Interpretatio odarii Sapphici in Venerem

11쪽

Κα γαρ αἰ φεύγει, ταχέως διώξει

tia, o u VOCH Indinetur, Venerem quam tabenti me ipsi opem tulisse id ni in quod ridentes agimus, haud dubie libentes facimus. V. I 8 μ νολης est epitheton Bacchi, ut Wolfius e Iutarcho de ira cohib. t. II p. 463. et ex Eustath ad Horn. Ii. VI. p 484 probauit Hebellius explicat per: Lκοπος, ενθεος, et Suidas per μανικος, μαεινόμενος, ut igitur . . sit animus

furibundus maximeoue perturbarus. τίνα - Φιλοτατα h. e. quemnam ire et ismet amorem meis fuasionibus eum renderem. Cum enim σαγηνη, quod Hesychius interpretatur per πλAμα τι ἐκκαλαμων εις Θηρα ι θύων, sit rete piseatorium isti oceurrit Matth, XIII 47. σαγηνεύ- erit proprie pisces capere, ut in Matth. l. i. quod Hesyehius explicauit per ἀλιεύειν deinde est omnino irre. xire, capere, educere, unde Hesychius addit: Mχμαλωτίζειν, et sie oecurrit Herodot. l. 3I. Amorem venari erit nune: amore aliquem capere, amorem erga se in aliis exeitare, ut sensus huius Ioel sit: rogibas, quemnum iuuenem amore irretire cuperem , a quo iuuene amari fuderem.

Eundem sensum parit Fabii Iectio τινα δ' αὐτε πειθὼ καὶ σαγηνευσ' αν Φλότητα h. e. rogitabas, quem δε cemem in amorem tuas ibus meis inducerem , arareri amarorio costerem. Alium autem senissum habet lectio axteri: τίνα δ' αὐτεπειθω, σαγγευσαν Φιλότατα h. e.

quam suadelam, quem irrerientem amorem

enim dieitur omne id, quod vitualileiendi uber, si in Anaer. A XII. . riuulo, quia praetereuntes leniter fiuendo allieit atque oblectat, tribuitur πειθώ, itaque h. l. erit: omne id, quod ad .morem inuitur, facilitas, elegantia, comitils, venustas, inprimis lepor, blanditiae ama. toriae, et secundia, qua virtutes, quibus aliquis gaudet, innotescunt, aliosque ad

amorem excitant atque inuitant. V. I9-2 . Iuvenis, qui raum amorem et tua doria spreuit, nunc tibi dona dare, eque adeo invisam amare ipse incipieri Nam

ὐβρίζ ιν h. l. erit fervere amerem, quo virgines velaementissime laedi posse dicuntur. Con morat uod V et XVI

12쪽

Ἐλθ' ἐμοι και νυν, χαλεπαῖν δὲ λυσον IF μεριμνά, οσσα δ' ἐμοι τελεσσαι

Σύμμαχος επλ

sibi et elerrime et lubentissime praestitum sperat, fore, ut et nune Venus opem ferat iuuenisque amorem sibi eoneiliet. v. a 6. χαλεπα μέριμνα i. supra V. 3 ασα μανιαε, eurae, quae in ani mo amore infelici perturbato μαινωλα Θυμ v I s. oriri solent οσσα τέλεσσον h. e. s mea ad iutrix ibique venias auxilio, in i uuenis

amore, quo incensa sum, potiar certis e. Perplures et Iatinae et germanicae interpretationes tum poetica cum pedestri oratione compositae in lucem prodierunt. Ex latinis, quae oratione soluta consectae sunt, Fabri versio optima esse videtur, quae exstat in istaeri editione carminum Anacreontis pag. 3I9. et ex iis, quae ora tione poetica contextae sunt, illae duae haud sunt spernendae, quae in Wolfi editione carminum Sapphicorum leguntur pag. I 2 et 23 quarum auctores sunt Elias Andreas et Samueli Birkhovius Theodiscarum interpretation um numerus est tam magnus, ut omnes afferre plane inutile foret oens Schummeis Ueberserie Bibliuthe p. 9 et 349. nam ex illis tantummodo, quam hic perlegere neminem pigebit, adiiciam, cum equidem meliorem exhibere non possim, viliorem conficet e nolim.

v. 2I. 4s, sus est . I. amoris commercium omnemque adeo colloquendi oecasi

nem subre uera, qua suga optime sibi eonsuli posse a Trinat Ouidi remed.

v. 21. διώκειν denotat h. l. amorem puellae fectari. v. v fin. Redit nune poFuia ad rem praesentem, et propter auxilium alias

14쪽

Sed nunc ad id, quod huius commentationis scribendae ansam dedit accedamus. Placuit enim Serenissimo Principi atque Electori Saxoniae

FRIDERIC AUGUSTO, patri patriae dilectimmo eiusque Amicis

non minus de republica litteraria, quam de patria optime meritis, mihi munus Prosessoris Publici extra Philosophorum ordinem demandare, in quo ungendo omnes vires intendam, ut voluntati Principis satisfaciam litteraruinque studiosis utilitatem asseram. Sed non solum pietas et in Deum et Principem, verum etiam ossicii mei ratio exigit, ut hocce munus. meum more maiorum oratione publice habenda solemniter ac rite adeam, cui quidem rei dies XIII mensis Decembris destinatus est, quo verba iaciamin auditorio Philosophorum de rationibus in vitae genere eligendo iuueni sitie, rarunt studiose sequendis. Cum autem perplures huius pietatis et laetitiae meae testes habere cupiam: e Metor Universitatis Magni re, et Vos, Comites Illustri mi, Professores, ociores et Magistri huius eademiae e leberrimi atque amplismi, ut adsitis benevole, et Vos, Commilitones Generofissimi et Humanissimi, ut frequentes conueniatis, diemque hunc celebriorem reddere velitis, oro rogoque Scripsi in niuersitate Lipsiensi. Dom. II. Adv. D. N. I. Q MDCCXCIV.