Opera ex doctorum virorum emendatione

5쪽

EM DOCTORUM VIRORUM EMENDATIONE.

7쪽

TESTIMONIA

JUDICIA DIVERSORUM

Fama pudicitiae, lanificaeque manus. conjugitque fides, ct natos cura regendi, Et gravitas comis , laetaque serietas. pulcher honore oris, tranquillo pectore comi , Facundo civis maror ab ingenio. Nosci inter primos cupiens, prior esse recusans, Ipse tuo vivens segregus arbitrio. Nullo felle tibi mens livida, tum sale multo Lingua dicax, blandis' sine lite iocis. mensa nitens, quam non censoria regula culpet. c. nolit Frugi Piso vocare sum

8쪽

4 TESTIMONIA

Comis convivis nunquam inciamare clientes, Ad famulos nunquam tristia verba loqui. Grammatice ad Scaurum, atque probum, promptisme Rhetor, Historiam callens Livii, Herodoti.

Omnis doctrinae ratio tibi cognita, quantum Condit sexcentis Varro voluminibus. Aurea mens, vox suada tibi, tum sermo quietus,

Nec cunctator erat, nec properator erat.

Pulchra senecta nitens habitus, procul ira dolusq; Et placidae nis congrua meta tibi. CpH0de, laete, benigne, abstemie, tam bone dandis

Semper consiliis , quam taciturne datis. Ergo qui nostrae legis otia tristia chartae, Eloquium ne tu quaere , sed officium Quod claris doetisque viris pia cura parentat, Dum decus egregiae commeminit patriae. Symmachus, lib. I. Epist. a. d. Ausemum. Nec mirum 1 eloquii npstri vena tenuata est; quam dudum neque ullius poeinatis tui, neque pedestrium voluminum lectione uvisti .... volitata tuus Mosella per manus simusque multorum, divinis a te versibus consecratus . . . . Velim de

te justo silentio vindicari. sed admiratio scri

piorum sensum frangit injuriae Ilai me Diis probabilem praestem, ut ego tuum carmen libris Maronis adjungo.d by COOste

9쪽

uem, lib. I. Epist. . ad Ausonium. Iamdudum nihil tribuis quod legamus Totum me, inquies, emancipavit sibi cura praetorii. Verum est potiris merito summa judicia. Sed maximas ingenii tui in Mrtuna magna non

onerat

Idem, lib. i. pist. Ia ad An ium. Si te amor habet naturalis historiae, quam PlLnius elaboravit en tibi libellos quorum praesentanea copia fuit, in quis, ut arbitror, pu . lentae eruditioni tuae negligens veritatis librarius

displicebiti

Idem, lib. r. Epist. v. ad Aufiomum. Merum gaudium mihi eruditionis tuae scripta tribuerunt, quae Capuae locatus accepi. Erat quippe in his oblita melle Tulliano festivitas. . . . Quid igitur magis mirer, sententiae incertus addubito, ornamenta oris an pectoris tui. Quippe ita facundia antistas caeteris, ut sit seimido rescribere . . . indulge stilo, ut saepe prodaris. Idem, lib. I. Epist. s. ad Ausonium. Falso reditur judicii nesciam esse sortunam. Illa verois praeteritorum mςmor, δε praese

10쪽

tium diligens, prudens futuri tibi rependit

quidquid aeteris praestitit. Non ergo vana, neque erratica est a qua scimus alios donum cepisse, te praemium. Paulinus, Carmor . - vix Tullius maro ieeum Sustineant aequale iugum. SHomni is postinarir, lib. 4. Epist. 14. ad Hismis m. Nam tuorum pueritiae eomparatus, non solum Cornelio Oratores, sed Ausonio quoquo

Foetas vincere potes.

δοι-- douisus Viser, de Trad. Distipi lib. 3. Longe est his posterior Ausonius Gallus, ubLque argutus excitans, ne Lectorem tali

dormitare. Davi Cmaldata, de Posit. Dial. .. In Gripho quidem eruditio multa, varietas, curiositas iudicii vero Sisitoris, ut mihi quidem nunc videtur, parum sunt ejus quaedam quaera Graeco in Latinum transtulit, in ista bua argutiat, salis, leporis satis, quae legisse aliquod est operae pretium.