Poema Alexandri Pope De homine, Jacobi Thomson et Thomae Gray selecta carmina

발행: 1775년

분량: 149페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Crispare ferro, sive tortis pulverem Cintinnulis jactare, sive demere Cinaediori, barbulae lanuginem:

Tonsor merus , putusque: toti e capsula io Domum redibant, quotquot illuc Venerant. Rumor per urbem spargitur: tonsor novus Per ora vulgi multus it: doctas manus

Quisque experiri gestit. Adstat illicoHinc ecce pulcra Simius cum sortice , is Mappamque gestans fervet hinc merus suo Certans alumno: personat plausu domus, Risuque palma Simio conceditur. Plenus pudoris, ac doloris interim Vix sustinere tale dedecus potest se et o Artis magister. E fenestra protinus Ergo ille promptam corripit novaculam Nudumque subter guttur in Versam trahit, Retrahitque etero amplius collum sibi Secare simulans. Conspicatur aemulus, Sibique credens, nilque praemetuens mali, asNovaeque claudis appetens, cultrum capit, Distringit inciem, dissecat gulam, perit. Statua Mois a Michael Angeli Bonarotio sculpta.

TROCHAICUM.

Allor anne missus alto monte osse hic sedet' Qualis ille, quantus adstat, quarnque plenus Numinet Conde Moses, conde vultum fulgurantis spicula Illa lucis timendos ferre visus quis potest 'Sume Velamen, latensque prome justa Numinis, Ne tuo cadat repente vidi a plebes lumine. Ora texit, in coruscum frontis abdidit jubar.

Huc adeste jam frequentes, Israelis filii, Et sui se quisque sacro pascat adspectu Ducis.

102쪽

O manus late nitentes o laceriorum tori l Io Laeva praeportat novellas Legi aeternae notas Marmori incumbens, in ante pectus immissis capit Horridam, augustamque larbae dextra mollitudinem . Ex utroque pendet armo vestis , in geni luper Altius colle ei a dextrum stringitur laevo fluens , Vs Atque mira subtus arte pandit intimos sinus Hinc in inde flexuosis terminatos fimbriis. Qui cothurnos, atque nudas exhibet plantas decor Cunsta Mosem. Mors dei dilum nonne migra sustulit 'Mortuus vel ite nondum i spirat in terris adhuc, 2 OMortuum vel Bona roti suscitavit dextera.

DIALOGUS

Inter Philocaeuum Eubtili , ad nova saeculi exempla iisdem moribus maxime Viventem, in senium.

SAlve, Eubule, hominum quot sunt dulcissime, ocelle Ingenuae gentis, flos, corculum amabile M ipse Ipse lepor.

Eubulus. Salve. Philoclenti . Mi paulo es durior. Eubulus. ErraS.

Ista salutandi ratio tibi rustica, multo Verior est vestra, Philo sene.

Gallis nostras nuper transmisi us ad oras Plenius, melius lepida impertire salute

103쪽

Eubulus.

Egregius sane, quo ludere possis Quemlibet, filiis blanditim fallere verbis. Verum nil tanti est. Tu si libet, utere. Sed cur IoEgressus tam sero domo λ

Vix paulula lapsa est

Pars horae a coena. Eubulus. . . Coenasti serius. Pbilocrenus a Immo Ut solet, utque recens vitae ratioque modusque

Imperat id fieri.

Eubulus a Laute certe.

Philocaeuus. G Coquus esca si Gallicus omnigenas quaesita sedulus arte is Apparat assistunt pueri ter quinque capillis Rite renodatis 3 sparsis pulvere.

Apponunt epulas mensis vina ministrant Nectare, ambrosita mage dulcia

Eubulus. Nobile nari tat NIngenium cenae. Philocaenus. Splendent argentea multa ZOPocula, muli auri circum, crystallina multa.

Eubulus At queis, dic quaeso, cenantibus Τ

104쪽

Μatronae hic aderant Eubulus. vobis bene notae, aliena Suffultae dextra mollissima brachia, phiticinuS. gemmis, Atque auro insignes, pretiosis vestibus artus 25 Tam lepide ornatae, Eubulus. sed non pellucidae, opinor, Punicae uti noctu laternae,

syrmate longo

Atria verrenteS, Eubulus. indutae palliolo, atque Exiguo circa collum pendente cucullo, Et parvo extanti turritis crinibus ense. o Philocaenus. Nec non nostrorum lectissimus ordo virorum Accubuit mensae , lepidissima turba, merum sal. EubuluS. Dulces convivael

Philocaenus. Sermones mitto. . . Etibulus.

Quibusnam

De rebus porro Zphilocaenus. De cultu vestium, omni Femineo mundo, Eubulus. Pulcre lphilocaenus.

Qua Gellia causa sEx animo exciderit Labieni, c quem sibi servum

Nunc

105쪽

Nunc paret illa virum, Eubulus.

Vah callida feminal

phiticaenus.

Cuique

Quantus sit census, quot praedia, quotque quadrigae, Ancillae, famuli.

Eubulus. Sunt haec Philocaene, Venusta

Vestra illa, ac lepida. Accipio. Quid seria, amabo o

PhilocaeuuS. Ista prius mulcent aures, quam cena Vocet nOS. Quaerimus, an plures undi, EubuluS. Pulcerrima Vero

Quaestio, exhaustis subito solvenda lagenis.

Philocaenus Quaenam sint animae Brutorum. EubuluF.

Scilicet istum, Quem Docti frustra in pluteo extricare laborant, 43Protinus expedient vobis triclinia modum. Philocinus. Sunt etiam graViora. EubuluS. Etiamst Philo enus.

Μagis alta. Sine istis Nil plane sapias Masusne an Numen in Orbe

Regnet, haec curet mortalia EubuluS. Numinis omnes Sunt vobis noti fontes, arcanaque Caeli, O Philocaenus Sitne Animae nostrae ratio immortalis, an ulla Deperitura die tandem. Eubua

106쪽

Foret ampla potestas Quaelibet audendi scelerosa, atque impia facta. Philocaenus.13be nostri studium Secti. Nunc Ialia quaerunt

Quid semellae etiam is i credibile.

PhilocaenAS. Disputet usque licet curtum sermone rotat Enthymema valen torquere, Eubulus.

Ubi quaestio bella

Ponitur , in Secto non dedignanda aecenti oJucunde liceat qua 'vivere, quidque futurum Sit vita functis, contemnere, ne quid amari Gaudia securae turbet praesentia Vitae.

Quidni, quod possunt homines, et semina possit

Eubulus. Femina deducat lanam, non philosophetur; 63 Virtutem exemplo, verbis, sanctumque pudorem Edoceat natas , primoque in flore juventae Molles erudiat pueros, me cerea possit aetas in vitium flecti, patrimonia curet, Remque, domumque suam pruden S.

Nimis aspera sunt hἴ c. 7o Est Genus humanum nunc multo mitius, δε se Persicit usque magis.

107쪽

, Perfectio scilicet cista

Sic habet, ad muliam mes liceat dormire diem, quos Solis ad exortum productae in nocte choreae s Lassarunt, quibus haud dulcis sopor est videtur, 3 Ni prius invitent peramoena sophismata mostri Volt aeri aut tecta metuendus Baetius arte, Russbjusque novus contemptor Relligionis, Cujus praestantem milium: virtutibus altis Patria combussit Civem in dionata rebellem. 8o

Tempora mutantur, nos mutamur in illis Nec nos simplicitas priscis male cognita quondam Decipit at ratio si vendi cultior raptos,

Detersa antiqui tandem rubigines sensus, Una regit mores . Quis avitas spernere leges 83 Non ausit 8 quis ferre queat, quae plurima nostri Tradiderunt Patres munes demum excussimus illud Triste jugum, rigido vix am tolerabile collo.

Alea, Vina, Venus, festi Spectacla theatri

Blandius exercent mortalia, corda. Mitridrigam OHeus vos, instruite, o Pueri. Nova fabula vestrae Spectanda est Dominae. Dextrum mitte mcyus illi Brachiolum . Aureli: Vestis, tu , Crispe, levato Productaris longae caudam icit et in aede maritus

Interea solus Ganymedes unus eum em 93 In curru comitetur ovans. ita Tempora poscunt.

Ventum est ad limen. ultorum turba Procorum Matronam excipiunt: pariter jam pulpita scandunt, Consistunt, miscentque hilares de mores lepores, Blanditiasque, jocosque novos jam tolli tua alte IOOAulaeum, jam cuncta sonant clamore secundo. Ecce autem in medium solers venit mistrio: jamque Incipit Hermogenes cantor jam membra moveri Mollius ad strepitum citharae: plaususque per omnem Audi -

108쪽

que JOANNIS COSTA

Audiri caveam , fictaque liquescere voce IO Imbelles animae, muliebria corda virorum. PhilocaenuS.

Felices, quibus sista licenti

Quae sola sequaces

Mentibus expellunt curas, mulcentque tumultuS,

Et stimulos delictorum.

Quin protinus ambo Nunc, Eubule . simul spectatum pergimus ZEubulus. Illuc IIO Nunquam stultus homo accessi , nec stultus adibo. Philocaeuus. In matronarum saltem, Coetumque Uirorum

Nostrorum veniaS. Eubuliss.

Non est mihi tempus aventi Grajorum libros evolvere Philosophorum, Spretis nonnullis, quos Gallia, in Anglia misit. 11sPhilocaeuus.

Nae tu durus homo, qui Stoica dogmata totus Usque crepas, ridesque alios. qui moribus iisdem, Ac tu, non vivunt. Nescis , Eubule , paratas Delicias Homini, nescis bene vivere. Nunc, nunc, Ante procellos quam saeviat aura Aquilonis, 12o Flore coronandi crines , pratumque per Omne Signa voluptatis sal sim linquenda supersunt Laetitiae nostrae Pereant quicumque Volunt nos Abstinuisse bonis placitis, nimiumque severos Inducunt mores, humanae incommoda Vitae. 123 Eubulus.

An tu igitur foedos Epicuri de grege porco Vis homines fieri'

Philoa

109쪽

Quot sapiunt' pauci. Stultorum maxima turba. Philocaenus. Temporibus servires decet. Eubulus is Mala Tempora. Philocoenus Eundum a cuncti. Eubulus. Non in praecepS. Philocaenus a Capiunt nova cunctos. IJo Eubulus. Et me, ni noceant. Philocienus. Licet insanire. EubuluS.

Sed ultra

Fas nunquam. Philocaenus.

Utilitas poscit. Eubulus. Non poscit Honestas. In mortem Filiorum Bruti.

Spice Roma dolens, tibi quae spectacula Brutus Dat Libertatis signa cruenta tuae: Aspice nudatos Iuvenes, truncoque revinctos Virgarum horribili verbere membra teri, Iam

110쪽

ρ JOANNIS COSTA

Jamque coruscanti trepidantia colla securi Subdere, in incautum morte piare nefas: Morte piare nefas, veniam cui quisque dedisset, Sed quam , non Consul non laedit Ille Pater. Saeves Pater, caeco potius quin carcere claudi Ju sisti aut alio ducere in orbe dies o Finibus ejectos patriis, ne prorsus adempta Illa tibi, in Patriae spes soret alta tuae, Ces stella, aetherio quae vix dum luce es in axe, Occulit aequoreis nobile lumen aquis λHoccines Libertas pretio redimenda. nec una II Foedati Tatis est moenia caede Remi Quae fera in Alpino prognata cacumine natOSUnquam discerpsit mater iniqua suos ΤNullane res potuit miseris succurrere rebus,

Liberaque indigno solvere colla jugo, O Ni patrio sese spoliasset nomine Judex, Et dira Imperio consuluisset ope λHeu dolor heu pietas inuali sic prima repente

Ictu fulmineo caesa. Iuventa jacet Quo septemgemini maculantur crimine colles 23 Quantum Romani sanguinis hausit humus lTu saltem lacrimas natorum in funere, Roma, Funde lias, caris manibus inserias, Quandoquidem Pater ipse sui jam sanguinis ultor Expediit duras in sua damna manuS. OG utinam tunc, cum per amica silentix noctis Matronae inta flum Sextus adire torum Nequitia superante parabat, is intima lethi Tartara veloci praecipitas et equo, Vel sua membra avidis misere laceranda dedisset sTigribus in solis turpis adulter agris lNon tu, Tybri, fores casus spectator acerbi, Nec foret ante tuos sanguinis unda pedes. Ecce

Sextus Tarquinius.

SEARCH

MENU NAVIGATION