장음표시 사용
23쪽
Sammtun cler u cti gango Recte Boguglichen testimonia veterum
Gell. b, 28, 2 sq. Atque is Cornelius Nepos tamen in librorum prim0, quos de vita illius Ciceronis)Compo Suit, erras Se Videtur, cum eum Seripsit tres et viginti anno natum primum ausam iudiei publie egisse Sextum que Roscium parricidii reum defendisse. Dinumeratis quippe annis a Q. Caepione et Q. Serrano, quibus e0nsulibus ante diem tertium N0nas Ianuarii m. M. Cicer natus est, ad M. Tullium et Cn. Dolabellam, quibus consulibus causam privatam pro Quinetio apud Aquilium Gallum iudicem dixit, sex et viginti anni reperiuntur. Neque dubium est, quin p08t annum, quam pro Quincti diXerat, Sex. 0seium reum parriet dii defenderit, annos iam septem atque viginti natus, L. Sulla Felice II. Q. Metello Pio consulibus. In qua re etiam Fenestellam erra8se Pedianus s- conius animadvertit, ta0d eum seripserit sexto vicensimo aetatis anno pro Sex. Roscio dixisse. Longior autem Nep0ti 8, quam Fenestellae error est, nisi quis vult uanimum indueere, Nepotem, studio am0ris et amistitiae adductum, amplifieandae admirationis gratia quadriennium Suppre8Si88e, ut M. Cicero rationem florentissimam dixisse pr0 o Seio adm0dum adulescens Videretur.
24쪽
Quintil. 12 6 4sq. Si quid desit operi, Supplet aetas, et si qua sunt dicta iuveniliter pro indole aeeipiuntur, ut totus ille Cieeronis pro Sexto Rosei locus D 2): quid enim
tam commune quam Spiritus vivis, terra mortuis, mare ue-
tuantibus, litus eleetis 2 Quae cum sex et viginti natus annos summis audientium clamoribus dixerat, deservisse tem pore et annis liquata iam senior iste satetur. Cie orat. 30 10T: Quantis illa clamoribus aduleseentuli diximus, quae nequaquam ali de servuisse post aliquanto
sentire coepimu8: quid enim etc. - conquiescant et quae Sequuntur Sunt enim omnia sicut adulescentis non tam re et maturitate quam spe et e XSpectatione laudati . . . . pSaenim illa iuvenilis redundantia multa habet attenuata, quaedam etiam paullo hilari 0ra. Cie. Brut 90, 312 Itaque prima causa publiea pro SeX. Roscio dicta tantum commendationis habuit, ut non ulla Sset, quae non digna nostro patrocinio videretur. Cic. ossi c. 2, 14, bl Maxime autem et gloria paritur et gratia de sensionibus, eoque maior, si quando edidit, ut ei subveniatur, qui potentis alicuius opibus ei reum veniri urgeri que videatur, ut nos et saepe alias et adulescentes contra L. Sullae dominantis opes pro Sex. Roscio Amerino feci
Senee suas. VII, 2 p. 50, 3 K. s. , quid consulatum
salutarem urbi, quid exilium consulatu honestius, quid provocatam inter initia adulescentiae libertate tirocinii tui Syllanam potentiam etc. Anonym de vir illustr. c. I adulescen Rosciano iudicio eloquentiam et libertatem suam adversu Sullan OS ostendit: ex quo veritus invidiam Athenas studiorum gratia petivit etc. Plut Cie. 3: Ἀναδεξώμενος υν τὴν συνηγορίαν καὶ
κατορθωσας ἐθαυμάσθη.b ii testim0nia veterum, ovi ei si sicli aus die rhetori seli Technili de gangen ede egiellen: Mar. Victor in p. 204 4 sq. H. At in narratione eum
causa omni fuerit explicata, tunc crimen aut ab aecusatore
25쪽
proponitur 908 narrationem quasi intentio, aut a defens0re qua8 quae Stio, ut purgetur: Se X tus os eius occisus est . Accusator dicit a filio Tullius negat hinc esse eriminatio p0test et de sensio. Insinuatur iudici per narrationem totum negotium, ubi, quando, quo m0d Sextus Roscius sit celsus. Hoc utraque pars dicat necesse est huic singuli subtiliter interiaciunt id, quod parti uae pr0deS8 9088it, n0 pugnae modo sed adiuncta veri similitudine, ut ita narret, quasi et adver8arius eodem modo narrare possit. Explieit negotio causaque cognita incipit adversarius dicere, quod Sextum Roseium filius interemit, et haec est criminatio. Si autem de sen8or St, proponit erimen quasi quaestionem oecidisse patrem Sextus Roscius arguitur , et adfert argumenta quibus
hoc possit dissolvere. Ibid p. 229, 16 sq. H. Quotiens autem
de genere quaestio St, e Specie faciendum Si argumentum, ut Cicero, cum pro Roscio ageret, id est peciem suscepisset Roscius enim ad ilium species est argumentum Deite genere, cum diXit tam seros mores in filium cadere non p0tuisse filius enim genus, ROSeiu Species St.
Marti an Capeli. p. 454, 17 8q. H. p. 142 24 8q. Ε.): Quaestio ipsa aut sinita est aut infinita. Finita est,
cum a Scitur de cert saeto demon Stratque personam, ut in Rosciana quaeritur Ciceronis, utrum inter sesterit patrem
quaestio tum ex rebus fit, ut Dro Caeli de auro et de veneno tum collati0ne, ut pro Roscio, filiusne patrem an inimici iugulaverint. Quintil. 7, 2, 23: Et sive invicem accusant, Sive crimen reus citra accusationem in adversarium vertit, ut Roscius in aecusatore Suos, quamVi reo non fecisSet.
C. ut Vict. p. 377, 11 H. Secunda Species Se coniecturae est, in qua reus eligit aliquem acinoris auctorem, tamen citra accusationi periculum, ut M. Tullius removendia Sexto Roscio criminis causa Capitonem et Magnum et Glaudiam designa facinoris auctoreS.
26쪽
16 Argumentum Seholiastaec Argumentum Seholiastae Gr0noviani.
Sex. 08eius Amerinus oeuples fuit. Hic quum haberet 0scium filium rigidioris naturae in paternis praediis comm0rantem et haberet duos inimico municipe suos, ROS-cium Magnum et Capitonem, Sulla dominante et iam proseripti0 ne nita ad balneas Pallastines rediens a cena celsus est. De 0rte eius primus nuntiavit Ameriam Glaucia quidam R0sei0rum est en8. Delatum est ad Sullam nomen Occisi bona venierunt empta a Chrysog0no Sullae liberi infodietate cum Rosciis possideri coepta sunt, sit eXput 80. Amerini legatos ad Sullam miserunt, qui dicerent bona R0scii n0 debuisse Venire, obreptumque ipsi 8Se, quum Sset RoScius iniuriam passus Induet a Chrys0g0no Sunt promittente
emptionem remissurum. Interim Se X. R0Seius adulescens parricidii accusatus est ab Erucio quodam e n0vi accu8at0ribus et absolutus. - Duplici eoniecturae causam disp0sitione naturali persequitur: nam quum defendit filium, regerit erimen in Rosei 08 comparando perSonas, cauSa ceteraque, quae aut oriuntur ex illis aut ad illa referuntur. Et tuetur reum, ut intellegi fastile possit aecusatori Supposito periclitandum. Multum ' itaque ei rea rustium terrorem alumniae m0vet urbanissimis salibus Insignis aeti, libertate patr0ni. quam
1 Hier und g 132 at de Seholias Pallacine; gl die testim.
Zu g 18. - 2 Vulg. prosequitur, B persequitur; gl. Sulp. Victori St. Orat. 9. 332, 3bi. , O O de duplex conte tura die Rede ist: , ergo Persequemur hanc cauSam . - ad illa mit r. aut illa G. - 4 Vulg. ut intellegi acile sit accusatore supposito periclitantem . . f. it, accu8atori supposito periclitandum esse multum. Itaque . . . OVet urbanissimis salibus. Insignis acti libertate patroni etc. vulg. patrono); . p. 18 chlagi Or: multum itaque . . . movens se actio urbanissiniis salibus insignis actio, lubrica i. e. periculosa hoc voeabulum supplevi libertate patronos multus magnus si nichi elten in der patere Latinitiit, o ei Iul. Val.
reb i Alex M. II, 9 16 III, 1 Par. multo labore v. 6.
27쪽
Argumentum Scholiastae. Tevitari β non p0tuisse publicis ' temp0ribus apparet Sulla dominante Placet igitur Cicer0 excursus ille iuvenilis de supplicii parricidarum ad anno SUOS. Ad existimationem tam s0ridae artis inter medias haec
te inter . . r. ponitur. Sch. . . . . ad existimationem, tum floride partes intermedia h. o. p. Or. chlagivor ad anno Suos, ad X tam floridae partis. Inter med. h. o. ponitur. B. Placet igitur Ciceroni excurSu ille .... ad annos suos, ad existimationem tam Oride partes inter medias huius Orationis positus. Inter medias haec orati poniturerkliirt r. i. e. neque praestantissimis adnumeratur neque inter minus
illustres . . refertur. Me ineransielit nae will de Sehol damit sagen, das die Rede dem genus medium eloeutionis angelitire, das ei Quintilia XII, 10 58 uel floridum genanni ird. - Or undi. statu coniectura, och ehon r. rieliti coniecturae, Wie aue derschol. p. 42l, 31 r. agi. - Ueber de status uni seine Versehie-denen Arte geniige hie sol gendes: De status is die Frage d. h. das Thema in de Art Wie si siel aus demersten usalumen StO88Widerstreitende Beliaupiunge ergiebi . Volhmann Rhetori derGriechen undisomer 2. Aufg 1874 S. 24. De status is et Vierlacher status coniecturalis, si definitivus, si qualitatisun die translatio. Beim status coniecturalis, de unctere Rede angeliori, ir gestagi nacti dem an sit . . de That-bestan stetit nichi est uti is aus dem vortiande ne Materia erstdurch OHelitur u ermittetn. - Dem si coniecturalis gehoren die meiste de aus dem Alterium libertieserte Gerichisrede an. - erade m de Reden vom si coniecturalis an man den auel ambesten die uns de anti hen sered fami ei studieren, obe dieSe alterdinga teli selle als rei ste Ueberre dungshunst 0n Weiselliantor Elirlieli hei und Sitti teli ho it ei selidini', Olliman S. 34, 3b. 10 Ueber die ἀντικωχηγορμι gl. Fortunat. p. 91, 1 H. Quae Sto 6-καrηγορία mutua accusatio, id est, cum aliqui se invicem aecusant.
28쪽
eausae admirabile. Nata limo' admitabilitas ex adverso temp0re, X 0tentia Sullana, e magnitudine parricidii.
11 Die Rhetorther unierscheiden sun genera causarum: genus honestum, humile, dubium, admirabile παο δοξον), Obscurum. Ueber a genus admirabile gi Mar. Victorin. p. 196, 14 H. Zu Cie de inv l, b, 21): Admirabile est causae genus, cum is defenditur, quem ob magnitudinem criminis defendi nullus posse credebat. Itaque hic iudices benivoli faciendi sunt. Sulpit Vict inst. r. p. 316, 32 sq. Admirabilis enim causa est quare est a mirari dicta), quae talis faeie ipsa videtur talisque apud
opinionem iudicum coepit esse, ut admirentur quemquam ad defensionem eius accedere. - EX Grili commento . 600, 34 H. In admirabili genere causae animi iudicum abalienati sunt, id est irascuntur, Sicut in O Seiana. Quis enim non moveatur, ubi audierit oecisum a filio patrem aut cum viderit ad de sensionem causae tironem accedere defensorem vgl den ommenta Z g 1.
12 Primo das . p. 19 ni sintilos eri lar und wOstir er enim lesen ill Stehi liter, an angem essen dem inne de Stelle, in der Bedeutun m imprimis te Arnob. p. 2b, 10 R.
29쪽
I. Credo ego vos, iudice 8, mirari, quid it qu0d eum t0t 1 summi oratores hominesque nobilis Sinai Sedeant, ego potissi
mum surreXerim, qui neque aetate neque ingeni neque aue
1. Diomed ars gram m. I p. 389, 9 . credo Vos iudices, mirari; ib. p. 93, 2 credo ego Vos, iudice 8, mirati quid sit quod ego potissimum surreXerim ib. P. 39b, 18 credo ego VOS iudie es, mirari quid sit quod, cum tot summi oratores hominesque n0bilissimi sedeant, ego potissimum surrexerim ; non dixit credo v0 mirari quid sit quod surrexi, quod est idiotismos. - Dosith ars gratam VII p. 20 16 . credo vos mirari, quid it quod ego potissimum surrexerim. - Sehemata dian Oea p. 3, 1 H. rhet. min. Aufo - λογία est, cum causam alicuiu rei et rationem Subicimus, ut est apud Ciceronem pro Roscio: Ita fit ut adsint propterea, qu0 ossietum sequuntur, taceant autem, quia periculum vitant. Sehol Gi OHON.Κap. I Q Credo ego Pleonasmos est in elocutione, nam quum dixisset credo, adiecit ego. Mirari Modo eandem partem recurat; quod nullus Oratorum ceterorum ad defensionem deessit, potissimum ipse surreXit. Sed dum vult eos timoris Xcusare, quod sciat eos timuisse, se damnavit audacia h). Ego potissimum surrexerim Duo sunt, quae quaeruntur in Oratore, auctoritas et eloquium Auctoritas e nobilitate, eloquium ex doctrina . Ut ait Virgilius ex auctoritate tune pietate gravem ac meritis ex eloquio ille regit dictis animos. ). Omnes hi, quos videtis Debet conciliare orator causam, quasi non solus defendat ).1 E. p. 9 machi tegi die Note: videtur et audaciae seribendum, quod . timori respondeat, et post sciat supplendum Sullam. Nam Vel coniunctivus sciat ostendere videtur causam redditam suisse cur timerent. 2 Verg. Aen. 1. 151 153. Servius boni ortit agit Et bene servat circa hunc rhetoricam dosinitionem, cui dat et iustitiam et peritiam dicendi, ut tum pietate gravem et ille regit dictis animos orator enim est vir bonus, dicendi peritus. - G H. Orator, nuSam.
30쪽
20 Pro Sex. Roscio c. 1 6 2-4. toritate sim cum his, qui sedeant, comparandus. Omnes hi, quos videtis adesse, in hae ausa iniuriam n0VO Scelere Onsatam putant p0rtere desendi, defendere ipsi pr0pter iniquitatem teniporum non audent. Ita fit, ut ad Sint propterea, quod officium sequuntur, taceant autem ideirco, quia pericu-ylum vitant. Quid ergo audaeissimus ego ex omnibus Minime. An tanto offiei 0sior quam ceteri Ne istius quidem laudis ita sum cupidus, ut aliis eam praereptam velim. Quae me igitur res praeter ceteros impulit, ut causam Sex. 08eii reciperem Quia si quis h0rum dixi88 et, qu08 videli adesse, in quibu8 Summa auctoritas est atque amplitudo, si verbum de re publica fecisset. id quod in hae lausa fieri necessea est, multo plura diXisse quam dixisset putaretur: ego autemsi mnia, quae dicenda sunt, libere diXero, nequaquam tamen similiter orati mea exire atque in vulgus emanare p0terit; deinde qu0 ceterorum neque dictum obseurum potest esse pr0pter nobilitatem et amplitudinem neque temere dicto c0ncedi propter aetatem et prudentiam ego si quid liberius diXero, vel occultum esse, pr0pterea qu0d nondum ad rem publicam essessi, vel ignos ei adulescentiae p0terit tametsi non modo ignoscendi ratio, verum etiam cogn0Scendi On- suetudo iam de civitate sublata est. Aeeedit illa qu0que causa, quod a ceteris forsitan ita petitum it, ut dicerent, ut
2. Charis. p. 206 4 . multo plura dixisse putaretur. 3. Charis. p. 203, 30 ego Omnia quae dicenda sunt libere
Sehol Gr. 2. Quid ego audacissimus Antiptosis ). An tanto officiosior officiosiores dicuntur proprie ' , qui
Volunt ad suum ossicium pertinere, ut rapiant causas defendendas.*3. Ignosci adolescentiae Inter ignoscere et Og n08cere hoc interest. Ignoscere est erravi, da Veniam. OgDOSeeree8t non erravi, audi me. Modo vero in hac civitate non modo ig-Π08eendi ratio sublata est, sed etiam Ogno Scendi.
4 Antiptosis is hier olit inrichtig man verstetit sonsi ene raminat. Figur arunter, enu in Casus Stat de nudern Stetit, es. Serv. Verg. Aen. 1, 120. - officium proprie pertinere, Gr. B. at das Wori ingeSchlossen, r. an weggelassen. Ich habe es nach dicimtur ge-SetZ nacti inor ahnlichen Stelle de Scholiasten p. 384, 35 Or discrimen autem est proprie, quod etc. cf. Serv. ad Verg. Aen. 2. 683 apeX proprie dicitur et .