Index scholarum hibernarum publice et privatim in Universitate Litterarum Ienensi inde a die XVIII m. Octobris a. MDCCCLXXX usque ad diem XVIII m. Martii a. MDCCCLXXXI habendarum : praemissae est Mauricii Schmidt antiquarium litterarum professoris p.

11쪽

Ad libr0s qu0rum memoria hac aetate paene exstincta est, referendi sunt etiam Car0li Lachmanni de ch0ricis Systematis tragic0rum Graec0rum libri quatuor, Berotini 1819 editi: qui etiamsi fortasse pr0pter emendati0nes in iiS disperSas n0nnunquam inspiciantur, vix leguntur tamen ad cogn0Scendas disputati0nis Sententias, idque ne a metricis quidem. Qua neglegentia vereor ne artis metricae Studi0Si n0n mediocriter comm0dis suis 0ificiant. Ego enim qui libros illos et iuvenis sedul0 legerim et deinde repetita lecti0ne etiam accuratius c0gnoverim, multa me in iiS inVenisse fate0r tam egregie obServata, ut etiam nunc b0n0rum seminum instar non inter vepreS abiecta Sperni, Sed ad noV08 fructus serend0s disseminari mereantur. Qu0rum dict0rum etiam illud eSt, qu0d, cum primum L. ΙΙ p. 38 in disquisiti0nibus Aeschyleis pr0nuntiasset, m0X L. III p. 123, ubi de S09h0cle disSerere pergit, repetere n0ndubitabat: singulas Stropha S et anti Str0pha S metra n0n plura tribus continere, legemque fuisse, ut ne plura tribu S Singula S Str0pha S regerent. Sic enim emendandam vel amplificandam esse P0r80ni d0ctrinam, quem etsi id curandum esse imprimis d0cuisset, ut eadem aut SimiliS Versuum SpecieS quam SaepiSSime recurreret, in e0 tamen errasse existimabat, quod quia Stropharum Versus metriS quibuSdam regi recte perSpexisSet, partim omnem p0etarum libertatem reStrinxiSSet, partim ea, quae regulam B0n Sufficientem effugerent, ad certam n0rmam exigere nequiviSSel. Un0 eXempl0 praeceptum Lachmannianum illustrab0.S0phoclis in Trach. v. 114-120 haec accipe hanc igitur str0pham sic ille L. III I p. 146 tribus regi metris docet, ut tres fiant peri0di hae: Rem dices perspicuam adeoque nihil dubitationis habentem, ut unquam dubitari p0tuisse mi

12쪽

Lachmannum n0n SatiS caVisse, quippe qui p. 7 in describendis Pind. Pyth. IV metris intra certas artis leges eam tamen fuisse poetae libertatem Statueret, ut et a fine et in principio metrorum aliqu0t syllabas ex poetae arbitrio additaS eSSe n0n negaret, 0blitus nempe, talibus syllabis tanquam in gurgite natantibus 0mni numer0rum c0ntinuati0ne Sublata ne Suam quidem regulam Sufficere numeris ad certam ubique n0rmam exigendis. Vides igitur, Si quis Lachmanni rem tueri v0luerit, ei id unum agendum esse, ut etiam syllabas illas iisdem legibus teneri dem0nstret, quibus aut Str0phae integrae regantur, aut, Si qua inciderit μεταβολη, Singulae stropharum parteS, numerorum illa ViciSSitudine perSpiciendae. Quod cum dem0nstrari Ρ0Sse n0bis persua Serimus, Lachmanni patrocinium repudiare n0luimus. Sygygiae, quae in par0d0 Oed. Reg. 167 - 189 altera est, Lachmannus L. III p. 139.140 hanc apposuit metrorum deScripti0nem

duplicem epipl0cen et . At non recipiunt aureS aut Syllabam l0ngam prim0 versui ex arbitrio iniectam aut in versibus 1 et 4 incisionis rati0nem Sic mutatam, ut pro anapaestis fervidius assurgentibus pedes fiant dactylici cadente numer0 remi SSi0res. Nihilo tamen minus de Summa re verum est Lachmanni iudicium: recteque 0pin0r idem etiam de rebus levioribus iudicaturus fuisset, si vitam ad n0Stra usque temp0ra extendi SSet, quibuS ne uni quidem syllabae a modulatione semel instituta aberrare licere didicimus. Itaque Str0phae alterius partes praecipuas c0nStituunt ὁ κτυλοι, qui circo μείζονος dicuntur quique ἀπ' ελύττονος, quorum eam vim poeta esse v0luit, ut numeri dactylici, quos uni VerSae Str09hae a λεξει adiunxerat, etiam in altera stropha et antistropha qu0damm040 res0nare viderentur. Quibus tertiam adiecit partem numero iambic0 decurrentem, e0 puta c0nSilio, ut numeri, qu0 per totam Str0pham et antistropham tertiam uSuruS erat, priusquam plene exaudiretur, eSSet aliqua iam eX hac stropha praesumti0. Neque latet cur admiscuerit anapaeSt0S, a Lachmanno, quod Satis mirari neque0, 140n animadVerS0S. Nam cum anapaeSti dactylic0S pedeS temp0re eXaequarent, cum pedibus autem iambicis et ipsis altius assurgentibus Sublationem S0ni communem haberent, aptissimi videbantur, quibus a dactylic0 numero ad iambicum tranSitus pararetur. Hinc igitur factum est, ut ter usuS Sit 90eta tetrapodia dactylica:

13쪽

στόλος, o Dd' ενι φροντίδος ε χος χθονὰς αυξεται, Ουτε τόκοισιν καμάτων ἀνέχουσι γυναῖκες sexies denique numero iambic0, ac ter quidem plenis colis

ter frustulis stip0didis

Quae dispositio artifici08issima ex metr0rum illis e0nspectibus, qui quidem n0Stris fabulae editi0nibus adici 80lent, n0n Satis perspicitur, Sed facillime illustrari poterit h0c diagrammate:

Est igitur re vera ita, ut dixerat Lachmannus, metra in hac Str0pha inesse n0n plura tribuS, sed metra illa sunt tetrap0dia dactylica, anapaestica, iambica; at quae praeterea comparent frustula passim inspersa n0n pr0 8yllabis habenda sunt ex arbitrio adiectis, Sed pedes sunt pedum tempora aut omnia Verbi S, aut partim Verbis partim SoniS explenteS. Unum addam, ut quid sibi velint virgulae pingui 0res, quibus bis in diagrammate usus sum, lectores ne fugiat. Curandum enim erat, ut etiam periodorum ambitu, quibuS t0ta Stropha c0ntinetur, clare per-Spessio, quae rhythmica eius esSet conlarmatio simul p0sset c0gΠ0Sci. Diagrammate igitur in hanc Drmam mutato:

14쪽

str0phae tripartitae c0mp0Siti0nem intellegeS esse proodicam, ac proodum quidem tribus c0nstitui tetrap0diis, duobus iambicis una anapaestica; duarum autem period0rum SubSequentium eundem esse ambitum binarum hexapoliarum cum singulis tetrap0stiis liber0 tamen ordine commissarum. Alterum exemplum pr0ponimus S0ph. Ant. 332-353, qu0rum versuum metra tria Lachmannus L. II 11 p. 172 haec descripsit, littoris ABV insignita

Hic qu0que n0n partem veri Sed Verum Vidi 8Se putandus esSet, Si nullo inter versus Glyc0ne0s atque Glyc0nicos Statuto discrimine primum metrum exhibuisset Glyc0neum, alterum tetrap0diam dactylicam, tertium tetrap0diam iambicam, bis adiecta dipodia in hexapodiam excrescentem: quam rati0nem ante ocul08 90nit Schema hoc

e qua apparet, ter periodum fieri binis glyc0nicis, bis hexap0dia iambica cum tetrap0dia dactylica c0mmissa; arti0re tamen ligamento tertiam periodum cum altera contineri, quam primam.

15쪽

Tertium exemplum sit hyporchema S0ph. Antig. 1115-36 epis0dio quart0 insertum. Ac Lachmannus quidem hac exhibita metrorum descriptione

tria metra stropham regentia agn0Sci iubet 1) - - , -- 2) 3)Recte Si pro tertio SubStitueriS quamquam dubitare licet, num inter Glyconicum primum, qu0 Semel tantum hac in Str0pha p0eta usuS est, et glyconicum tertium accurate distinguere operae pretium Sit. Sed quod tantum Syllabarum pedumque numerum pro additamentis venditat ex arbitrio intruSis, e0 Sane universam Strophae Structuram, quae meris tetra-p0diis nititur, a se non perSpectam fuiSSe luculenter pr0dit. Res 90tius ita habet. Tertii qui dicuntur glyc0nici, quinque numerantur:

ἐπὶ σπορῶ δρακόντος, glyconicus primus unuS: Ἱκαρίαν μέδεις δέ. Una igitur inter decem tetrapodias cum s0la feratur dip0dia πολυώνυμε Kαd-, dubium eSSe non potest, quin et ipSa temporum inanium adiecti0ne in tetrap0diam tran8larmari debeat, quamquam qu0t pedibus poeta carmini in universum praeluserit ign0ramuS. Quid multa Θ metra, ut Lachmanni Drmulis utamur, duo sunt: diagramma rei illustrandae aptius h0c erit:

16쪽

Sin peri0d0s distinguere voles, Singulis versibus usque ad virgulas extentis scribe

neque ab hac conformati0ne, quam meS0dicam dixerim , eo te Seduci patiare, qu0d verba Ἱκα- ρίαν, μέδεις di, Sic in initio alterius peri0di coll0cata, non ferrent n0Stra aetate artis musicae gnari - idem enim supra fieri vidimus S0ph. O. T. 17l δε τις αλέξεται Antig. 815 εγκ ληρον). Sed iam Subsistam. Pluribus enim exemplis observati0nem certissimam fulcire, id vero et tempus perdere esset et bonas chartas. Dicam p0tius, quid b0nae frugis ex hac observati0ne ad reliquas artis metricae partes rectius administrandas redundare mihi visum sit. Quarum partium cum difficillimus ille locus sit, qui ad temp0ra inania ceSSationumque Spatia pertinet, in hunc primum inquiram. Brambachius quidem in studiis metricis p. 196 non m0do media peri0d0rum metra tem- pomm inanium Signis diStingui Vetat, quia veretur, ut morae Spatium accurate definiri 90ssit, Sed e0S etiam operam perditur0S esse pro certo affirmat, qui de praelusi0num ambitu e metr0rum pervestigati0ne certi aliquid e XpiScari c0nati fuerint. Mihi Secus videri, diagrammata Supra delineata d0cumento sunt, in quibus tibi utriusque pausarum generiS praeSt0 Sunt exempla satis opin0r probabilia; ac m0rae quidem in media peri0do admissae in Soph. O. T. p. 171173: φ τις ἀλέξεται οἴτε γὰρ εκγονα δε κλεΤας Goνὰς αἴξεται Ουτε τό tσιν λ ἰηίων κτλ., pediS autem praelusi0ne explendi in S0ph. Antig. 115 AAA A non εὐνομε Καδμείaς κ Tλ. Nec desunt alia exempla quibus recte me cum Brambachi0 diScrepare probatur. In S0ph. Ant. 604-14 nem0 n0n Sentit, SeXies eandem numeri Speciem recurrere, pherecrateum dic0 sive tetrapodiam l0ga0edicam cum μακρα Τρισήμω in Penultima: . - Adh groλυπλαγκτος ελπίς

a quibus n0n differt alterum colon, nisi quod anaerusis praemittitur πολλοῖς μεν ἴνασις ανδρῶν. Sed vehementer falleret, qui versus 620-623 00dem numer0 claudi infitias iret. Imo et h0rum

Versuum menSura eSt tetrap0dica, m0do quae temp0ra instrument0rum muSic0rum S0niS, non canentium Voce explebantur, in rati0nem inducere ne omiseris, Sic :

17쪽

A A σοφία γαρ ἐκ του et τωδ' ειι ιεν οστ φρένας A A )Denique in v. 624 θεος αγει προς αταν cyclicus dactylus tribracho, in v. 622 autem liberrime Drmato et duplici anaerusi auct0 τό τ' επειτα και τo μέλλον trochaeo ceSsit. Tria quae restant cola πολλοῖς δ' ἀπατα πράσσει δ' oλίγι- πρὶν πυρὶ θερ- dipodiae Sunt, unde tetrap0dias etiam re vera pro dimetris accipiendas esse patet. Quid igitur faciendum sit syllabis τὰν σαν sal. τεὰν) Vel a γὰρ, a quibus carmen incipit, non p0test dubium eSSe. Nam ex ipsa diagrammatis larma imperfecta

primum pedem maiorem non totum Voce expletum fuisse constat, Sed altera in parte, eaque priore, etiam inStrument0rum S0n0S audit0S eSSe, Sive praecinere pergentium, SiVe nunc demum incipientium. Utut est, videat Brambachius, qu0m0do rem suam defendat: n0biS certe peri0di treS, quarum media a prima et tertia paululum discrepat:

) Ne quis dubitet, adscribam Scotton suaViSSimum: ἐν Ληλω ποτ ετικτε παῖδα Αατρο, Φοῖβον χρυσοκόμαν, ἄνακτ Mπόλλω, δε ελατηβόλον τ ἀγροτέραν A A Ἀρτεμιν, δ γυναικῶν μεγ' εχει κράτος cuius versum tertium et ab initio et sub exitum tempora nonnulla inania habuisse, docet hoc diagramma

18쪽

de utroque intervallorum genere plura quaerend0 investigari Scirique p0SSe perSuadent, quam Brambachius Sumere auSUS eSt. Ceterum non in hac Antigonae parte 80la metro modo tractat0 uSus est, sed etiam in cantico praeclaro 781 Sq. quatuor cola ei adstrinxit ος ἐν μαλα ις παρειαῖς νεήνιδος ἐννυχεύεις ἁμερίων σέ ἀνθρώπων, o ὁ ' ε χων μέμ εν, neque aliud latet sub verbis ἀγρονόμοις αὐλαῖς, nisi qu0d primi trochaei breVi SuppreSSa numerus incedit tardius. Sed totum p0namus diagramma ut cogn0scamus, quam VariaS DrmaS praeterea idem induerit metrum e0, qu0d, cum n0n ubique Singulae eius partes SyllabiS expreS-Sae fuerint, nonnullae etiam λείμματος Signo n0tari debeant

Primum igitur in c0lis 2 et 8 observamus mai0rem ultimi pedis deiectum κτήμασι πίπτεις, φυ- ζιμος ουδείς, ubi cum trip0dias respuat reliqua Strophae conformati0, non Servabitur m0dulatio, nisi trium m0rarum intercidisse ceSSati0nem Statueris f. AAJ. Cave enim credas in hoc metrorum quo Stropha regitur genere verba καί Ουτ ἀθανάτων φύξιμος οὐδείς ionico numero adstringi p0tuisse. Deinde in c0lis etiam 1 et 2 0ssensioni est impar pedum quibuS conStant numeruS: qua re adduc0r ut syllabam χαν n0n tam longam duarum quam quinque m0rarum fuisse credam, pedisque tertii sublati0nem s0nis expressam suiSSe. Rem exh0c metrorum c0nSpectu perspicieS: l . --- l . - A A li

19쪽

qui quinque period0S tibi ostendit, unam pro0dicam, reliquas ita c0nformatas, ut quaSi πα- λ ντδCκως quinta Secundam accurate repetat, quarta tertiae n0n plane sit absimilis, nisi qu0d pedum 0rdinem de industria invertisse videatur. His expositis transeamus ad Antig. v. 806 - 16 823-33, quae str0pha e tribus constat periodis, his verbis comprehensis: 1) Ορῶτ' ἐh ia γῆς πατρίας πολῖται, τὰν νεάτανοδῖν στείχουσαν, νέατον δε φέγγος λεύσσουσαν ἀελίου, 2) κot 1ποτ' ase ις' αλλά μ' o si κοιτος διδας ζῶσαν ἄγει τὰν 'Ἀχέροντος ἀκτὰν, ουθ' υμεναίων, 3) εγκ λ ρον, ουτ' επὶ νυμφείοις πώ μέ τις ἱ γινος ἴμν σεν, ἀλλ' Ἀχέροντι νυμφεύσω. Nulla in periodis altera et tertia admissa pausaeSt praeter eam, quae in peri0dorum c0mmissura cernitur unius morae. Sed in prima period0 pro0stica, eaque duobus pedibus ceteris extenti0re, trip0dia τὰν νεύταν odῖν, tetrapodiis et hexap0diis admixta, certo indicio est, tempora ελίχιστα quatu0r S0utS fuiSSe expleta. Quod ubi factum sit non liquet, sed alicubi fieri debuisse d0cet diagramma infra 90situm l . l . - . l A -- l . A A l A l li

Item tribus periodis ab80lvitur ep0d. Antig. 876 - 82 ακλαντος, ἄτιλος, ἀνομέναιος, ιαλαίφρων ἄγομαι τάνδ' ειοίμαν οδόν. o κέτι μοι τόδε λαμπάdoς ιερὰν ἴμμα γέμις ορῶν ταλαίνα, τὴν δ' ἐμὰν si δεμον ad κρDrox ot δεὶς φίλων σrενάζει. Earum prima pr00di vice fungens sine ulla m0ra decurrit, in altera vero media paulum cessatum fuisse inde efficitur, qu0d admissa pentap0dia temp0rum leges Servari nequeunt, eum a iusta modulati0ne non abh0rreat hexapodia. Schema igitur rhythmicum h0c habe

Sed n0n vacat hunc locum uberius pertractare, cum praesertim integre iudicantibus vel unum exemplum ad credendum Sufficiat, incredulis ne nubes quidem exempl0rum Scrupulos exanim0 evellat. Accedit, qu0d 0mnis haec de temp0ribus inanibus quaesti0 tam arcte conexa est cum altera illa quae nuper moveri coepta est quaeSti0ne ad reSp0nSi0nem eurythmicam pertinente, ut Separari fere non p0ssit. Videamus igitur op0rtet, num ad hanc qu0que S0lvendam utile quid asserat lex illa Lachmanniana, quam iust0 diutius repudiatam rurSuS in h0norem adducere c0nati sumus. Affert autem me iudice quam plurimum. Nam cum pleriSque perSua- Sum quidem Sit, fui8se carminum lyricorum reSponSi0nem quandam eurythmicam, aliam tame uStatuerint alii, ut non mirum sit in tanta opinionum repugnantia m0x exstitiSSe etiam qui de fide rei omnino dubitarent, maximum mihi e lege Lachmanni nasci videtur hoc c0mm0dum, qu0d qua tandem in re p0sita sit numerosa ista aequabilitas re vera oStendere videatur. Osten-2 ω

20쪽

dit autem positam eSSe n0n ubique, ut n0nnulli credunt, in aequabilitate colorum minutiorum anxie 0bservata, Sed in pari qu0que duarum pluriumve periodorum utcunque diviSarum toto ambitu, ita tamen, ut n0u necessari0 quaeque perioduS alteram Sibi parem expetat, Sed possit etiam duabus eiusdem mensurae periodis tertia adici alius mensurae aut pr00di aut me- Sodi vicetii; iungens. Exempla proma8 ex iiS, quae Supra c0ngeSSimuS, ac peri0d0rum quidem eiusdem ambitus plurium ex Antig. 322 sq. 604 sq. , pr00di ex OR. 167 sq. Trach. 114. Ant 806 sq. 876 sq. 781 Sq. mes0di ex Antig. 11 15 sq. Vin' aliud, evolve Soph. OR. 190-202 l . . l . - l l l . . t l

ubi fatebere numer08 etiam egregie favere c0niecturae 110Strae ad v. 202 olim prop0Sitae et opia πυρ ἀστραπηφόρον κρατει νωμῶν, πάτερ, υπὰ σου φεισον κερaDνῶ et in antiStr0pha πελασὼ γαι φλέγοντα νώροπι πευκa 'πὶ τον ἀπότιμον ἐν θεoiς Θεόν. Ac ne qua remaneat dubitatio, adscribam etiam cantici amoebaei, qu0d in Aeschyli Septem a v. 874 incipit, str0pham alteram

HM. A.

Ρedum simplicium idem in utraque periodo est numerus 25); Sed in pri0re pentap0dia cum octapodia et quatu0r trip0diis c0nexa est, in p0steriore hexap0dia cum octap0diis duabus et uno membro trip0dico. Iam recte, inquiunt, non repugnabimus: Sed in Pindaro vide, ne res ad irritum cadat. nam etiamsi cum H. I. Schmidtio pedes simplices c0mputes, non intelligimuS qu0modo e. c. in Pyth. V rationes sic Subduci p0ssint, ut e duabus illis Str0phae partibuS, quarum mensura eStdip0dica, eaque, quae tribus c0nstat trip0diis et tertia duabus pentap0diis circumscripta duae