Morborum puerilium epitome /auctore Gulielmo Heberden, regi reginaeque Britanniarum medico ...

15쪽

S. D.

HABES, Vir exime, in manus tibi et tutelam traditum opusculum minutum Sane, et exile, in quo iiihil sere quod non dictum ab aliis, plurima etiam trita invenies. I amen res magna in primis, de Valetudine, de viribus, de vita puerorum OnSulere, ut integra sit, et ad usus reipublicae servetur incolumis. Quam medicinae partem nescio cur scriptores optimi Videntur praeteriisse, et quasi inse se positam despexisse cum ad morbos, qui nondum invetermerunt, curam nostram essicaciorem ore sperandum est; multoque magis expedit corpus ne fiat imfirmum providere, quam aegrotan Postea restituere Itaque mobis propositum est

16쪽

hanc medendi rationem, quae in pueris curandis versatur, ab anicularum et ind-torum ineptiis ad severiorem artis discipliunam aliquantum revocare 'et cm tam nova adjiciendo, quam inutilia recidendo conari illustrare. Tu Vero, Vir egregie, nostris seve inciniis patrisque amantissimus qui fuisti, filium, ut soles, benigne accipe et sine ut palam glorier Te principem medicorum, e literum pauonum, nobis quoque amico et UD sidio esse. Vale.

17쪽

PRAEFATI ...... M. Vii

Cap. i. D ictu Puerorum IC . it. Quae Vomitum mo-

Cap. iii. Quae Alvum sol-

Cap. iv. Quae Alvum om- primunt Cap. V. Adversa Valetudi

Cap. i. De his qui semianimes nati sunt 1οCap. vii De nigroColore 1oCap. viii. De Μeconio. IICap. ix. De Icter . . . . I2Cap. . De Aphthis.... 13Cap. i. De Singultu . 15 cap. xii De Stomachi Μo bis 16 Cap. xiii De Inflatione. 17Cap. xiv. De Vigilia. . .. 19Cv. v. De Lumbricis I9Cap. xvi De Vomitu . 21 Cap. xvii. De Alvo .... 23 Cap. xviii. De Alvo lasa. 28 p. ix. De Ani Procidentia 25

Cursu ex aribus . . .. 39.

tione 40 Cap. xxxvi. De Tusse . . ICap. xxxvii. De T se Convulsiva 42

18쪽

ORDO CAPITUM.

Cap. xxxviii. De synanchetracheali 44 Cap. xxxix. De Angina si Cap. H. DeFebre rubra. 7Cap. xli. Demorbillis. 49Cap. xlii De Variolis . . m. Cap. xliii. De Variolis vac- cinis 53 Cap. xliv. De Variolis pusillis MCap. xlv. me. Febre ueriti 55 Cap. xlvi. me Febre Me

Cap. xlviii. De Morbo

ceratione 62

19쪽

CUM semper optandum est, ut, quam tum possumus, ausis ipsis morborum occurramus tum maxime ubi de pueris agitur. Alii luxuria atque intemperantia, anxietate atque desidia, corpus et animum tangunt; unde in morbum incidunt Ocyras, et tardius recreantur. Hucis autem absolvitur meducina puerorum;

Non assisama himnera, non illis epulae nocuere repostae.

Quod id corpus eorum fragile et infirmum assiduam curam postulet si homo edatur quidem in vitam debilis et rerum omnium inops at est quaedam iacultas sui consere trix naturaliter innata omnibus, quae, licet amicta nonnunquam et oppressa, tamen multorum medicamentorum auxilia neque desiderat, nec fert Proinde naturam ars

20쪽

PRAEFATIO.

imitetur, atque illius vestigiis inhaereat. Solvantur fasciae, dematur inutilis cibus, ne artuum jactatio et incrementum cohibeatur,

neve stomachus gravetur et concoctionem

impediat. Quam enim praVitatem membrorum, quam diuortionem ex illis natam solemus deplorared ruditas etiam quam tam partem morborum puerilium una complectituri Siquidem modo Vomitus est, modo alvus fiasa, modo inflatio, modo tommina, modo Ventris minor frequentissi anumque est Vitium quo cibus acescit. Ad cruditatem quoque nescio an pertineanta inae lumbrici, vigilia, tabes, debilitas, pustulae, et distentiones membrorum, quibus omnibus pueri maxime opportuni sunt. Cum ero cernimus lac in uberibus matris

a Deo esse praeparatum, cur non ars nostra

primos iaciat cibos lacti quam simillimost Quid enim quispiam prosecerit medicamemtis conquisitis et compositis, si nova quotidie ingesta materies nova pariat malit si mum, ut mihi videtur, sanitati puerorum