Nova anthologia Oxoniensis

31쪽

OXONIENSIS 17

IΠάρεστιν υν, πύρεστι προς το φῶς βλέπειν, Mn βαρείας αἰτίας ελευθέρω.εμο δε τίς γένοιτ πιν Ἀλευχύων λύσις ς τις ἐλπις aρα καὶ παραιτῶσθαί με χρηκάσεως ἐρινυς ν ταυτα δ' -υκ Ἀξεστί μοι θρόνους, γυναῖκα, πάντα δ' ων ἐφάμηνεχ'ντι πῶς γαρ εστι συγγνώμης τυχεῖν, in πάντ' ἔχει τις, ὼν περ ηοίκη ερῶν;

σκολιοι μέν εισι αδικοι βροτῶν τροποι,

32쪽

18 ANTHOLOGIA

33쪽

OXONIENSIS 19

so rabidi simul ira ponti

immugit, et vis spumo servidissXSultat undis, torroor, o rotro ad rura silvostrisquo saltus Vertor, ubi numerosa inuS dat stanto Vonio carmina. Vae tibi. Si quis por ostiis instabili rato PiSeator erras. mo iuvabit sub platani secubare a S, Stratumquo modi in gramino rivuli eaPtare murmur, qui moditantibus obloetot tiros no tumultu sollicito graViore ecfUS. Stirpibus a pulchri pulchra St ol tanda Propago. ut OS0ium OSSit Stare Porsenno docuS; set quotiens et Perent maturior aevo, in tonorum prodom forma Daiorna cadat. tu vis ipso tuo tantum devotus amori rivore, tu flammia urori ipso tuis. quanti ex opibu Penuria quanta Paratur, te qui laeseras, o inlinies tibi tu nova totius iam lux o gloria torrae, roris sentiari nuntia Purpiu et, viano tuam in siprili spora fructu condero omnia prodige, vi ParciS; Parce, profuso amo laut patria misseroro, ut, dum male Ondi avaruSquod patrias obos, da Libitina Vorol.

34쪽

- ANTHOLOGIA

35쪽

OXONIENSIS 1 Ο φίλος θανάτοις τελεται γενεὰ τε τροφαῖς τε, ουποθ' o γ έλλοτρίω ληματι δουλος ἔφυ ὰσπιδι δ' ουδεμια ρηται πλην φροντίσιν ὀρθαῖς Ουδε τέχνmi σκεῖ πλην τα δίκαια λεγειν. ουδε τυραννον εχει ψυχης εντοσθεν ἔρωτα αδην δ' υ δεδιὼς ρέμα προσδέχ εται αἰέν Ἀπει κεῖνόν γ' -υτις προσέδqσε μέριμνατω βιοτω πολλῶν os ολίγων φάτιος. οὐδ' ὁπόσους τε τυχὶ μεγάλους καὶ τόλμα προσαυξει

ζηλοῖ ἐπιβλέψας, οὐδ' ἔμαθέ γε raθων

Ουτος ἀπηλλακται γλωσσης βλάπτοντος ἐτaίρουευσεβιας 4 ρὸν κρησφύγετον κατέχων, ουτ γαρ εχ πράξας βίον αν θώπεσσι παράσχοι

εο ν ὰσινεῖ βιότω διαγων ῆμα παναμωμον η φίλον η βίβλον σώφρον' εταιρίσατο. θάρσος Ἀλευθερίa τε νέμων ου δεσμον ἐπέγνω ελπίδος αἰρούσης ργαλέου τε φόβου

36쪽

a ANTHOLOGIA

XIII

37쪽

OXONIENSIS 23

XIII

Laseiva dixi violas fur dulcis, odorem undo nisi se domina Surripis ore nae has tibi sublueon tam molli urpura vultu, heu, male virgine Sanguino tincta rubot.' lilia o furto damnat tua palma, tuuSque erinis amaracina Vi Sia ineSSQ Omn. stat rosa quaequo tremen in Spinis, conficia culi ne, huic pudor rubuit, alluit illa motu. tortia rubra albo bino furata coloreS, o furtis antinam iunxerat illa tuam. 1hiod OX Ob facinus rhodia floronio iuvonta illa rosa ultrici QSto SulmSa erit. vidi alios floros, se vidi se Omnibu Unu111 cui tua non poeios aut tuu QSSet Odor.

38쪽

Wittios that hors ago doth giis p

39쪽

OXONIENSIS M χην λαχόντων, τους τεθνηκότας λέγω.

ἔσται κόνις δε συμπεφυρμένος κόνειτεως εγωγε γῆς ἄνωθ' ερημίας ἀμνημονησω τησδε, καὶ σέθεν, θεά, δίαυλον ἀργυροῖσι καμπτουσης ροχ'ῖς.

40쪽

ANTHOLOGIA