De Xenophontis libello qui Topoi inscribitur. Dissertatio ..

3쪽

CONSENSU ET AUCTORIΤΑΤΕ

RITE CAPESSENDOS D. IULI MDCCCLXXIV. PUBLICE DEFENDEI AUCTORAE

ARMINIUS URBORO

ADVERSARIORUM MUNERE FUNGEΝΤUR:

APUD P . EBERUM.

7쪽

Ex antiquitatis graecae latinaeque monumenti eum nee plurima nec optimum quodque nostrae aetati doleamus asservata esse, Vel id interdum nescio an fato quodam invido aedi-dρrit, ut in illorum quoque numero, quae tradita edepimus, falsa pro Veris, praVa pro Ouis venditentur. Saepe enim quae per tot saecula ut praeclarissimorum Seriptorum per omnium in se admirationem conVerterunt, postmodo Virorum doctorum sollertia fraudis quasi convicta sunt, ita ut seriptorum Vero antiquorum in annos non augentur sed deeresent numerus. Itaquoin unoquoquo libro antiquitus asservato aesturate Videndum est, num octo illi, cuius in fronte nomen habet, scriptori assignetur. Qua quidem in re non minus putet SA ORVendum, ne temeritate quam ne redulitate nimia poecemus. Atque ut propius ad id quod propositum est accedamus, de ulliuS, Opinor, scriptoris libris plus est discoptatum quam de Xenophonteis;

quo tu numer Vix unus extat, qui non ut totus aut ex parto ab hominibus oritieis suspectatus sit Anabasis ni tost Suida iam ab antiquis grammati eis, hist graBen a Grossero, Cyropaediae epilogus a Valchsenario, ab eodem Agesilaus, Lacedaemoniorum respubliea a Demetri Magneto, theniensium respublica a plerisquo viris doctis, do roditibus libellus ab Onchonio, Bergilio, agonio, Di dorso, alia ab aliis in dubitationem ο

cata sunt, ita tamen ut omnium foro consensu unus qui est de Atheniensium spublica libor suppositi eius iudicotur, de ceteris plerisque nondum absoluta quaestio videatur. Quam ob omcum multae inde quaestiones nascantur, si quid ad unam profligandam eonferre possimus haud perditam hane qualemcunque

8쪽

opollam rati, quid de libelli πόροι inseripti et auotor ot aetate

statuendum Videntur audis explorabimus ). Tres autem potissimum ommentatiunculae quasi sponte se oblarunt partes ad reperiendum enim huius ibolli auctoromprimum de tempore, quo conscriptus Videatur, deinde de sermone argumentandique ratione, postremo de eorum natura dicendum erit, quae auctor hoc libello Atheniensium populo commendare a persuadere Volt.

In quavis de rebus publicis commentatione, etiamsi non tam ad ipsam rerum gestarum memoriam quam ad institutorum civilium rationem speetet, fieri non potest quin etiam externarum rerum auctor interdum mentionem aetat Areto nimuindulo haec duo reipublicae administrandae genera inter se connexa sunt. Quum ob rem tum quoque, quonam tempore eiusmodi aliqua commentatio conseripta sit, plerumque aut

eorto designare aut probabili saltem coniectura assequi licet, ubi dissertis orbis de ipso illo tompore nihil momoria traditum

est. Neque Vero minuS S consentaneum, quo magis ista temporis vestigia delitescant et quasi obseuritatis umbra quadam adoperta sint, e longiu discrepare Variarique eorum Sententias, qui hoc tempus dignoscere in animum induxerint. Atque in huius, de quo agitur, libelli aetate statuenda duae potissimum sententiae extiterunt: alteram qui sequuntur haud multo post pugnam Mantineensem scriptum esse putant; hoc in numero Zeunius, Delbrii hius, Bahius, Deventem nominandi sunt; alteram qui profitontur, ut oeckhius. Selinoidorus qui tamen parum sibi constitisse videtur) Κruegerus Sohaeserus, Berghius alii, statim compositi bello sociali confectum esse statuunt.' Ne forte quis miretur, quod eum nuper de eadem re alia quaedam dissortatio prodierit h. Gleiningeri, tamen ego quoque hane meam de hoc libello pinionem publici juris facere non dubitaverim, Oe praemoneo, utrumque nostrum hanc quaestionem ante hos VIII menses ab amplissimo qui est in univers. Berol. philosophorum ordine propositam traetaviSSe, et ita quidem, ut eum ne Seiret quidem alter si alterius studiis quicquam, ad eandem fere Sententiam, diversa tamen saepe vi in

greSSUS, Uterque Pervenerit.

9쪽

Praetor hos Wolfhii, qui Ol. 89, 3 scriptum esse enSet, Seu tentia cum ab aliis tum a Bahio nov. aet liti. Ostiet Bu1-Τrni. 18 31 p. 1 sqq. satis iam rosulata est; dein inagenio autem J0 II, p. 14 sqq. , qui item illarum sententiarum eutri se addidit, infra poculiariter dicendum erit. Ac primum quid do prior illa opinione iudicandum sit,due Bahio, qui acutissimus eius extitit defensor, pineis Videamus. Qua do re nonnulla iam et a ueti sonsolidigio in hilol. vol. XXIII, ubi oventeri, quom eundem calculum sequi diximus, rationes examinat et ab Hagenio l. e. p. 150 enotata sunt. - Αuctorem scripsisse paeis tempore, Vix tamon bello finito, recte Bahius ex his loois ruit IV, 40 ε τῶ νυν πολεμω- προ νῆς ειρηνης - διὰ το εἰρήνην εἰναι V, 12 διὰ μεντον πολεμον - πε δε ειρηνη κατα θάλατταν γεγενηται IV, 41:

εἰ πολεμος ἐγερθείγη, 43 πολεμου γιγνομενου. Illud autem ἐν τω νυν πολεμι' IV, 40 recte dicit nisi de bello quod proxime praecesserit intellegi non posse. Sod putat ho bellum esse Thebanum illud, quod Epaminonda occiso Ol. 104, 2 conlaetum

est quam his caussis confirmare studet sententiam primum quidem post bellum sociale non locuturum fuisse auetorem putat do prinoipatu Atheniensibus recuperando ut facit V, 8 .... πα

ραπεπτωκεναι μοι δοκεῖ τῆ π0λει so στε .... ανακτασθαι τους

Ἐλληνας); nimis senim uno temporis debilitatas Atheniensium opes fuisso dicit conparariquo iubet Demosth. d. 0r. . 234. At id quidsm ortum esse puto, ita solum de Beuperaud principatu aliquem loqui posse, si is, qui recuperaturus est iantea

illo priueipatu exutus erat. Exutos autem tum, cum Seriberetur libellus, Atheniensos impori fuisse tuo clarius sisendit noster et V, 8 illo ανακτασθαι et V, 5, ubi logitur οἱ ὁ ἡγε- ιονίαν βουλό χενοι τινες αναλαβεῖν τῆ πολει. Constat igitur X his S iisque quae sequuntur Athenienses eum principatum olim oporditum V, 6 obsorentibus Oolis,ohsebanis Lacedaemoniisque adnuentibus V, 7; of Isocr. VI, 109 recuperassent, libelli nostri aetate rursus imperio privatos esse. Qua autem re TiVatos esse putamus nisi ipso do quo agimus bello ootalit os Demosth. III, 28 ους δ' ἐν τῶ πολέμι' - soli in bello hebano, id Sohaolar, hilol. V, p. 3 - συμμάχους κτησαμεθα,

10쪽

εtoήνης ουση απολωλέκασιν ουτοι i. . pace cum Thebanis laeta . Cur autom statim post ho bellum de regia perando imperio cogitare non potuerit auetor, equidem non Video. Diserte enim sono suadore dieit, ut bello gerendo, sed ut beneficiis pacis quo artibus Graecos, maxime insulanos, sibi concilient Athenienses. Hod autem faciundi optimum ait occasionem contineri ea quae tum esset rerum perturbatione τcio αχη , ), id quod non sic intollogondum si, quasi ad debellandos ceteros hae turba populum abuti velit, sed in hae turba facultatem fiori Athenionsibus et exponit urbium graecarum altereationes atque discordias civiles conponendi beneficiisquo cuiusvis generi omnes adstringendi. Noe illud probo, quod Bahius illo ταραχην deceptus ad pugnae Mantineensis sempus hune libellum roserondum putat, conparata Videlicet Xenophontis hist graeca Dextrema. Neque enim constat, inquit, bellum demum sociato turbarum in Graecia aussam extitisse. Quod quidem neque ego infitior ne dicit omnino auetor noster Sed id quoque puto non minus constare, etiam ultra belli socialis tempora has turbas vel maxime viguisse. cf. Demosth. d. Symm. 36 - quae oratio habita est l. 106, 3 - cio αχῆς καὶ πιστίας. - Altero loco Bahius ad stabiliendam opinionem suam Ol. 106, 1 dicitros ad bellum spectasse Philippique iam innotuisse consilia; Ellum iam exarsisse Amphipolitanum, nec, inquit, etiam quiS- quam ho tempore in animum induxisset, spem prineipulus Graeciae Atheniensibus proponere pace colenda. Certe haud insulse haec sunt disputata absentque probabilitatis sp0ciem quandam. Sed quamquam haud inepte haec se habent, si quis post viginti saecula, peritus eorum quae tunc inpendebant Grae-

iae perieulorum, rerum geStarum seriem atque ordinem On-

templetur, minime tamen eorum qui tum fuseruus Athouiensium ceterorumque Graeeorum sententiis opinionibusque conveniunt. Quotus enim quisque, quaeso, Ol. 106, 1 maius aliquod periculum a Macedonum rege barbaro rodundaturum ess divinabat ΘΑ crodibile est Athonisensium quemquam tum, cum Demosthenes rem publicam, ut ipse testatur d. cor. 18), nondum adiis-Set, sertimuisse ea, quae ut provideret Atheniensium populus idem orator omnium summus decennio post Vixdum officere