Henrici Meibomii In historiam Anglicanam programma publicis lectionibus praemissum

2쪽

S. P. D.

RITANNIA, quae terrarum olim ct lis

bertatis extrema , tardiusque i Romanis domita, hodie vero totius Europae, nun quam magis exercita , dc in ambiguo posit*, mentem oculosque in se conve tit, statu ejus praeter opinionem, subito, α non sine Numine, mutato, me quoque adigit, ut, se-' posita Saxoniae nostrae hiustoria, de Britannicis rebus agere, proximis mensibus, decreverim Non tamen a liquissima eius, vel mixta dubiis narrationibus, vel plane fabulosa, recensebo; nec, quae per Romanos ea in Insula acta, ex quo Agricola, egressus veterum L gatorum & Exercituum terminos, in provinciam eam

redegit, per aliquot dein secula Romanis parentem, eorumque legionibus obsessam: nec e Dae pauli' post secutis temporibus sub Saxonicis Danicisque Principibus contigerunt, certioribus licet prodita auctoribus, pluribus exponam: novissimis magis inhaesurus, quae hodiernis, Sc quae ante oculos nosos sunt, rebus lucem adserant aliquam, fontesque patefaciant malorum, quae silperiori & nostro seculo Insiulas illas, quodam quasi fato, exercuerunt, occasiones tuqer plicent, quibus leges durae, de quarum abolitione nune dispum

3쪽

disputatur, ortum debent. Talia autem Imprimis ea fiant, quae post Henries VII. tempora contigerunt, maximis in Imperio, nec minus in Religione, turbis. memorabilia: une quorum notitia aliquis de iis, quaei novissimh gesta sunt, ct imposterum gerentur, recte judicare, non magis poterit, quam de coloribus cae

cus.

Accurate igitur mihi exponendum fuerit, qu modo duae hae nobiles Insulae, cum minutulis aliquot sub unius Regis devenerint imperium: nec reticelladum, quomodo, sub Henrico II Hibernia accedente, Pontilax Romanus Hadrianus se ingesserit, in Epi- stola ad Regem, ubi de Hibernia agit, ita in genere ausus scribere: Sanh in Hiberniam se omnes Insulas, quibus ni Iustitia ciri sinxit, documenta fidei Christianae coeperunt, adjus B. Petri is Sacrosanctae manae Ecclesiae, quos se tua nobilitas recognosci non H dubium pertinerer momodo , regnante in Anglia Eduardo I, & Scotiam aure directi dominii sibi vindi-

cante, Bonisecius Pontiis Romanus Jura ma in Sc tiar Regnum ad Temporalia quoque extendere voluerit, Iitterasque eo nomine ad Re m miserit, quibus id Regnum ad Ecelesiam Romanam pertinere assemit, Regemque, ut, si quod jus adillud se habere existimaret, Romae intra sex mensesexponeret, monuit, cui Rex Eduardus non tantum, sed α tota Communitas

Angliae, sedente Polamento Lincolniensi, mastulestriptis litteris sese oppositerunt, quodque Rex saper' iuridus Regni scotiar, aut aliis suis temporalibus, nullatenus respondeat judicialiter Pontifici Romano, nec iacium iubeat quoquo lethodo, ostenderuntiqua te

4쪽

xas mutuas servavit Matthaeus onasteriem iri

Floribus Historiarum ad Ann. 33oa, estque Epistola illa, quam Comites & Barones Angliae centum A qua tuor , totidem sigillis appensis , subscripserunt, ante undecim annos ex sidliotheca Collegii Corporis Christi Oxoniensis integra, ex autographo, publicata: Quomodo ipsum Angliae Regnum & Hiberniam , Iohanne Rege, Innocentius III. Papa, post sexennii &trium mennum interdimam, seudali nexu sibi obstri gere conatus fuerit : Quomodo secutis temporibus Curia Romana Regibus Angliae, ordini sacro dc profano proceribus, populoque, vexationibus & collectis, alibi locorum non auditis, gravis fuerit, infinitis eX- tantibus ea de re qu sis, nullo usque ad Henricum VIII remedior quomodo a Denario S. Petri Peterpen- . re vel Romeschοι dicto) quem pius Rex Ina, Scholae in . urbe Roma, tanquam Eleemosynam, destinaverat, ut Angli ibi in dotarina Christiana recte informarentur, α interea siastentarentur, argumentum ducere Volu rint, ut Sedi Romanae jam ab antiquis temporibus tria butarium esse Angliae Regnum ostenderent, qua de causa& illum Romam mitti vetuit cordatissimus Rex Henricus VIII' Quantum enim, adhuc ultimis temporibus, illa Pontificis in Angliae regnum potestas .ersuasione momentum habuerit, vel inde aest, cet, quod, animorum Anglia prudentissimus Princeps, Henricus VII, R um sidi stabiliturus, Um a Partamento de Jure tuo in regnum conditam .& lancitam, Bulla Papali proximo anno muniri pro

curaveriti

Exponendum vero deinde mihi merit quoque, quae

5쪽

sit illa, ouae hodie regnat, STU ARTE A Tam,

ha, dc quando ad illam Scotiae, dein trium Regnorum, ire perium devenerit: quae Partamenti origo, ct minor

majorve, lapsa temporum, autoritas : nec praetermi

tenda Bella illa, quae Anglos interdi Gallos crudelissimma & diuturna gesta simi, his adeo primo favente ser tuna, ut & magnam Galliae partem sibi subjecerint doalivamdiu possederint '; explicandaeque causis, cur hodieque Angliae Reges , omni licet possessione terrirarum in Gallia amissa , titulum numen Regis Franci retineant, &, inter Insignia sita, Lilia quoque Francica. comparere iaciantita Sanh, aut valde fallor,aut his ci re expositis, . multum luminis accedet iis, quae in potentissimo illo regno dc novusmis acta sunt, ct proxi

me agentur. I l.

Equidem, quomodo superiore seculo, Henrieus III, aeternum memorabili nacto, cum antea Defens, 'ris Fidei nomine a Papa honorat .fuisset, deinde Si premi Capitis Ecclesiae Anglicanae sub Christo titulum

a Synodo dc Angliae Academiis acceperit, accedente mox Partimenti auctoritate : quomodo deinde, intolerabili Pontificis Romani jugo excuso, libertatem, quam tamdiu anhelaverat, regno dederit: quae motumum-mutationum, sub Eduardo VI, Maria, Sc Elis bellia, procellae calamitates maximas regno intulerint:

quam raves contra sapientissimae ReginaeElisabeth piimmiRegis acobi sacra capita institutae conjurat,ones: qu ni sub ultimis Regibus motus deEcclesiastisci Regiminissexm disssiepsius pepereri haec, inquam, notiora equidem sunt, utpote Compendiis quoque Historicis memorata. Cum tamen in illis non fere nisi

6쪽

astidi Mus fgnentu ride circumstantiar, ex quibus de consi is & causis secere iudicium licen omit-

rantur, majoribus vero voluminibus, aut singularibus libellis quorum copiam habere, aut lepere honcuivis tegrum est tantum exponantur, ex iis omnibus dili' genter collecta bis edisseram;nullis temere circunellantiis omissis, ouae rem, de qua agitur, vel explicent vel illustrent. Id tantum doleo, ipsos Historie ita in diversa inter se abire, partiumque studio abreptos, suarum rerum faciem divereis quemlibet coloribus pin-

ere, ut, quid vexi subsit, dissiculter conjicere liceat:

abo tamen operam, ut non nisi ea, in quibus plero que, qui rerum peritia instructi, proculque ambitione, procul odio, seriount, consentire deprehendero, quaeque vel laudanda de adversariis non negant, Vel, Improbanda licet, de suis latentur , tanquam verissima ct indubitata proponam, de dubiis vero & incertis, nec assensu meo dato, nec vestro exspectato, Non LN quere, candide profitear. Has igitur Lectiones meas, nonJucundas tantum, sed & utiles fore arbitror, curiosis quibusvis, hoc praesertim tempore, dum res in Anglia, non ut antea, per quaedam intervalla, dc quasi spiramenta, sed uno ictu, concussae sunt: dum, ne servitutem suam alere ipsi &pascere amplius viderentur, libertas signum sustulit,

mis, toro dudum, nunc quoque regno, conjunctis. Equidem , quin multa adhuc conaturi sint, quorum

consiliis dc conatibus Regna illa ad exitium pene didincta, non Gesto: dum tamen, quid hactenus civilium&sacrarum turbarum Anglia viderit, vel in spem, vel solatia

7쪽

iblatia eorum, quae eveniem,m utilisuris aeim Opti Max. rogabimus , ut citra cruoris effusionem, em hactenus sectum est, placide omnia componi ,

ct . STUARTEUM genus in illis Regnis florere, k,

cuius causam Numini placere, non paucis indiciis, co- -gnoscimus, WILHELMUM, ita Regnis suis praemi, i esse velit, ut rebus in Europa turbatis & dissuentia bus portus, dubiis priesidium, calamitosis selatium, publicis vero Germaniae hostibus terror sit, oc exitiuml Valete PP. in Acad. Iulia XII. Mens Martii. . ,