장음표시 사용
61쪽
ues HLiberti Giphanis Tractatus
t quisu suis de ari reacQuomodo Sc IC. distinguit in c. os quis sio. pian/.de iniust. rvt. Alioquin si iure materno liberiauitam hereditatem peterentiexcluderent ob ea renimciat. .cum a matre M. Cis Minnae & hqc pleri'; Inte p. proban-nar,testeCOIIarag.a. Φ.Graueto .ro ib. . Quamuis &in alia multi sint sententi ut videre est apud Benedicitie.Rayn t . vers. haben EM. n. raraextri detes. Qui putant no improbabiliter, dote accepta, ut plerumq; sit, patriis bonis renun- Ciantem dotem,eam capere, veluti partem,seu locum partis
hereditariet. Quod etsi plane negari no potest,dote filiςdaria patre. eam piaepe magnam, ut ea dote ipsacotenta renun- ciet hereditati patriet, negandu tamen ipuus hereditatis partem, siue e partehabenda esse hanc dotem. Dos enim a bonis patris separatur statim etiam non viventis,&transit adώ-liam, eius. fit patrimonium, quae & causa est, cur olim dos non imputaretur in leotimam. 0Merfilium ad Gisiae filiam decorit. bon. l. quondam. C. de inossis. Sed quod modo dictum renunciatione hereditatis paternae non contineri auitam, potest ad prius quoq; membrum reuocari de personis,aure-' nuntiatio matris noceat liberis. Tertio renunciatione hereditatis non continentur lucra nuptialia liberis ob secundas parentum nuptias competentia.ex hae edinati. .de cunae nup. H. quicum tu binaLministri ton Ramo est Quiahaec commoda, siue lucra, non hereditario iure, sed ex speciali lege competunt. & debentur,eoq; nomine actione personali,nempe condist ex Hiberi ea petere possunt, cuius iuris est & quarta Ph arrogato debita,non ut hereditatis pars, sed ut beneficuim legis,hoc est. Imp. Pij, eaq; re & ipsit persemali ast petitur noreali puta petitione hereditatis idem omispem. hered. ίσ.debonstreo F r.g.hac amo M. Siquidis Faud. Patron. Est aute hic non omittendum de Renunciationibus liberoru, quae siepe Paremibus adsecunda vota conuolantibus fieri solent. Boer.
62쪽
deei IJ, . n. as sesq. scribit, posse qui de filiam in his quoq; lucris renunciare. Nam suum quisq; ius remittere potest l. pen. depacI. Sed ut modo dictu hereditatis renunciatione illa lucra no continctur, qu gritur an salte generali renunciatione contineantur 3 Verbi gratia, si renunciet omne ius libi copetens filia)& dicendu contineri. Qua de re supra plenius. V bide generali renunciatione dictu, eaq; de re no male InterI p. monent, ne sis generalitcr, & effuso sermone temere renum ciet iuri suo, vel liberet debitore aut tutore Qu. Quod dictu de comodis nuptialibus,ide de laudatib.bonis dici potest, ea quoq; hereditatis renunciatione no cotineri. Quia& se dano ta iure hereditario, si iure agnatico & familiae ad nos pertineae. siue deuoluantur. Et pinde nec in hereditatis petitione venire dicunturArg. c. I. tu.desicce deuiuisb. a. Recte tamc ndistinguit , posse seuda, quoru alia iure familiae, aliat e samguinis , q vix distinguas ab altodialib. ut haec & renunciati ne,&petitione hereditatis quoq; cotineantiir: illa non item. De legitima grauior est disputatio, an & ea hereditatis
renunciatione cotineatur, quemadmodum ei possit renum clari, de qua unus affertur locus s.figenerali er. C. de in . test.
Cuius haec estsententia, donationem inter vivos quide fi lio factam, vel etiam mortis causa a patre, imputari filio in legutima. Sed si ea donatio non expleat legitima, posse filium deest, hoc est supplementum petere, etiams donatum illud, vel legatu a patre, simpliciter acceperit: no posse auic si speciali ter protessus fuerit,eo se legato vel donato colentum s re,nec ullum amplius supplemetum petiturum. Haec est eius f. perspicua sententia, nempe silpplementum legitimae non posse peti, si ei specialiter fuerit renunciatum, alioquin pos
chael Grassus commumvis.g.lumma. q.3.n sau Asb. q. MUM. t.2. obfδσ. Nune videndum,an q, ex eo Lamplius colligunt Dd. sit venuninempe ipsi legitimae non posse tenunciari,nisi
63쪽
i nominatim. 8c specialiter. Ex hoc enim & illud pendet, prii mo,cur legitimae renunciari non possit,nulla videtur esse ra- , tio, nulla certe lex extat. Cur autem possi ratio haecessi tum, quia hereditati toti,cuius hodie haec portici legitimaria, renunciari potest, ut interoes constat,tum quia querelae potest,de qua mox, cuiuSex Eludendae
causa inaucta est hςc portio, tu denique suumqui iuvemitatere potest. Sed haec cum distinctione legum & inorum sunt accipienda. Legibus. n. &iure non potest renunciari her . ditati vivente patre. d. o. defuisse ιι Ita etii nec parti &portioni hereaitatis,legitimaest. Morib.atite hereditati po- test renunciari; praesertim in pactis dotalibus Deinde se putant plerit Interpp. ut videre est apudTiraq.ἀlsiet uam. in. praefat. n. 14 - & apud clariss collegam nostrum D. Fachin.
Gntias generali hereditatis renunciatione non contineri legitima licet iuratam: Mihi non videtur satis iuri conisentaneu, oes Consentiunt eam non contineri in iurata,adducti d.
g.se generaliter quo tamc, ut modo dictu. neq; de heredita- . tis,neq; de legitimae, sed de supplemeti tantu renunciatione agiccum visus ille accepto vel legato,vel donat. potuisset via. deri accipiedo testamentu parentis , in quo vel exheredatus vel praeteritus esset,lacite approbare atq; de ctiaudiciu gnoscere, inde rua querela quam a legitima excludedus. I. mhilistere f. ta. iaim Ideoq; laopus est eius I. ut in eo supplemeti renunciatio specialis sit necessaria, ne videatur sim- Pliciter accipiendo seipsum excludere. . Ex eo aute ni fallor Perpera concludunt legitimae non posse renunciari nisi specialiter:aut generali hereditatis renunciatione no contineri legitima ClaudiusCifleti .sib imianis it eap. ti . de iura Arae hereditatis renunciatione.anlegitima contineat, ut facta post morte patris corinea ante no contineat. Sed ia non est quaestio de nereditate,an eius valeat renuciatio,veru posito,i va Valar an cortineat tw-DEius tame hoc est argumetii
64쪽
quia iusiurandum, cum sit accesso quaedam, ut pignus, &fideiustar, videatur non porrigendum ulterius, quam ipsa principalis renunciatio, quae inquit ille ad successionem
futuram , siue nondum Competentem non pertineat. d. Lest. C. δε ρε I. nisi adsit patris consensus. d. l. Quem consensum multi quoq; Interpp.in iurata ranuneiatione futurae successionis requirunt,adeo,Vt sine eo putent non valere eam renunciationem licet iuratam.Baldaeois liud viderein apudCouar.oco Abg.Sed huic eius argumento facile satisfieri potest ex c. quamuis eius. Nam in d. c. valet suturae hereditatis renunciatio, ob iusiurandum, & proinde 1rgumentum de accessione ex iure ciuili sumptum valet quidem eo iure, sed non ex dicto c.idq; ratio eius C. Conuin-zit,quae est, ut omnino seruetur iusiurandum, quod non verrat in dispendium alutis aeternae.c.eum contingat.de iureiur. Ex Fibus intelligitur,generali renunciatione hereditatis con- ineri etiam legitimam,hac ratione. .Quia legitima pars sit 1ereditatis ab intestato . t gspuis monsuri istas. testim. Lum quaeritur. αα eo. Atq; adeo hodie testamento est relin- luenda.Nouecrr sy.asi U In toto autem pars.Continetur, . in toto.ῶR: L. mo. Ergo in renunciatione successionis totiis Continetur etiam haecpars,nempe legitima. Nec distinia Iuendum, quod factitant Dd. inter iuratam Miniuratam, si noribus haec te nunciatio hereditatis etiam sine iureiuran-lo,ut multis in locis assolet, recepta sit. 'Multae sunt aliae deurata renunciatione & de legitima, atque adeo omnino deiereditatis renunciatione quaestiones, quas videre licet M
.inrestorum. 1it. inliisque inDoctorum consiliis, & decisibni-Guid. Pap. Boerii Gland. a Vall. &c. Quibus fere exis,quae diximus, satisfieri Utest,ut an renunciatio heredit is patris, eo absente facta a filio, sed pro absente patre stip ante Notario, Vesrait Aiunt valere, inecte, sed non ea ra-
65쪽
ο1 Huberti Gipli an ij Tractatus
tione quia Notarius adsit de absenti si puletur. Id enim a iure est alienum, ut bene Culac. tib. . ober. cap. II. quamuis aliud Accursitanis Dd. videatur, quorum opinionum diligenter tueri conatur Couar, ob. I. vari Resolui. cap. r Sed
ideo , quia renunciatio non semper fit per pactum : potest enim ut pollicitatio ab uno fieri, cum palium semper duorum. l. r. depin. dc dictum est supra de renunciationis definitione,ac natura, & proinde eius vel praesentia vel comsensus, citius hereditati renunciatur, non est necessaria. Quaeritur, an quia d. c. quamuis de filia tantum agit possit porrigi ad filium,&an possit porrigi ad filiam,nulla dote a ceptat Plerique aiunt porrigendum in utroque casu, ut iusiurandum Conseruetur,non vergens in dispendium aeternae salutis. Mihi aliorum opinio benignior videtur, praesertim
de dote. Sed quid si filia alioqui sit diues Respondeo, quid
si non sit diues. Sed hoc capitulum quia iuri Caesareo expresse contrarium, lpactum dotal. C. de cossit. l. v. C. de para. videtur strictius accipiendum & intra suos fines coercendum. l. tu neutire Quod vero contra rationem iuris receptum est, non est producendum ad conseque ias, imquit Bald.LLmaeritur etiam, an post renunciationem filiae, bonis parernis auctis, ipsa quoq; augmentum aliquod possit petere: Respondeo non posse. Quia vis renunciationis etiam in futurum valeat, prout etiam in collegio nostro luridico ad eiusmodi casum propositum respondimus. Atq; haecdel gitima,an generali renunciatione comprehendatur. De fideicommisso grauis est quaestio, An & illud renuciatione generali comprehendatur Loquimur autem de fideicommisso uniuersali.Nam de singulari certum est, non contineri. Tractant hanc quaest Lia. ad i. qui rama. f. ταῶ veis. oblu. Hotoman. consi r4.pertu.. Menoch. praesa L ita sera μῆ-pt. II1. Peregrin.de Fidcisom f. an. salerio .Controuersa videt
66쪽
videtur haec quaestio partim ex d. g. vis. partim exist fritius. de segat.s. In illa lege IC. innuere videtur, fideicommissum generali renunciatione contineri. in hac l. non. Nec obstata. . vis. Quia & di uisio inter fratres facta, qua quis renunciat omni postea iuri, etiam ad fideicommimam porrigitur. Nam ut recte, & Accurs. ibi alia Ac speciali id de causa fit, nempe, quia diuisiones & renunciationes fratrum inter se de hereditate ad diluendas lites pertinent. ideoque valde sunt fauorabiles, ac proinde lata interpretatione producendae. Minus obstat Er. C. depact. ct tr. de Tramala in C. ubi dicitur, posse renunciari fideicommisso, quemadmodum alias potest fidei comissarius heredi fiduetario, hoc est
hereditate alicui restituere rogato, spem hanc suam cedcre Ecreri Ciare. cog sisicut verbu.er I seruum.ώSC. Trebest. vi& alia iura sperata cedi possunt interdum. c. siem. C. de donatio ι. nee emptor. de contra empl. Carol. Ruin .cons rLπ.rs. lib. I.
Non obstant dictae leges quibus hoc tantu dicitur,fideicommissis, siue iuri fideicommissi sperato posse renunciari. Nam nostra quaestio non est de fidei comitu renunciatione speci liter facia, sed est de generali renunciatione hereditatis, an& ea tacite contineatur fideicommissum Alios auctores de hac quaest. disputantes recenset Fachin. ab. . controuers
Superest una grauis quaestio de hereditatis renuneiatione, Cum exceptione facta,an ea exceptio per testamentum remoueri possit Exceptionem voco, quam vulgo reseruationem casus siccessorii, Cermanice. san'lls. Finge,filia accepta dote renunciat hereditati paternae cum hac exceptione,ut si fratres sui sine masculis decedant, integrum sibi sit ius successionis, si quando casus euenerit. Mortuo patre fratres,qui erant duo, moriuntur sne masculis,sed posterior frater,testamento facto instituit aut filiam suam, aut alium
quempia herede. Quetritur, An filia illa,quς renuciauit, Quae
67쪽
casum sibi excepit, possit ob hanc exceptionem ad patria bona habere regressum, non obstante fratris Illo testamento. Quod idem quaeri potest non tantum de filia, sed ipsa mortua de eius liberis, An num ob exceptionem eam regressus illis detur ad bona illa aesta, vel proavita De qua quaestin utramq; partem exstant interpp.disputationes, ut videre est apud Castr. lib. r.eonsilia AIbertiBrun. in de statuisum
bb. s. Qui & alios adducunt, eaq; quaestio in foro est se quens. videtur autem hςc exceptio per Testamentum e cludi. Quia alioquin homini sanae mentis de bonis suis i standi libera facultas adimeretur. Bona autem a patre, qubbus filia renunciauit, semel ad fratres delata,& illis acquisita, non iam videntur amplius esse paterna, vel hereditari sed fratrum propria,atq; patrimonialia. l. sed εφρώ es. g. Aio. δε must subsit. Um e. C. de in . Testam. g. r. in . .'ib. ex eaus manumittere. Ex quibus locis aliisq; definiunt Interpsi.
reditatem semel aditam,non esse amplius hereditatem, sed patrimonium heredis, siue cum eo confundi,licet interdum etiam post aditionem dicatur hereditas, sed tamen impropyrie,vtini. vl. 3. autem. C.debo'. qua Bber. Q. relatione facta in praeteritum. Sed haec ratio licet Schurmum mouerit cmsisto. de Zas d. o. item Marant. d. q.ro. no. rr. Aliorum tamen
sententia mihi probabilior videtur. Plenissi Brunus d.an. mmaxime qua o. Cuius sententiae argumentum grauissimum hoc est, quod haec exceptio de casu,®ressu ipsi r nunciationi annexa fuerit,&proinde bona illa cum hoc nere ad quemcunq; deuoluta transeant , Nec obstar quod de libertate testandi allatum est. Ea namq; libertas ad nostraduntaxat bona pertinet, nec produci debet ad ius alteri e ceptione quaesitum, siue reseruatum. Alia in utramq; par
68쪽
vem argumenta, quae nos breuitatis causa omittimus, & ali quin non ita videntvrgravia, videre est pud Brun. aliosque modo expositos Doctores. Cogimur enim digitum tantum ad fontem intendere, non omni nucleare. Diximus supra initio capitis de Rebus, caput illud esse bimembre. Vnumscilicet membrumad ipsa iura rerum,ἁ-terum ad obligationes S contractus pertinere,Exposito igitur priore membro,siue de Renunciationibus,q ad iura reruspectant, videamus letis, quae ad obl tione oc contractus Pertinent.Et primu de his,qui recol untur,ut de mutuo, di de indebito. Notum est exceptionisnon numeratae pecuniae usum esse potissimu in mutuo,siuepe nia credita, quae interdum uerissilex,& non numer Leaq; diciturpecunia
dos interdum dicitur cauta. tit.C. ded te cauιa. Vt igitur marito,cui non data est dos, sed cauta tantum & promissia.datur exceptio non numeratae dotis, ita&in pecunia credita debitori daturexceptio non numeratae pecuniae. Iadu sm. C. d. tit. Hinc iam quaeri solet, an huic exceptioni debitor renunciare possit In qua quaest. variant anterpp. Sed aientium opinio obtinuit a Bart. potissimum prosecta, siue potius ab ipso Accursio, posses c. huic exceptioni debitorem et nunciare. l. 3. ex camione & ib. Bart. C. N.De hac quaest. plene Vital. λ trarit. cap. an exceptioni non numerara pecunia renunciaris set. Qui&eo propcndct ut putet non pone renu- clari Duaren. quoq; ad Iit. C. de nonnum. pecun putat eam r 'nunciationem non valerenum quia hae enunciatio ad de- Iinquendu inuitate videaturi. Creditor enimvincet facile se numerasse, licet non numerarit, si non possit conuinci vesrepelli exceptione, itum quia haec renunciatio aequitati na- . turalicontraria videatur, ut debitor soluat quod non accepit,eaque re creditor locufletetur cum alterius iactura,con-ἰtra aequitatemnaturalem. SedAccursit & Bart. opinio Vsu
69쪽
65 Huberti Giphani j Tractatus
est recepta, quod suis quisque exceptionibus, &. beneficiis sibi competentibus renunciare possiit. l. Sed eis erus. quasitum quis cautisno. quod & plenius supra explicatum C epare. Ad mutuum pertinet S C. Macedonianum, quo pro- hibetur mutuum filiosam. r. Et ex eo datur exceptio patri,ipsich, filio,etiam post solutam Patri
igitur exceptioni an filiusfim. possit renunciare,quaestionis
d. tr. Et constat interomnes .sblata patria potestate μsse et remunciMi. l. H, Iulian.I. . eo. Sed an possit accipiendo
mutuu hoe est du adhuc est: filiusAm.controuersum nuper esse coepit.Plerique n. putant non posse. SedZasus, licet in- si tot' orbis Cotra licat,putat posse.d. e.3δ. Cuius hae sunt rationes. I. Quia ex omni cotractu filius fam. obligatur,queavi
modu εc pacisci recte potest. Ergo inquitille,&haec eius p ctio siue conuentio vadesoit in aesam. Io.riouo a I. E. Quia haec exceptio S C. Macedoniani similis videtur exceptioni
S C. Velleiani.d. rL tamen eo. At mulier Velleiano potest re . nunciare. E.&Macedoniano filius tam 3. Quia in v no casu c. quia plerique. de Immuntiat. Eccle teste ibid. . Inno cent. Filius ram. cogitur renunciare siue non uti eius exceptione. Si igitur potest, imo cogitur in uno cur non possit &in alto'Sed hae rationes etsi non parum me mouent, malim tamen vulgarem Dd. sententia sequi. Quia sic alioqtiineluderetur vis & effectus eius SC. Facilitiae enim Adolescens egens pecunia eius potiundae exceptioni renunciaret, quod SC. inductum est,non modo,' ut damna adolescentum, &parentum eorum vitentur, sed etiam ut creditorum, siuescen
70쪽
feneratorum fraudes coerceantur.LLmprine. ei Atque ita
hoc S C. non ad priuatam tantum, sed etiam ad publicam utilitatem pertinet. Ideoq; etiam non potast a priuato r Nec obstat, quod filivitam. Iigetur ex omnibus' causis. Excipitur enim mutua pecunia ob SC. Macedon. 4 a. g. r. deposiHιαι. a. Quod exceptio Macedoniani SQ Grillis dicitur exceptioni Velleiani arid. ramen. est quidem in illa l. similis, in aliis plerisq; dissimilis. l. qui Meeptionem. Maeeonae Zis leb. Quas dissimilitudines diligenter congessit
Floro.incommenta Pandectin. titim. Tertio quod in quodam casa non possit uti filius fun. exce ptione. Nam ex eo non sequitur, quod aliis quoque in casibus ea uti non possit. Hae igitur duae renunciationes sunt ad mutuum pertinentes. Vna exceptionis non numeratae pecuniae: altera SC. Macedonian. &de hac Interpp.quos modo adduximus, yt & de illa non pauci. quibus accedat Couariώδ. vari restatii p. o. n. I. ubi disputat,an exceptionis non numeratae pecu--mae renunciatio valeat, non reindopost contractum , sed et
iam in ipso contractu factam. Nam de illa, quae aliquo post. Contractum interuallo fr. constat inter omnes fere Interre. eam valere. Petia Cyn. BartiBald. Salyc. d. l. xeotione. C. dem n nam. 'cum. eam , esse communem Dd. opinionem ate AleX.-δs. 8-m. 3. Bb. r. quamuis alii dissentiant. Baldo
Iohan Faber. alii* nonnulli, quorum opinionem receptam seribit Iohan. Immola. cap. si cautio. num. o. de M. in Num. illud tamen concdditur debitori in foro, ut possis, non obstante renunciat, si vesia, probare peeuniam sibi; non esse numeratam, sed prchare intra biennium, ΑΣ Accurs & alii, d. l. si ex Mut. Hoc ubiquo receptum dicin Albertc. M.