장음표시 사용
161쪽
in persectis optatiui ante ultimam stilabam quae propriam diphthongum destruunt εἴδω
Secunda vox dualis numeri & rectus, io τοι με ων Catiuus pluralis nominum quartae infle οἱ ,
Secunda vox dualium in contracti, nomini sui enim pro
bus cunda classis pris diphthongου Verba,quae augum eti gratia in praeteritis de . λαοινὴ
struunt ei praesentas . - olus λαοι decundu tertiae personae subiunctivi ver cuti λαοι borum inice tertiae coniti rationis. lSecundae perlonae passivorum eorundem.
Optatrui passiuae vocis verborum qu es se
cum nexa appellantur in coniugatione se-οψ Οιν.
Qua destruunt diphthongiam propriam. Apoltropha quam vocant, familiaris est Mnequens comicis Latini antiquis praesertim, ut passim in Plautinis fabulis reperitur.
tat illi huc ituruI Uturus est. isa se pro ira est.
Certust homine eludere.raeertum e t. pem Deo Dergis ne huiusmodi ubi non vocalis tantum, sedis conso . naias deleri consueuit. Atqui nos patrio sermone idem facimus, in metris in oratione soluta, iamiliari, quotiescimqtie vi alium concursus inter duas dictiones obuia venium, ut
162쪽
Qnantitatem. Defectus. i. ablatio Iemeti Vel tepor vel elemε eor diminutio. ablatio geminaatae vel simplicissillabae initio di clionum. ablatio Iemsiti l principio dictio
cd producta votalis bite porea corripitur , aut prO- ducta natura sthreuis. abiectio ullabae I medio dici ionis. de hac infra. abiectio vocalis non iminuta syl Iaba. quad alterasse minatar cosonaeium amittitur. abiectio unius cosonantis. abiectio syllabael snea Transpositio elementi. ransumptio iri mutatioelementi in aliud elemctu. Sectio, resolutatio c6positi se
abiectio litterae ssne dictionis ablatio vocalis sequetis vel Lirisi commixtio in dipbthongum.
superest nunc ut videamus quam variis modis asscia tur dictiones, pter eo, quos docuimus supra in explia candis illis notis, quae 'αλ vocantur. Sunt autem xx. secantur primo in
. . - Δ abudant vel thur, huius spes fulix his aduersatur
resolutio diphthogi vel syllabae in duo. χον suo ν
additio vocalis in medio non faciens sylla
eiusde eon nantis ad ditio non faciens sylla
sit modis septe, pro 'μοὶ cap a.
163쪽
λί. 0ηματων πο χλη Π, ince λυσυπὸλ θον δhν Neutro etiam genere absolute positum ante praepositione, illa siti, sequatur casus sitius, periphrasim si cit . ut II με sis moues in uret Od δε - τα τα τὸν clo . i. θβio ς. Vide in praep. compendio orationis subseruit, subauditurq; nomen . . cum quo iugatur, Viri μώνδου φορει, mi δ' ἰ-ατο i Dei, conitinguntur autem eleganter articulicitio, qui casibus suis infra positis consentiunt, vis μου ειν βασι -
λίων ἔθη quorum alter aliqtiando subintelligitur , ut ni φιλάν μνα,, τῆς τυγ3ς γ' ἐς beah ου προσβέ ictu. nonnunquam iterato additur ubi necesse est de qua potissimum re loquamur significare, cu multae aliae sint, quae eodem vocabulo ap ellentur, ut ς ηιhναὶ sit lienere numero τας μεταδουζης committitur figura quae iMοιόρος diei nox t*odent sibi xur, Victra ρωγένου, νους οἰμωναγαροὶ inin is βμ--sμμ niq; significat articulus certa rem ac propriam quandam non cum aliis communem, ut diximus .ficii ti,4
nos Etrusci facimus,qui in re, quae sola sit,addimus articulum .in re autem communi addimus hanc vocem v No nas dicimus fio scolare di Socrate nullualiuaut eo nomine appellatu, aut a praeceptore suo in prscio habitu eo excepto intelligimus este discipulum cuvero dicimus svno scolare di Socrateialios significamus:praeter illum esse discipulos, est etiam νοτίζοχω,
164쪽
e6ponitu eu particulis indeclinabilibus,Vt
ut Sali est Ioeus in carcere quod Tussianum appel
Iant. caret articuli vocativo cuius eo accipiunt o cadi adverbium quod tenui accc tu scribitur,utabarticulo subiun
ornatusve, aut dignitatis gratia magis quam necessitatis, ac proinde paruo sensus ipsius emolumento Propria nomina indisserente ponuntur. Om n,qii Od P verbum substantivum de alio nomine praedicatur, norecipit articulum, ut sed οἱ et οἰ vel ισοι πιτυρι,'d sepe agit partes articuli in his modis dicendi tunc aut potest admittere cum praedicatio est in geniti uocasu maioris numeri, ut ita si xi in i σως ν a. ωφος:&sa fuerit aliud verbia, ut ι Πῖος οτο χυ. ἰ O atq; haec ad praesentem disputationem sufficiant, ne aliena iemabicoepto cossilioq; nostro agamus Attice aliquado abu- dat, nonnunquSm etiam desii deratur,4 loco praepositivi subluctivus ponitur, sed rarius saepius aut contra. Subiunctivus eandem habet costi uctionem, quam pronomen relatiuum apud Latinosci saepe cnim relicto antecedenti respondet sequenti nomini. non unquam in neutro genere ponitur nullo ctim antecedente mνθρωποι εἰσὶν αὐθκεια νομά ρεις. de obli μοι μέλει ολ m a s ς συμβουλώε va .cκείνων χε ς c. etiam λλει Ζινάς intelligitur antecedens, uti G:λε Θίος γα γλhumo νώς:at in hoc senario nihil desidi matur 'Πν δ νης et Θαλμος ος Uπύνθ' ορῆ. item σοῖος otidie ς,ος ὼ -ν ripa G eci. respo
αὶνε 1ων. Duillus Esi ς, vel, σι per paragogen 'iusti in aliis etiam inflexionibus scruatur. Acci ci e Ionice. Secunda in genitivo plii alis rivi heri habet, suta mi Dorice. μαρχων Aeolice, κρο Ionice. Datiuus κρ ρως soluta pro piria diphthongo, volt, Δερεσι per para Roden. Tert. habeti genitivo minoris numeri θέοιο lonice, θεῶ Dorice . in Dualiis Oil lonice in Genitivo prurali θέο in lotisce ,hoioal Poetice. Accusat. pluralis θ ς Attice, ἐεος Dorice.
165쪽
Est aute δα, κοας ι siti m γλύακ varium loquendi gentis, quod enim alibi vitiosum cst alibi, ut rectu coceditur. Ionica est dialectus appellata ab Ione Apollinis, reti in hac floruixi'.
fa Erechthes filio, me s. Attica ab Atthide Cranai filia Aristophanes. Dorica a Doro tilio clienis Theocritus. Aeolica ab Aeolo et Linis. Alcaeus Communis, qua innes utuntur, sed praecipite Pindarus
ea sus est. Sed plura petenda sim ab aliis Grammaticis, qui ad utilitatem d scentium impii in tantur inter addita inent dictionarii Graeci nain nostrum non est talia pertractare ut hi perius dixi.
nisi appellativi vini obtineant, ut Virg. illud, mulce satis humor. Triste lupus stabulis , quae co-pti latitie uias tantur ut Isocr. ei ι ς o G λω iadio 7ον,αί Φ ASύρου VHO ν nonnunquatri tralis fertur in patrium casum subitant iuuii videatur regi ab adlacit tuo. οἱ Q bnuo ἰθούηι ν Abst . itan trito genitivo casu iuglttir, V πονος siκλειο ποc ρ. eundem casum postulantinii aedissuentiam, aut parti 'tionem significant, aut laudem, aut dedecus, priuationem, aut habitum, plenitudinem, aut euacuatione. . quae sunt instar superlativorum nominum Datiuum naisii perlativa,&
ex lautit, quotiescunq; accessio, aut contrariu insiti s QR p*xδxiu' xj- significatur led quae acqui illiue,aut polles Stile ponilia de supra pag.48.
'itur modo patrium casum exigunt,modo Dati uti. quae. 's militii linem, qualitate significant potius Datiuo iunguntur quod facit etiam incrementum, excessus comparativorum. Acc Usatiuui syne d Ocho regunt . ἡ . , ii
adiectiva subintellecta praepositione . EP ut, ειναὶ o ita hi ἀν-ος. i. ' quod participiis passi uis saepius iida oenu, ho accidit materies, S instrumentum,' qualitas quae in i illis iii septimo ' α'
166쪽
qued Latin mitati sunt ut Virg. cur no Mopse boni quonia conuenimus ambo.
Tu calamos inflire leues,ego dicere uersus.
septimo casu pontitur Latine, occupant Graecae casum dandi . Obliqui, participia, quae absolute enuclatur apud Latinos Graece generandi casu collocabuntur. praeterea adiectiva saepius infinitivos modo regere consueuertit Tempus in Accusativo locabis, ut apud
Latinos. Adiectiva cum infinitis neutro genere conueniunt, ut ossi τάσι αἱρετὸν. α γλη ν. Partitionis genitivum mutant Graeci in casum partiu, Vt DE VERE CONSTRUCTIONE. Nomina, verba coueni ut persona, iumero, Vt apud Latinos, excipe redios casus maioris numeri, neutriq; generis, qui adsciscunt persbna, cum qua coueniant innumero lingulari.
Petrus uiuit. Petrus amat Petram pinnitet.
Petro eurae'. deest quid Ili eu
Passi uis iungunt Graecili tergo Accusativos, quod in participiis etiam seruant, Min orationis coplexu unupluribus verbis, aut plura uni verbo adiungunt item α χρο νού modo ad idem verbum plura membra orationis, modo ad ea n dem persona,quae agedi, aut patiedi vim habeat, plura verba reserui, ut apud Latino s. α νειτα, Ῥιγορηματα locutiones,quae simpliaciter absq; aliarum partium auxilio sententiam absoluunt. ἰώξονα οπιι πρήματα locutiones in quibus, si est rectus casus cum tuo verbo coniunctus, desideratur tamen subiectum transutionis: Mest impersecta oratio. si συόιζαμ it quaecum obliquis tantum posita persectam quodammodo coplancor
ελσφνατ α μco ut a quae cum obliqui. lis non absoluunt unientiam sed inchoata, imperfecta resinquunt, quia potius quod in ostructione praecipuum desideratur, nempe rectus,ipsa lire de qua agitur. Caetera cum parum discrepent a syntax Latinoru,& cunostri instituti non sitia Πῖula tractare, quae in exponendu
167쪽
nendis auctoribus commodius te admonebo, simulq; ut huic labori meo finem imponere, omittenda putaui. Omnia enim quae in hanc sententiam dici,ostendiq; positant doctissime, abundeq; ab Apollonio Grammatico disputata sunt.
I Dei nomine Amen.Nos Petrus Viearius Reuerendi si domini Archiepiscopi Floren audita supplici precatione Eufrosyni Lapini presbyteri Flo rentini,ct litterarum humanarum pronubris qui ad nos confugit, ut libere concederemus sibi facultatem imprimendi libellum suarum Graecaria Institutionum ad Philippum Machia uellium .habita relatione talem libellum fidelem repertum est permittimus, ut pro arbitrio suo imprimen dum ilium t radat. In quorum fidem. Petrus Vicarius Inquisitor qui supra in propria manu. Die octaua septembris. Sc . Reeurrit ad nox, dc ad officium nostrum Eufrosynus presbyter Florentinus. eum libello Institutionum Graecarum, ad Philippum Machia uellium di recto, ut a nobis reuisus, ct recognitus admitteretur tanquam catholieus, di fidei nulla in parte repugnans. 'o inspecto ei facultatem concedimur cum libru libere imprimendi .In quorum fide. Datae Floretiae, die ut supra. Frater Ant. Cinoae ius minoritanus Inquisitor herericae prauitatis concedit,ut supra.