Annibalis Rillii ... De bellis pro christiana republica contra Turcas anno 1716. fœliciter gestis. Poema elegiacum ..

12쪽

ET REVERENDISSIME DOMINE.Ns1GN1 victoria, quam de Turcis nuper bello Cesarea copia in Pan

nonia reportarunt, meum adeo laetiti

13쪽

tia implevit animum, ut licet iamdudum Musis nuncium remiserim , intermussum ac pene ob letum Poeticae studium iterum tentare ausim, quo meam communi Christianorum omnium gratulationi adjungam . Rem Christianam illa victi oria tam gloriose auctam nihi proponens ingrati in Deum animi reus quodammodo mihi esse videbar, si quae Christianos accepta referre Deo intelligebam , aliqua 1altem gaudii significatione non pro

derem , qua divina beneficia , victorisque exercitus laudes qualicumque commendatione Praedicaretis . Antequam enim res Christianas in tuto prς- clara illa victoria collocasiet , a Dum carum potentia, formidandis viribus, regnis Christianorum imminente metuebamus, veriti, ne immanis hostis robore virium, copiarumque numero

longe superiori, ideoque superbia tu

14쪽

mens, Christianosque ad congrediem dum in acie meare credens, fals que illa sit biblanditus opinione desipiucrens tyrannicum suum imperium nostris latius damnis amplificaret. Cum igitur sic timeremus, unica tantum spes obversabatur, Deum stilicet suis, prae senti auxilio, e Coelo adfuturum, nec commissurum, ut impia Turcarum superstitio nostra Sanctitatem religionis iis in locis, in quibus unus veri Dei cultus viget, prave foedaret, atque in Christiana sacra colentes 1 eva Bain rorum crudelitas grassaretur Spes nostra inanis non fuit, quia plenissime nos consecutos floriosissima de hostibus relata victoria laetamur , quae bulicitis optabamus votis, quaeque Deum nostris exoratum precibus ac gemit bus ad nostram conitationem facturum pro da misericordia perabamus. Tam eximium in nos a Deo collatum

15쪽

beneficium animo volvens, eiusdem

conssideratione, praeterquamquod pavorem, quo cum alii angebar, Omnino discus i , tanta fui laetitia pereuiasiis, ut jamdiu desueta carmina retentare meum esse duxerim, quibus clivinam in nos miserationem mea tenui Ιicet scriptione collaudarem , Duceiaque is milites , quorum sortitudine deleti in profligati hostes, utcumque commendarim, alios , qui cultius, elegantius illorum in eo bello praeci

re gesta concelebrent, excitarem. Hac mente ad carmina conscribenda redii non ea tamen spe, ut Vatis lauro diagni, laudem arbitrer me Consecutum.

Non enim quantum ab hujus tmodita de absim cae tenuitatis cognitiori ter me sinit Quamobrem mihi intime conscius eum me non est , qui aliquem locum inter egregios Poetas

mihi vindicem, non facile induxi item

16쪽

9 in animum, ut temere prodirem, iubbecilletque nimis aetatis in senectutem Vergentis, conatus, in publicum merito culpandus obtruderem. His permotus

cogitationibus, ut quae scripsi lucem aruspicerent promptius noluissem , nisi

tua, PRINCEPS EMINENTISSIME,

voluntas , Cui religio esset adversari, eo me impulisset, ut quq tenebris clamnare consulto malueram , edere non recusarem Jubentis auctoritati sum Iacrius oblectatus, quoci Te probante meum laborem non inglorium mihi spondeo, cum, quae ipse probaveris, aliis quoque placitura judicem. In eam autem sententiam facilius veni, ut hea evulgarem, quia, Te auspice, spectatum undequaque decus meis carminibus allatum video in quia tua factum ess auctoritate , ut minus timide prodire audeam, idcirco sperem, ut, ex Te, meo cum honore, singularis gloria commu-

17쪽

nicetur mare quidem , ut firmissime persuasum habeo, nequaquam deerit, cum abutide possideas quae sine tua jactura in alios effundas, tuque alios honore e praeclarissimis tuis ornamentis profecto augeas. Cum haec Tibi quam uberrime suppetant, eximium sane decus sibi gratulari jure merito possunt, quos amplis limo tuo dignaris patrocianio milia facto , quae nobilissimam tuam, regio sanguine, ortam familiam honestanici reticeo pariter, quae gloriosissimi tui Majores belli, iacis a tibus, quibus quam commendatissimo

inclaruerunt, nunquam satis laudati, egregie fecerunt . Prisca, recentia Historiarum monumenta laudibus tuorum, quorum gloriam nulla unquam silebit aetas, nulla delebit oblivio, ferta sunt. Haec sane latis esse possent, ut quamlibet Gentem, vel summa nobilitate inter caeteras Praestantem, Pr

18쪽

clare illustrarent. Sed cum Te, in quae

mentis aliunde accersitis Te non indigere cognost , cum summa quaeque Omnia, quae post Deum, uni ibide-hes, ex Τe possideas inii,' quantus ipse sis, praeter alia innumera, qu pro pria ita fiunt, munera, omni ex Pari insignia, quae gessisti, ac geris, dignitas Cardinalis, quam singulari, tua meritita, honore, cumulant, aliaque plura in Te congesta , quae vel divisi caeteros plurimum commendarent, non obstu- re ostendunt. Igarbia regnum, cui

E in prisuisti, se nunquam O mendabilius , administratum semina prudentiae, vigilantiaeque laude, nullo unquam tempore obliviscetur aquoque Diomesis , quae sincero Dei cultu cum pietate quam attentissime conservato, coacta synod B a

19쪽

tis lagibus, quibus concreditarum Τibi animarum bono consuleres, fideique puritati ab erroribus, qui irrepe re hominum fraude vel oscitantia poΩsent, caveres, tot ac tantis cumulata

beneficiis, Te sibi Pastorem, Patrem, atque Doctorem a Deo datum intelutigit, secumque ideo quam scolicissime

actum existimat. Nec Lusiitanias bium in tuas effusa laudes te praedicat: Roma quoque, ac tota talia, immo totus Nbis Christianus quam latissime patet , Tui commendatione circumsenat. Que cum ita sint, meum reprehendere conis filium cogor, quo in tuas me abripisium passus laudes, cum ignorare non debeam, quam iis persequendis imparsim ne verear, ne perperam illas desilit abstineo, ne in tua merita, qua longe majora sunt, quam ut ulla commendati ne assequar, peccare videar. ait culpa Ab iis igitur con-

20쪽

Illuc itaque redeo, quo pertrahor obsequio, ut scilicet quae ibi flero, humaniter excipias, illaque tuo digneris patrocinio, quo indigent, ut ex illo decus, quo alioquin carerent, iis ne ssit. Humaniter illa Te accepturum mihi persuadeo, si non alia ex causa, sautem quod quae sortissime gessit in be lo Pannonico in Turcas Celsissimus

Lussit anus Princeps EMANuEL SERENIS-siMI REGIS FRATER, cujus glori Te mirurifice studere optime novi, carmine ii Cet non oninino impolito, esserunt.

Cum haec spe mihi blandiar, tua satis Comperta humanitate fretus , bre ut meum ibi probetur obsequium: Si quod a Te stupplex flagito impetrare

licebit, mea mihi videbor vota quam cumulatissime consecutus . Vale