장음표시 사용
131쪽
quam factum suisset in natis: quoniam institutio natorum exigebatur in fili js tantum masculis s Postumorum vero etiam in formuis nis; hoc tantum adiecto: t ut masculus nominatim, filia vero nascitura, etiam inter c teros exhaeredari posset; si tamen tunc ali-ruid ei legatum esset, ne per obliuionem uberetur cum caeteris ex redam. Si quis a rem hic dubitet, cur non dum natos volu rint institui parata est vera responsio. qu niam nasciturus rumpebat cum nascebatur ,& sic veniebat ad casum, quo prohibita se rat natorum omisito. Rursus si dubitetur ,1o quare non silpostumist seruatum antiquum Ius accrescendi 8 dixerim ob eam causam , quia natas foeminas, aut natos suos, ultra filium , nemo prisumebatur obliuione prael rijsse , cum essent in rerum natura tempore testamenti: at vero postumi filij non semper sciente testatore sperantur; ideoque abs , certo animi eius indicio praeteritorum numero habiti fuissent. Sed tunc quaeretur. cur igiatur illud fuit discrimen inter sceminas, &masculos 3 in quo nihil aliud occurrere potest, nisi quod mastillorum causa fuit semper An-
132쪽
tiquis praecipua . Hinc insertur, quod alia
ter etiam censebatur in postumis haec necessitas, quam in natis; quia natos ultra filium licuit omittere: at nepotes, & deinceps nascituros non licuit praeterire, si suorum n vero nasci debebant tempore testamenti; et nim silitatis ratio tunc urgebat Prudentes,
quia non parabatur istis aliud remedium,nam Ius accrescendi praestabatur, cum omissio ex certo iudicio presumeretur, quod in natis nepotibus relucebat ; isti vero nepotes postumi nulla coniectura videri poterant scienter Ommissis quamobrem aequius visum est, eos admittere in solidum reiecto accrescendi I aare. Et sic t antiquo Iure Prudentum, solemnitas instituendi plenius exigebatur in non natis liberis, cum tam ad filios, quam deinceps deberet referri; hoc tamen adiecto, ut se vis disserentia notaretur, quando testatore hqredare vellet; ve sitatim in alio verbo dic mus. At vero hoc obseruandum est, quod haeca, solenitas, i quoad postumos, tunctatum pr ficiebat testam. si nascerentur mortuo testat re, & merito quidem, quoniam tunc miseren
dum suerat testatorum, qui viventes sibi conse
133쪽
Juerant. Sed si vivo eo nati fuissent; tunc quasi cessante causa solemnitatis, nihil amplius iuuabatur causa testamenti,& ideo ex eorum praematura natiuitate testam . nihilominus rumpebatur, t subtili sane ratione. quasi in hunc casian institutio facta non fuisset , vel etiam subtiliori , quasi testatores potuerint non solum instituere, sed etiam ex haeredare pro testamenti' solenitate; itaq; si instituti, vel ex haeredati fuissent, cum testatore mortuo nascerentur; nihil haec cautela iuuabar, si eo vivente nati fuissent; et sicut expressim hoc notat i Paulus recepi. Senten. lib. 3. c. 4 de testam. ad finem. alias Inst.' titulo v. de Institutione haeredum .g. pen. cuius
haec sunt verba. talis est 'sumorum institutio, si quipost mortem meam postumi nati fuerint Dredes
sunto. si vivo eo nascantur rumpunt te flamentum.
Et non obscure colligitur ex Vlpiano in l. 7.& nfra de testam. militis. ubi talis exh*redatio proficiebat tellamento, si a milites adii fuisset.' quod Ius singulare erat in militein sui haec verba textus. Qui iure militari te utitur , , si ignρ nerit praegnatem mxorem esse, mel non fuit praegna hoc tamen animo fuit, ut mellet qui quis sibi nasce
retur exhaeredem esse,ienamentum non Iitur .
134쪽
deinde sequitur in l. s. idemq, dicendum erit ems natos lis iusse, maluit eodem testamento durante decedere, nam miritur iure militari refecisse reflamerum, ut estrescriptum a Diuo vio. cuius quidem 'rescripti mentio habetur in l. in fraudem, se testamentum. eod. titulo, in haec verba .resarmentum ante militiam factum a milite in militia decesserit s iure militari malere ssimilitis moluntas . contraria non sit) Diuus Pius rescripsit. Ex quibus
locis colligere licet, quod paganus per institu
tionem postumi, non poterat testamento pro . spicere, si se vivo nasceretur. Et quamuis seue, , nimis esset haec veterum obseruatio, t ratione tamen sua non caruit: tum quod in hucanodum refignabatur magis tellandi licetia, quam Solon apud Athenienses fauore filiorum pGcipue tanauerat, ut nos supra tradidimus: tum etiam quod culpam aliqua videri poterat commisisse testator, qui vivens adhuc post natos filios,aut deinceps in suitate, non mutauerat i stamentum. creditum est enim veteribus, patrem familias iterum esse testaturum, ubi sitam desecisse cautelam animaduertereti .Sic itaq; s cundum Mediam tutis prudentiam possumus qui suus nasciturus erat,musativa salte necessi-
135쪽
eate ins iniendus, vel exhaeretandus fuit, tam masculus, quam scemina, tam in primo,quam in ulteriori gradu. Qui quidem institutio, vel
exhqredatio concipiebatur tunc in casum, quo testator amplius sibi prospicere non valebat: hoc est si eo mortuo situs possumus nascere tur . Porro autem si eo vivente praecurreret eius natiuitas e, ceu omissus a Iure Civili casus ille fuisset, destituebatur omni semite testamentu, & natiuitate postumi rumpebatur. In huc modum acceptum fuit quo ad pollumos hoc verbu instituendis tempore mediae Iuris prudentiae. t At vero quoniam facillimum erat, ut vivus testator non posset sibi iterum testando consul ' res ut supra dictum est circa liberos natosὶ eadem Vellea lege occursum est huic periculo, &publice sancitum, ut etiam sibi prospicere pos set testator in hunc quoq; casum, ii postumi
eo superstite nascerentur post testamentum. Sicq, factum est,ut postumi nomen antiquo Iare relatum ad natos post mortem, etiam ad natos post testamentum porrigeretur ex lege Vel lea, ut interpretatur Vlp. ini. M 3. primo,infra
tit subsequenti, dum ait,piat, ij, qui smotum factum in vita nascuntur, ita demum por
136쪽
legem Vesteam rumpere testamentum pre bibentur, si nominati lat exhaeredati. Hinc etiam factum 27 est, ut postumorum i institutio duplex vulgo dicet etur: altera Iure anticiuo, altera vero ex lege Vellea proueniens, ut diserte indicat Scquo-la caepe tapius in l. Gallus, ut suo loco dicemus . Ea propter ita se se habere coepit haec solemnitas ijs temporibus, ut qui tellando alterum tantum casum exprimeret, alterum omisisse censeretur; qui vero generaliter utrumq; cocepisset, in utrumq; sibi prospiceret. Vt eleganter tar,st Pomponius in l. x. hoc tit. nostro, dum dicit. Gmodissime is qui non dum natus est, ita haeres in-Bituitura,sive vivo me, siue mortuo natus fuerit, bores esto. aut etiam pure neutrius temporis habita mentione di alteruter casus omissus fuerit, eo cou qui omnii sussit, natus rumpit testamentum: quia nessub coditionι quidem scriptus haeres intelligitur, qui in hunc casum nascitur, qui non est tectamento a prehentiss.
cui concinit&Iul. m l. si pater silium de Vulg. α pupill. substitutione. dicens, Si pater filum impubere haerede rei erit,inei subintueris,si quis
sibi pia morum natus erit, deinde vivo fratreposumus natus furit, reflamentum rumperuripos mortem
137쪽
si quidem rumpit testamentum Viuo se tre na- . tus, qui inititutus fuerat, si mortuo fiatre nasceretur; ut & glossa ibi recte sentit. Quae tamen subtilitas deniq; per Iustin. est sublata in l. vlt. C. de poth. hqreae instit ut interpretatur doctis. simus Iacobus Culacius lib. 3 .rit. F.Recepi. sentent. Pauli. prope finem. Quin etiam placuit Iulimiano illud adi j cere, ut pollumi etiam sceminini sexus nominatim exhqredandi sint, viliquet ex eodem Imperatore in s. sed haec quiadem, Institui. de ex haered. liber. Et ita sese ha- . buit usq; ad haec tempoia solemnitas instituendi postumos illos, vel ex haeredandi, qui quandoq; rumpere possent. nam quo ad postumos
prorsus extraneos, nullo unquam tempore cautum reperitur, quod debuerint ad cautelam institui, vel exhaeredari. Quo ad eos autem, qui agnationis, aut cognationis nomine ab int stato possent' uandoq; succedere, non reperitur quidem viso tempore cautum, ut pro selemnitate instituantur, vel exhaeredentur. sed relictum est illis unicum de Iure Civili remedium ,
,yt quaerelae Inossiciosi testam eii, si sorte ex haeredati testamento impie filissent, aut etiam prae, Ieriti, quoniam ipsorumpraeteritio fuit semper olim
138쪽
olim,&est etiam hodie pro ex haeredarione. Quod autem postumis illis cognatis, vel agnatis postit qucreta competere indicat aperte Vlp. in l. postumus, supra de inoff testam . dicens, Postumus isosycisum testamentum potest dicere eorum
quibus suus hares, vel legitimus potuisse eri, si in
muro fuerit mortis eorum tempore: sed cognat
rum, quia-borum ab interiato potuit bono si possessonem accipere. An Vero praeter suos alij postumi potuerint olim institui, quam tum scilicet ad titulum , infra de hau ed. Insitit. non est cur dicamus hoc loco, sed agemus oportunius de hoc in l. Gallus . Haec quantum ad postumos, qui sui nascituri erant tempore testa-3o menti. t Quid tamen, quo ad eos, qui tunc noerant tales, sed ex casu poterant fieri tales, subducta scilicet persona impediente 3 Plane sicut nepotes, & deinceps nati ocasionem praestiterunt amplius cauendi, ut supra diximus: sic etianepotes, & deinceps nascituri fecere. Imino si 3 t tempora perquiramus prior fuit cautela haec adiuueta pro postumis, quam pronatis. Nam Aquilius Gallus omni u primus aduertit, quod nepos postumus si sorte filius auo superstite
139쪽
mentum, in quo nec suerat facta mentio de ipso, nec fieri etiam potuerat ad testamen ii cautelam ; cum enim teit menti tempore pater pr cederer, non erat p occupada solicitudo, quae ominis causa ad hilum pertinebat auo defuncto,ut belle colligitur ex Vlp.in l. si quis filio,in
. princ. infixa tit. seq. dum ait,cum nec ex redaribatu mota nepos deberet ab auo quem pater praecedebat. Item v casus ipse contigisset, ut avus esset filio superstes , creditum fuerat auum ipsum iterutestaturum, ut noua sibi prospiceret ca tela aduersus nepotem postumum, ne quando testametu nascendo ruperet. Verum enimuero rationes istae parum viset sunt habere momenti, prudentissimo i Gallo Aquilio , qui propterea induxit matura quidem animi prouidentia, veauus posset in hunc quoq; casu sibi prospicere, adhibita illa formula Sime ita lius meus morietur, tunc, Hruis mihi ex eo nepos, seri nitii ps
mortem meam natus, nataue erit, haeredes sunto.
De qua quidem formula dicendum est in prim 3 cipio legis Gallus. t Nec quicquam impedime ii debuerunt adferre rationes praedictet. Prima siquidem ratio conteni debuit, quia futura pro
spicςre proprium videtur ossicium viri orien-
140쪽
tib. ad L Ir tis, nec debuit unquam hominibus prohiberi tpraesertim cum ad alterius ossensam praesentem non excurritur. Altera quoq; ratio tuit debilis, cu in saepissime doceret experientia,quod etiam squis maxime vellet iterum testiri, non tamen posset . quod ceu aequissimum animaduersum fuit postmodum a Velleo in easti liberorum natorum , Ut supra docuimus. Imo vero hanc ipsam aequitatem ipse quoq; Iustin. nouissime secutus est; quatenus hasce Prudentum cautelas recepit, & veluti a se probatas recenseri volute in P.indectis. eoq; libentius , quia vidit easdem fuisse plura bus modis ampliatas a veteribus quo
O; Iuris consultis, qui hoc quasi Galli spiritu studuerunt,quam latillime consulere testatoribus
de quibus quidem ampliationibus diffusὸ agit
Scaevola ind.l. Gallus; ubi nos explicabimus separato volumine quomodo se se haberent , di quid circa illa nolirates comminiscantur. Hauctenus ergo de verbo institirendis tam relato ad liberos , quam ad postumos dixisse fiasnciat. D. inceps videamus quid sequentia significenti