장음표시 사용
241쪽
a praepositum Domini Remensis, primis die biis aduentus ipsbriam magnis precibus interces it,Vt in urbe atque extra Tbem,& in Omni eorum Dominio intrantes Sc exeuntes tuti essent, Se ab omnibus gratia eis tonor seruaretur. Inde securi ab urbe frequenter exibant cum satellitibus suis quasi spatiatum esseduli vias omnes: semitas circa urbe mi ab urbe longius explorabant ex omni parte sibi prouidentes qua effugerent suo scelere perpetrato. Has ergo res agebant toto tempore dierum circiter 28 quo cum eo versipelles sunt versati.
De homie idio Remis impunepatrato, nde Gerardus Canonicus Modiensis Alberto amiliaris occasionem de Germa
INtra dies 8.ex quo venerat, duo sinistri ominis in Remensi Ciui . late desin maiori Ecclesia contisserunt.
Rementa ciuis erat, quem iuuenis quidam nobilis pro seruo
suo reclamabat, &ille denegabat Inuenit eum iuuenis prosequens&exploras in Remesi foro medio, illic cum interfecit. Erat autem Ciuuenis interfector gener cuiusdam ilitis Balduini cuius ampla domus proxima foro erat: In hanc confugit a facieCiuitatis eum persequetis Ibi in secretis domus abscodi teli socer, Ciuitate mitigata
sepiens enim erat: dilectus Ciuitati eduxit nocte eum dedic euasit
Vnus ex socij Episcopi exulatis, dictus Magister Cerardus Liroediensis Canonicus, & Decanus S. Ioanis Euangeliit a in insula Leo tishibis3
diensi hoc factum tulit aegre, non tam propter occisum siue occiso quamur de rem, quam propter Dominum suu mi propter seipsum, socios impunitate bo- suos exulantes mea nobili ac famosa Ciuitate, cuius pacem atque by
D libertatem tanto probro infregerat media ipsa die improbus inter fector, immunis euaserat, & eluserat omnem Cauitatem eum negligenter persequentem. Irascens itaque Magister Gerardus haec dicebat ut quid sedemus in ista Ciuitate, in qua fieri possiunt haec impune ZIn ipsa nanaque cras poterunt fieri turpia sicut heri. Si de ciue suo, si de iniuria sua tanta Ciuitas dissimulauit, tib ho celus reliquit impunitum, de nobis quid aget,qui ignoti,qui exules,de altero regno barbari prope sumuS8. Dominus Remensis proseistus est in longinquam regionem in ideo sim. commisit rerum summam atque custodiam tanta Ciuitatis homini 0bscuro& ignobili, suis lucris amplius inhianti quani honori Diti ὀ su&oluti totius Ciuitatis: Quis ergo tutus erit tali sub patrono Ciuitas i
242쪽
I6 AEGImrinv EAE ALLI RELIGIOsr Ciuitas haec recepit illos milites Alemannos me quibus prima dieri se te qua venerunt, dixi, sed & nunc dico, barbaros homines, lepore suo Dominum nostrum demulcentes, Valde timeo: Etenim timeo Danaum. Liuis . domiserentes. Si ab inimicis Domini nostri ad eum interficiendum triaci iam. homines isti sunt immissi, sicut submurmurat mihi timor meus,n, quid ipsi non maiores animos sibi conceperint, quod videruntia medio foro media die, coram omni multitudine ciuem Remensem iure cistum, ipsum reum euadentem irrisisse cultodias: pras, ctos tanta Ciuitatis. Ante paucos dies venit Magister Alexander vir honestae formri nisi nasus praecisus faciem eius deturpassct De mensa Imperatoris ussiet suste adhuc vivit iste Alexander, ex quo nasus ei abscisus propter aluo 'μ VM res de amplexum puellae lasciuae,quae in thalamisBeatricis quondam L .c. Imperatricis Romanorum manebat,ac mutuis eum amoribus de perabat. Hic inquam Alexander venit&accessit ad Dominum n0' strum δε seruitium suum ei praesentauit dicens ad hoc se venisse, ut eum sicut Dominum suum pio affectu visitaret exulantem Cre didit ei Dominus noster,&collegit hospitio multa benignitatem Uens ei quia fuerat& ipse omnis parentela eius de familia cis Godefridi patris sui. Vno die venit iste, & altero recessit. Visita torem pium Dona imas noster eum iudicauit, ego exploratorem. Denique ipso recedente infra decem dies superuenerunt nobis ita milites Alemanni & Dominus noster pius ac benignus omniaquη
sunt circa te tuta sibi credit Z Asperius ingenium nae castisat,
hoc eius exilio nihil mihi tutum . His &huiuscemodi verbis: querelis Magister Gerardus sese ire Asserim, quens turbabat, ita ut interdum pius Albertus Episcopus ludens,ir'gμ οπμ' sum quasi timidum iucunde irrideret, interdum vero irascens casti saret, sicut minus sapientem dc nimis Vehementem .
Me rixa inter nos Canonicos Remensis Ecclesitae,
O quoque tempore accidit ut duo Canonici maioris Eccleis
Rem Masi rixantes inuicem se conuiti j operirent. Q l0 Munus subdiaconus, alteri diacono maiora obiecit opprobri Cum autem potariduum esset festum omnium Sanistorum&ad canum veniiset verbum istud: Is commotus ambos citauit incra: mim I ge num ad Capitulum,in vigilia omnium Sanctoria hi4G jurg
ς isi ted eos comprobata sicut est leuera Remensis Eccli, 'HOR
M 'st silio seniorum iussit ut subdiaconus exuta '
243쪽
rum exciperet corporalem disciplina: diaconus autem quia gradui altiori censebant amplius deserendum ysuper camisiam eanden exciperet disciplinam Diaconus quidem iussis obedititi, subdiaconus autem repuciauit obedire, praetendens obiectans quod a Diacono verbis amplius laesus esset. Quia ergo inobedies esse videbatur, introitum Ecclesiae Decanus ei protinus interdixit. Finito Capitulo, tertia dum cantatur, subdiaconus proteruus inobediens venit in chorum, licet interdictus Monuit eum Decanus ut exiret,&exiret contempsit. Hoc eius facto Decanus videns derogari disciplinae regulari, praecauens in futurum Ecclesiae, silentium a diuinis indixit, cui contumax Canonicus interesse aud
V Ipso diem an UberiusEpiscopus processerat longius extra Vrbe
ut Ecclesiam renouatam consecraret, sicut animo Volenti ac benig 8 MP., no faciebat quotiens ad hoc opus Dei suisset inuitatus. Et quod mi in iaῖ urum de relatu dignia, cum ipse esset exulit silmmu pauper, pro his ratis. omnibus luiusmodi nec pastum nec pastillum postulauit aut pe- ειωmo uita cuniam, sed tu oblata omnia fortiter recusauit ioco i lo dulci suod 'cens Gratu accepistis gratis date. Sed orationes pro sein pro suis ona M.th. nibus, proque Ecclesia Leodiensi laborante serio summis precibus exigebat. Vt parum digrediamur cum frequenter a suis fortiter argueretur, Ut Decanis iraesbiteris, Abbatibus,& Ecclesius in terra Du etc cis fratris sui mandaret iuberet ut in tanta necessitate ei suis sum 'urptibus subuenirent, nunquam voluit eos exaudire dicens se magi petere ebarita. eorum orationibus' tram donari j indigere, nec alicui hac rogatione tu se suo sese oneri eue velle; Sc subridens aiebat, Episcopus sum, si homo mihi deest,non dabit mihi panem quotidianum Deus meus ΘPraedicta ergo Ecclesiae dedicatione celebrata, circa horam nona ieiunu rediens, inuenit Ecclesiam sibi dilectam praedictis rebus Val Diis F. Eis
et conturbatam: quare ecomis cibo,qui ei paratus erat,adean pro c. d canoniperauit. Erat autem Ecclesia scisini in tres partes.Subdiaconi contra Diaconos, Diaconi contra praesbiteros obstinatione pertinaci con- - - 'tendebant. Pro parte regularis disciplinae, atque pro domo Dei sui stabant fortiter ex adueri Dccanus atque seniores.
in pacis cupidus pro pace se miscuit inter partes Λlbertus Episcopus pace Dei dignus. Nunc ad istos, nunc ad illos anxius decurre HibertMa
bat, postulans obtestans ut honorem Deo darent, cilcserrent 'de omnium Sanctorum festiuitati tam iucunda, deferrent omni Ciui I.,
tali quae pro crantilla sese quasi orbam clamitabat atque tenebro 'ue compamiasam, tanto die lugens silentiu non necessariu tantae Sedis, qua mater erat: iucunditas totius regni.
Illo die luctatus Episcopus nihil paci potuit obtinere, sed triste silentium fuit eis usque ad vesperas, adniat utinas, d ad missam diei sibi equentis. Maeror
244쪽
Maeror alitem ac tristitia, grauisque confusio pro solemni die erat uniuersae Deo deuolsciuitati,& murmur graue serpebat in populo dicente hoc silentium, cui lassiciens non erat causa, aliud silentium atque malum praesagire Ciuitati. Quae querelae Ciuitatis de confusio Canonicos edegerunt ut Episcopum Albertum super his valde conturbatum reuocarent:&post multa dista, eius consilio in pacem conuenerunt, qua subdiaconus obediens satisfecit, resedit partuim omnis lucta, resplenduit Ecclesiae laeta facies, secundis Vesperis solemniter celebratis.
De inopia, quae exutintem Episcopum perurgebat o de quadam nocte in magna angustia peracta.
CAPUT LXXIII. Nierim Episcopum exulantem ingens inopia perurgebat. Ad Da
trem ducem frequentes nuntios atque literas luctu plesas dirigebat, ut inopiae fratris atque patris, quod Vtriunque ipse erat, sicut frater pius atque filius subueniret. Et non erat Vox nec rescriptum nec opus. Mirabili autem ingenita clementia sua patienter omnia
sustinebat Episcopus Deo dignus, in omnibus pressuris suis alacris e. Aisia iucundus, Ut de his nus esset de quibus dicit Apostolus
mit' dentesis omnia possidente , DUeis. AL Desecerante primi creditores. primis alii atque alii successerant bert.' iscopo etiam inopes, credebat quod habebant in vietii, sed non in vest, edito im tu nec in aliis rebus necessariis, quarum penuria summa torqueba- Creditoribus saepe vicinis dicebatur ut quid creditis Episco-
po, licet generos in lublimi dignitate, pax eius omnino desperatur, paulatim disti igiunt qui sunt circa ipsum, ad ipsum nemo,edit, nemo mittit. Respondebant quidam Et nosin nostra in manu Dei sunt. Sine Deo non potest homo isse tantus, sicut pates est omnibus, esse ita gratiosus. Qui dedit gratia gloria dc honorem,& ipse quando voluerit, pacemi quietem dabit ei. Non possumus perdere,li
cet&perdamus quod credimus tanto viro, Virota iucundo, ta suaui, Diana benigno viro quem Deus perfudit tantis aromatibus gratiarii.
Et revera tam dilectus erat Hesiderabilis Ciuitati,ut aspeetu eius no possent satiari, vel in Ecclesia diuina celebrantis, quod frequenter faciebat, vel per urbem cum socijs equo ambulantis,quod minus ipse frequentabat. In plateis post ipsum concurrebant, in Ecclesia summis studiis ad cum videndum confluebant. In his rebus agebat sic Dei seruus, hac lucta luetabatur ab exilii sui primo die utque ad diem mortis suae, per dies circiter se atque sexaginta Et tanto tempore non misit ad ipsum Dux Ardentiae
245쪽
auunculus eius, neque Dux Brabantinus frater eius, neque aliquis A amicorum sed quali nihil ad eos pertineret sanguine vel affectu, ra' omnes amici ipsum reliquerunt,in quasi alieni ab eo recesserunt,
quasi noninertis oleo, quo Vngendum ipsunt Omnibus Votis asse Oddae. bra Huerant, ut alti sanguinis sui honorem sublimis honor eius ana b iviostiare. plius exaltaret. Ante paucos vero mortis suae dies, una noctium coepit secum vehementer anxiari Ante oculos mentis eius venit omnis tribulatio otia percusserat eum Deus flagellans eum fortiter,quem post paucos Asylititissu dies erat recepturus. Super omnem tribulationem tribulata est ani liter uadamma eius a duritia fratris sui, qui cum diues esset Municus frater eius ηρ'e,m4
dereliquis et ipsum in huiusmodi tormentis,4 extrema paupertate ' LM eiectum: exulantem in terra aliena. Et in his cruciatibus totai l. h.
Me o dictione quibus Abbas Lobiens eis-- per adhaesit.
CAPUT XXIIII. ERat autem cum eo per omne tempus exili Abbas Lobiensis, διώ-ia
quicum omnia perdidisset, nihil se reputabat perdidisse, duri se more exilii Comes indiuisus ei fideliter adhaereret. In hospitio tame Epis si 'ri r copi nec noctu quiescebat, nec ad mensam eius remanebat licet pro μ' 'cibo secum capiendo multis precibus multisque modis eumEpiu opus compellaret. Interducum Violentia prae amore quodammodo inserret illi,&Λbbas verbo,non animo cbsentiret,dum manus lauarentur. Abbas sese subducebatri redibat domum in qua hospes suis expensis morabatur, expensis parcens dilecti Domini sui exulantis. 9.. Cum semel ad Episcopum post cibum redisset,& Episcopus bene Domiugsisam irasces quereretur: quid iraicitur Dominus meus ioco dixit illi Non mensa et baseest panis ad manducandum , quid mihi dares: Consueuerat ergo ξ μ D Abbas singulis diebus ire ad Dominum suum mane, ut eo ad Eccl sam procedente prosequeretur deuotus iter eius. Et eo domum regressis usque ad horam prandi propinquantem, cum eo sempererat,& post prandium usque ad horam coenae. Ipsum autem amore magno diligebat Episcopus sciens affectum eius erga se magnum Valde,sciens constantiam eius & fidem inconcussam unde&dicebat suis arridens laeto vulturi os qui mecum estis,&qui ad me sunt venturi, si dederit mihi pacem Deus meus, a me expediatis Archidiaconatus,praeposituras, siue praebendas &honores Abbas autem Lobiensis, cuit monachus horii nihil potest expectare sed simplex amor, simplex gratia mecum detinet eum. Xa Vnum
246쪽
is Moro II AvRE IT ALLI RELIGI os I Vnum sperans a Domino Deo nostro,ut per me cus tandem eon Asulat Ecclesiae eius tot annis dissipatae.
a ligat iram contrastatrem conceptam.
CAPUT XXV. Post quandam noctem,qua sicerat assietus Episcopus, mane vesnit Abbas sicut consueuerat,hunc que trahens iniec rcitim locu
uis me pressit. Sice: sic scribetis nomine meo Duci fratri meo, que ynon sentio mihi fratrcm vel amicum, sed atrocem omni saxo duriorem. Nunquid & ego sicut& ipse filius sumis obilis imi Loth, iungiae Ducis Godest id id nici fratres sumus. Quia maior me est. accinctus gladio militari,sit Dux ipse Communis est nobis haereditas ampla praediorum patris nostri,quam mihi frater meus,tanquar.ήφ. . ,. degeneri,auiertii Olenter.Tonsura clericatus,Vel altior gradusi ustis alii, radia legibus nulli praeiudicat paternam possessionem praediorum. In denassia eri ius iiij cvivit frater meus, in miseriis me mora cogit. Esto: terroreodbηreditate sumnio coactus me fratrem abiurauit. Si Caesaris iracundi poten- γ es, magna abiurationem fecit, illius culpa misereor, remitto.Si vino; id iuram etiam seruet rasunt Caesaris Cafari reddit; reddatvi naturae quod cnaturae debet. Vitam mihi seruet,vi Vivere n)ihi permittat, salieni
de praediis patris mei. Sicut ergo bene nosti om ni diligentia de omnibus his seuero stylo
scribas ei Seuerior enim mihi eit omni itylo frater meus Eth dicens sortiter ingemuit. Abbati ipsum tenere diligenti,& una fratrem propter ipsum,durus visus est sermo ille. Sed quia eum toto animo reuerebatur, Evid bat dolorem eius vehementem, non praesumpsit obviare iussis cius. In hoc uno diligens & praeuidens obuiauit quod cum iussisset hoc esse secretum,reuelauit PraepositoThomae Verbin,que sciebat unico amicturi integro diligere Dominum suum. Sedri Abbas atque Tho Dinas amicitia magna iuncti erant. Aperiens ergo ci verbum omne consuluit quid facto opus essct duritia enim valde ipsi videbatur si scriberet tam austere fratri, frater mitis. Is submittens parum caput, & praemeditans paulo interuallo subrisit,in imo vero ii quit ingeniosiussu.ma poteris scribas ducit eXaspera omne Verbum iungulas diistiones. Nulli nota magis domus sua, quan mihi Domini mei benignitas in dulcedo naturalis. Non facilius extinguit ignem modicum superiecta grandis aquae moles, quan extingues eius iram si sortiter, rigide,& vltra mandatum eius scribas
iratri Usius. Cum auae secreto cum eo legeris hanc scriptui .
247쪽
. te adhuc loquente cum eo fiducia bona quam habemus apud ipsum vobis subitus interueniam, dc videbimus Verbi finem. Dixit, de facta
Vt aute litteras austeras legit seorsum Episcopus & superueniete Thomam vidit, nunc super eum, nunc super Abbatem, ambos comsidere iussos, benignos oculos superducens, destiteras manu vibrans castigatorii risit: animaduertit enim rem sicut condieta erat inter illos. Et vicistic inquit vi vicerunt literae Valde graues, infra breue tempus mittam Duci fratri meo litteras mitiores, quia sic oportet fieri. rudescente Vero: crescente penuria omnium rerum, post paucos dies fratri scripsit, inhia iac modum
De literv Fratrisu directis. CAPUT LXXV LAIbertus Dei gratia Leodiensis Episcopus, Henrico charissi
mo Fratri suo inclyto Duci Lotharingi ae salutem,& fraternaedile stionis affectinia. Exquo veni in hoc exilium meum, non cessaui precibus magnis de litteris frequetibus pulsare fraterna vil- cera vel tra, ut mihi subueniretis mihi,qui caro desunicus frater vester sum mihi,que Deus sancta Sede Apostolica elegit in Sacer dotem sibi, non meis meritis,sed gratia Dei sum Eei scopus velleri
ac per hoc etiana pater vester. Sed quia video quod vi lcera vestra non sentiunt a Metum erga me carnalem unicum fratre Vestru erga me spirituale P. vestrii, ultra hanc vice a non porriga preces meas ante iacie vestra mon mitialiteras unico statri meo; quia,qUod cum a no dolore cogor dicere,de ob in per vos cogor desperare,&inicus irater ester & benignus pater vester Mihi enimi scribeti Dcque- te doliunii liter deprecati, nec scribitis, nec respodetis. Scripserat autem latiunculo Duci fere in hunc modum rksi Dux aute Lotharingi et frater eius, cu audisset has Vltimas literas Atiauehi.
eius quaru baiulus fuit nutius missus Abbatis Lobie sis ex monachis Ardin ejus unus illachrx matus est commota sunt quippe viscera eius super fratre suo onuntiumque honore magno recepit conquire n. biisti, is munifice equos, vestes & argentum, docaetera tempori necessariati, is fise ρm in proximo proprios legatos mittere disponebat addens in manda rat sine. 6 tisqnod aduersariorum eius mulitin praecipui ad ipsum non longe post venturi erant, ut in pacem reducti ei tanquam patri de Domino deinceps fideliter obedirent. pari modo facere disponebat Ardennae Dux auiinculus eius r;is IM, O. Retroldus etiam nobilis adolescens Catha lunensis Praesul electus auunculas.
sciens atque dolens de inopia Domini Alberti tantae dignitatis ira, pioque consilio pro eo sollicitus erat: ad eum miserat literas u X a MOS,
248쪽
id Rcror ΑvRE AE VALLI RELIGIOsr gatos, ut expesis suis honore magno haberet eum secum Cathalaunum, Sc ad eum deducendu proximis diebus ipse cum suis venturus Aerat Remos, sed longe aliter facere de ipso Deus disponebat,qui nouellum Christum ut purior atque pretiosior appareret puriabat rari aurum mi ornace tribulationis.
Destigessi diuino contra Epissopum sesuos.
rentur, interim Albertus Episcopus immani pondere contra inopiam suam luctabatur, Mardebat sortiter igne tribulationis& angustiae.
Omni melle ipse dulcior ante se videbat vi dolebat suos ire nimal;isivi οφ dos inopesvi abiectos, quos cultu digno solebat splendide honor
evis videt re Mensa eius ante laeta tristior apparebat; eilis enim & supellexsaas domesti eius tota creditoribus pro pignore data erat praeterinum suum pa- ρε μ ρε tefridum capellam suam non multum pretiosam, remanserat ei nihIl.
Quibus4 aliis multis malis afflictusti vehementer depressus d σεδε domi mi sedebat in tristitia in iam spaciatu nusquam ibat siue pedes siue cWς sl m eques, sicut primis diebus consueuerat, sed iam multos dies se tenest bat intra domum nusquam vadens praeterquam ad Ecclesia,ad quam frequenter ibatri diuina laetus deuotus celebrabat. Vnderi dic Glamst is bat suis ioco illo dulci suo. Saepius est concurrendum bibonum flamste 3μην atque mentis quies inuenitur Moestum praesens Ecclesia me solo Mordiμi' tur solum opus hoc diuinum laetificat animam meam, dum diuinis intersum sacramentis, Mamplius dum diuina Deo annuente tracto sacramenta: Deus est enim Dein noster quifacit mirabitia magnasolis. Nonisu. 1i iam virgasterili me flagellatsed virga ferrea me confringit sortiter&vehementer. In eo spero' speraui, si me occiderit, in eo sperabo semper claetabor: bonum enim est sperare in Domino, Dcuius misericordiae multae nimis.
tauantasiuspicio erat multorum Remensium ciuium dome-sicorum Episcopi de Alemannis. CAPUT XXVIII.
Nier haec domum eius frequentabant milites Alemanni,quorum colloquiis venenatis columba mitis fouebatur .ita ut socii eius ministri
249쪽
ministri, qui nouerant quanto affectui honore ample 'ebatur eos,&colebat, statim ut venissent milites Alemanni, de loco quo π sui sedebant vel astabant circa eum consurgerent,d solis locum daret . - , . ,
Alemannis, quorum seuore iniquo agnus innocens sic gaudebat, timeam is eis de nunciaret quod eos ducere vellet Cathalatinos. cus. Quod fallaci gratia dum hoc verbum recepissent egre pertulerunt. Timebant enim, & id Verum erat, quod non esiccita solus Ca a. ἡ Πώι. thalatinis sicut Remis, quia Cathalaunis praesente Dona ino Ciuita tiuisol. tis frequentia erat magna nobilium virorum4 illustrium Absente vero Domino Ciuitatis: agente longe. Remis ita sola erat ut nobilium virorumin illustrium frequentaret eam nullus. Illud etiam mordebat vehementer Alemannos, quod plus solito tabis ali domi sedens tristior Episcopus non erat sic expositus gladij eorum movi biam cultris,quam si foras iret, per quod occasio Qrte se osterret scelus ferri occasim impii perpetrandi. Iamq; domi,licet estent cum eo frequentius in M M sς secretis, sicut est supradictu, posse fieri quod volebant omnino non 'Videbant,quia Episcopo cu eis familiariter in thalamis apertis ostiis. . Vt videri polsent, fabulante, Comites eius & ministri foris expectabant,&fattentassent opus illud criminosum, quod omnibus horis expectabat,eos qui foris erant euadere nullo conatu potuissent, prἴ- sertim cum ante portam domus, sicut in claustro Canonicorum habitantium, Ciuitas frequens pertransiret in frequentes ludi essent ante portam eorum, qui plum frequentabant amore magno, quo ipsum Civitas omnis, plusquam credi possit, percolebat. Sedri quidam de familia Episcopi multa iam notauerant, quibus li-ώ-.. in suspicionem ei rant crudeles Alemanni maxime quia sicut a filo sisybesi tibi sic ad domum eius veniebant subarmati. Nam semel quidam Me domesticu M. familia vidit: notauit quod unus ex tribus Alemannis dum primos ascenderet gradus domus, incautus Mimprudens superioris marginc Vestis 1 Iibleuauit,eo quod impediret ascendetem demissa vestis eius. Quo vestem leuante apparuit caliga ferrea,apparuit cultet depem dens non satis occultus, inter femur ec caligam ferrea Ir . Cum ergo se res sic haberet de sceleratis Alemannis, tantis tamen D verborum machinis atque strophis, callidi occurrebant, ut Albertus Episcopus ingeni mitioris non discerneret rerum causas neque assectum de omni s&in omnibus mentientem. Sic enim animo isseisiarin. . nequam sibi praesentes in omnibus erant Vt verborum machinis ex Vij Iud.-quisitis&ad opus omne praeparatis, destruerent dc delerent suspi astici ei.
Quibus rebus, simul & gratia quam habebant apud innocentem 'virum, contingebat, ut miro modo timerent eos multi, sed is ultimate suspicarentur. Vnderi in foro Ciuitatis iuxta monetarum stationes, ubi frequetior est conuentus ciuium, dum de his sermo inter eos verteretur, sis
culmulti arciones acutius solent indagare & prospicere rerum seriem n
250쪽
1εῖ nor Dr Avx n ALLO RELIGIOsr riem abditarum, unus garcion uni inter Cives multos colloquentes ειν, νέρθ' exclamauit: Periculo mortis caput meum sit obiectum, nisi ad hoc
venerint isti crudeles Alemanni, ut interficiant Dominum Epist
M pum, quem Videtis tam dilecium nodis internos exulantem Hor
deum: fi umenti stramen, quod singulariter equis suis emunt, expensae eorun Ungulis diebus persolutae cursus eorum frequens extra urbem qu que sub armati sic incedunt, alia multa quaen taui sunt priaecones atque signa indignae atque lugendae mortis eius. Exhorruerant praesentes verbum eius, nihil mali suspicantes, tamen ad verbum paulo tristius in clana antes, effuge inquiuntigasecto venenate, te iteres Verbum coram nobis ne ut dagnus es,de- Pereat caput uia,non enim poterant credere illuni posse mori morte tali, quem Deus Unxerat oleo sancto suo, cuius nouerat sortis uati nobilissimum genus toto regno teutonico eminere. Sed a potentibus potenter fuerant animati atque confirmati isti milites Alemanni, qui firmauerant sibi sermonem hunc malignum tam potenter tamque pertinaciter, Vt non potuerit infirmari malignitas eorum vel rei pectu generis tam potentis, vel gratia viri uan centis, nocentes illos toto tempore dulciter amplectentis. Fuit autem unus de his Alemannis militibus tribus maiornatu. quem ridentem toto tempore vidi innitus inaro quidem parce loquebatur, sed submissiis&es erus semper erat illi vultus. Caeteri iuniores sic alacres laeti videbantur, ut suis iucudis facet ijsci ver οὸἰrbiisti, bis sicut caetera Vultum eius tristiorem facile excusarent: dicebante Vtia. Milis nim eum naturali grauitate sic affectum. Sic nullis obstantibus rerum argumentis Omnia euenerunt, sicut ventura super eum nouellii Christum suum Deus disposuerat.
Abertus inuitatur a Sanctimonialibus si celebretatissam tu Ecclesias Petri prope muros urbis sita, unde Alemanni quaerunt occasionem eum interficiendi.
CAPUT LXXIAVEnerat ergo Dominica dies qua occurrerat sanctae Ceciliae vir P
hinis&martyris festum. Erat autem Remis monasterium Deo 1acratarum puellarum , quibus celebrior erat S. Ceciliae se sta A ., ei; G, i Accessserunt idcircb Pontificem Albertum,&humiliter ac de- ,sct i uoth petierunt,Vt honorem daret Deo leatae Ceciliae Min earum monasterio,quod est in honore S .Petri Apostoli ibi solemniter aedis
Caeciliae tui ficati: m,diuina celebraret.
2: Ad haec necti pronus erat, ciui animo volens Deo seruiebat.Venit
i ad Monasteri u hac ultima aeuotione deuotus diuina celebrauit. Ad haec