장음표시 사용
182쪽
Tu pendas Fortunae vices miratur plebs, rident fortiterque sustinent Sapientes rHi quippe solam colentes Virtutem, ministram ejus non satagunt , quamis globo procellis agitato innixam representavere erudita saecula . Ad hanc porro confugiunt qui herae lepores formamque aut non capiunt aut assequi non possunt, ut procis Penelopes accidit ad ejus ancillas conversiis. Rerum vicissitudo talis est, ut saepe Magnatum auus aut pastor fuit aut aliud quod dicere non expedit. Multi sunt ab opposito , i throno ducentes originem , quibus Fortunais valedixisse videtur. Si Fortuna molet, fies de Rhetore consul. Si molet hae eadem, sirs de consule Rhetor. Utramque sustinuerunt Fortunam Eugenius e ludimagistro Imperator Augustus renuntiatus, Dionysiusque e regio Siculorum solio ad Corinthiacam palaestramis confugiens, id maxime a philosophia addidi scisse professus, ut aequo animo talem Fortunae mutabilitate
serret. Quid haec impia secerit in CALAFATTORvM
183쪽
Michaelem Calaphatem Byzantii imperasse eertum
est,an. C. MXLI. Zoes artibus tandem excaecatum Mexilio pulsum. Perstitit tamen Constantinopoli ejus familia, donec a Mahomete II. haec Orientis metropolis expugnata fuerit, MCCCCLII. Tunc enim partim i Euboeam, vulgo Irvonte, partim in Cretam aufugerunt, quae hodie candia nuncupatur.
Insula haec est centum olim urbibus Iouisque eunabulis inclyta, ad quam recipientes se ab excidio Constantinopolitano plerique nobiles, a Seren. Republica Veneta veluti adoptati fuere N inter regni Cretici primates accepti, unde nobilium Creticorum agnomen
adepti. Vt enim aliqua est superioris ordinis nobilitas quam Colonorum vocant, eorum scilicet qui veneti nobiles coloniam habitauerunt, sic inferior altera est, cujus compotes in sola ciuitate patria nobiles censentur; ita e Candia, Candiani; e Rhetimo, Rhetimenses ; E Canea Caneenses, nobiles dicti sunt. Inter nobiles illos Cretenses adscripta Calantia familia , multos produxit bello paceque clarissimos. Eminuit inter coeteros Ioannes, qui saeuientibus annis Venetos inter N Genuenses, triremem domesticis sumptibus armauit , Prioratusque insignia reportauit , ann. MCCXXV. Non minori patriae amore flagrasse Danielem, ex hoc uno constat, quod instructam aere proprio triremem ad Cypri liberationem deduxerit, Victoriae conciliatricem. Horum generositati quidquam detrahere videretur eorumdem incolumitas, dum Turcis seliciter victis fugatisve ad Lares abierunt. Emanuelem
184쪽
tam pro Ser. Republica reponere. An. MDCXLvI. Cydoniam inopinato quatiente Cusseimo Viaeirio, areisque deditionem premente, Emanuel pro aris & focis pugnans,caput hostili subjecit acinaci, quod pro Magna tum more sublimi in hasta erectum , barbari super bE exposuerunt, ne fortὶ Martium deesset virtuti capit 'lium. Degener non fuit Stephanus Emanuelis filius, qui pro eximio fidei bellicorumque terra marique facinorum praemio, honores insignes diplomatibus confirmatos reportauit. Iacobus GEORGII patruus qui per xxvI annos tum inter Turcas versatus, est tum etiam Candiar cum ipsis Venetis, multiplicia sue fidei testimonia, erga Ser. Principem edidit; stratagemate etiam Io: Capello Pritori, Comitique Finarolo armorum ducto. ri, aperto, quo Cydoniam a barbaris oppressam libe. rare tentaverat, cujus euentum nescio quis κακού--Prguerterit. Eminent in archi- gymnasj Patauini parietibus septem Rectorum monumenta, e gente Paleo cappa, aqua GEORGIvS maternum genus ducit, qui non minus gloris quam studiorum auidi iis c posteris consignauere.
Ab inclytis hisce familijs ortus est GEORGIVS, ann. MDCLII. qui Minerus oleam haste preserens, studiaque bellicis tumultibus, philosophis & medicini operam dedit, & eo pervenit ut tandem publice doceret; Ab
Excell. Academit IlI viris Theoretici extraordinarii Prosessor diebus vacantibus electus est, ann. MDCLXXlX. non sine spe superiotes cathedras obtinendi.
185쪽
natus est mense Iunio, an. MDCXXXIV. Blixi a Galliae Trans-Padanae urbs conis spicua ejus natale solum suit,
ua pingues scatebras specula despectat ab
t.i. Postulat imperis Frisia magna mices. II caelum hilarum , fran3 iara urbi, gens nescia fraudis, Atque modum gnorat diuitis mber agri. Parentes PI CC IN ARDO fuerunt genere perantiquo & agnomine in alijs urbibus nobili, a quibus vefamiliae honestatem decebat, liberaliter pi Eque educatus est. Adolescens uberem rerum antiquitatisqueo cognitionem sibi comparandam duxit, e re sui propositi putans si h selectioribus autoribus neminem insalutatum omitteret, ex puris eorum sontibus reconditioris eruditionis lymphas quibus ingenium suum , ut hortum irrigaret, perabundanter hauriens. Is porro dulceo vitae venenum, latentes mundi dolos sub Odoratus, ut ejus fallacia effugeret retia, continuaque discrimina, ei se subripere decreuit, di sacro D. Dominici ordini nomen dedit.
188쪽
Bononiam missus exim ijs Prosessoribus Informandus traditus, eb doctrinae processit, ut absque eorum auxilio, philosophico-Thomistica theoremata eo ram Cardinale Lomellino Bononiae legato , magno cum plausu propugnarit, auditoribus cunctis clamantibus, Manibus date lilia plenis.
Exiguo dein temporis interjectu , adstante Card. Hier. Farnesio , Lo mellino sussecto, theologicam D. Thomae summam publicae disceptationi absque ullo prs fide exposuit, quod merito suscipiens Cardinalis, Profe- inquit , Hur P. MONITRUM nimirum P. Nico I. Riccardius Sacri Palatij magister ob stupendam scientiarimniensitatem sic dictus hie mihi esse iidetur . Nec
a vero ablusit, par etenim ne dicam major illi inerat intelligendi facilitas atque expedita celeritas. His peris spectis, honoris causa nullo praevio examine Artium Prosessoris laurea insignitus est; & Brixiam reuertitur, ubi philosophiam summa cum laude docuit, atque po stea Bononiae tribus annis cum primaria docendi dignitate . Veronae quoque, Genuae, ac Mediolani primas Theologiae cathedras eximio successu est moderatus, &in tribus istis urbibus, Sancti, quod vocant, ossicij a consilijs suit. Anno MDCLXVI a supremo ordinis Rectore, promeritis S S. Theologiae magistri insignibus
est cohonestatus , & Magi mis prouinciae utriusque Lombardiae, conscriptis accensus. Non vulgari nominis existimatione conciliata , MVenetis Proceribus Patauium ad Metaphysicam in ce-lcberrimo urbis archi Lyceo vocatus est, an. MDCLXIX.
189쪽
exemplo Isidori Piecinardi Cremonensis , qui anno MDLlX. ibidem moralem philosophiam docuerat.
Hanc nactus spartam, eam totis viribus ornauit, tanta Auditorum frequentia , ut fama in aeuum perennatura,
aditum sibi patefecerit ; Viam monstrantibus lacili latialis linguae eloquentia, historis,antiquitatisq; peritia. Is in eo est admirandus memoris animi sensus, ut sal se plerosque opinio invaserit, PICCINARDUM arca in is medicaminibus illum sibi comparasse. Ejus si quia
dem tanta est memoriar praestantia, ut res quaslibet sibi semel cognitas tanquam in cella penuaria distinctissim dasseruit, pro lubito exponendas. Supremam Theologiae Bononiensem cathedram a P. Io. Thoma de Rocaberti, ordinis Praedicatorum moderatore qui nunc Ualentiae in Hispania est Archiepiscopus & Pro. Rex sponte oblatam, ne propensioni qua in Patauinum Lyceum ferebatur, fraudi ellat, mode ite recusauit. Nec absimili modo cum Romam per repetitas saepius litteras ab eodem Generali, ad sublimiores gradus inuitaretur, idem se gessit. Id tamen quod ab eo tot dignioribus utraque delatis
honoribus suae familiae Primas impetrare non potuit, imbecillis valetudo extorsit, quae tum publicis lectionibus tum priuatis stud ijs, magno eruditorum virorum moerore, PICCINARDUM subduxit. Ad patrios Lares Brixiam reuersus, quo relli tuendae sanitati nihil omitterer, de suauissimo Musarum suarum consortio aliquantulum remittere coactus fuit, sic hortantibus Medicis, mali
190쪽
HIs alsisque artibus pristinae tandem saluti rest tutu
est , evictim per tres annos firmandae allaborasset Arechangelo Riuetia Casalensi, viro ex eodem Praedicat
rum ordine doctissimo, qui per duodeviginti annorum curricuIum primarij Theologi in via D. Thomae partes egregiE sustinuerat, ε vivis erepto ab Academiae Moderatoribus spontὶ illum invitantibus, Patauium anno M LxXXI. denuo euocatur. Qualis esset , inaugurali sua oratione manifestum fecit, cunctis mirantibus hominis doctrinam, eloquentiam, facilitatem. Athenas virosque qui in ea scientiarum ossicina floruerunt, Pat uio doctisque qui in hoc eeleberrimo disciplinarum emis Porio exstitere ingeniosissime comparauit , nobilissimamque academiam, tot heroum alumnam , Graeciae
ocellum, varijs casibus extorrem Patavij sedem suam fixisse ostendit. Cum vero cathedram conscendendam, pro more , sibi duxit, non unam D. Thomae Theologiam explicandam suscepit, sed hoc anno Hebreorum, Graecorum, Sibyllarum, Gentilium, & Orthodoxorum, praeceptis exemplisque innumeris ex opulentissima priscae historis penu confirmatam, quibus tanquam E fimbria lectio num ejus utilitas perpendatur.
Opera ab ipso edita sunt. Fresu es ct Orationes varia . Philosophia dogmatica tomus primus o secundus. ,
De approbatione doctrina, D. Tiama luminis, Iibri septom. Philosophiae dogmatica tomus vlιimus . . opuscula triologica felecta. 3 Ietaphnica in Patavino archietymnasio jam praee .