장음표시 사용
432쪽
diisetis filiis abbatibus si prioribus monasteriorum ordinis s. se dies in Austria.
Leo P. P. XIII. Dώδεα Filii Sia emis Apostolieam Benedictionem. Gratulatio unanimis quas a Vobis, Dilecti Filii, et a religiosis sodalibus nitas rasistis obis facta est, quod annum ab inita a eerdotio quinquagesimum sospites impleverimus, haud medioere his attulit solatium et gaudium. Rus eo Mundius Νos affecit easgregia voluntatis signifieatio, quod ab Ordine profloiseeretur diu de
elogia multumque merito qui ad expoliendos sntium mores civili cultu et humanitatis artibus eum religione coniunctis utilem ae praestantem operam contulit. Quare amoris tostimonia persos eis, bita grata recordatione prosequimur, et digna agnoscimus quibus p rem rependamus paternae aritatis vleom. Ex quo fit ut obis gaudininus iampridem cogitationes ostras misse oonversas ad provehendas rationes Ordinis vestri, simulque optemus illud ubique penes Vos induci, sine quo id quod gessimus perlaetum a languerum eme non potest. Matis scilicet, Dilacti Filii, rastitutum a Nobis in Urbe Maso antiquum S. Anselmi colis um, ubi Ordinis miri alumnisincerum haurirent Sancti arentis sui spiritum, et prope hanc vera talis cathsdram saeras disciplinas docerentur. Proinde hoc opus non modo eo spectabat ut solidas doctrinas laus, qua Vestor ordo ab exordiis suis iure gloriatur, eidem illibata maneret; sed eo praeeipuint alumni perciperent penitus atque ineorruptam servare assuescerent eam vitas disciplinam, quas ab immortali ordinis conditore tradita est. Iam vero ut hoc opus finem suum attingat, neeesse est parem. imo eamdem in Monasteriis omnibus vigor disciplinam, ita ut nihil in iis diffami, nihil intorsit. Seous alumni, quos irino etiam mih am iri confidimus, quum ad suos erunt rodituri, diversum nacti sp, ritu vitamus genus non se in suas recipi familias autumabunt . sed advenarum instar versari inter alienissimos Gravior praeterea osumst ratio, ut curemus ea tolli discrimina, quae metunt ne , nasteria Vestra paribus regantur institutis. Nam dum ante oculos posita habemus bona multa, quae in Austriae Imperio praestantura viris leotissimis ostri ordinis in curanda animarum salute, in
433쪽
Leo XIII abbatibus monast ora. a. Bened in Austria, 30. Dee. I888 420
iuvenilis aetatis institutione, in scientiis provehendis rorum divinarum et humanarum, ernimus simul illud desiderari quod ad augendas singulorum et universorum vires plurimum conseri, sinps ut, nasteria eiusdem regionis sociata sint communi vinculo unius congregationis, quae est suo complexu contineat. Atqui eiusmodi coniunctio semper habita si tutissimum monasticae vitae firmamentum, eaque fruetus gignit ubfrrimos in aliis ordinis Monasteriis, quae in Osrmania, ininungaria, in Anglia, in Italia, in Helvetia et in transm rinis regionibus sita sunt. Scitum est autem, familias plurs in congregationem non posse coalescere nisi par eademque in omnibus vitas disciplina servetur. Quamobrem ut istuc curas vestras, Dilsori Filii,
bison inundatis neeessum esse prorsus, nedum magnopere V dire, ensemus Vestrum enim est prae celaris viam et rationam
agnosesre, qua ommunis diaeiplina in singula Austrias Monastina possi induci, quippe experientia docti quid res et tempus postulant, opum perspicitis quomodo sancta ordinis regula loeorum ac temporum eonditioni adtemporari valeat, qui do illius natura et vi qui piam detrahatur. Nos autem malumus auctoritate Nostra probare quod optimum actu prudentia vestra censuerit, quam quod obis placuerit pro potestat de rnere Statuimus itaque ut inguli et univorsi Abbatas ac riores onagrariorum ordinis . Benedicta, quas in Ausιria sunt, sorumque Vicarii Salisburgum eonveniati die 28. Marti anno 1889 alii us ab eo dicendis quam eonventu pra fidem constituerimus, ut collatis consiliis deliborationem habeantras congregationibus instituendis, dinus novis condendis constitutionibus, queis omnia rogantur Austriae Monasteria, atque earum formam ad Nos transmittant maioris partis oeuntium summota probatam. Quum vero in scriptio illue spectare abeat ut magis magisquo indomitas restris regularis disciplina floreat, vix est ut Vos moneamus, lucubrationem vestram iis principiis esso insormandam, quibus legiferi Patris vestricisgula nititur. Tales itaqus sunt constitutiones novae, ut ps sotior Rus expeditior per eas fiat observantia votorum ubbns vos Deo devinxit religiosa professio. Imprimis quum nihil magis obsit paupertati quam privati sentit habendi saeuitas, naviter omere oportet, ne haec mala labes domicilia Monachorum insteiat. Me praetersunda diligens officiorum dosoriptio quas ex ob diantia virtute manant, ne segnis incuria in levioribus sensim ad lapsu graviores inducat. Muniendum pariter praesidiis omnibus votum stabilitatia,
cuius ops maximo sodales in unam veri nominis familiam ossunt: proindo unus davinciat omnes staternae caritatis nexus, par sit --nium vivendi agendique ratio, communi omnes tantur mensa, eo
434쪽
innotim precibus, moditationi, spirituali lectioni vacent, simulque ad laxandum a laboribus animum conveniant. Quo persectior antem milias imago sit, extrariis famulis aditus ne palati, ac ratres latet sic admittantur, ut simplicibus obstricti votis spirituali subsint magistro. Neque vero opus est ut vos moneamus, nil tolerandum esse quo turbetur solitudo ac silentium, ps quae potissime per iturmorum eonversio, adeoque elausurae leges, quibus ea quasi tuto vallo saepiuntur, rigido esse servandas Denique summa atrum qui in
unum convenerint eura sit, ut stigiosi sodales nihil antiquius h beant, quam ut pie riteque sacris operentur, neque a laudibus agendis Deo in DdM ommuni unquam abstineant. Sane si ex hisce pri eipiis novas constitutions ducantur, iisque Monaehi religioso paruerint, non dubitamas quin illustrius ordini dorus ait Meesaurum et utiliora fidesibus futura sint exteriora ministeria, quas lanaehioxereent. Ampliora enim gratiarum subsidia eorum laboribus impertiet Deus, et saeeulares homines dociliores illis praebebunt aures, quorum virtutem solidam clarius enitere suspexerinti Nos intorim, Dilecti Filii, arta fidueia nitimn sors, utis ternas ostras voces excipiatis volentes libentesque, ae desidariis Nostris obsequi alaeriter eonnitamini: in divina benignitatis auspieam Apostolieam Benedictions Vobis et religiosis familiis, quibus praeestis, peramanter in Domino imperiimus. Datum Roma apud 8anctum etrum dis 30. Deeembris anno
1888 Pontilleatns Nostri Undecimo. Leo P. III.
435쪽
Leonis P. Xm Epistola ad Archiepiscomm Turonensem. Venerabilis Frater, Salutam et Apostolidam Benedictionem. Est sane molestum et graus, adhib0re severius eos, qui lom filiorum diligantur id tamen vel inviti quandoque facian oportet,
qui aliorum salutem proeurare ac tueri sancte debent. Multoque severitatis tunc est necessitas maior, cum non sine causa metuiturno et graviora fiant ineommoda productione temporis, s latius ad offensionem bonorum stuant. - Tales t eausae videntur, Venerabilis Frater, nuper impulisse, ut pro potestate in scriptum quoddam animadvertores, sane reprehendendum, quod esset in sacram episcoporum auctoritatem iniuriosum, neque unum aliqusui ex eis carperet, sed
plurimos quorum agendi regendique ratio sic erat acri laseripta stilo et prope in iudicium voeata, quasi maximis sanctisque muneribus defuissent. - Profecto nou est nil modo serendum, late ' mines, professione catholicos, palam in diariorum paginis tantum sibi arrogare, ut licere putent e eontendant, de personis quibuslibet, non exceptis episcopis, liberrime, prout visum fuerit, iudicare steloqui in rebus omnibus, nisi quas fidem divinam attingant, ita sentire uti libeat, et suo quemque arbitratu agere. In hac causa nihil esse potest, Venerabilis Frater, cur de assensione et approbatione ostra dubites Muneris enim ostri maxima est vigilare et conniti, ut divina episcoporum potestas omnino incolumis atque inviolata consistat. Nostrum est pariter imperare et efficere, ut a ubique honore vigeat suo, neve quidquam a catholicis iustae obtemperationis et reverentiae ulla in parte ssideret. Divinum quippe aedificium, quod est Ecclesiae, verissime nititur, tamquam in fundamento conspicuo, primum quidem in ritro et successoribus eius, proxime in postolis et successoribus Apostolorum episcopis: quos qui audit vel spernit, is perinde facit ac si audiat valspernat christum Dominum. Ex episcopis constat pars Ecclesiae longe augustissima, quae nimirum docet ac regit homines iure divino ob eamque rem quicumque eis resistat, vel dicto audisntem esse pertinaciter seuset, ille ab Ecclesia longius recedit'.
436쪽
432 me blaehomehe veto uat una ala regae. Neque vero continenda obtemperatio est, quasi finibus in robus ad fidam christianam pertinentibus, sed multo amplius proferenda, videlicet ad res omnes, quascumqu episcopalis potestas Omplootitur. Sunt illi quidem in populo christiano fidei sanetas magistri, at praesunt, etiam tamquam rectores et duces, atque ita praesunt ut
de hominum salute, quos habent a Deo creditos, ipsi s ratio sit ab illis aliquando reddenda. Unda existit illa auli Apostoli ad
christianos hortauo: obodue praepositis vestris e subluere eis i si enim parvigilant quasi rationem pro animabus uestria raeduini J. Liquet enimvero et perspicuum est duplicem hominum eam in Molesta ordinem alterum ab altero natura sua distinctum, pastores et gregem, id est rectors et multitudinem. Prioris ordinia munus est docere, gubernare, moderari vitae diseiplinam, praecepta dare: altarius vero officium subesse, obsequi, praecepta sequi, honorem adhibere. Quod si, qui subesse debent, partes eorum qui sunt superioris ordinis sumant, illi non modo temere et iniuria faciunt, ad quantam in ipsis est, ordinem ab auctore Ecclesia Deo proridenti sim constitutum unditas pervertunt. - Si vero sorte quisquam in ipso episcoporum ordine reperiatur non suae satis memor dignitatis, qui religionem officii aliqua ex parte videatur deseruisse, nihil ipsi ob eam ausam de potestate sua decederet; et quamdiu communi nem cum Romano Pontisso retinuerit, prolaeto ex eius ditione lis et nomini observantiam in sum atque obedientiam minuere. Gutra inquirere in acta episeoporum, eaque redarguere, nullo modo at et ad privatos verum ad os dumtaxat attinet, qui moro in ordius illis potestat antecedunt, praeeipus ad Pontificem maximum quippe eui Christus non agnos modo, sed vos, quotquot ubique sunt, ad pascendum commiserit B summum, in gravi aliqua conquerendi
mataria, eoncessum est rem totam ad ontificem romanum deferre, id tamen caute moderateque, usmadmodum studium suadet ommunis boni, non elamitando aut obiurgando, quibus modis dissidia verius offensionesque gignuntur aut certe augentur. Ista rerum capita, quae potissima sunt, nec convelli queunt, quin Molesias regimen in magnam confusionem perturbationemque compellatur, non semel os ommemorare habuimus et inculcare.
Satis loquuntur et pistola ad legatum Nostrum in Gallia a laitarum commode vulgata, et aliae subinde ad Archiepiscopum arisiensem, ad piseopos Belgii, ad nonnullos x Italia, binasque libraras Encyclicas ad piscopos tum Gallias, tam Hispanias. Nunc ea
437쪽
Leo XIII. 7. Dee. 888 ad archim. Turonensem. 438 ipsa documenta rursus commemoramus, rursus inculcamus, Spe magna
freti, sors quidem ex admonition et auctoritato ostra ut animorum motus apud vos per hos dis excitati resideant, confirmentur omnes et conquiescant in fide, in obsequio, in iusta debitaque eorum verecundia, qui sunt sacra potostatis in eoissi compotes. - quibus profecto officiis non ii solum putandi sunt declinare, qui rectorum auctoritatem aperta fronte repudient, s ii non minus, qui adversentur et repugnant allido tergiversando si obliquis dissimulatisquo oonsiliis Obodientia vera et non fucata virtus non est ontenta verbis, sed in animo potissimum et voluntate consistit. Quoniam vero culpa agitur certae uisdam ephemoridis, Mere nequaquam possumus quin auctoribus sphemeridum catholicis iterum prascipiamus, ut documenta et praeseripta, quorum supra su aetamentio, uti leges sanetas vereantur, urine ab si ullo pacto dimodant. Idem praeterea hoc in animis persuasum habeant et defixum, o nimirum, si usquam praeterire illud propositum et indicio suo indulgors non dubitent, sive praeiudieando quod Apostolio Sedes nondum censuerit, sive metoritatem piscoporum laedendo, sibique eam arrogando quam habere non possunt, frustra omnino eonfldere, germanam catholici nominis laudem retinere, aut ullo modo prodesse musae sanctissimae nobilissimaeque posse, quam tuendam ornandamque susceperunt. Iam oro hoc os summopere optantes, ut ad sanitatem redeant quicumque erraverint, et obsequium sacrorum Antistitum in omnium animis penitus inhaereat Apostolicam benedietionem,
tibi, Venerabilis Frater, cunctoque clero et populo tuo, Mornis benevolentias et aritatis testem, in Domino impertimus. Datum Roma apud S. Petrum, die 17. Decembris An. 1888 Pontifieatus ostri Undecimo. Leo Ρ. XIII.