Methodus nova muscorum : ad naturae mormam melius instituta et muscologiae recentiorum accommodata

발행: 1819년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Vaginulati Peristonii EntophyIIo carpi. 189

I sch. . 63 Schkiah Deut mos. V. 82. t. 57. Eunk fase Crypt. I. r. 252. D. Os mirataioides. Engi Lot. 24. t. 1662. Diti in Brita linia sola repertus serius in paludosis apponiae, torfaceis uectae, Germaniae inferioris, SaXolaiae, Franconiae in monte initer et iis der hon Vottii conjectura Iectus est. Longe rarior autem occurrit praecedente de quo Dillenius an irmat in sylvis Germaniae frequentissimum esse ut et in Anglia ad saepes, quo DF os mundioidi nullatenus convenit non alibi quam in uliginosis degenti. Specimina quae e Suecia sub nomine . hrysides Maret accepimus, nobis diversa Vi Sa.

In Pensylvania foliis apice serrulatis ludit. SchwΔgr. F. elegans. Potteau Brid. SP musc. I. P. 167 Schwagr. Suppl. I. P. II. p. 7 39ς In America Meridionali etiam habitat. F osmundioide ut nunc video , foliis arctiςsime distichis , setis fronde multoties brevioribus ut et toto habitu differt a Polypodroide vero summa teneritate, Statiar quadruplo breviore, set a seinper terminali et capsula non irregulariter pyri-Drimi sed ovata omnino distinctissima species, ab splenis id fronde simplicisS1ma, et trunco non cro eo sed viridi nulli bi ob folia dense disticha in conspectunt Veniente, facile dignoscenda. perculum, tandem visum, longum Ostratam ut in bryOιd L

Car P. F. 342.

Dicranum taxifolium. δἶeb et Moh Tasch. P. 165. Vsit. Muso Herbo. r. 5TA L Marh et Caud. i. ranc. I P. 48O Orumia Syn. l. Gall. t. 1256. In Insulis Franciae et Dori, Oniae tiberi, Petit Thou ars legit. In Lapponia, Observante aliten bergio, non fructificat, at frondes profert soli Lo majores latiores

Folia apice lenissime denticulataia F. subbasilaris. Mutilenb Hedw Mnse. . . iis SchwAgr. Suppl. L M.

P. II. P. O.

praecedente statura duplo minore, aut erecto pedunculis altius insertis et sporangio aequali optime dignoscitur. F. Pol)Podioides. SWaret. Musc. . . 163. SchwSgr. Sunt l. I. P. II P. R 895-εXClimS synonrni nostro. Dicrantini polypodioides surculis simplicibus lanceolatis planis erectis, foliis pinnatis, satis subteminalibus apice incurvatis, capsulis Ob Ovatis manet. Ind. Occia. II. M. T72. In Insula Dominica etiam a Richardo lactus est, auctore Schwagrichenio. Obs A F serrulato nostro cum quo Schwagrichenius conjungit caule simplici aut ramissime ad hasin innovante foliisqiae integerrimis, tiam 1eC Hed wigio nec Swaretio nec mihi denticulorum serraturarumve ullae vestigia visa, ut et toto habitu distinctissimus. In sequente caulis saepe per totam longitudinem ramosus, folia apice aria Videnter serrulata vel eroso tentata ut culis vel inermibus discernas,liabitus tandem grandior, speciosior, lubricitate quadam insignis.

212쪽

VaginuIati Peristomi Entophyllocarpi. Io Fronde sim lici ramos clque.

3. F. serrulatus. Bor St. Vinc Brid. v. musc. I. M. TO. F. adianthoidi assinissimus eique adeo similis ut vi aliter quam fronde latis Θμsima, mole partium duplo triplove grandiore magna lubricitale et foliis non exacte scalpelli formibus nec toto ambitu sed tantum apice a profundius serrulatis, disserat.

P. II. V. 3. Dic ranum splenioides surculis linearibus subdivisis planis erectis , foliis innatis , et terminali arcuata sub capsula Obovata. Smaret se Ind. Occ III. P. 17 o. Obs Planta mere Americana Europaea Africanaque specimina huc quondam a nobis relata species proprias constituere videntur. 5. F. Ustus. Brid. fronde simplici ambitu ovata, foliis lineari- lanceolatis dense 893. distichi patentibus mediis longioribus. Germ. yrunde Spalizah n. Mall. Fendule Nale. In rupibus speluncisque madidis Insulae Franciae et orboniae habitat. V.

Frondes tenellae simplicissimae ex una radice ad filicum morem plures, siccitate introrsum revolutae, Miniditate applanatae, ambitu eleganter ovato. Foliaco rao dense disticha patula nec erecto- patula ut in . si fontoido lineari anceolata, Integerrima a basi ad medium usque parallela inde ad apicem vel sus paulum divergentia apice vix humiditate remota inflectentia, ut in s leuioide, nervo tenui albo virid eontinuo exarata. Fructus non Visus. Plerumque soli media quae caeteris longiora sunt, humiditate corrupta solo nervo Superstate, multo breviora apparent hinc incautius Observanti frons non ovata sed linearis videtur. Forma frondis ovata huic soli inter congeneres propria, teneritate ac elegantiὴ F. splenioido qui omnino linearis est distinctum esse suadeor. Folia etiam forma ac directione aliquantum recedunt. Hinc fructu non viso patriaque diversissima, conjungere non sustitiui. An mera varietas Sit sola fructus inspectio nos quondam edocebit.

S. F. dicarnos. Dichs Brid. fronde erecta simplici ramosaque lineari, foliis 899-

distichis su hscalpelli formibus obtusiusculis, pedunculo subgemello brevi, capsulae ob ovatae sub obliquae perculo e basi convexa longe et oblique rostrato. Pissidens splenisicies, euro aeus. SP. Musc. II. P. 189. Hymum splenioides. Dicks. l. Crypt fasc. IL . o. e. 5. f. 5. ex icone et descriptione.

Gerrii. Zwilling riichtiger palletah n. Mall. Fendule a fruit jumeaum. In paludibus Alpium Scottae et Cambres Walliae ubi amicus Green in montis Arrennig paludosis legit, habitat, nec alibi hucusque repertus est . . .

Forma frondis, foliorum et thecae . splenio idem Swargii exacte refert hinc Dichsoni interpres ad illum retulit; at habitus tenerior, color fulvus folia Auci Ora . Pedura Culus exemplo in tota hac gente unico, in plerisque exemplaribus mihi visis ut et in icone Dictisoniana gemellus, perculum tandem plus minus oblique Tostratum separare jubent, annuente etiam Iarissimo Waxato. . Quomodo autem

213쪽

Britanni plantam Dichsonianam ad F. osmrmdioiciem quis fronde simplicissima, pedunculo semper solitari frondis longitudinem aequante aut superante, cum in nostro duplo triplove frondo brevior sit, et theca erecta, aliis discriminibus levioribus omissis, abunde differt, retulerint, non capio. Si pro specie propria non habeas, quod et ego olim, cum solo F. splenioide ut varietatem insignissimam conjungere licebit. 7. F. grandifrons. Brid. v. Muse. I. P. To. 90s Species distinctissima ab asylenisicie non tantum statura duplo triplove grandiore ramosiore ramosove pinnato , et foliis falcatis apice vix inflectentibus, sed etiam caule non croce sed lavicante et ob densam soliorum imbricationem in conspectum non veniente. Folia snpra medium fissu, integerrima, nervo lato obsoletissimo. Hinc a P. radianthoide, quam habitu satis aemulatur, facile dignoscendus, cum iste foliis evidentissime serrulatis gaudeat. Fissiciens grana rons caule flaccido ramodo . foliis imbricat, distichi lanceolato- linearibus longis SchwΔgr. Suppl. I. P. II. . 12 ex Insula orbonia, idem esse videtur; at in nostro caulis non flaccidus , nec folia tantopere Ionga. 3. F. alanthoicies. Lirin. Hed . v. Muso. I. P. Ti. Schultetot Marg. P. 292 90 Schwagr. SuP l. I. P. II. P. LM. Dioranum a fianthoides. Veh. e Moh Tasch. P. acti Sehkuhr. Deut. Moos. f. 3T. Vsit. Musc. Herbi . P. 36. Fuuk. Cry t. XIV. n. 289. a Mai Let Cand. f. Franc. I. P. M. Esraima Syri. I. Gall. n. 125T. 9. F. falcyolius. Rich. Schwagr. caule recto obramoso foliis distichis inae soqualibus falcatis denticulatis, pedunculis longis terminalibus, capsulae subrotundo-

ovatae percal coni CO- convexo brevi.

Fissidens falcifolitis caule subramos erecto, foliis inaequalibus falcatis denticulatis, seta longa terminali, Perculo conices Convexo Schwagr. SuPyl. . . LP 9. Germ. Sichelhlatirige S attrahn. mali Tendulo ancilliere. In InstiIis Borboni et Hispaniola Richard et Thi illior in arboribus legerunt et .

Caulis uncialis erectus, e dorso subramosus. Folia disticha, conferta inaequalia falcata , apice denticulata, flavescentes aurea. Dervo margini inferiori propiore continuo Pedunculus erectus subflexuosus, uncia paulo longior bratine o-xufus Capsula subrotundo QOVata, aequalis , erecta, fusco -brunnea. Perculum e conico convexum , breve, thecae ConCOlor.

Ab omnibus congeneribus pedunculi longitudine et soliorum margine superiore fere semicirculari distinguitur SchwΔgr. so. F. Thunbergi fronde subramos erecta lineari apice pedunculifera, capsulis in saecurvis. Fissidens s lenioides, eaPerasis. P. Mus c. f. . 169. Germ. Thunberg Spalizahn Gali Peudiale de Thunberg. Ad Caput Bonae Spe Thunberg. Plura nescimus. Obr. E Moliri fide qui exemplaria plura fructu equidem destitata ab ipso auctore communicata versavit, species est propria ab nimbus Gexmanicis et exoticis congeneribus sese distinguens.

214쪽

F. eaeloides. Dill Linn. v. Musc. I. P. 171. 9o4. Tissidens caeloides caule erecto simplici ramosoque Diti Muse. y. 265. seta terminali vi folio longiore. Schwagr. SuPPl. . . it. p. 7.

Obs. Alterum graveque Dilleniani Herbari confusionis argumenti m l Turnero specimina Dilleniana t. 34 . . versanti nulla alia occarrerunt nam . os nundiotadis specimina a quo nostrum, milleni icone et descriptione foliorum paribus ultra quadraginta ramositate, theca exigua urceolata et praecipia pedunculis, ide-nio disertis verbis affirmante omnium brevissimis toto coelo differt. I. acacioides Dillenii ergo periit aut alio migravit, et stirps alia in ejus locula irrepsit. Adeo incerta imo periculosa est Herbariorum vivorum investigatio ni ars critica cones et descriptiones studiose et intelligenter Cum iis conferens nos ad veritatem certo tramite ducat. I i. F. debilis. Aub Schwagr. ca se debili subflexuoso patenti jam oso, foliis 905. lineari- lanceolatis remotis disti his patentibus integerrimis nervo laraa taedio. Fi,,idens debilis ante debili patente, foliis distichis remo his lineari- lanceolatis abrupti nervibus. Schwας r. 1 PPl. f. P. II p. II. Germ. Schwacher Spaltria n. Mall. Pendulo deΘile. In Insula Borboni habitat, ubi uber dia Petit Thouar legit. Fructificatio deerat. . Caule dehili flexuoso tri unciali longior et foliis linearibus remotis alternis ad tertiam longitudinis partem fissis, nervo ultra medium abrupte desinente, facile dignoscitur. Forte octo diceras Habitias laxus decumbens, flexuosus Suadet et peristomio non investigato e mera conjectura a Fissidentibus separare non licet.

F. Dominicensis. Schwag Brid. caule repente simpliciter ramoso soliis 906. bifariam imbricatis oblongis acutis enervibus integerrimis. Hypni duplicatum repens ramis simplicissimis foliis bifariam imbricatis ob-Iongis acutis basi emi duplicatis enervibus integerrimis SchwΔgr. Suppl. I. P. II. V. 93. Germ. Dominieaischer pallet ah u. Mall. Fendule do Dominique. In Insula Dominica lectum est sed sterile .. Caulis filiformis, phyllus , decumbens , hic illic radicans Ram erecti, bi- , unciales, simplices. Folia minus densa bifariam imbricata, oblonga, acuta. has duplicrata ad modum issidentium , parte vero replicata Valde tigia Sta inte, gerrimi pallide Viridia . siccitate rugosa , enervia areolis reticuli oblongis subti- libus et vi conspicuis. Simillimus Hypno diaphan quod vero habet folia non duplicata acuminata, et reticulum valde luxum Schwagr. lo c. cit. Obs. Ob folia basi fisso- duplicata in toto hoc genere solemnia, Hypnis Vero alienissima, Schwagrichenii venia ad Fissidentem rcferre sustinui generum Naturalium

studiosias Sectator Dubia tamen remanent cum analogia e naturae investigatione nos Saepenumer in errorem in dacat Forte in uscorum Entophylio Carporum Ohorte genus proprium, Peristomi a Fissidente diverso gaudens. Hae quondam tenebrae excutientur.

215쪽

Vaginulati Epistomi Gymnos tomi 193

lis. Beauυ. St. Obs. Nomen graecae compositionis a καλυ- tegumentum et πηρα saccus obcalyptram totam capsulam quasi sacco amicientem huic generi a Wargio conditore impositum. Germ. Trommelmoos. mali Tympanule. Peristomium nullum Theca orificium membrana spongiosa lectum Calyptra thecam totam involvens , medio rumpens. Tab. I. f. u.

C. Palisoti. Atael. Schwagr. caule recto subsimplice, foliis oblongis obtu so7. sis integerrimis, capsulae erectae cylindricae operculo On UeXo muCronato. Cabmneres Palisoti foliis oblongis obtusis integerrimis Schwagr. Suppl. I. F. M. P. 333. t. 93. Sub icone e mendo chalcographico legitur C. Ionehophyllum Pro C. Pialisoti Germ. Palisotisches nommelmoos. Mall. ympanule de Palisol. In Africa australiore et America calidiore habitat. Ad saxa humentia rivulorum et in arboribus vivit. In Sterra Leone ut videtur, ab Alaelio detectum in regno maria serius a clarissimo Belvisio repertum est. In insula St. Thomae et in Guiana Richar etiam mense Ianuario legit. L. Catilis erectus uncialis simplex divisusque. Folia trunco dens circumposita,

oblonga oblongove lanceolata ligulatave Caranata, apice obtuse rotundata , margine undulato integerrima, siccitate tortilia . pellucida pallide viridia, nervo crasso continuo tandem latissimo. Perichaetialia caeteris similia. Pedunculis semuncialis, erectus, vi tortilis , subscaber, fuscus Theca cylidrica recta, laeviuscula, siccitate parum rugoso Sulcata, runnea. embrana opaca se epiphragma Obscure radiat O-striata lutescens , substantia syongiosae operculum e basi convexiuscula recte rostratum obtusiusculum, theca dimidi brevius, concolor. Calyptra capsulam totam obvelens, spiraliter contorta, sulcata, medio rumpens, perculum detrusum

retinens lute, Straminea.

Flores dioici capitula phylla foliorum lingulatorum apici excavat innata. ex innumeris corpusculis liformibus transverse striatis, lamentis tenuibus innixis constantia, omnino ut in Orthotricho Phyllantho nostro. An nores masculi gSchwagrichenius haud improbabile duxit.

216쪽

19 Vaginulati pistolai Gymnostomi.

C. Iouehophyllum Rich. SsbWagr. caule recto simplici foliis linearibus M. longissimis dentatis subfalcatis apice tortilibus, capsulae cylindricae operculo coni

Colymneres longophyllum soliis linearibus dentatis longissimis Schwυr Suppl. I. P. II p. 333. t. 93. Sub icone C. Puιisbii mendo chalcographico pro G. Ioneho-phyllum legitur. Germ. Lang blattriges Trommelmoos. Mall. Tympanulera longu futiles. In arboribus Guianae ubi clari Richard legit, habitat, a detectorei humanissime

communicatum. .

Caulis brevissimus , quadrilinearis, fragilis simplex. Folia sparsa Iongissima, caule duplo triplove longiora, linearia, acutiuscula, margine dentata nervolat continuo instructa, Plerumque arcuato- falcata siccitate apicibus tortilia, pallide viridia. Calyptra theca, perculum et epiphragma ut in praecedente. Obs. Genus novum, perbellum, distinctissimum, naturale, calyptra totam capsulam obvelante, Persistente tandem longitudinaliter dehiscente sicque seminum emissioni favente, ab Omnibus aliis muscorum generibus, praeter Pyramidulam nostram, sese distinguens Vaginula oblique striata et foliorum nervus crassus Continuus caracteres alios naturales haud negligendos suppeditant. Patria est onatorrida, sedes borea, vel saxatilis.

Tab Syri. Musc. Peristomium brevissimum, 15 - 64 dentatum. Thecae orificium membrana arida peristonii dentibus prehensa tectum Calyptra minima indumento villoso,

lata,

217쪽

Vaginulati Epistomi Peristomi. 195

TotIus vegetationis in Europa finis ultimus. In Promontorii septemtrionalis Nord-Cap praeruptis solum inter omnes muscos visum, in summa cacumina et extimas partes altius quam ulla planta ascendit . Variat in muris apricis terra tectis ad pagum iehienbem egapolitanum trunco brevissimo, seta semunciam vix longa capsula ObOVata brevissima truncata, calyptra nivea Est

An mera P. unoerini varietas Τ a. P. seabriusculum. Brid. caule simplici foliis lineari clanceolatis tota carina s o. Verrucoso scabris, membrana alba utrimque reducta obscura, Perichaetialibus inti. mis angustissimis membranaceis, operculo longius mucronato. Germ. Elmas rauher Viderihon. Gali Polytrio rudet. In Hispaniola caeterisque Antillis habitat. V. F. juniperino aegre separamus, Cum nec foliorum carina jam a basi scabra. nec perichaetialia angustiora, nec perculum longius mucronatum caractere satis specificos praebeant. Polytrichum Antillarum a clar Richardo communicatum huc certe pertinet. Obs. Non omnes auetores sed fere omnes membranam reductam neglexisse diximus hinc Schwagrichenii vituparium non equum. S. P. strictum. Banks. v. Musc. I. P. 49 Tamar et Cand Syn. s. 'Gall. n. sit. 1274. Sehleich. Cryyt exsicc Polytrichum iuniperinum a gracile mahlenb.f. Tapp. r. 344 uniperifolium g aut ramos eb et Oh Tasch. p. 22O gra-eile. Bland .

In monte Iura ver in Suecia Moh et Ueber Schwagrichenius a P. uniperino non Separat.

4. P. al estre. Hoppe. x SP. Musc. I. P. O. I 2. Polytrichum alae tre subramosum, foliis erectiusculis margine inflexis integerrimis carina subscabris, theca appendiculata cuboide Schwa gr. Suppl. I. P. II. r. 3io. P. sine unc e Schwagrichenii sententia. In Averniaemonte aureo cacumine summa tenens jam anno 3o legimus. Guckenber in Herciniae Suevicae Alpibus. Obs. . amestre a juniverino quod cum Milifero connectit,ohrus non separabat. Nobis autem specifice distinctum videtur. Habitus brevior strictior, folia minora, crassiora, rigidiora non sensim ut in illo in cuspidem attenuata, sed paulo infra apicem in productionem piliformem saepe albicantem derepente coarctata. humiditate non reflexa et Perichaetialia omnia membrana lata diaphana alba aliis foliis supereminente instructa abunde separant. At quis inter P. a ine, strictum et alpestre limites certos ponat ' Non ego.

In Hispaniola et aliis Antillis etiam habitat. bis Obs.

218쪽

Obs. Folia equidem, ut bene vidit Schwagrichenias, basi setoso . ciliata, et superne margine inflexa, at membrana albida extrorsum redacta carent. Totius gentis formosissimum.

Non tantum in Europa sed in America boreali Carolina, Hispaniola, Africae Insulis et Australasia habitat, per totum orbem terrarum vigens. In Alpibus Nord-landia usque ad summa cacumina et extremas insula Promontorii septentrionalis, quamvis parcius, vivit. Obs P. Myressum huic proximum est; at habitu triplo quadruplove grandiore strictissimo , foliis vel madidis valde appressis nigri cantibus , nitidis, sciiuriusculis, basi ciliatis, productipne piliformi multo breviore instructis membranaque reducta in P. Pilifero praesente carentibus, set tandem valde lubrica nitente et Vernice quasi obducta, specifice disteri. P. Sexangulare. Florhe Hoppe. Sy. use. I. M. 52. Teb et Mohr. Tasch. 9 6

P. 25. Polytrichum septentrionale Schwagr. Supri L. P. II. P. 31 CXClus synon mo Wargit. P. septentrionale . Iahlerab i. Carv. P. 48. P. Aoria vicum ne . V. Musc. P. 99. t. 22. f. 1 - 4 auctore SchwagriChenio. P. crassisetum. La Mark. et Cand si Franc. I. P. 436. P. Helυeticum Schleiori Helυ Crypt exsicc. Cent. 3. n. 16.

In Helvetia Funk, ut video , legit; mahlenber in monte Adula prope hospitium frequens invenit, ut et Roger prope glaciei motum Panas nos Sat. Obs. Nomen specificum sententrionale ut minus aptum admittere non licet. nam nec planta mere septentrionalis est, nec cum P. sePtentrionali uvarZii, ut infra demonstratur eadem Antiquius magis idoneum, a detectore sancitum retinea

tur nomen.

b Yuccae folia . soliis serratis. P. remotis otium. Pal. Beatav. caule recto gracili simplici soliis remotis li- Q.

neari- lanceolatis serratis carina scabris ascendent, inflexis, vagina longissima, theca apophyset tetraedra SP. Musc. I. P. I. Folytrichum remotifolium simplex Eracile strictum, foliis serratis vaginantibus remotis, theca appendiculata tetragona calystra canescente SchwΔgr. Stipyl. I. P II. P. 32O. Theca subnutans, tetraedra, brevis , ferrugine, fusca, apophys spadiceο- , , nigra. perculum planiusculum mucrone parvo crasso obtuso siccitate nigrescente Calyptra runne superne adspersis pilis canis, vix nitens V Schwagr. Obr. . communi valde amne illique proximam sedem, tenens, distinctum tamen Vi foliorum vagina longissima folium ipsum subaequante et acumine revi instructorum, humiditate non reflexorum sed ascendenti inflexorum , inferiorum ramulorum subalternantium. Caetera conveniunt Peristonii etiam dentes 4.

219쪽

vaginulati pistonii Peristomi. asT

Lamiar et Gud. s. Franc. I. p. 487. Georg. . aik. 253. Falst. Buss. I p. u. P. 274. P. yuccaefolium 'eb et Mohr. I sch. P. 2I. Volt. Musc. Nerbo. r. 53 Santi Voy. Ont. I. M. Quo Totum orbem tenet quamvis non adeo alte in Alpes ascendat teste Walilenberio, quam P. uniperinum et Piliferum humidioraque paulo fertiliora non exsucca amet. In Insula Madagascar legit uber dia Petit Thouars Tile sitis in Hamischatha, mahlenberg in Lapponia, Georgi in Sibiria, alii in Peruvia amoliri fide . . . D. P. Perigoniale. Mich. Rich. Sp. Muso. . . 54. 9y9Obs. Cum praecedente Schwagrichenius autopta conjangit eundem autem respectum ad P. ommura servat, quam amestre ad juniperinum.12. . formosum. LudW Hedw. Spec Musc. o. p. 55. Schwagr. Suppl. I. P. T. RO

Obs. Nec eberus ipse nec Schwagrichenius a P. formoso suspectissimam SPe

ciem separant.14. . marginatum Web et MOhr. v. Musc. I. p. 39 8 922 Polytrichum Orginatum simplex, foliis serrulatis late marginatis, theca Oblonga cernua calyptra glabra Schwagr. Suppl. I. P. II. P. 329 Obs. Pecies dubia, imo suspecta. Stirps quam hoc nomine instructam OMrus e Sueci redux mihi vinditaverat, melius observata nihil aliud esse videtur quam F. formosi varietas tenerior, pedunculo profundius colorato, foliorum ora membranacea latiore qualem in Cattorum monte meis sne Iunio 18o legi. Caeterum a P. Deυigato aliterabergit cum quo Sehu atriehenius, dubius equidem . conjungit diversissimum est, si mahlenbergi iconi et descriptioni fidem debitam habeantus. 35. . longis elum. SWara. y v. Muso. I. p. 59 Sehultet. s Stam M. 236 Tais3Marst et Cand. s. Franc. I. v. 489 Eorumd Syu. . all. n. 1275. Schwagr. Suppl. I. P. II. M. Si 6 gracile. eb et Mohr. Tasch p. 22. auraritia- eum. mahleub. s. a P. . 545. Ohr. ahlenbelgi venia nullatenus varietas est P. formosi vi peristomi cujus dentes 5 - 43 numero sunt, cum in Iormoso 4 constanter invenerim Capsulaz forma P. al/3ino multo propius est. 16. P. Purytirascens. Bory. St. Vinc Brid. SP. Muso. T. p. 56. 924. Polytrichiam elatum subsimplex rigidum, foliis serratis canalicuIatis theca appendiculata cubica calyptra basi reflexa Schwagr. Suppl. L. P. II. F. 3aO. Etiam in Insula Franciae lectum est.

220쪽

1 . . eommersonianum. Commers Brid. v. muse. I. . m. 25. Polytrichum subpilosum Sehw-r. Suppl. L. F. L. P. 13. a P. yilifero so- Iiis serratis distinctissimum.

La Mar et Cand sor Frans. I. P. 49o. Eorumd Syri. si Gai n. QTT. P. V vaticum. Menties. Trans of Linn. Soc. N. 4. p. 85. I. f. 6. P. ambiguum. Sp. Muso L. p. 6 et P. ferrugineum v. Musc. I p. 61 e Sch agricheni fide. Odir. In peristomi dentium numero erravimus. Triginta et duo tantum ad- anni bene monente Schwagrichenio nec quadraginta octo; at saepenumero dentes plures senio fissi in duos secedunt hinc ortus est error noster. 2Ο. P. reticum. SWarg. Muse L. p. 63. 'eb et mohr. Taschenb. p. 25 4232

In Monte Bructero Hercyniae Crome legit. Obs Schwachrigenius a praecedente non separat; et equidem capsula omnino eadem peristomiique dentes numero pari vix aliud esse quam P. alpini varietatem spectabilem uadent.

30. Capsul sine amo physi.

meb et Mohr. Tasch. . 25. Normegicum P. Musc. I. P. 64, cum synon mi omnibus Obs A P. sexangulari ad quod Schwagrichenius refert foliis serratis et capsu-Ι snbrotunda absque ullo apophyseos vestigio, ut e speciminibus Wargianis a clar. Sprengelio communicatis video, distinctum.

lue. . nigrescens. Lamain et Cand foliis lineari- subulatis serratis, inferiori Mo bus has abrupte dilatatis, capsula elliptices rotunda, perculo longissime subulato. La Mar et Cand Syn. l. Gall. , 279. Germ. SehwΔrtlieher Viderihon. mali Polytri notrdire. In Alpibus Galliae australis habitat. Plura hescimus et . Obs species suspectissima de qua non visa pronuntiare non licet Vix a P capillari diversum.

s . . capillare. Mich. Rich. 9. Muso. I. . a. 93 Polytrichum capillare humile simplex foliis paucioribus serratis apice incurvis subtortilibus, theca ovata recta, operculo Onvexo mucronato Schmur.

Suppl. I. P. II. P. 318. F. capillare surculo subramos O foliis sublinearibus atte

SEARCH

MENU NAVIGATION