장음표시 사용
191쪽
s. METRO P. Pa s. Eccvtara R Mus II Irisae ero cura Polio retino, qui post Praepositum erat primus, diligenter commendata. A cujus discessu multo acerbioribus gentilium odijs, persequutio fidelium ae imprimis Sacerdotum recruduit: quae inter alios, Prostivogium, cujus jam jam meminimus, virum cum pietate tum doctrina insignem, & in propugnanda Religione Christiana Zelotem sngularem, quem ante discessiim suum Adalbertus, e Collegio Canonicorum asia sumptum, templo Parochiali D. Matthaei Apostoli in Hraderi. no praeesse jussiciat, indigna quidem, sed pro Christi nomin pulchra mor e sustulit. Vocatus ille erat astrabo dogo dynasta V ri vicensi Ruginam, uno miliari Praga, slanam ver sds, castellum, praetextu quia em religionis, ut se suosque Chrisianae religionis rudimentis&legibus instrueret, re tamen vera, ut illum e medio tolleret: quod & factum. Ne tamen proautho e caedis palam haberetur, nove jura hospiti j polluisse, uideretur, sicarios instituit, qui illum Pragam reducem ex itinere adorti, occiderunt, di sub vicina quercu corpus terrae mandarunt : quod postea jussu Boles lai inde translatum, &in templo S. Matthaei honorifice sepultum fuit; sed & locum caedis idem ole laus honoratum volust, in quo aedem sacram nomini Beatistin, ae Virginis, & SS. Fabiani & Sebastianti dicatam construxit. ' p . i Ob hanc, & deinceps etiam sequentibus annis, Bolidalisve Theo dati, qui Adalberto laurea Martyrij apud Prutenos anno q=7. IX. Calendas Mai j coronato, in Cathedra Pra g. successerat, tempore, pluribus exemplis commonstratam, Capitulatium templi D. Viti, in Religione Christi tuenda propagandaque, pro qua tot pericula,odia, persequutiones subire,vitam denique ipsam impendere non dubitarent. constantiam, &praestitum temper, fideque illibata servatum, tam sedi Apost licae, quam Terrae Principibus Iaromiro & Uldrico fratribus,Bohemiae Ducibus, praesertim illa metamorphosi rerum, dum
Praga sub Polonorum jugo gemuit obsequium, Ecclesia D. Y 1 Viti
& odio religionis Christianae occidi ur. Capitularium in promovenda religione zelus, α
erta legitimo. suos Principibus fidelitas
192쪽
Viti ipsumque Capitulum multis grati js, indultis, libertatibus
de Privilegijs a Summo Pontifice Benedicto VII. an. i 2o- ab evindicti, ite- Virico vero Bohemiae Duce an. Io: 8. Item tori. & seqv. decoraris ipf um c meruit. Erat tunc Episcopus Pragensis Heli cardus Theodati Iuccessor, vir pietate, doctrina dc Dcundia oris insit nis, Saxoquidem natione, sed flavonicae Linguae bene peritus, Praepo- situs antra Ecclesiae Cathedralis: de quo in Cathalogo Episcoporum Prag. haec legi mus: Is Romam ad Bene in is III, profectus, ubi plurimas tiberantes re guttius pro Ecclesia S. Viti ad et luntatem Principis licimvir, qt .u rediens magna omn itim ea Llatione publica vite ita ut omnes in Canticum Eccle e S Augustini personandum gnaranter prorumpercnt. Su hoc decimae pro Parochis, α Trimalia caeperunt originem: nec non plurima di si a falicite sopita pietas vero, religio, devotio, liberatis sex commi Datio puccreverunt sc U Hi tam exim ij i ructus erant Fidelitatis Capituli Pragensis.. Belli illius tempestate, quod Henric III. Imp. Bretetista ocis bellum ci, Diaci, propter spolia Polonica quam causam, num aliquo ti- Henrico in talo ad Germanos pertintuerit, alijs commodius examinandam relinquo) intulerat, clade que haud modica primum repressus, sed iterum majore cum egercitu an . Ion l. reversus, Pragam obsidione per mendam susceperat; Severus Episeop. Prag. in ordine Sextus, Heli cardi post Isonem iuccessor, anceps & dubius, quam in partem se verteret, aut cujus causam tutius te qui polliat, inter sacrum & saxum stetit. Socius quippe fuerat iaea expeditione Polonica Orgetis lai Ducis, & pars magna actorum praesertim saerorum spoliorum, a cujus partibus murata in praesens fortuna desciscere inde eorum, imo & periculosum sibi de suis non vane ducebat: ex adverso autem, impugnare Caesarent, a quo jus investiturae Episcopalis, more illius saeculi, accepillei, & cui idcirco fide data obstrictus effer, perjurii immunem se minime fore praevidebat. Accedebat Romani pontificis ob direpta ibidem in Polonia, in templo Gneanensi sacra,
193쪽
s. Mrrro'. Pras. EccvrsrAE, Radius IIl. Prijue Gndignatio. α Post multa igitur cum Capitularibui ha- bita ea de re consilia, quo tutius Ecclesiae tuae in eo rerum ita tu C p tuli tui domi forisque prospiceret, praeposito & Canonicis in fide & bbsequio Ducis conitanter persistere, ejusque in omnibus pla' pio imi ,, d α cita tequi juili si ipsemet in partes Caesaris concessit: ad quem terit studeatnzastra clam noctu profectus, atque ab eo venia petita in col- tiadcfido loqui lim ad millus, facile gratiam obtinuit, Demente licet Pret tisino, & tantam animi inconstantiam perfidiae proximam in Episcopo suo detellante, quem multis probris convicijsque acerrimis prosci sitim desertoris ac proditoris nomine audientibus omnibus, non semel appellabat. Cosmas de eo referth i sce : G ut servenit Caesar ad Urbem Pngam, ante i am exa reso fixit Aquilas Albenica in monticulo. Ibi nihil a Ium gnπω relatu comperi, nisi quod Praesul Severis C rris ad c. Melam noctus it ab Urbe, timens ut aestvr ne quas Domino 'rebellis, pri rettir Sedis honore Pontificialis. 'usd videns Dux Arretistatu, nescit quid faciat σα Placato Caelare, tametsi intransactione pacis lege speciali cautum fuerit, ne Episcopo secessio illa ad Caesarem, crimini imputaretur: secus tamen accidit: Dux si quid et Irretis laus , uti erat vir crudelis nonnunquam. & severi ji icij, Episcopum non multo post ad arcem mille lirad vocatum, in custodiam conjici jussit. Ad quem se erus Epi- eo in discrimine famae existimationisq; versantem, & quomo- istop γ Jg juia docunque tandem liberandum, primores Capituli,quos in obsequio Ducis constanter permansisse jam diximus, dc quibus id- diiii circo Brutis laus aliquid tribuere poterat, Sac rham, quo inter haec Dux d i sce si erat, venerunt. Eorumque instantissima pre- sed interv ce facium, ut Episcopus, in quem alias propediem exilio erat Dbu C no animadversurus, pristinae libertati dignitati ille restitueretur. Capitulares vero, cum ob fidelitat in sibi servatam pluribus es tu .collaud di et, & per triduum laute habuisset, omni exhibita
cum honoris, tum liberalitatis testificatione, curru silo I ragam revehendos curavit. Et hoc sortasse est, quod Cosinas de se-V 3 vero
194쪽
principum Sanguinis in Bollem multitudodia, simult tas de bella
Herman. Episcopus, ne videretur favere uni prae caeteris, Bambe
Canon Corum circumspecta in omnibus
aliquando a Duce Arreti lao cast- , carenat πι, carcera. mancι-patus c.
Annis sequentibus, cum principes Polle mi, fratres agnat que excrevissent tanto numero, ut circa an, tio . teste Colma,
a bis deni virilis sexus numerarentur: ideoque inter illos non semel, dum unus prae altero ad supremos in Do hemia fasces vocaretur, invidia ac ambitione ab aequo & bono procul raptos, odia & simulates graves gliscerent, quae tandem in concertationes cruentas, bellaque civilia; non mediocri invecto malorum turbine desinerent; Capitulares D. Viti, in omnibus hisce intestinarum seditionum turbulenti Tinis, juxt ac periculosissimis tempestatibus, saepius licet recrudescentibus, ita agebant sua circumspecte & caute, ut ne quidem unius ex altercantibus principibus, quod in tanta imperantium discordia & varietate eventu omnino dissicile suit offensam vel odiu: incurrerent. Salubri namque consilio existimabant, nihil eo - rum ad se pertinere, quae inter agnatos Principes agerentur, supremam potius, quamcunque sors tulis t,potestatem,eo quo par erat obsequio, venerati. Anno rio . Bora ivogium II. inter & sua toplucum exarsit dissidium, regnandi causa, adeo grave, ut Hermannus Episco- pus Pragensis periculum metuens, &ut resert Cosmas Ecclesii ae Prag. tunc Decanus testis oculatus: inter etarios utri u g, Ducis rasu, quasi inter SI am Charybdim Iosi tu, ne et id rem , utramvis 'artem eorum incertam sequuti ecessit ad amicum futi Orionem Lambergensem Episcopum. Canonici tamen nullis penitus absterreri poterant periculis, ut vel unus metu impendentis alicujus discriminis, in tutiora secessistet: manserunt penes Ecclesiam constantes, officiis duntaxat suis intenti, in alijs vero ea dexteritate usi, ut Principum nulli displicerent, sed ab utroque multis laudum praeconi js, muneribusque varijs, de
195쪽
alijs indulgentim comitatis liberalitatisque exemplis honorati mererentur. Videantur, qtiae superius de Borrivogio, 'ε V oliisque beneficijs Ecclesiae& Capitulo, magna sane liberalitate praestitis, memoravimus. li demum Zelus tuendorum Ecclesiae suae jurium, penes tuendorum eosdem Capitulares, etiam inter haec di auibia fuerat ut exin- Iurium suora de quoque pateat ritorum Ecclesiae su :e data & servata fi d es: idem Cosmas Decanus recenset hisce: Pos Pascha vero IV. C sendas Maj, ad tertiam vocationem, Orto δειorum misitum mun ιdii pra se, venit a fratrem Dum WDdistium, in condi Iam vi iam, quae dicitur Ttnec per monticulos. Ibi tora die de di s causis concionati, d. tu acceptu inter se Samumentis, uti vi mess, sunt reconciliati. Sed quonram idem Otto nobis interdix me fortim in vi a Sehr Vosel, quod ate uus ta mater, pro remedio animarum tuarum, Deo re S. encestio, nobis famulant uspe prauo habendum inua dextans; ego mi ex parre j utrum, comm Duce σ ejus Comitibus conque in m super Ottonem, quod i cemam parenture Dorum , quam debuerat accendere, extingue bat. At i D; Pso, inquit, lucernam genitorum meorum
non extinguo, sed volo ut in potestate Episcopi sit, quod vobis specialiter datum esse scio. Et nunc non Episcopo, non alicui personae, sed Deo &S ς iaces lao vobis famulantibus, praedictum forum restituo. Et ita coram Duce σ ouae Comitibus , restituto uobis foro,pos diem alteram , Otto reverset ι e I in Moraviam. b) Canerum stipra memorati Episse pi Hermania ejusque successorum, Meinhardi, Ioannis l. dc II. Ottonis, Danielis l. I riderici, Henrici, Danielis Il. & aliorum enituit in multis, praesertirn in adversis, constans semper erga Duces ὀc Reges suos fidei obsequium. Tametsi autem Me inhard us conspirationis nescio cujus, adversus sobtesta-utn La perversissimis quibusdam hominibus site itunsimulatus ; innocentiam tamen ille suam tot argumentis demonstra-
vat, ut eam vel ipsemet Dua, credulitatem tuam detestatus,
196쪽
scopo partes Frider. I. Imp. contra Adrian. IV. de Al xan LIII. legitimos papas, imprudenter
palpare potuerit. Aliquid horum innuit Cosmu continuator, ad an. Hi t. hisce: IV. Cal Novemb. Praesul Damb Anti es olomucensis, cumseptem Iohemiensibis Abbati θω, adstante Duce Sobiratio, cum populo G Claro, Me nardum Sanoc Pragenses Ecclesiae Episcopum, ab omni culpa, quae prius ityuras fuerat, per depositionem sitarum solarum expurgaverunt; pro Liendo videlicet, MCuar dum Episcopum nihil adversDuci Sobit - lao cogitasse, nis ad hocsolummo . elabor se, quomodo Bracris- Diu a vinculis possit liberari. Nee minora sedi Apostolicae, fidei constanter servatae, dedere cum Episcopi, tum Capitulares specimina, sanctiis misejus legibus & institum, summa semper devotione, sese in omnibus conformantes: Si Danielem. I. duntaxat exeipias , qui serventissimus alias Romanae Sed is cultor, postremo Priderici I. Imp. Schisma pestilens tunc in Ecclesia foventis, partibus justo plus addictior, a debita ipsius observantia defecit, quasi inportu, ut a junt, naufragium passus. Nam Adriano IV. cui Frideri c. Imp. infensissimus erat, inter mortuos relato, de Alexandro II l. quem idem Imperator non minus oderat, in ejus Io cum legi time suffecto; cum ex adverso seditiosi quidam, exi tuo licet numero alium pontificem indito Victoris iv. nomi- ne protrusissent, I rideticus in hujics potius quam 3lterius legi timi partes transijt, quas proinde magna colitentione tuenda suscepit. Cujus exemptu sequutus Daniel Episcopus,qui prrinus potestatem imponendi Circulum aureum in inaus ratione Ducu Boli. dc alias, a Caesare, pro se & successoribus suis obtinuerat, eadem temeritate, totum se Victori a dixit : missusq; cum Hemmanno Episcopo erdensi ad Alexandrum, ut eum Imperatoris nomine Papiam ad Synodum voc-ret singularic intumacia, non Pontificis, sed Cardinalis tantum titulo, ipsum in ima Otatione nominavit: unde merito a Caesare Paronio accusaturi Anno H6o. die r. Februar ij, Synodus illa Papiae habeti capit: Victor comparuit: Alexander vero ad Dideri cum referri
197쪽
jussit, non esse Imperatoris, citra Romani Potificis voluntatem, cogere concilia,minus ut Christi supremum in terrisVicarium, ad profanum Laicae pocestatis tribunal evocare posset. Itaq; conventum illum, veluti propudiosum & infamem, nullius v loris esse jussit, actaque ejus omnia rescidit, Victorem & ipsus asseclas omnes diris devovit. Interfuere nihilominus huie Pseudo Synodo, Episcopi ediversis nationibus fere quinquaginta, pleriq; ad Caesaris nutum facti fictique, vel malorum m tu sequioribus mi dijs perplexi: quibus judicibus, damnata est AIexandri electio, Victoris approbata. Nec mora mittuntur a Caesare nuncij, per universas Romani Imperij provincias, cum mandatis, ut omnes omnino Victoris authoritater
agnoscant amplectanturque, quibus adjecerunt Episcopi sua quoque specialia, ad Dioecesse nos suos : unde erupit in medio Ecclesiae, & a quibus minimε debuisset, turbarum feracissima. seges. Capituli Pragensis laus est memorabilis, qeod postha
biti, & Imperatoris, & la distat Regis o mandati , spretiis res thesei is
et a ni minacibus Episcopi litteris, animatum tamen vicinorum & oladi,tai Antistitima, uti Hartvici Ratisbonens. & Conradi Pasiavien- 'egis manda ss, salutaribus monitis, Alexandrum pro vero legitim6queo xi i iPontifice Maximo non tantum agnovit, sed pro tali deinceps semper, obfirmato animo immotaque constantia coluit. Brevi in obsequiora etiam Rex ipse V ladis laus, exemplo & hortatu Capitularium, di 'postolicae
saniora amplexus consilia, sese Alexandro submisit; hinc Thi 'sauh , Batonius in Annal. ad an. ndi. Regem Bohem. in Alexandri in abdicationem consensisse negat γὶ neque amplius impedire Z volo
198쪽
rauthores quoque Regi suo, ac toti Regno, ut legitimum
Frideri et Iimp. in Regem odia
v luit, quo minus Capitulum decretum serret, ne quis tota Diaecessi alium, quam 1 lexandrum, pontificem agnosce ret, comtradicente licet Episcopo, su id tempus ex Hungaria si quo ab Imperatore & Victore pseudopontifice missius fuerat, reduce, & ad Caesarem idcirco provocante. Sed Caesariqui tunc in amicitia Regis magnum potentiae suae praesidium collocatum habere se non ignorabat, illum praesenti rerum statu offendendum minime duxit: occultiore tamen consilio,aliud tempus praestolandum, aliam occasionem, qua tutius vindictam de illo sumeret, videtur apud se statuisse: si quidem paulo post, quando jam licuit, Regem ha ctenus semper optime de se meritum, magnis iniurijs eetagitandum suscepit. Anno ii 58. filium ipsius natu minorem Adalbertum, Collegiatae Ecclesiae SS. Petri ci Pauli Mel nici j in Bohemia Praepositum, & Metrop. Salisburg. nec non Cathedr. Pragensis Ecclesiarum Canonicum, in Archi- Episcopum Salisburgensem a Capitularibus legitime electum, quem jam etiam ab Aquilelen si Patriarcha sacris Pontifici js initiatum, Alexander pallio Archi Episcopali induerat, quo minus realem, ut a junt, ejusdem Magni ac opulenti sacerdotii possessionem adiret, toto virium conatu impedivit. Imo cum tempore, invalescente odio, Regem etiam ipsum, & filium ejus majorem natu Fridericum, intruso contra omne fas in eorum locum Sobies la o II. an. tir . Regno exuit. h Idem Capitulum eandem constantiam retinuit, dum Victore extincto, an. II 6 . alius pseudo Papa, assumpto Paschalis III. nomine, fasces Apostolicos arripuit. Statuerat quidem Imperator in conventu quadraginta circiter Episcoporum Germaniae, quos inter Pragensis non ultimus erat, & aliorum Imperij principum, tempori potius, quam iustiori causae servi ei lium, Herbipoli habito, anno Πύθ. ferijs Pentecostivi, armis dccensuris compellere sacerdotes, religiosorumque Collegia
& alios, qui Paschalem pro summo Ecclesiae Capite agnoscere
199쪽
& venerati spontὶ nollent: in Bohemia tamen, Capitulo pra- gens contradicente, id in effectum redigere nullo modo potuit . Quia vero πla distatis Rex, interposita hac in parte sua quoque regia authoritate, Capitularibus adstiterat potenter, specialibus idcirco literis, quas hodieque legimus, ab Alexandio legitimo Pontifice, datis Romae pridie Idus Decembris,h norari meruit: ci) atque hinc conceptum semel odium, de quo jam dixi, in V ladislaum, tanto demum altius animo Caesaris
Anno iis 6. mense Novembr.Imperator expeditionem novam contra Alexandrum, eiq; confaederatos principes suscepit: in qua Daniel Prag. Episc. anno sequenti sub initio mensis Augusti pestilenti lue correptus, ante ipsa murbem Romam in ca Dahieli, Euῖ- stris Imp. paucos post dies,non tamen absque paenitentia offen- seopi obitui. se Sedis Apost. obi j t. De quo in Authore quodam veteri MS. haec notata & memoratu digna invenio μ' Danielquo V. UZopia raro de Lippa in Icalia mortuus e to cujuae carnes sunt ibi γeeondita, sed ossa magam delam. Hic homo quantis virtutiabim, quanto scientia praeditus fuerit, longum esset narrare. Inhoe ramen ejus famas lecta erat aliqua silum, quod ins ad momi in ejusso humatis fuerat particeps. Pos mortem, quamvis Gel astea sepultum sibi denegata non fueris, i iis tamen memoria is D fun jorum o si se non Oficta e donec po I annos plurimos, fati tu viro Gothbal o Abbati bioensit nocturno tempore re viasionem aparuit obsecrans, ut 0tu precibus Ecclesiae redderetur. Propter quod ex tunc memoria sui, dum Missarum celebrarentur solennia Mugae, X loe, nec non in alijs Ecclesiis Rohemiae, habitissit, in Vus reme tam salutare. In eodem constanti erga Sedem Apostolicam obsequio, canonῖei Pra- perstitere Capitulares, philippi II. tempore, atque iterum O, gense ben ux
centio III. Gregorio IX. ob injurias gravissi; assibi&Melesiae
200쪽
ae toti Clero mulium gravis ;in viam redijt,& Privilegia restituit.
illatas, a Fidelium consortio proscriptorum, sive, ut eommuniter dicimus, excommunicatorum : qui etiam Regi suo pra misio Ottacaro suadendo hortandoque authores fuere,ut an.
iroi. desertis Philippi partibus, 0 Pontificis potius placitis se
se accommodaret; Ottonem postea, Innocentio Papa hoc ipsum probante, sequutus. Hunc Romam pro Imperiali diademate anno tro . proficiscentem, Daniel II. Pras. Epis. dc Suato plu-eus Moraviae Marchio cum trecentis cataphractis equitibus Bohemis &Moravis, Regis jussu, comitati sunt: sed cum ille
mox a coronatione, correptis in Pontificem armis, adeo insolesceret,ut etiam Bona de ditiones Ecesesiae aggredi,ac per summam vim in suam potestatem redigere non vereretur, ideoq; a summo Pontifice diro anathematis fulmine perculsus, Imperioque indignus declaratus esset, tacti religione, desertoq; illo, a uno sequenti domum redierunt. Idem Pontifex Max. Innoc. III. donationes quasdam , vel potius exemptiones Ecesesiae dc Capitulo Prag. a Rege conces fas, anno Pontificat sis sui septimo, nempe iro . XII. Calend. Maij, auctoritate Apostolica non tantum confirmavit, sed in protectionem dc patrocinium suum, de successorum suorum benigne suscepit. Quas cum anno iris. idem Rex pessimorum quorundam transversus consilijs revocasset, de a pristino pietatis servore multum deflectens, Privilegia insuper alia ejusdem Ecesesiae dc Capituli, contra omne fas, irritando & cassando omnia pro nullis declarasset, toti ultimo Clero Bohemiae praeter modum gravis, Honorius III. Innocentij successor, interces sit, & qua prece,qua minis, Regem ut in viam rediret pietatis det justitiae, facile perduxit, qui denuo libertatem dc Privilegia Eeclesiae, Capitulo ae toti Clero restituit. Porro Privilegium, quod Rex Episcopo Sc Ecclesiae Pranjura omnia restituendo, innovando & confirmando, dederat, dc quo inter alia, potestatem visitandi non tantium Eeesesias de peneficia curata, verum etiam hospitalia, aliique loca ad su