lassigantur, A ornamriva, ct comprehenduntur voce technica 'Panevn.
Reg. XV. De Literis Servilibus essentia-
a. In Nominibus sermant Numerum &Genus; in verbis Tempora & Conjugationes. Vid. R. I9. & aa. B. Extraesentiries sunt, quae constitutae Voci superadduntur; & vel I. otiose in me