Epistola de Varrone Atacino [microform]...

11쪽

Fab. I. 12. p. 794. ,subaudiendum est petrae seu rupis, ' ab Munckero Buntioque in hunc specieri mulatu in de vertice Nonacrino, id uixam in potissimum poetarum exemplo dictum esse arbitror Quemadmodum enim Amanlium Bachmann in Scophr. 043. p. 2l8 Callimachus dixit Aman tinen Steph. Ig. p. 32, 23. 'Aιι αντue 'Iiareιων μοῖρα, πλησίον 'Meικον καὶ Κερκύρυς' Qψυχοι Ἀμαντίνην αντην φησι, Λῖς το κτητικὰ λυμαντινικη et p. 4, 2'. fragm. CCI IX. p. 273) illauio: δε υμαντίνην, - Λεονείνην, ii xx. - I pq οἱ καὶ Ἀμανιίνην inκισαν Πρικίζν. iii Iona cari ii si VeNona cari a ni P γνακρις Rhian. p. 185. Me in cons. Gloss. Planud Mel. p. 38. IἈνακρη roti υρκαδωήωστὶ γονακρης πνναικῖς καονος. Si ebulis. in Pausan. VIII. 17. 5. p. 2 M. Vol. III. Vitruv. Vill. 3. Est in Areadia Nonacris nominata terrae regio ' cons. avercam p. in Lucrol. I. 747. p. 37. Iactant in Stat Theb. V. 294. p. 78. ΩL Nonacria, ut Trinacria. Est autem nomen loci vel agri Arcadiae, in quo dupiter in speciem Dianae versus cum Callistone Lycaonis filia concubuisse narratur licuit appellare nomine

Nonacrina o cons Theb. Paradox Coroll. IV. p. 59 sqq. ua eadem ratione usurpari videmus nomina

Βιβλία et Βισμίνη uolsten in Steph. Ig. p. 66 sq. cons Boisson. nee d. l. p. 24l , Κεστρία quod in Stephani Thesauro omissum degimus apud cic Ilacem Peripl. 23. . do quo dixinius Thub Paradox eoroll. XVIIl. p. 428. et cileph. Brg. p. 638. 19. cons. Serv. in Virg. Aen. II. 334. p. 216. Plin. Nat. Hist. IV. 1 l. p. 272 et Κεστρίνη Thucyd. I. 46. Pausan. . 23, 6.), Plistia et Plistino Gronov. in iv.IX. l, 6. p. 182. Plistin x cod. averc. 22. l. p. 184. quae praetermisit Lobeckius Palliol. DisS. V. p. 2l6 sqq. Heinsius quidem in Ovid. cr. I. U3. p. l. non dubitavit haec componere: Adras line, Nonit crine Euenine et similia; quod eliam in nominibus obline civitatum sic Elephantino in Aethiopia civitas, quam Vitruvius et Mela Elephantidem. Insula Aethiopiae Disi h Plinio et Ptolemaeo est laphnine. Cons. Ovid. met. u. 409. in virgine monacrina qua in verba sic consignata extant in Monaco codicibus Lactantii in Theb. . .: virginis in Non a gri a n et I 63 : Hamadryadas, Nonacrinas, quum Ἀωνακρίνη legatur apud ciuidam l. I 0l6 Il. T. II. Nωνακρίνη λέγεται et Καλλισιω nomen aevo Alexandrino haud indignum Bern hard I p. 0lsi.), de doloco commemorare nos fugerat Anal. Prop. III. p. 14. Ilaque Varronis rationem gelido do veri iee Nonacrinae intelligitur similem esse Ovidio et L 19. Arcadiae gelidis sub montibus Inter Hamadryadas celeberrima Nonacrinas aias in suil et Catullo LX lil. 7l: vitam agam sub allis Phrygiae columinibus et citati, Silv. V. 2 65: Trojanae qualis sub χ od AP a e' cons. Inlli. Iat. I 25, Vortices do e. Iucan. IX f. 72, Adspici quo veri iee Nais Luserit Oenone. Valer Flacc. I 406, haec aliis excelsior hastis, Guantum Peliacas in ver lie evicerat ornos. Senec. Herc. Fur. 80: Siculi verticis laxa specum. Quod autem Nicolaus Loensis hoc addidit gelidum Nonacrinae verticem petram illam Stygis quam exstillaniem recto videtur is scriptor appellasse, id doclius et subtilius, quam verius dictum esse et vidius et i modo . eons VL ML Rhodopen, et Haemon Iuno gelidos montes ' declarat et Virgilius Aen. Vill l 3:u quessicandida N a Cyllenae gelido conceptum vertices fudit cons. Sit Ita l. all. 203x gelidi almae Cri lenes editus antris. Virg. Georg. V. 509 Rupe sub aeria, levisse et gelidis haeo evolvisse sub antris et cl. X. 15 Maenalus et uolidi moverunt saxa arcaei, do quo i Barth in Stat Thub. V. 250. p. 986. q. 0uod restat, dicendi sorma illa: Tuque Lycaonio mula lae o semine nymphao urequentissi*'in e loeorum genere, quod supra designavi, usurpari a poetis solita est Virg. Aon. X. 139. 324. ll. 5 r Valer Flacc. l. 380 391. Stat Theb. V. 246. n. 340. Sil. Ita l. V. 637. Se it hoc Baptista ius spho, Argonautica interpretatus v. 140. p. 727. Burm. Phriaci genus assuit una Tuque etiam Aeneade hq bdque simillime Bulos. Nec it Iud quidem alienum est commonio raro Apollonii versum IV. 597: νθα ποτι ἰθαλόεντι Dπεις προς- ίονα κεραννοι ' Πριιδας Φαέθων πέσεν ωρμαιος Πεuoio' id quod primum animadvertisse em stertius tum in Luci an Dial Deor. XXV. 3. p. 330. Vol. . et alii ignorant et erns dorsius Poet. Lut Min. T. V. 3. p. 4l cons. Duaest de Lucani et lac. IV. p. 12 a Varrone Sic ex pressum esse: Cum eod. Bern ut tum sorti qua to flagranti dejectum ulmine, Phaethon. I uoniam aulem eadem Stirpe Ancaeum atque Alcidamantem et Cepheum prognatos fuisse conflat, libet

iam eos versus, quos explie essimus, medios interserere hisce: Tu quo LScaonio mulatae e semine Tmphae

Tu venis, Alcidama, divina stirpe superbe Teque simul Cepheus Aloi venit altera proles. D lamen non dissimulem alteram suppeditaro versus illos Varroni reddendi rationem. ui versus quum ipsius Itygini rationi inscrti legantur: quicunque literas in el tu Dra kenborch. in Liv. Xll. 2l l. p. 176. I. l. . . et X. 40, 11. p. 226. T. V. cum mola ternarii numeri saepissime confusas esse recordalus fuerit vid. Quaest de Lucani carm. Reliq. cap. l. p. 18. adit. Priscian. V. p. 45, 25 Statius in libro Thebaidos. cod. Bong. id est ili libro), facile concedet potuisse in eam, quam nunc cernimuS, Speciem: inque vertere id, quod fuerat tresque uo ipso parumper suscepi quasi aemula lus Balbum in Valer. Flaee L 376. p. l. q. jam universum Apollonii locum l. 6l-l72 proponam, qualem in Varronis Argonanti eis extitisse suspicari licet: Deinde loriclymenus sonit, olei a proles . Tresque Scaonio mulatae e semine Tmphae, duam gelido raptam de vertice Nonacrinae Oceano prohibet semper se tingero TelhIs,

Ausa sua quia sit quondam succumbere alumnae

illa quidem invidisso volit; sed fulget in astris

Callislo renovat quo suos sine suctibus ignes, Hujus venerunt antiqua ab origine clari

Alcidamas Topheusque, Aloi de sanguine fratres, 0 ut Tegeen et Aphidanti sortita colebant

Rura Puer sequitur quos ter lius Arcas euntes Ancaeus patrii imperiis missuque Lycurgi, Amborum qui frater erat maturior annis 0uumque Alei solans sonium remaneret in urbe Ipse, Suam subolem comitem consortibus addit

Ergo ibat, gentilis Itonos cui Maenalis ursa Terga tegit dextramque armat gravis aere bipennis. Quippe avus obscuris et horaca atque arma latebris Abdiderat, si posset riter retinere parantem. θοὸ si quis probabiliter seripla dubitalionis lamen aliquid dicet habere propterea, quod Apollonii ear istidi nonnulla adjunxisse Varro existimetur, salentem argunt. Neque enim ignoro de Probi loe Georg.

lo26. p. 48, 18. Pars Parthorum Media est appellata a Medo, silio Medeae et Aegei, ut ' istimat sarro qui quattuor clibros des Argonautis AEdidit aliter alquo

12쪽

Ruhnhenium Epist. erit. l. p. 20l: Tale quid cum nec dixerit Apollonius nec per operis sui rationeat eleero potuerit, id a Varrone additum existimari debet ' cons. Zelz in Scoplir. 175. p. 442. sentirε ei ernsdorsium p. 409 haec argumentalum in horographia haec Varronem tradidisse existimii :quippo ollam DionΥsius Perieg. v. 10 20 S et ex eo Avienus v. 21 sqq. hanc de Medorum ortu Medea opinionem protulit et Probus, ubi Varronem auctorem Argonauticorum appellat, non librum ubi ista dixerit, indicat, sed aueiorem lanium a praecipuo suo per describit, ut ab altero Varrone distinguai ei doetos Bi pontinos, qui Realini Varronis illa verba esse voliterunt Fragm. p. 22. Drsuaseruntque Bernia dardro in Dionrs. Perleg. 020. p. 80 i. Quid vero indignane novo pocla sui illa cura exspatiandi inoam pariem, unde heroum calliSlus et Ovis Sanguine prognatorum gloria non dubie quaereretur ne in ullo ponendum est discrimine, quod in aliis locis ipsum Apollonium, in aliis Varronem Probus citat aue-ibrem An laudabiliter feeisse censendi sunt illi, qui Arali carinen copiosius ei ornatius explicatum esse

sive a Varrone sive ab ali poeta defenderunt, is autem non carere videbitur reprehensione, qui Apollonii Argonautica a Varrone non translata modo, Sed idonea incrementorum quorundam accessione novata

atquo illustrala esse dixerit Nunc quidem labore versibus, quos Iginus prodidit, in nolo carmine loeum inveniendi et apiendi certo non omnino inutili perfungi maluimus, quam in eam nos conjicere latebram, quam Merer praebuit incomperta lamna libri de Eratosthenis sic enim creditur opere expressi cons. Merkel. Prolus ad Vid. b. eap. l. p. 36l. Quod exemplum sequi si libuisset, licuit vel hoe ponere extilisse praeter Leucadiam Varronis, ne jam Ileroica sive heroicam genealogiain, quam quidam vocant comminiscar, rolica parum enim disserunt inter se haec in reticis et in ero ii eis eons Anal. Prop. IlI. p. 5. , roite autem et nominibus clymenes et Auges et Atalanta Callislsissemine prognatarum et eleetu aliarum sabularum, quas Hesiodum illo Oearum carmine complexum esse seimus, suisse distincla. Verum nolo plura do loco disseili ac lubrico argumentari eoque minus, quod Wuellueri et orgkii libelli qui nivis ulla agitanti, dum haec properantur, mihi in hoc errarum angulo

nondum visi sunt. Nec Oeeo, quid it Verum, Sed admone viros eum de omnibus graecorum armilludi inierpretibus tum de lac in Varrone quam Verissime explicaturos modo videar eos versus, qui sunt spud rginum et Lactantium, et ac euralius enarrasse et ad Varronem uolorem recte retulisse.

Pergo ad certiora. Leguntur enim in Scholiis Virgilii Veronensibus haec Aen. u. 82. p. 84 lo. Ex Danao Amrmone sororcium L una ex qua genuit Neptunus Nauplium hujus Proclus et Proeli filiussuli Laernus, cujus Naubolus filius et inde Clytius sex quo Nauplius et ex o Palamedes, de quo 'siti Sinon loquitur. Varro Argonautarum primos aece venit Danai mullis Namque salil Cir tio Laerni, quem Naubolus e se, aer num Naupliades Proetus, sed Nauplion diisti Danai . ui locus quamvis male asseclus sit et mullis damnis altenuatus atqucimniinulas, si hoc tamen planum et perspieuum laeere visus est Bernhard Io Bist Lill Rom. p. 407. not. 363. sericia ibi regum ab Apollonio L 133. instilulam Salis perite a scienter redditam esse a Varrone. Qua aulessi orationis perpetuitale ille nominu in ordo explicatus fuerit, adhuc alet. Nam quae Lionus p. 312 eoia mentus est Laernum Naupliades, Proetus sed Nauplion edit, Filius huic Palamedes, quem Danai nee perdunt, ea et rebus et Verbis et numeris fidei prorsus sunt absona. Ne a Keilio quide*invenia sunt, quae vel medioeriter aut Apollonii exemplo congruant aut Varronis consuetudine et ingenio digna videantur esse. uae enim ab illo seripla sunt supplementa, Iece venit Danai mullis telebrata propago. Namque salus trito Laerni, quem Naubolus ex se, Laernum Naupliades Proetus, sed Nauplionedii filia Amymone Europae Danaique s ui ea Ni ea primum hanc recipiunt reprehensionem, quod et omissa, qua nihil adjunctius expositae narrationi esse et magis necessarium intelligitur, Neptunimentione inutiliter subjunctum est Europae nomen et cirtius dicitur, qui est Clytoneus et id quod maxime mirabile est, in primo versu ipsum illud, quod totum locum continet, Naupli vocabulum nusquam apparet. duis autem tulerit illud: Danai, celei mari a pro pravit. Nainque saeti s r et hoc cirtio ua eam i, quem Naubolus ex se, Laernum, Proetus edit quo praestabilius dicas esse vel hoc Naubolus ex se Lerno hunc, Proetus ) aut probaverit versum his et verbis et moduli laclum silia Amrmone Europae Danaique superbir laque nos primum hoc pugnamus et Varroni . . reddendum esse nomen trione et Scholiasia Veronensi v. 16: Naubolus situs et inde Clytius apud quem

v. 14. utrum sororum L una scribi praestet an pulcherrima, non temere interpreter cons. Lu-elan Dial Mar. VI. 1. παρθένος, πυγκαλον τι χρημα οὐκ οἶδα εγωγε καλλίω παῖδα ἰδων - του Aαναον κείνου θννυτηρ, μία των πιεντ ηκον α καὶ αντῆ, ' νμωνη του νομα cons Christodor.

Σκge. l. deinde hoc defendimus in primo versu locum laciendum esse vocabulo Naupli sive hac scribendi ratione: Ecce venit Danai demissus Naup Iius ortu sive illa: Danai ge)ne re cito Nauplius ortus' sive tali, qualis est: quo venit Danai mul tum inc IIta Nauplius ortu nam recte dici Nauplium gentem Danai probavi Drahenborchius in Sil. Ital. u. 185. p. 78., multum inclyta Benti us in or Carm. L 25 5. p. 61. Grunerus in Sedul Carm. Pasch. II 170. p. 123).duid multa Apollonii versus l. 133 Τ δ επι δὴ θείοιο κίεν Λαναοιο γενεθλη μνπλιος uest Κλουτονίου μνβολίδαο με βολος αν Λερνον Λερνον γε μῖν Idριεν ἐοντα IΠροίτου Ναυπλιαδαο'IDσειδωωνι δἐ κοver Πρίν ποτ' ' ινμωνη Λαναἱ τέκεν εννηθεῖσα πανπλων ο περ πάντας ἐκαίνυτο ναντιλίνσιν Varronem arbitror in hunc sere modum indirpretatum esse: Ecce venit Danai demissus Nauplius ortu. Namque a tia Clyrioneus erat, quem Naubolui ita eLerii ades apud Inachias eduxerat undas: Lemum Naupliades Proetus, sed Nauplion edit Filia Amrmones Danai, Neptunia conjiX, Insignem ante omnes celeres Irenare carinas. In eodem autem Argonaulicorum libro videtur positus suisse is versus, quem proditum invenimus e charisio IV. p. 243 4, 2. p. 16 l. et p. 162 Lind. : εταφορα est dictio translata a propria significatione ad non propriam similitudinem decoris aut necessitalis aut cultus gralia. Haec fit modis quatuor: b animali ad animal sicut Tiphyn aurigam celeres fecere carinae ab agitatore ad tabernatorem transtulit. - Melaphorae quaedam sunt communes, quae a Graecis ακολουθοι appellantur, hi Tiphyn aurigam celeres secere carinae, quod quemadmodum in navi auriga dicitur, ita et in curru gubernator, Diomede . p. 457 8 et 26. cujus praecepta cum Charisi concinunt,d0nal Art. Gramm. p. 1775 In 6, 2. p. 32 : Metaphora, ab animali ad animale ut Tiph In .urigam celeros secere carinae nain et auriga et gubernator animam habent, Pompejocomm in Donat de Barbarism VL 2. p. 464. a re animali ad rem animalem, ut est illud Tiphyn 3urigam celeres secere carinae Tiphys gubernator erat navis Argus. Iste gubernatorem Rurigam dixit, quia quemadmodum ille auriga regit equos, sic iste gubernator regit navem. Ecce a re

13쪽

animali transtulit ad rem anilitatem. Et auriga et gubernator animam habent.' aeuibus adjicio, quos euomnes 'um Burmannus infra asser et Lindemannus in Pomp. p. 65. praeterierunt, Bedam de Trob. p. is capp. Ergo ab animali ad animale sit sic Typhin aurigam celeres deeεγε carinae; 'a' et auriga st gubernii lor animam habent' et Ioannem de anua Part. IV. de Tropis v. Thiphi' aurigas sceleres secere carine. Veierim poetae eum versum esse dixerunt Achilles talius in caluit. LXIV. p. 232. et LXlli. p. 222 Dousa Noti in Catuli cap. l. p. 539. et plaui Rud. l. 5. 10 p. 347. exempl. Bla v. , Cerda in Virg. Aen. I. l. p. 599. . Detrius in Senec. Med p. 454. Froinshemius in Flor. l. 2, 35. p. 243. Schesserus de Milit. Nav. I. i. p. 2. Vechnerus Hellenolex ll. l. p. 359. Vossius Inst. Orat. IV. . et qui hunc laudavit, Burmannus in Ovid. Trist. l. 4, 13 p. 70Foreellinus Lex. IC p. 324. . incerti poetae indemannus in Pomp. et Donat. l. d. Nos quidem noli dubitamus, qui Apollonii locum illum L 395 Atare ἐπει- -τα περιφραδέως ἀλθ αν M Uis: μῖν πρῶτα παλυ διεμοιρησαντο ' νδρ Ἀπινναμένω δοιω μίαν ἐκ δ' ἄρα μέσσην Πιρεον Πρακλῆι χθι' Ευ- ἄτερ ἄλλων 'Arκαιε, Τεγέης ο ὐ πτολιεθρον ναιε Toῖς μέσσην οἰοισιν ὐπο κλοίδα λίποδεοAντυα, 'ν ' ἔλωλ ἐπὶ δ' ἔτρεπον , ἐν σαντες Τῖφυν ἐυστείρης χἰ i 4 ὀιἐρνσθαι Iarro his verbis transtulerit: Ergo jam cunctim persectis ordine rebus Sortiti renios pariter duo singula transtra Implevere viri: Medium excepere sedile AmphitrFoniadae magno praeque omnibus ini Ancaeo, Tegees qui moenim celsa tenebat: Ili' solis liquero Io cum mediumque laborem Ipsi ultro non jam orti tu munia didunt )Tiphyn at aurigam celeris lacere carinae. Faetendum nil omnino putavimus, ut et voculam at insereremus quamvis non immemores Lucilli Anth. Pal. l. 80. 'Aπιν ονδίνα γὰρ 'ocroc ἐιρωνματισεν cons. Jacobs in Epigr. IX. 168 p. 4S8.h et id restitueremus, quod ante Burmannum Detrius et ousa reins hemiusque, Nechnerus a Schetarus, nuper Forcellinus probaverunt, in ipso codice Neapolitano inventum sprevit indemannus not. 2 l. et T. p. 161 sq. ille quidem in mentiolam gubernatoris ab ipsa Minerva electi parum solerter et ommode illam sere con- Seelatus sententiam, quae cum ab aliis mullis lum a Psello usurpata est pusc. p. 164. κω τὸν μῖν σιρα-

ιώτην ὁ πόλεμος δείκνrσιν eικε μία τον rβερν την vid Boissona d. in Aneed Vol. V. p. 39. et seli. p. 336 Savaro in Sidon. Apollinar Epist. . . p. 23. cons. Claudian. IV Cons. on. 420: Ille farinae' rector, variis quem saepe procellis Exploravit hiems. Verum jam reddam. quod paene praelerit; 'ae' enim in eo versu sunt seribendo variata: Tiphyns cod. charis Neap. Bed Typhin.uodd. Diomed altero loco typhir, a pinni, a ph Ds , aller tali nn hri n. danuensis 4

phin. - aurigam cod. Diomed Paris B et Monac. altero loco auriga. Ianuensis aurigas. - celeris codd. Diotii ed. Onal. Pomp. ed. eleres dunuensis sceleres Cerdes veteris, de

quo errore 'liqua Nieentur ubi explicabimus de Varii versu 2 p. uero b Sal. VI 2, 20 vete heri.

p. 10. q. celeris Detrius et quos supra nominavimus, quod ipsum in utroque Charisii loco exstare elLm demannus es latur et ei lius p. 272, 3 et 24. quem scio, nec enim ad Diomedis locum eam men tionem vir celus recoluit animadverto idem atque nos hac significatione: exemplum fortasse Varronis Aiacini es es Apollon Rhod L 40l suspitatum esse, ut lamen nec de Beda alii dotinuo de Janua com viemoraret et explendis versus numeris deesset. - se ciri I de eis ri s. da ei ne cod. Diomed Paris. B

tie erae allor loco Paris. A. - carinae carina Charis. xc cod. Leid cari e Ianuens. hierum quum vocem vel nomini Varronis fraudi suisse supra dixerimus constetque et voces vel et ut

bissime inter se confusas esse Drahenboreh. in Liv. XXXVI 41, 2 p. 46. . . et in Charisii hodie pro literis vel seriplum legiis ut IV. p. 273, 3. fratrem sororem ), pro literis velut u Linde-jan praes. p. XII. , nolo tamen de Charisii et Diomedis loco: ab animali ad animale, sicut Tiphyn

iranstulli eons Bed. sit sicut sic pronuntiare, ut lim Varronis nomen arbitrer additum suisse hue modo sicut Varro perraro enim in illa parte grammaticos video charis. p. 277, 12. ut apud Vitellium Diomed. p. 46l, 26 32. ipsa poetarum nomina usurpasse. Cons. Charis. p. 72, 6. ab inanimali ad animal sicut si tantum pectore robur concipis a ligno ad hominem transtulit. Superest, ut de ea re videamus, cujus illustrandae gratia Varronis exemplum in medio proponi olitum est Namque isto gubernatorem aurigam dixit. Dixit aulem ipsius Homeri sequutus exemplum Auctorem profiteor uretum Var. Lecit. I. 1 l. p. 22. sed hoc quoque genus, de quo sunt illa: tolitantem stamine currum et classique immittit habenas J, ut totum fere Veleris eloquentiae choragium ab omero est, qui primus aurigam navis pro gubernator dixerat: 'θέγξατο ἡ 'νιοχος νηος κυανοπρώροιο idemque tantum enim valuit favor auctoritatisque praescriptae aestimatio afferri video a Rillershusio in Oppian Hal. I. 190. p. 185. L momerus quoque ἡνίοχον νηος vosRVit u bernatorem navis. quem rimitatus Ovidius I risi aurigam dixit pro nauta et a Dous Schesseroque et Iechnero uellenolex. II. T. p. 326 At vero commenticiam rem et fictam arguit olfius, qui Muretum, inquit, sesellit memoria. Non est talis versus apud omerum At bene dici χνίοχον νεως non subium nonente etiam Polluce l. 98;μ arguerat antea, id quod olfium sugil, Gaiaherus Adv. Mise. L 7. p. 3J7 :yersum poetae scriptum tamen nondum deprehendi. Nec indicarunt de eo versu, quorum commentariaeV0lvere nunc vacat, Valckenarius in Eurip. ipp. 1223. p. 293. a. Merrichius et ornickius in Tryphi 0d. 4ri. p. 4l2 sq. Hemstertius ius aliique in Steph. Thes. IV. p. 18 L . . t 2049. C. Nil asellius in Hom. Od.IV. 708. p. 303. Itaque laui doctorum hominum iura it diligentia comperta sunt: ηνίοχον νεως alicubi invenlum esse a Polluce l. d. p. 9: κέκληται δε π ποιητων καὶ νίοχος τος νεώς, quod itu terunt Cerda, Detrius, Sehesserus, Gaiaherus, 'Olfius; aurigam aulem post Varronem Atacinum de cujus versu non commemoravit Spald in eius duintilian. VIII. 6, 9 p. 306. pro gubernatore posuisseo idium risi L4, 15. siquo rapit impetus undae, Aurigam video vela dedisse vati, cui intenderunt praeter Rillershusium, Gaiaherum, alckenarium ossius et Burmannus. Iam quum alcat, cujus potis imum poetae exemplum sequutus Varro ita scripserit, non temere lamen hic agnoscere videor expressum quoddam ejus consuetudinis, qua Alexandrinorum scriptorum propria fuit, vestigium nec dubilo, quin judicio iuberraverit Deirius L ., qui uillud: Tiphyn aurigam celeris lacere sarinae, si ver refert Pollux, e Graeca iragoedia suisse expressum existimavit Fidem nostrae sontentiae addit Alexander

θuoniam enim ab Lindon brogio Obss. Var Leeli in Lactant l. d. p. 724. haec Scripta uni: . Re ieruntur in hanc rem versus Clelici ab Hygino, qui lamen in nullo cum hisce vestigiis conveniunt, ' non ovilliendum duco in Iaclanlii hoc loco p. 154.': Quia Arctos ceano non immergitur mergitur

14쪽

Monae sol. , quem dicam . circularis . l. e. n. O Od. . m. A. d. . n. m. o. p. a. e. e. p. o. e.

eodd. A. B. et λοιποον κεανος talo oo nox ea noe eod. A. ao p - ea nox 'alere illa H lmeri verba B. XVIII. 489. D οἰχ δ'Ἀμμορος ἐστι λοετρῶν Ωκεανοιο. at hunc quidem locum reri Lampius diligentissimus Lactanti rimalo non magis perpolivit, quam in Virg. Aen. IV. p. 26 l. eum, qui est in Theb. V. 163. p. 22 l. eircumvolat umbra et hoc poetice, Euripides cirr se enos ea fra ubi in cod. B. nihil salis expresse legitur nisi hoc ol e rara, in eod. A. inveni scio χχχχ porsu. Palet autem alli et Barthium, qui p. 07. T. III. Euripidis verba perisse ' existimat et Burialmannum in Anth. Lat. I. M. I. p. 42. dubitantem an superstites in his verborum monstris in voces Ibei Euripide Alcest. 356. ubi haec Admeius defunctae Alcestidi ἐν δ ονείρασι ΦοιMBσα ιι ετ τραίνοις v.

'm γὰρ φίλον Κων τοι ετσσειν, ον τιν , παρ χρονον, ut DPσσειν οντιν , lateat in corruptis istis verbis Syrseen ope et λενσσειν, iaσπερ αν in suis codicibus legerit Lulalius. Namque ipsa

Statii verba: matremque recens circumvolat is mi Pa quibus consimilia leguntur in inscriptiuae Palavini lapidis rap. Malvas Marm. Fels. X. l. p. 586: Terra tegit carnem, lumulum circumvola umbra cons. Gevari in Stat Silv IL p. 207. memoriam asserunt ecubae v. 30: ,ν δ' ni ρ - τρὸς νίλης' αβλὶς αῖσσα σωμ' ἐρχῖμώσας ἐμον, ut appareat illis litteris involuta latere verba rurσσω lσ sis. Ἀρηιι- σας Ad ejusdem Homeri autem versum . l. 729. καὶ 'Iθοίμην κλαγμακοεσσαν speelant, quae extant in Theb. IV. 79. p. 170. .: Montanaque Sic Homerus epitheton pari significalu καὶ τονεικλον κονπεα rectius sic prodita in Monacensibus codicibus: sic omerus epitheto epitheo .l

Et haec quidem de Varrone Atacino percurrere libuit, postquam diem Tuum, Vir Speetati si me, summo ollegarum gaudio et favore celebratum iri menses ii, quem honoris caussa nomino, litteris humanissime scriptis comperium habui. Nec enim fieri potuit, quin doctissimorum virorum, quos Illhabes officii laboriosissimi et maximi socios et consortes, pietatem exoptatissim sesio operatam eda gratularer institueremque nostrae necessitudinis et grali animi adjicere testificalionem si minus gravem eliplenam, at incorruptam atque sinceram. uod quidem Dei scribendi rationem ingressus paulo allani quam quum ante hos viginti sere annos ortus auo 'bergenses austis ominibus prosequerer Facile enim intellexi et auspicalius esse et auo nomine dignius disseri de Apollonio optimi cujusque gubernatoris laudatore, quam de eo poeta, de quo mundi ipsum nostrae scholae admonuerunt. illo quidera leonquesto dactata vela ae parietis laborem Venturam signa ruinae. Sed quod et eoa-gruentius huic lenipori et reverentius, idem lateor atque adeo profiteor esse et jucundius et amantius. Hodi enim Tuae claudis et virtuἰis cogitatio AE cit ut ex ea ipsa studiorum materia aliqua delibarem, lcujus aperiendae et tractandae subtilissiman et intilissimam curam habuit rapi igne rus, perpurgandae ac secundum cicherii exemplum Vere rec0gnoscendae gravissimus auctor et praeceptor extili moer-lit gius. Nnae nomina gratissimo animo persequi nunquam desinam: Itaque haec. Vir optime, quae tamquam ex sapientisIimae Vestrae disciplinae penetralibus repetita et cum suavissima praeclari exempli recordalion e comp0sita nunc proferre leuit, eodem, quo olim melatoriam illam paginam, si nomen est lectorum criticorum, dignare judicio meamque existimationem salis Tibi isse commendatam puta.