De nomine aduocatorum honorificentissimo disserit simulque lectiones priuatas hoc semestri Aestiuo habendas indicit Adrianus Stegerus ..

2쪽

Ulla res tam bona, tamque Omnibus nu- moris absoluta dici aut fingi potest, quam non soleant ad abusum trahere mort les , ad mala quam ad bona imitanda

procliuiorcs. Quod cum ex tot EXemispus, quot res existere in hac uniuersita---te Videmus, manifestum est, tum ex n ADv CATOR Ual tam Clarum , quam quod maxi-Nam quemadmodum antiquissimis temporibus suae originis, tam nobile , tamque honorificum hoc nomen fuit, ut paucissima eidem praeserenda, plurima vers Pomponenda iure meritoque videantur, sic nostra aetate nihil eo humilius, nihil abiectius, nihil serdidius existimant, qui de meliore luto se iustos, nec obesae naris esse iactitant.bsinc nullum est genus conuiciorum, quod non pleno Ore erudient in AD vo CATO se Crepant uulturios togatos, Λ a clamant

3쪽

formesiarios ac Micrepas,fim t deos notariorurn, patresque artis rabulisticae. Causam si quaeras, cur tanto correpti impetu debacchentur in hominum genus generi humano utilissimum maximeque necessarium, non adeo dissicilis ea est coniet ira. Vulgi sermone tritissimum est dictam, ignoti nulla cupido, et ars non habet o rem nisi

ignorantem ; Hanc qui causam conuiciorum, quae in AD- . vo CATO S. coniiciuntur, Venditare voluerit, per me id viscuique erit integrum: Persuasissimus certe sum, si hi AD vo CATOR v Μ calumniatores duces eligerentur ad imstitiam exercendam, et ad suum cuique ius tribuendum, breui ea tempora postliminio quasi reditura esse, quibus Astraea propter hominum ignorantiam malitiamque in coelum euolasse dicitur. Nec is me adeo sibi contrarium habueri qui istos homines similes esse dixerit illis, qui lunam in coelo positam nulla alia de causa allatrant, quam quod ad eam ad-birare nequeunt: Nam sicut verissimum esti quod ille ait assidua virtutis comes est inuidia, sic mirum non est, A D. vocATos iustitiae ministros et defensores, ab iis prosci di, qui se solos iudicant peritos, quique nihil remim putant, nisi quod ipsorum studiis moribusque conueniat: quis tenerent iustitiam esse reliquarum virtutum dominam ac reginam, mundumque Qte facilius, quam iustitia carere posse, nunquam, indignissima plane homine ingenuo et his. manitatis studio , ratione, iminerentur in eos, qui sacra iustitiae pandunt, et suum cuique ius conciliant. . Numquam etiam AD vo CA Tos sibi fingerent, et aliis exhiberent, quos ad hanc vitaei rationem ineundam deseratio adegit, nec illos Deo hominibusque inuisos proponerent; multo mn nriuilegia, quibus Causarum Patroni utantur, a nemine, nisi ab eo, qui ista lepidissime sibi visus est e cogita unquam usiirpata et adhibita: - Sed cur id fiat, in

promtu

4쪽

promtu causa est Quoniam min3- hors est pugnacissima, usque eo, ut, si non inueniat Eosteis, eum sbi memte concipiat ipsa, ita fit, ut talα AD vocATos animo fimis. quales nulla unquam actas quum ciectus ubi que iactet, dabatarum more, cum umbra. palmasse videatur. Melius sine dubio constitereas eiusmiai homines rebus suis,si de re, quam nec intelligunt,nec ab aliis intellectam

pati possunt, 'male loqui ac scribere7desherenti. Vormduni enim esι ne ipse accidat, quod Megabyzae contigisse olim legimus: Qui, cum in officinam Apellis, bilissimi pictoria

aliquando intrasset, et tandem quaedam de arte pingendidisserere coepisset, ideo ab Apelle reprehensus est,quod darebus, quas non taret, loquens rideatur a pueris, qui eum antea ob purpuram et aurum iuspexissent. Certe non exiguam rerum ignorantiam produnt illi, qui AD vocA-

Tollv M i omen ignobile nec honorificum contendunt, siquidem nullum fere nomen, tamis facile per nis tributum est, tantisque laudibus ornatum, quam ADVOCATO R V M. Quam rem ut paulo copiosius explicare constitui, sic in duo capita omnem distribuam tractationem , quorum unum docebit x um nomen ADVOCATORUMfu nis msonis honorificentisi misque olim fuisse impio in , altorum vero exponet Titusis et laudum ornamenta , quibus isse

ADv oc ATI in cirpore ruris decorantur. .

5쪽

NORIFICENTISSIMIS PERSONISTRIBUTO.

Germaniam.

od ad nominis ADvoc A Ti originem attinet, primus id statim conceptus docet, derivandum esse a verbo advoco, cui etiam res ipsa patrocinariu', tieX mox dicendis, patebit pluribus. Sed quamuis haec sint clarissima, et in mensa solis, quod aiunt, posita, tamen hic etiam criticorum ingenia, se non potuerunt non more consueto ostendere. Nam in procliui est, alios nominis ADVOCATI natales in Graecia, alios in Iudaea, alios den, que in Germania quaesiuisse. Qui Graeciae sunt paulla studiosiores,illud deducunt a Graecorum β οηθος vel quorum hoc auxilium, illud autem adiutre significat; quo Praeter Ceteros spe stat Io. IACon. D A Code oris. et iuri Patris. Lib. II. e. 6. n. v. At haec si derivatio a litem da esset, ante omnia demonstrari oporteret, ipsum Latinum verbum

6쪽

T HONORIFICENTISSIMO. et

verbum uoco a Graeco βαβia descendere, quod vero quam, contortum esset , quamque inuita fieret Minerua, nemo non pecticie Nec magis illi sunt audiendi, qui nescio quo an te in Ebraeam linguam fascinati, quemadmodum o mnes volunt reliquas linguas et voces ex ea deducere, sic etiam nominis A vocATvs Originem scrutantur in voce E-hraeorum ripae, quae Pram in notat vid. MARTLN. MAGEllus de aduoeatia amata Cop. 7, n. s. et aos. Nam

quid opus est, abG s petere subsidia, cum ea sit ori negotio, in il Latio haberi queant ρ A Germanis denique,

qui originem huius nominis arcessimi, et a nomine Teigi, vel a verbo antiquo i. e. disponere, ordinare, deruuant, rem e ignorant, Romanis nomen ΑDvΟCAT RvΜ prius cognitum fuisse, quam ipsos Germanos: Dii M. EHaEN FRIED DuRR Dis de terea aduocatorurn p. II. et s. Nobis igitur istorum sententia insigniter placet, qui AD vocATos dictos putant ab aduocando M. BR Isso Nivs de uerboro nis Q. ADvOCAT v S.

Euoluta breuiter ori ne nominis, rei etiam natales Knt inquirendi. Quid initio apud Romanos fuerint At VOCATI, ipsa nominis ratio declarat. Nam inquit Fa ANC Iscvs Ho To MANNus ad ciceronis orati

nem pro Quinctio eap. I. in iudiciis tum publicis, tum priuatis amicos omnes aduocare, quorum. auctoritate moueri

iudiera 'in putabantur, iique ADVoc AT 1 dicebantur, qui scilicet praesentiam uam amico, ut eorum P aesidio, ab 1uiuria aduersarii tutus esset, commodabant. Itaque ADVOCAT vs ab actore seu patrono causarum ita disserebapprimis apud Romanos temporibus, ut ille aut ius fiiggeneret, aut praesentiam suam Commodaret, hic vero causim ageret et . peroraret. Tradit id verbis disertillimis Asc

7쪽

Nivs PAEDIA Nus ad Ciceronis diuinationem in Verrem pag. 1 D: Pui defendit alterum in iudicio, aut patrontis dicitur, si orator , aut ADVOCAT us, si aut iussuggeruatit praesentiam suam commodat , aut procurator, si negotia suscipit, aut cognitor, si praesentis causam nouit, et se tuetur ut suam. Inde Latinis reus dicitur aduocare IADvo CA Tvs contra adesse. Prius manifestum est ex M. 1 N i o Lib. IV. Epist. XVII. Est quidem mihi eum isto, eontra quem A Duo C As, non plane familiaritas, fedri.

men amicitia. Vnde aduocare Latinis est fautores conquirere, ac patronos seu ADVOCAT Os rogare. Liae Io A. FRIDER. GRO Novius mi SenecaIn de clementia Lib. I. cap. IX. Contra de A D v o C A T I s seu fautoribus verbum casea Romanis adhibitum fuisse ex eodem PLINIO patet

Lib. I. e pist. VII. Nec Mei nostrae, inquit, nec constamriae, quam diluis, conuenit,adesse contraprouinciam, quam tot o iis, tot laboribus, tot etiam periculis meis aliquam

do deuinxerim. Nam teste D o N A T o Terentii Andr.' Iog. υers a . ADVOCATVS reo dicitur adesse. Eodem

cumprimis pertinet C IcER o Topic. XVII. Privata Iudicia maximarum quidem rerum in iure consultorum mihi viden-rur esse prudentia ; nam et ad unt multum, et adhibentur in consiliuin, et patronis diluentibus ad eorum prudentiam eonfugientibus hastas ministrant. Ex quo quidem loco lucidissime apparet, tempore Ciceronis AD vo CATORUM nomine venisse Iureconsultos. Iam vero si ADVOCATI

dicti sunt Iureconsulti apud Romanos, nihil de hoc nomine. honorificentius dici potest. i g. 'ILI. Quis enim nescit, Iure Consultos apud Romanos, si1mmae dignitatis, summaeque auctoritatis viros fuisse λ Nam ad aedes eorum confluebat mane turba clientum, qui ad

eos Disiligod by Corale

8쪽

HONORIFICENTISSIMO. s

eos consulendos ostia pulsabant. HORATIus sic canit Agricolam laudat iuris legumque peritus Sub Galli cantum, conssultor ubi ostia pulpat Vestibulum maxima quotidie frequentia ciuium frequentabatur, et atria, hominibus plena, conspiciebantur. Eleganter c Ic Esto de oratore I. s. Puid enim es praeriarius, quam posse suo iure dicere idem, quod apud Enniuridicat ille Dilius Apolla,s esse eum, unde Asi,si non populi et reges, at omnes sui ciues conflium expetante Suarum rerum incerti, quos ego mea ope ex Incertis certos compote que consssii Dimitto, ut ne res temere tractent turbidas. Est enim Me dubio domus Iuris confulti totius oraculum ciuitatis. Huc accedit, quod non solum consulentibus responsa sua dabant Iureconsulti, verum etiam a iudicibus ipsis nonnunquam consulebantur. Perspicuum id est ex GELLIo Noct. AItic. Lib. XII. e. U. suum Romae a Consulibus iudex extra ordinem datus, pronunciare intra Mondas iussus essem, Apollinarem Sulpicium doctum visurupercunctatus sem, an his verbis intra Mondas, ipsae quoque MDndae renerentur, dixique ei, me videlicet datum, Kalendasque mihi prodictas, ut intra eum diem pronuncia. rem. Cur, inquit, hoc me potius rogas, quam ex sis aliquem Ieritis studiosesque viris, quos actibere in consitum iudicaturi soletis ρ Tum illi ego ira respondi: Si aut de verere, inquam, iure, aut recepto, aut controuerso et ambiguo sol nouo et constituto discendum esset, tusem plane sciscitatum ad istos, quos dicis etc. etc. Rura de Iureconsultorum': ad Romanos dignitate et auctoritate dabunt Ilustr. 10. G o T T L. H EIN E C C IV s, in Antiquit. Roman. Lib. I. Tit. II. g.M. seqq. pag. 6ὸ-seqs et Conc IO. LV D O v. L A N G G HB THIVS

9쪽

ratus, amicus noster eoniunctissimus in disi. Dav. n perrime apud nos habita; De Libertate sentiendi iuri ritoris veterum Romanorum, hodie orinaque. Quid igitur nomine ADv CATI honorificentius apud Romanos, quod de iis dicebatur, quorum ianua, ut C Ic Eno loquis tur,sioratore et vestitarum, maxima quotidie fre. quentia eluium ac summorum hominum splaniare. cel

bratur.

Negari non potest, taceronis tempore' ADuo A. TvM, ut iam diximus, a patrono causae distinctum fuisse. Id praeter cetera monstrat locus eiusdem CreER NI S pro Cluentis cap. V. Nam quam quidem Puinctiusca am unquam antea dixerat, cum annos ad quinquaginta natus esset ρ quis eum unquam non modo in patroni,sed in laudatoris AD voca Ti loco viderat tamen vehementer se et alios fallunt, qui negant, ac pe negant, ADvOCAT Uma Romanis eum appellatum esse, qui causam agit, reumque defendit. Nam ut alia testimonia ex Corpore iuris huc omnino iacientia iam praetermittam,

ita disertissime legitur: l. 1. r. C de Postia. Quisquis viaresse causidicus, non idem in eodem negotio sit an vocATus et iudex, quoniam aliquem inter a rostros, et patronos opo rei esse delectum. In quo quidem loco quum ea Huus,

ADvOCAT vs ac parronus, Unam eandemque pers nam denotent, quae scilicet causim agat ac defendat, quis dubitabit, tunc temporis a Duo CA Tos eosdem fuisse, quos Romani Primis temporibus Caesarum patronos nuncuparunt. 8 Neque vero desunt auctorum Latinorum, quos ad argenteam aetatem, harum rerum siudiosi, plerumque reserunt, suffragia; quibus AD voca Tvs pro causae

Patrono agnoscitur et consumatures Ita me laoc nomen

potuit

10쪽

, HONORIFICENTISSIMO. N

posuit p in Niv s Lib. V. 's. XXI. Sedebant iudices, d

e viri venerant, obseruabantur AD vocATI, silentium Angum, tandem a praetore nuntis . Consentis ΥAch. Tvs Annal. Lib. XI. cap. s. et 7. cuius Iocum integrum iuuabit apponere, quippe nostro instituto perquam accommodatum : Continuus inde et D u accusandis reis Aiatius, multique audaciae eius aemuli. Nam cuncta legum

massistratuum munia infe trahens princeps, materiam praeuandi pa ecerat s Nec quidquam publicae mercis ram venale luit, quam advocatorum perfria: 'adeo, ut Smmius insignis eques Romanus, quadringentis reummorum mugibus Lilio datis, et cognita praevaricatione, ferro in domo eius incubuerit. Igitur incipiente C. Silio consule de Agnato, cuius de potentia et exitio in tempore memorabo, consurgunt patres, legemque Cinciam vitant,qua uetur antiquitus: Ne quis obca am orandam pecuniam , δε- πιιmue accipiat. Deinde obstrepentibus his, quibus ea comtumelia parabatur , discors Suilio Silius acriter incubuit, veteraem Oratorum exempla referens, qui aviam in posteros, praemia eloquentiae cogitauulent pulcherrimas ali quin et rimarium artium principem fordidis ministeriis foedaris ne Mem quidem inte eram manere , ubi ma nit do quaestuum speraetur ρ quoa s in nullius merceaem n gotia tueantur, pauciora fore: nanc inimicitias, accus riones, odia, et iniurias f eri, ut quomodo vis morborum pretia medentibus, se fori tabes pecuniam aduocatis i rat s meminusent C. Asinii et Messallae ae recentiorum A runtii et ses ini, ad summa prquectos incorrupta vita eriacundia. Talia dicente consule designato, consentientibus . aliis parabatur sententia, qua lege repetundarum tenerem' mr s. cum Suilius et Cossutianus et ceteri, qui non iud

vim aliive is mansmo sed poenam statui videbant,