Nova anthologia Oxoniensis

발행: 1899년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

κοινη συνεχθαίροντες ἐκ κοινου παθους του ἀμον μῖν πολέμιον τεταγμένον, δράκοντα φη νυν τῶνδε πηματων μοι

ἐγωμι φρουδα τὰμά, κουκέ εἴμ ετι. Sisto, precor, tandem gemituS, CompΘSU querelRS, pristina non lacrimi est revocanda dios docorptas viola frustra gratissimus imboriringat, haud itorum mareida gemma riget. fingo comas igitur, vultumque Stende ΘΓenum, arcana prohiboni fata utor Via ;somnia raoeipitat volui ponnata VoluptaS, longior, a tardi cur datur hora malis in re isto dolor votori nova Vulnera curae, orgo tristitia deSinse, pulchra, tuae.

132쪽

II ANTHOLOGIA

LXVI

LXVII

133쪽

LXVI

LXVIIIam lata odos dosori ultimas nix, et Vironti Visida pullulant arbusta Por AuleOS: sub orniSiam latitant viola rubenteS.

pignora sola sui relinquit alauda euntuΗ nunc per agro tremit lueOSquo lu1non vallibu ot secus alboscit sifulgoni or amnispor mare candidiora Vola. mergu canoro nune liquido ei tot glauca saltu dividit aequora,caolumquo mutante amorena iam Voluere ropoliantque nidos: Vivunt Vagantur: mo quoquo porcutit nune sernu ardor floris of aomulus Aprilis in nostris viroscit

134쪽

ANTHOLOGIA

LXVIII

135쪽

OXONIENSIS 1 a I

καλῶς ἴσα τ' Ἀποῖ γίγνεται βροτοις ἄριστα, καὶ τοιάνδε διανέμειν τυζὶν φιλουσιν, ira χρησιμυπάτη τινί, ὼς ἴτ' ἄριστον υ μάλισθ' ἱμείρομεν, ουτ tW κάκισθ' ἄπαντα τἀμελούμενα. στέργειν δ' ἰχονθ' εκαστον or ἔχει πρέπον. τος γαρ αὐτο πας τις ἐγκρατης κυρsi. μοίρας, ἴτω νοῖς στὶν αυτάρκης ἔσω.

to. Sion, fluviiquo infra absenti amoenos floribus mimixtos latico StrepituSque RΠΟΓOS. intordum se subsunt aliorum fata duorum haud divorsa moles, seudom Si fana fuiSSet, Masonidosquo oculi Thamyrasquo SuporSte ademptiS,st eum Tirosia divorum intorpreto Phinoues. mo animo moditor numori quae ponto Sequuntur iniussi dulcosquo modi Volii illa tonobris usque canit vigilans foliisqhio avis abdita donsis nocte Super media. monSe Volvontibu anniΗhas inrar odioro: rodit mihi tomporo nullo grata die noxquo advonian non Veii hono S

137쪽

OXONIENSIS 23

cornuntur nobi aestivaque gemma OSarum. non pecude laetao, non vult is absentia tuo instar numhii Ora Virum Sod grata munora vitae

porpotu obducta claudit caligino nubos: circumfusa nihil pocios Pulchorrima rorum totquo suos Oeo ostendens natura laboros ipsa. duoro mihi iamdudum has omni cessant limina: nequiquam hac aditum Sapisentia quaerit.

Non litor quam cum noStro qua litoro miSSapor odia hiomos per maro navis iit. illa quid in tuto si qua vocat insula ortu sequo magis nitido Suarior aura polo,

adpollit, placida quo immobili hi natat undae. naris set in puris altora lueet aquis :spiriat odorato raolli do litoro Vontus. pinna fluit loni vi agitata noto: sic tu, quam colori tigisti litora Volo litora non tumido sollicitata mari. quiquo fuit seu por millo oricula vitase

fidus ad Ah isdsm nune quoquo Veetu RqUiS.mo amon has finia cui Vix optanda laborum St. hospitio tollus res iniqua Suo flamina palanto rapiunt: moe sidor litigoni rupta noeent aegra Vela latuSquo rati. inquo dio ruisseritur cogit vi ii proba ponti longius optata dosorutSS ViaS. nil amon in vostra ni laodunt illa saluto:

139쪽

ρόδου θυεντος ὀμματοστερ si βλάβη λυπὶ δ' ἰεικει συγκεκρaμένη καλης ημειψε χροιας ἄνθος, ομμάτων ἄπο γελῶσ VH ἰγελάστοισιν, ἰφθεγκτου δίκην Σειρηνος ἐν τυμβοισιν εοκασμένης.

140쪽

126 ANTHOLOGIA

LXXII

LXXIII

SEARCH

MENU NAVIGATION