Euphrosyni Lapini academici Florentini Institutiones Graecae ad Philippum Machiauellium

91쪽

eiusdem significa

tionis uiri mo, diuersae tam Vocis. amota tam illa,

τυ α ιν prima sing. addito ν. DE FORMA Tio NE Aoristi secundi. o αόεις ς sis μος sit i γύαορίτου πώρου mutata ut in ον, eiq; praepolita character istica praesentis indicativi, t. ast λαπιν. Ouod si verbum in extrema prae sientis syllaba consonantes duas habuerat, tunc Aori tu ea Q. bi, admittit, quae magis est characteristica coiugationis,

puru quia nulla e

lionem verbi demonstret, fuerintq; Verba, Vς perge in Ao isto se sidominum , vel is quorum aliqua secundae, alia tertiae pM sunt coniugationis tunc confugiendum est ad futurum ut infat,aut in ,Vt coniugatio ipsa dignoscatur, ιερ-

iis, quae vocatur ancipites, eamq;correptam, exceptis γαἶ αν.

tis unde consonatε assumit, quod tame est idem aliquando no matatur,ut in verbo

si fuerint duae ancipites in diphthongo Vltima abiici rhio,.

remanet

In dissyllabis quartae coniugationis, diphthongus in aevertitur is πειρα -ρον, in trisyllabis deletur socii ii oc

92쪽

ga turri nihil

superest inii odqueat como dilpronunciari. in secunda coniugatio est γ.i tertia est cli. prima in J.

secudae in . tertiae ini.

in quarta no mutatur.

rosecundo.

Aoristiis amittit augumentum si tu in in aliis modis post indicativum D FORMATIONE FUTURI. O με λα; α ormatur a praesenti, mutata character istica quemadmodum supra in coniugationibus vidimus. τύ ita d4m. At in quarta,ut digno sicatur a praesenti cuius characi cristicam seruat nfecti si frierint oc- minae immittabiles consonantes elidit alteram , ut fiat pen. breuis 4 M. . χλύ eademq; de catisa interpungit in diphthongo , ut rariρω τέ :φρύνω poe PE ancipite etiam cori pit, ut ' νω φινά. In aliis coniugatio rebus nihil mutatur exceptis quibusdam in i pili illa , quae εin, veri ut, ut ποιέω ποιήσω - Nσω,ο λ4 Mue m. D UERBis habentibus characteristi canat. Quoniam supra dictum est charactetasti ,&au secunia clam,&ad tertiam coniugationem pertinere iccirco nunc praecipue haec erunt notanda, quod pleraq; asit iam mσ, ad tertiam coniugationem reseruntur, atq;

ita faciunt futurum in o his exceptis ii θου, ς. ait, ποίω, ζω, ψ i , ρίζω, Qtii Om recipiuntue Habentia duplexor, a tu is habent in futuro ut VI

93쪽

-ἱ exceptis D, μα ω, να Μω λεύτω, πω, quae alter, deleto format ex se stitu ru, Vt m . Dissyllaba verba, ini purum tertiae coita pationis, tilurimum interponunt litteranu , t et ' amoso , κλαω Attici in verbis in ii proprium sibi Rit tirum formant ablata character istica eius, ut νομι α νοερο quod e rQ-gula erat νομίσω. DE FORMATION nituri secundi. O 'VLν formatur ab a oristo se cudo, abiecto ali gyrmeto, mutata ον postrema syllaba n. r Rretro si νον, t

in eo discrepat in coni agando secundum stiturum a primo, quod in duali de secuda pluralis seruatis diphthogum, in prima numeri multitudinis assumit , caeterum ut primum flectitur. D MUD IMPERATIVO. Hactenus indicativa tempora coniugauimus. Silperest nunc, ut deinceps de cae teris modis dicamus, in qu 1-bus analogiam indicatiuorum temporum serti ab T dilioentissimus puer, ut in formatione deducat eo rimap sens ab indicativo praesenti, praeteritum a praeterito aoristum ab oristo, sic de singulis. Imperati tuis autem habet finalem litteram in secunda persona ,praeterquam in Aor isto primo, qui habet ον, quod in ocpen. Vertitur: praeterea tertiae personae inbperativi, omnes habent A vltimam vocalem, ut coni tria stando videbitur . -

bico , quod era t

94쪽

vide oristo pro

formali littera

haec vim ha bent futuri, ut supra ad γ

secunda. hanc diphthoguantecedit conso nans indicati iii teporis sui unde optatiuum tem pus deducitur. vi differat a futuro,naiahet ean dem characteristicam, ut planu est.

erat I prima

ingularis nume

rum. A oles aliarit

Optatiui character istic est penultimans diphthongus, praeterquam in secundis tertiisq; personis singulariu, ubi est finalis. Est autem haec diphthongus in Aoristo

95쪽

Cοιμι D Suhiv NCTIVO MODO. Subiunetivus habet suorum temporum inflexionem milem indicativo praesenti Variat autem inpen. Vbi est tiae mutatur in ubi O. quae ni vertitur. prae Vltima nonr reian secunda in tertia si noulatas subscribitur, ad mutatur.

differentiam indicatiui atque ria coniug)xyyy py' pQ eius dipht.ci. sita particula orationi misi

96쪽

st disserata fu

turo

subiunctiua uocali deleta,& inter

ditione diphtho

pi a postis.

idem est si fuerit cliphth in pen. Indicativus.

DE MODO INPINITIVO.

Ins niti ui modi tempora nam tantummodo vocem ha bent,intiae a tertiis persoriis singularium suorum indicatiuortim deducitur addito ν, exceptis paracsmeno, ctii additur ba, Sc Aoris primo quod ε in ια mutat, inqtiam desinit. sunt autem haec.άορ.

97쪽

LIBER SECUN DV s.

λέγ. ut in praesenti.

fimile habet πολcε haec tepora,vt apud Latinos futurum, praeteritum subiunctio. Optativus.

98쪽

na praesens praeis senti praeteriit a Iraeterito futurufuturo, ' sic de singulis achivis, a Quibus passiva

cucuntur.

talia etiam erunt nam in significatione tantu activa, seqtuantur tamen inflexionem passinam

habet duas

posita, sit

λἰ in praesciati. ι Versa diph PAssivo RVM omnes voces idem habent initium.1 'augumentum quod Actiuorum; quin pe quaeana logiam seruant propriorum suorum temporum unde ducuntur. tenores in eadem vocidi et nent in qua activa, nisi numerus uetior,aut quantitas sui labarum

tuorum more coniuean tur , luna a verbi habet δα&m, quae apud Latinos est, R. con

iugatur autem sic. γ, UUII

Cis iis Asu ab aetitia sua persona versi, in , t addita Asu.

sua etia ellua mutata , in diphtho

gum impropriam . per analogiam in M, t prima persiona, sed praeposita T. a prima sing. passivi versa diphthongo in ε,&addita' utertia sing. P ino ν versa. prima uag. uti novali,&cddit alla. a secunda Dualis ora n Versa. tertia sing. vel so, iterpositoritaticula , ii interiectis in postr

99쪽

LIBER SECUNDUS.

REGULA DEDv ALIPAssivo. in ου sit -- sectundae, tertiae dualium tunc sunt μοφωνκι cum ter τῆου,' UIO-tia pluralis exit in Oct alias tamen variae sunt quem ad nice erat ε TU modum in hoc loco. 'Gεο.Cετυ Ζομελ prima Dualis O ian et conuerso. a secunda Dualis versas in .h tertia sing. mutato cinis, interposita . Paraci mentis est a suo actitio mutata in Gu, Vt 'RTV 2' n' φ απυμ ω Characteristicam autem coniugationis medias.

Disi Ullaba primae coniugulonis in o mutantia, pen praesentis in paraci men activo, idem recipiunt in passi isto, vi et i a z τά ρομφα III φ u. Habentia in cn praesenti duas consonantes quarum vel γ' vita. altera si te vocalem syllabae illius si ε fuerit vertunt in

a, victi φω, pari ii V . est igitur prima personata ii par

100쪽

i versa in o ob consonatem ρ simul cum alia

consonante in pen activi. DE SECvNDA PERsONA PARA C. Secunda persona paraci meni huius accipit characterist, cam futuri suae coniugationis,ut

ου ira ἐκου- a tertia. tiariae coniugationis verba habentia characte isticam λ, ω , adscistunt praeterea , ut Verba in νω quae in paracimen mutant ii recipiunt illud ipso nas cuda paraci meni passi ui addito etia γ, vis in paratimen quae' abiiciunt admittunt tantummodo σ, ut ita,&in verbis in se ), ut D TERTi A PERsONA PARACI VENI. Tertia persona pro coniugatione varias consonantes admittit prima enim ante Be habet rsecunda habet

tertia habet