Q. Valerii Catulli ... liber ex recensione Caroli Lachmanni

11쪽

CATULLUS 6, 2 - 8, II. Nani nil tupra valet, nihil, tacere. Cur non tam latera ecfututa pandaS, Ne tu quid incias ineptiarum.10 Quare, quicquid habes boni malique, Dic nobis. volo te ac tuo amoreSAd caelum lepido Vocare VerSU. Ruaeris, quot mihi basiationes Tuae Lesbia, Sint Sati Superque. 15 Quam magnu numerii Lib3Mae arenae Laserpiciferis iacet CyreniS, Oraclum Iovis inter aestuosi Et Batti veteris sacrum Sepulcrum, Aut quam sidera multa, cum tacet OX, et i Furtivos hominum vident amoreS, Tam te basia multa basiare Vesano sati et Super Catullo est, Quae nec pernumerare curiosi Possint nec mala fascinare lingua.

et lyliser Catulle, desina ineptire,

Et quod vides perisse perditum ducaS. Fulsere quondam candidi tibi soles, Cum ventitabas quo puella ducebat Amata nobis quantum amabitur nulla. 30 Ibi illa multa tum iocosa fiebant, Quae tu volebas nec puella nolebat. Fulsere vere eandidi tibi soles. Nunc iam illa non vult tu quoque impote Nec quae fugit Sectare, nec miSer ViVe, Sed obstinata mente perser, obdura.

4, 7. in ista praevaleti ni ista praevalo L. nil stupra valet Naupιius ni stupra, Valet seripsera Maliger. . et sutura panda DL. f., Baptist Guarinvs Nec L. is quicquid quid solus. 13. quod D. H. Lasarpicisoria L, Lasarpici laetis Parisinua et Laurentianus. cironis Laurentianus areni D, tyrrenis L. 17. Ora dum L, Oraclum dum D. 18 Et sati DL, Et beari Laurenιianua. 21. Nam L. Misi iocardiantis. 25. in tiro D, inoctiro Latinentianus m. Tum docebatur L. 40 Ili R5, 3. tu quoque, impotens, noli A-ntiva.

12쪽

s CATULLUS , 2-10, . Vale, puella iam Catullus obdurat, Nec te requiret nec rogabit invitam: At tu dolebis, cum rogaberi nulla. SceleSta, ne te. quae tibi manet vitalii Quis nunc te adibit cui videberis bella Quem nunc amabis cuius esse diceris Quem basiabis cui labella mordebis At tu, Catulle, destinatus obdura. Veranni, omnibus e meis amiciSi Antistans mihi milibus trecentiS Venistine domum ad tuos PenateSFratreSque unanimo suamque matrem' Venisti mihi nuntii beatit Visam te incolumem audiamque Hiberumetu arrantem loca, acta, nationeS, Ut OS St tuus, applicansque collum Iocundum S culosque SuaViabor. O quantum est hominum beatiorum, Quid me laetius est beatiusve et Varus me meus ad Suo amoreSVisum duxerat e soro otioSum, Scortillum, ut mihi tum repente Visum St, Non sane inlepidum neque invenuStum. Huc ut venimus, incidere nobis30 Sermone varii, in quibus, quid esset Iam Bithynia, quo modo se haberet, Ecquonam mihi profuisSet aere.

Respondi id quod erat, nihil neque ipsis

Nec praetoribus esse nec cohorti. Cur quisquam caput unctili reserret, 5 s. vae te . Venator tibi in L. tibi quas Parisinus.14. Veramni scomnibus meis L. 15. Antistas L. mihi in D. 17. uno animo L. sanamque Parisinua. numque ciernus.19. Visamquo incolumem 21. tuis , tuum G2 suabior L. o. Varius L Vorannius 27. ut tunc mihi L. tunc au

rentianus.

6, 1. se posse DL. 2. Et quoniam D, Et quoniam L. Orrexi Stati . hero . . neque ipsis Parisinua et Laurentianua: nequo in ipsis , nequo nec in ipsis A. eo om L.

13쪽

CATULLUS 10, 2-11, 6. Praesertim quibu esset irrumator Praetor non sacerent pili cohortem.

At certe tamen,' inquiunt quod illic Natum dicitur esse, comparaSti 10 Ad lecticam hominis ego, ut puellae

Unum me lacerem beatiorem,

Non' inquam mihi tam fuit maligne, Ut provincia quod mala incidisset,

Non possem octo homine parare rectOS

1 At mi nullus erat neque hic neque illic, Fractum qui veteris pedem grabati In collo sibi collocare poSSet. Hic illa, ut decuit cinaediorem, Quaeso inquit mihi, mi Catulle, paulumas Istos commoda: nam volo ad Serapim Deserri. 'mane me inqui puellae Istud, quod modo dixeram, me habere, Fugit me ratio meus sodalis et Cinna est Gaius, is sibi paravit. Verunt, utrum illius an mei, quid ad me Utor tam bene quam mihi pararim. Sed tu insulsa male ac moleSta viviS, Per quam non licet Sse negligentem 30 ruri et Aureli, comite Catulli, Sive in extremos penetrabit IndoS, Litus ut longe resonante Eoa Tunditur unda, Sive in Hyrcanos ArabeSque molles Seu Sacas sagittiserosque ParthoS,

6, 7 sacers L sacer Laurentianus lacion Gronouius de est. 3, 7. . A D. M. Oct L cito D. 15. mihi L. no hic nec D. 16. Fractum quis L, Fractumque Laurentianus et prinic- eardianua. 18. docuit L. 20. Istos commodum enim Handius. nam D non L. Sarapim D. 21 minim Pontanus. inquit DL. 22. Post inqui puellae fenestra sequitur in codice vettiat Alexander Marinus. 25. Cuma L. Caius Itali gravia DL. 26. a m L. N. paratum Disorus. 28. insula L.

hac D st L. 7, 1 penetravit L. ut Parisinus ubi L. i. ivo sagas ' sagittiferosve Laurentianus.

14쪽

10 CATULLUS 11 7 12, 5. Sive qua Septemgeminus colorat Aequora Nilus, Sive trans alta gradietur Alpes,

Caesari visen monimenta magni,10 Gallicum Rhenum horribilesque ultimosque BritannOS, Omnia haec, quaecunque seret voluntas Caelitum, temptare simul parati, Pauca nuntiate meae puellae 1 Non bona dicta. Cum sui vivat valeatque moechis, Quos simul complexa tenet trecentoS, Nullum amans vere, sed identidem omniumnia rumpenS:

as Nec meum reSpectet, ut ante, amorem,

Qui illius culpa cecidit velut prati Ultimi nos, praetereunte OStquam

Tactus aratro St.

Marrucine Asini, manu Sinistra et Non belle uteris in ioco atque vino: Tollis lintea negligentiorum. Hoc Salsum esse putas fugit te, inepte: Quamvis sordida re et invenusia est. Non credis mihi crede Pollionia; Fratri, qui tua surta vel talento Mutari velit est enim leporum

Disertus puer ac sacetiarum. Quare aut hendecasyllabos trecentos Expecta, aut mihi linteum remitte, Quod me non movet aeStimatione, Verum Si nemoSynum mei Sodalis.

Nam sudaria Saetaba ex Hibereis Miserunt mihi muneri Fabullus

7 6. quae L. s. Videns DL. 10. que m Parisinua et L;urentianus horribiles et se horribilesquo in tali horribilo aequor misti 12 seret Laurenιianua: sero , ferre D. 21. Cui M. Osquam 24. atrucino DL finestra . 26. negligentiarum 27. salsum L. 8, 5. extimatione . nemo sinum L. thssula D. exhibere L. m. numeri L.

15쪽

CATULLUS 12, 6 - 14, 6. Et verannius haec amem neceSSe Sti Ut Veranniolum meum et Fabullum.

fenabis bene, mi Fabulle, apud me Paucis, si tibi dii lavent, diebus,

Si tecum attuleris bonam atque magnam Cenam, non Sine candida puella 15 Et vino et sale et omnibus cachinniS. Haec Si, inquam, attuleriS, VenuSte noSter,

Cenabis bene nam tui Catulli

Plenus sacculii est aranearum. Sed contra accipies mero amoreSa0 Seu quid suavius elegantiuSve St: Nam unguentum dabo quod meae puellae Donarunt Veneres CupidineSque, Quod tu cum olfacies, deo rogabiS, Totum ut te faciant, Fabulle, RSum. et 'ei te plus oculi mei amarem, Iocundissime Calve, munere Stoodissem te odio Vatiniano: Nam quid seci ego quidve Sum locutuS, Cur me ' male perderes poetis pa0 Isti dii mala multa dent clienti, uui tantum tibi misit impiorum.

Quod si, ut Suspicor, hoc novum ac repertum

Munus dat tibi Sulla litterator, Non est mi male, sed bene ac beate, Quod non dispereunt tui laboreS. Dii magni, horribilem et sacrum libellum. Quem tu scilicet ad tuum Catullum Misti, continuo ut die periret, Saturnalibus, optimo dierum lis Non non hoc tibi, salse, sic abibit:

30 dant L. 9, 2 ac L hoc . , sulla pr L si illa me eor L, Sylla Mareian p. 3, p. I. . mihi L. 8. isisti L. f. Mα- crobius Sat. 2, 10. Non modo hoc salso L.

16쪽

12 CATULLUS 14, 7-16, 3. Naiii, Si luxerit, ad librariorum Curram crinia, CaeSiOS, AquinOS Sustenum milia colligam Venena, Ac te his supplicii remunerabor.

i5 Vos hinc interea valete abite

illuc, unde malum pedem attulistiS, Saecli incommoda, peSSimi poetae.

Si qui sorte mearum ineptiarum

Lectore eritis manuSque VeStraSetu Non horrebiti ammovere nobiS, fommendo tibi me ac meo amoreS, Aureli. Veniam peto pudentem, Ut si quicquam animo tu cupisti, Quod caStum expetere et integellum, a Conserve puerum mihi pudice.

Non dico a populo nihil veremur Istos, qui in platea modo huc modo illuc

In re praetereunt Sua occupati: Verum a te metu tuoque peneau Infesto pueri boni maliSque. 10 Quem tu qua lubet, ut lubet, moveto Quantum vis, ubi erit soriS, paratum: Hunc unum excipio, ut puto, pudenter. Quod si te mala men surorque VecorS in tantam impulerit, SceleSte, culpam, Ut nostrum insidiis caput laceSSaS, Ah tum te miserum malique sati, Quem attractis pedibus patente porta Percurrent raphanique mugileSque. 10 aedicabo ego vo et irrumabo, Aureli pathice et cinaede Furi, Qui me ex versiculi mei putaStis,

9, 12. Curtam . scrinea L. 13. Sufferam L, Sumnam Laurentiantia. 14. Hac L, A D. 17. Seculi L. m. admo-Ver D. M. bonisque L. 10, 1 qualibet L. ut iubet L. 6. nostrorum . . At L. 10. 23. Dedicabo D.

17쪽

CATULLUS 16, 4-17, 7. 13 Quod sunt mollicul' parum pudicum.

Nam castum esse decet pium poetam a Ipsum, versiculo nihil neceSSe est,

Qui tum denique habent salem ac leporem, Si sint molliculi ac parum pudici Et quod pruria incitare poSSint, Non dico pueris, Sed his piloSiS, 20 Qui duros nequeunt movere lumboS. Vos, quod milia multa basiorum Legistis, male me marem putatis Paedicabo ego VOS et irrumabo. 0 Colonia, quae cupis ponte ludere longo,2 Et salire paratum habes, sed Vereris inepta Crura ponticuli assulis stantis in rediviviS, Ne supinus eat cavaque in palude recumbat; Sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat, In quo vel Salisubsili sacra suscipiantur: si Munus hoc mihi maximi da, Colonia, riSUS. 11 uuendam municipem meum de tu volo ponte Ire praecipitem in lutum per caputque pedesque, Verum totius ut lacus putidaeque paludis Lividissima maximeque est profunda Vorago. Insulsissimus est homo, nec sapit pueri instar Bimuli tremula patris dormienti in ulna. Quo cum sit viridissim nupta flore puella Et puella tenellulo delicatior aedo, Asservanda nigerrimis diligentius uvis), tu Ludere hanc sinit ut lubet, nec pili incit uni,

10 14. 15. Apuleius pol. p. 280 m. 15. versiculo par eOdiotim Plinii epist. 4, 4. 16. tum D tamen L. 17. Sunt apud Plinium. 18. pruria D. possunt λ. 21. quod Laurentianus:

qui L, que D. 24 culonia quae , Oculo in aqua D laederem. 26. assulis stantia Statius ac sulcis tantis L. inredivinis L. 28. Sit L. m. sali subsali D, sali subacili Laurentianus.' Salisubsulus enim titi in antiquorum monumentia repert, mr a e teribus dictus est. v vius in armorum iudicio, pro imperi sat s stilus a nostro eaecubes Misaeander Guarinus suseipiant L. 30. culonia L. 11. . pudicaeque paludes L. si est L que puer D.

7. Cui iocum sit DL ra. Et L Ut D. puto Eat tenello D. s. delicantius I0. libet D.

18쪽

Aureli pater Surition 1. Non haraim o lo. Sed quot aut suerunt Aut sunt ui aliis erunt in anni medicare apis meo amore Nee ani nam simul S, Mari una ramaere ad latus omnia experi . Friistra: nam insidias mihi insinientem Tangam te prior irrumatione. Λique id si sacere Satur, tacerem:

Nunc ipsin id doleo, quod esurirex Me me puer et sitire discet i Quare desine, dum licet pudico,

Ne finem facias, Sed irrumatu Quffenu iste, Vare, quem probe OSti, Homo est venustu et dicax et urbanuS, idemque longe plurimos facit emuS. Puto esse ego illi milia aut decem aut plura Perscripta, nec sic ut fit in palimpsesto

II. u. Nec ma m. v. ligari in faginent Festi p. li4. suppareata ibidem superata L. 4. nil nihil L. 15. quid sit D. 6. Hunc L. eum D enim . . potest olidum L

poribus D. N. Prius L. irruminatione L. m. id a L ipsi D. es id ipsum exurim L M. A me me Maliger. 12, t. deatna D, desinas L. i. Νεc DL. irruminatus sum DL. S. vale . . Idque . . ego esse L. . palmi septo L. Poetas alimpseston.

19쪽

CATULLUS 22 6-23, 5. 15 Relata chartae regiae, nove libri, Novi umbilici, lora rubra, membrana10 Directa plumbo, et pumice omnia aequata. Haec eum legas tu, bellus ille et urbanus Suffenus unus caprimulgus aut lassor Rursus videtur tantum abhorret ac mutat. Hoc quid putemus esse qui modo scurra1 Aut siquid hac re tritius videbatur, Idem infaceto est inlacetior rure, Simul poemata attigit, neque idem unquam Aeque est beatus ac poema cum scribit: sam gaudet in se tamque Se pSe miratur. N Nimirum idem omnes fallimur, neque St quisquam, Quem non in aliqua re videre Suffenum

Possis Suu cuique attributii est error: Sed non videmus, manticae quod in tergo est. rurei, cui neque Servii est neque arcae a Nec cimex neque araneu neque igniS, Verum est et pater et noVerca, quorum

Dentes vel Silicem comesse possunt; Est pulchre tibi cum tuo parente Et cum coniuge lignea parentis., Nec mirum bene nam Valeti omneS,

a Pulchre concoquitis, nihil timetis,

Non incendia, non graVe ruinaS, Non surta impia, non dolo veneni, Non casus alios periculorum. Atqui corpora sicciora cornu

Aut siquid magis aridum est habetis Sole et rigore et Suritione. Quare non tibi sit bene ac beate

Laurentianua Is tanquam 20. Omnis quicquam . m. Porphyri ad Horatii rem 2, 3, 299 25. Q araneus L.

20쪽

16 CATULLUS 3, 6-25 5. te sudor abest, abest aliVa,10Μucusque et mala pituita nasi. Hanc ad munditiem adde mundiorem, Quod culus tibi purior salillo est, Nec toto decies caca in anno,

Atque id durius est iuba et lapillis,

i Quod tu si manibus teras riceSque, Non unquam digitum inquinare possiS. Haec tu commoda tam beata, Furi, Noli spernere nec putare parVi, Et sestertia quae Soles precari ει Centum desine: nam Sat es beatuS. 0 qui osculus es Iuventiorum, Non horum modo, sed quot aut suerunt Aut posthac aliis erunt in anniS,

Mallem divitias Midae dedisses

25 Isti, quoi neque Servii m neque area,

uuam sic te sineres ab illo amari. Qui non est homo bellus ' inquies. AESt: Sed bello huic neque Servii eSt neque arca. Ηο tu quam lubet abiice elevaque: 30 Nec servum tamen ille habet neque aream.

14 Linaede Thalle, mollior cuniculi capillo

Vel anseris medullula vel imula auricilla Vel pene languido Seni Situque araneoso, Idemque Thalle turbida rapacior procella, Cum diva munerarios ostendit Scitantes,

13, s. salva I0. Muccusve L. I2. tibi culus D. 14. atque lapillis ieeardianus, atqus labillis 15. si tu .seras ν 16 posses m. 17. Nec D solus tua L. 19. sextortia D. 20 satis beatus L. 21. At DL N. Midae n. Vossius mi m. cui nec , qui nec nec arca L. 28. sat om s. Nec quam L qua Laurentianus, quin Riecardianus, quidem abico L. 14 I. cunniculi DL. 2. medulla D. mula Parisinus et Laurentianus imulta L, nulla D et ' Riceardianus moricilla L. eorreaei Maligere. 6. mulier avos arios margo L DL mulier alios

Laurentianus et priniecardianus mulier avos si aeriptum est in eo- die vetusιissim et venerando Romanae biblintheeae . . . Perreius. ego eae li Dei n. muneraritia es qui munera dat ne invitus et sei- tanti rapιa mulierarios Hauptius ostendet D.