Tragoediae; accedunt incertae originis tragoediae tres Recensuerunt Rudolfus Peiper et Gustavus Richter

7쪽

ti ΛΝ ΝΛ EI SENECAE TRAGOEDIAE

ACCEDUNT

INCERTAE ORIGINIS TRAGOEDIAE TRES

RECENSUERUNT

LIPSIAE

8쪽

Est profecto poeta ille Seneca praeclarior et uetusti sermonis diligentior quam quidam inepte fastidiosi suspicantur. M. Antonius Muretus an Leci. II 4.

9쪽

Decem illaruna, siue undecim dicere mauis, tragoediarum cum L. Antiae Senecae n0mine ab antiquissimis temp0ribus coniunctarum duplex est in libris manu scriptis textus recensio, altera si emendali 0r deterior altera A . utraque primis huius aetatis saeculis oriunda. Ad illam praeter excerp ta codicis thua ne unus pertinet codex Etruscus siue Florentinus laurentianae bibliothecae plui. XXXVII. 13. huius, uolgarem dicimus, et soli rescripta sunt a Friderico Bit schelio inter ambrosianas Plauti membranas reperta et alii quotquot aut ipsi inspeximus aut ab aliis in specios scimus saeculi uel XIIII uel XV uel XV sere innes'). Prorsus diuersa esse inter se duo qua diximus codicum genera res est apertissima. Nam ut deictauia taceamus ab aliena, cum omnibus aliis libris adscripta sit de lacunis' ' quibusdam gravioribus quibus si assecla est ubi in libris A recensi0nis in tester relictus est sermonis contextus

Recensio A cum aliquotiens typis esset de Scripta, primum ab H Auanti Secundum Seueri Oris artis leges expolita in ed. Aldi a MD XVII omnium deinceps editorum Sque ad hoc tempus exemplarium fundamentum erat. Etenim ne post florentinum quidem repertum quisquam editorum a Se inpetrare potuit, ut textum tragoediarum ad praestantissimi libri

normam ui a ratione constitueret.

'' cf. HII signorum conspectum . p. 503 410 - 442. 1568 1610.

10쪽

IIII PRAEFATIO

- lae re cum maxime e0rum opini0ni refragatur si qui recenti0rum lilirorum c0piam e florentin derivatam esse putant : 014 0lum sabularum neque ord neque inscripti0nes truse c0nueniunt cum ceteris libris, uerum etiam scripturae sexcentis l0cis tant0 per inter se discrepant '). ut ad duas diuersas recensiones non possint n0n

referri.

Neque magis profecto est qu0d de utriusque recensi0nis uetustate dubitemus Thuanearum membranarum aetatem saeculo ' 0nscriptarum superat multo is unde truscus transcriptus est liber qui ungialibus literis exaratus erat. uer recensi0nis uetustatem testantur soli illa rescripta

ambrosiana, quae ante VII et VI Saeculum Seripta esse probabile est. Nam lautini codicis scriptura pristina saeculi quinti sortasse quarti posteri0r, qua ueteris testamenti quidam libri exarati sunt. 0ni est Rit schi prol. ad Trin. p. VIIIJ, unde Senecae soli 110n post dialium saeculum scripta esse patet, aequi uero multo priori codicem ad quem pertineliant ut tribuamus, c0git scriptura eius continua et literis uncialibus expressa Accedit Laetanti testim0nium qu0ddam stat lanae thebaidis interpretis, quem n0n multo post Seruium suisse hodie recepta est pini 0. Is enim cum Tityestis uti. 12 - 352 asserens . 34 cum A tueatur scripturam , trabes , non , sores quod in E legitur, u0lgari recensi0ne Se usum esse prodit.

Vt uero utriusque generis libri, quamquam in multis ac gravissimis rebus inter se disserunt, tamen t0 tantosque errore communes habent, ut ad unum eundemque omnes redire archetypum manifestum sit ita et disserentiis et in quibus consentiunt corruptelis magna ex parte tam singularis est condici et natura, ut neque illae quo-m0d nasci 0 tuerint perspici neque hae emendari satis probabiliter queant nisi ex ips poetae exemplari n0nemendat ill et perpolito, sed satis inconposito sestinan-' exempla quae uis pagina Suppeditat sufficiet quasi digito monstrasse locos quales sunt in Hereule . 36 sqq. 627 675 1311 uberius hae de re infra disputabimus.