Opera quae supersunt omnia;

51쪽

nim ipsa contracta, et minuta, non negligenter tractanda sunt, sed quaedam etiam negligentia est diligens nam ut mulieres esse dicuntur nonnullae inomatae, quas idipsum deceat sic haec subtilis oratio etiam incompta delectat fit mnim quiddam in utroque, quo sit venus

sus, sed non ut appareat tum remove bitur omnis insignis ornatus, quasi margaritariam: ne calamistri quidem adhibebuntur: hcati vero medicamenta candoris, et ruboris, omnia repellentur elegantia modo, et munditia remanebit. sermo purus erit et Latinus dilucide, planeque dicetur quid deceat, circum spicietur. Unum aderit, quod quartum numerat Theophrastus in orationis laudibus,ornatum illud stiaue,et affluens: acutae, crebraeque sententiae ponentur, et nescio unde ex abdito erutae atque in hoc oratore dominabuntur. Verecundus erit usus oratoriae quas supellectilis supelle est enim quodam modo nostra, quae est in ornamentis, alia rerum, alia

verborum Ornatus autem verborum, tu

lex unus simplicium, alter collocato-haei simplex probatur in propriis, in

52쪽

eatisque vertas, quod aut optirne sinat, aut rem maxime explanat in alienis,aut transtatum, aut si m aliunde, ut m tuor aut factinnab ipse: aut novum: aut priscum et inusitatum .sed etiam inusitata ae prista sint in propriis, nisi quod raro utimur collocata autem ver in habent ornatum, si aliquid concinnitatis effetunt, quod verbis mutatis non maneat, manente sententia. nam sententiarum

53쪽

liberius paulo, quam caeteris, utetur hic sunmussus nee tam licenter tamen,quam

si genere dicendi uterem amplissimo. dis Itaque illud inde rem quod quale sit, ex deeoro debet lutei lyhic quoque apparet, cum erimm a uod inius tran sertur, idque in oratione humili pontitur, quod idem in alia de ret illam

autem concinnitatem, quae verborum

colloeationem illuminat his laminibus, quae Graeci quasi aliquos gestus orationis σχήματα appellant, quod idem verbum ab his etiam in sententiarum ornamenta transfertur adhibet quidem hie subtilis, quem, nisi quod solum, caeteroquin recte quidem vocant Atticum, sed paulo parcius nam sic ut in epularum apparatu, magnificentia recedens, non se parcum solum, sed etiam elegantem videri volet; eliget quibus utatur sunt e nim pleraeque aptae hujus ipsus orat ris, de quo loquor, parsimoniae nam illa, de quibus ante divi, huic acuto fugienda sunt, paria paribus relata, et sinii-liter conciosa, eodemque paeto cadentia: et immutatione literae quasi quaesitae venustates ne laborata concinnitas, ex

54쪽

quoddam aucupium delactationis manifesto deprehensum appareat itemque si

quae verboriun tenationes contenti nem aliquam et clamorem requirent, e runt ab hac summissione orationis ali nae caeteris promiscue poterit uti com tinuationem verborum modo relaxet, et dividat, utaturque verbis quam usitatissimis, transsationibus quam mollissimis r

55쪽

, ridiculo sic usurum oratori, mprobum: nee ineatim

madillud indecorum reseruntu tram quaesit nec extempore

m allata: quae plerum. T

56쪽

molthenes minus habetur quo quid mihi nihil videtur urbanius, sed non dicax fuit, quam secetus est autem illacrioris ingenii, hoc iri oris artis uirius est altius aliquantoque robustii quam hoc humile, de quo di tum esiammis Ilus autem,quam illud, de quo ii

dicetur, amplissimum hoc in genere, m rum vel minimuna, suavitatis aut ripe plurimum est enim plenius qua Oc enucleatum e quam autem ii ludom una, copiosumque summissius. Humnia dicendi ornamenta conveniun urimumque est, in hae orationis serm

57쪽

-ς fit oratio. r. hvs

58쪽

borum cado lamma omnia, multa etiam sententiarum latae eruditaeque disi putationes ab eodem plicantur, et loci communes sne contentione inducuntur. quid multa e philosophorum scholis tales sere evadunt et, nisi coram erit coinparatus ille sortior, per se hic, quem dico, probabitur est enim quoddam etiam insigne, et florens orationis, pictum, et e

59쪽

uvam leti meda Te autent, Plemmodicilla et temperatiun meo, si modos rumillis asinis minimon extir Deit mae intes diuendi ineertosque easus retiani, siquando minus saccedet, ut saepe si magnum tamen periculum non adibit. altem eadere non potest at vero hic noster, quem principem ponimus, gravis, acer, ardens, si ad hoe nnum est natus, aut in line filo semermit, aut huie generi studet uni, nec fiam copiam cumulis duobus generibus temperavit: --ime est contemnendus ille enim tantas sis, quod acute et veteratorie dicit, sapiens iam e medius, simis hic autem co-inosissimus, si nihil est aliud, vix satis sanus videri silet qui enim nihil potest tranquille, nihil senuer, nihil partite, d finite, distincte, facete dicere, praesertim cum causae partim totae sint eo modo, C

60쪽

partim aliqua e parte tractandae si is non praeparatis auribus inflammare rem coepit, furere apud sanos, et quasi inter sobrios bacchari vino lentus videtur . t nemus igitur, Brute, quem quaerimus: sed arusno. nam Mid si prehendissem,

ne ipse quidem sua tanta eloquentia mihi persuasisset, ut se dimitterem. Sed in. asventus prosecto est ille eloquens, quem nunquam vidit Antonius quis est igitur