장음표시 사용
151쪽
cxxxxii DE DIPTTcΗ ct sol THII c o N ICIUS. quam scripturam retinuit GORIVS noster in ind. Don. 23 P. AElius Etit elis. XII: 3 a. Idem GORIVS. cui tot monumenta primum edita orbis eruditus debet , iudicet velim . an male aberrem . qui in eius Inscr. Hr. T. III. p. 377. α 27 r.
TRONlC. nec non superius in Cud. 26I: s. h. versu 3. THR. l. plVS pro ΤΗREPTVS. mi Muratorio lao: 4. . Spriti satisfecit p. VEDIVS APIVS . mihi di plicet . & aptius cognomen videtur ApTUS : quo modo nescit Nuratotius semet. s. hiati ni is edidisse , repetentem idem saxum inferius I4 II: 8.
Medunensi, quem a Scultero acceptum in Grat. θω : Iς se editum
tento legere & intelligere ATI METUS Desimi ct Nim LI sista, SVMENR. dilapide Gebesdorsensi Comitatus Helvetici ridensis, toties a me viso . olim a Crutissi: Io. edito. Belvetiae nostra plinius secundus. filii pietate mihi semper cultus. I. Iae. SCII EVCHZERVS Itin. Alpin. pag. 3 et . EXIESI. AMEMO. eorruptissima exscripsit, pro EX. WSTAMENTO. Singulare est in saxo Sasinate , quod Clutetus aeta : retulit, teste Philippo Antonino Antiq. Sals cap. V. Thes Antiq. Ital Tom. VII. parti II. p. M. propter loci angustias i pro Τ expreta semper cerni in
Grui. ooo: Iq. AIEDIVS , qui mox soa : I3. est ATEDIVs. ut nesciam . a non in s66: 8. pro AlEDIO in lapide suerit sculptum ATLDla In ind. a 3. Scaligeri duo Medos, Iloltheni editio corrupit in Aleiam. In eod. ind. a Scal. ' Holth Fl is, Iursus numeris fallentibus 7 7: . &praeterea ab Holtheno non modo retentis numeris vitioss. sed cognomine quoque perarum imprudentia corrupto , charistis. 777: T. datus , in Grui. 767 : . FL. CHARISIVS legitur . ' omnibus utrumque nomen sanissimum habere existimabi tur. Is vero EUCHARISTUS mihi dicendus videtur uno nomine : quia in Chri stoph. SAXII, A. M. supra pag. Lxviiii. Γου. 7. mihi laudati . Periculo isti maser vinula Gmuri nesaurium, pag 43. extri animadversum lego . clusium M N EvcHARISIVS pio FL CHARISIVS habere.
Gentilitia olim nomina suerunt AVClVS. AUCIA : AUCTIVS . AUCTIA:
cognomen autem AUCTUS . AvcTA. Vid. omnino . quae initio Epistolarum Epigra
152쪽
AD E MINENTIIS. Q V I IL I N U M. Epigraphicarum pag. 7. ML s. init. edidi ab Inl. BOVΗlinio doctissime obseruata ad lapidem a Fontanino primum in lucem datum. Fontine AVGusa SAchisis. C, o Avo a PVLe, Voram Solou Libe ιι Merito. Aucios ibi ostendit BOVHIERIVS ex lapide Lugdunensi , quem Sponius
primus edidit Misc. p. 1 a. n. a. Addo , Fabrettum M Sponio repetivisse ob ipsam gentem AMCIA II. In se. p. 6 8. n. 63. immemorem . se de Seruiri. vel sex ria agen tem ex hovio jam dedisse pag. 4 . num. 336. quum paullo ante pag. s. a.' II. Donium notasset Sura in iro, semper dicentem. In margine Sponianae paginae IIa. ad litum est Gallia ινιbii , vitio te pro Guma nibti.
dat Mur. 939: c. ac si initio fractus esset lapis, cujus rei in Doniano libro nullum erat vestigium. In notis saltem debuisset monere Muratorius , oh verba ultima VOT. SOL. shi principium saxi deesse visum : quod tamen suspicari minus neces.sarium est, si titulus votivus in loco fuit statutus , ubi, cui Deo Deatve votum sit solutum , ab omnibus qui eo venerant. & legebant , poterat nullo magistro ad disci.
Diligentissimus GORIVS. quem hoc titulo honesto , quod di lentium in maxuma H ., ANTlQVARII , qui GORlVS est, laude ponendam puto, in labori sssmo indice Doniano . quo in modum Scaligerant & Reinesiani consciendo Muratorianam rationem longe est antegressus, ind. a 3. seu Nomi in habet P. Autati, p. L. LU Ire. VslI: s. sed omisit praefigere asteriscum . quo gentes ineditas signare consilio laudando instituerati An suspicabimur pro AVETlVS legi AVCILIVS debere ΤNotissima gens fuit AUCILIA , ab AVUA ut videtur inflexa , & AVclLIVS LY SANDER in Don. Vt II: aa. relatus posset videri idem . qui P. AVGIVS p. L. LYSANDER in VIlIi v. errore exscribentis datus sti Sed ut in Don. Vlli: aa.
occurrit : se in Don. VIII: Os. AUCTIVS temere in AVClLIVS mutari non de hec Cmissus est ind. 23. Doniano p. cuirilitis cunni L. E Martis. Villi II. & da tus tantum g Hares. VIII: Ir. cui, quia gentilitium habet nomen, locus dari non debet,at. Mur. 942: 8. vitiose dat CALLIppΕ. pro CALI JπI. versu sexto, qui in Donio est septimus: nam Donianus versus sextus
SALVIUS. ARGENTARIVS DE FORO Vivgplo
in Mur. turpiter excidit, qui in altero schedarum Muratorii typo est versus decimus. Mur. 8 : et quum videret AUCTIO fratri fratrem Deisse A DUM , Driori inquit . ue si s decumate a seri a Deriri virobique suis dum to MCTIVS, his ACUTIUS. Habet lapidem & Gud. isa : g. ut ineditum , sed ita , ut , utrum AUCTIO versus seeundi , an ACUTIVS versus septimi inquinatum si, non decerianas. Gudii autem editores aeque ac Muratorium fugit, iam extare in Fabr. p. 7IGN n a n. 37
153쪽
cxxxxiii I DE DIP TU HO BOETHII CONS. n. 3 4. & quidem ita . ut v. a. habeat ACUTIO. non AUCTIO. De hoe saxo
paucis verbis a me alia heic agente dici non potest. dicam alibi, maxime ob vetasum tertium δυστρμηνευ ον, qui Muratorio . versu primo D. M. carenti . est secundus. In ind. Gud. 23. ambo Amra leguntur ex I 2: 8. nullus Auctisu. De praenomine
Aeti a Minoi prodigialiter dissonant editores tres. Mur. Atilus. Gud. Crius. Fabr. Lurius. ΛIarmor ex villa Caesarina , BOlii olim hortis, in Mustum Eminentiis Cat dinalis Alexandri ALBANI translatum, nescio an in Iluseo Capitolino nunc ad se veluti Si Romae esses . QVIRINE Eminentissime , hoc ΤΕ beneficium auderem rogare, ut inscriptionem ipsam oculis IIIS i. e. ipse contemplatus typum nobis fidelissimum faciendum cures , qui editores tres in ordinem cogat. Ex iis . quae scripsi ad Bouli. pag. 37. init. facile intelligis, me a BOVI IERIO illustratum Fontanini lapidem invenisse in Mur. 8o: II. qui una literula auctius. quam BOVHIERIVS. neque tamen nisi me Fomninis Archiepiseopo Amyano. V. ta rius C. RVCT. PVL quae nomina neque nota aliqua illustravit, neque in inc nom. C. A D. Pul. 8o: II. ponens lucem ullam accendit. Minatorium credidissem AV . pro ΑVC. quod Bo ierius ex Fontanino habet. male auxisse . nisi in Antiquitatu hus Aquilejensibus BERTOLI. qui lapidis ipsius inspiciendi negotium a Misomo sibi datum narrat . & aenea tabella expressum sistit pag. 69. viderem C. AUCTPVL. quod Bretusius non felicius quam Fontanium suus AV iis ibi legit, eum si ius legi debeat. ne cognomen pro gentilitio nomine nobis obtrudatur, quod BOVHIERIVS quondam noster erudite cavit. Quid haec ad I pro Τ si quaeras, tacitus citius audies. Auciis x Auctis genati litia nomina suerunt : neque ignoro , interdum duobux gentilitiis nominibus unum hominem ita dictum esse . ut posterius vice cognominis esset. An autem usquam
cognominis locum sustineat vel AVCIVS , AUCIA ; vel AVGlVS . AUCTIA iego quidem ambigo. nam qui in Gruti 4 8: I . proditus est SET HERIVS. SEX.LIB. IVS. ejus cognomen luxurians, vocali tertia I subtracta. AUCTVS striabendum puto. Holthenus ind. 23. non modo Auctim , sed etiam Auctui lib. ex 4IS: II. dedit . quod casu magis. quam consilio acciditi
Reinesus adscripsit, tanti factum , ut in ind. Rein. 23. omissa tricia I. L. Aucia non nisi Geta a. L Η M. XVII: 8a. compareati Subit Terentianum . AJ ruri hoe es; aliuil liniis Ades vide. - - , I refingere in T , ut A VCI A et edatur
Ioeum daret 7 Nisi N M a Gudio α ν adpositum esset, sine mora AVGO cor rigerem. Vel sic puto , in Herculis Ronconii lapide palmari idem evenisse, quod a diptycho Boethii Brixiano , PHRIC pro PATRIC habente. Neque
154쪽
AD EMINENTIS S. Q U I RI N U M. Neque mitius sentio de monumento sepulerati FOLIAE AVCIAE. ut a Ff RONlo exseriptum dedit VIGNOLlvs Inser. sel. pag. 27o. quem l thrum a me
diu desideratum nupet mihi donavit vir a condiscipulatu mihi carus . in rep. nostractatus . & extra patriae fines longe clarior , in v πυκος pag. 17s. lis. II. a me quoque memoratus, qui , ut & poetices laude foret, quum in mea ad Inh BLARRERVII epistola pag. 86. Iin. aa. heptametrum pro hexametro se observasse , iuauditorio publico mihi diteret. & G sinus amice ejiceret, statim ego ei. ob tia . de quo in rad. ep. pag. 79. Iin. 3 r. r. H I me malle retinere . simulaque ostendi, qua via ex duplici, quam in IIS. paraveram . versione. 'a finia me Olente sit retentum , at pro seruis eis me nolente Phabema pectis male irrepserit. da quo quia in erratis colligendis monere neglexi, ne Musa TVA offendatur, Eminentillime QUIRINE. qui Apolline tam dextro carmina latins pangis . venaque tam divite uteris, ut Inl. BLAVRERUM noli rum . quantum artis poeticae judicem , ad
Ipsa Miseria stio quin pollice frixis. Decidis TVAE IV. epistolae . secunda & quinta. 'heriam poemiatu versonem com pleXT , mira voluptate affecerint . meae ad Inl. hunc hominem epistolae qua dixi pagina cs6.3 lis. 22. pro pia viis p/ctis rescribe . quaeso , stimis cor, ne opus si ta tiι ibi deleti. FOLIAE AVCIAE saxum M virnono habet Mur. II 67 : 9. Cognomen Auria juxta eum Vignotio serens . nobis invisitatum , invisumque. Fert idem
SABINAE CONICARISSIMAE ET VALENTlNAE FILIAE S V A E FORTUNATUS
Sehedarum, ex quibus Muratorius protulit, auctor , Franciscua PTOLOMEVS. Patricius Senensis. iisdem fere superioris seculi annis Romae saxa descripsit. quia hus GVDIVS. hine tot saxa in Asbia, Hestimes, a Mur. data in Gudiano Inscriptio num Syntagmate jam prodiisse, si eo uti voluisset Muratorius, competisset , & simul expertus esset, GVDIVM haud paullo doctiorem peritioremque Iapidum ea script
155쪽
ex xxxvi D a D I 2 T T c Η O BOET BII co Na Ptol. v. a. CONI. i. e. CNIigi. at Gud. a 8s i I. c s. de quo ne dubita remus . ssa S sinali se superscripsit. Legendum ergo CONSe L Sie in Fabr. p. 3 a. num. 298. eli CON, i, & num. 3o I. CON Tarenus: Brae Nerinii CONSbrio vel CONSE . De sagia CONS. ad lapidis Pisaurensis APER CONS-- el CONSm in Mur. I 3: I3. supra pag. cxxxim. inia. contra doctiT OLIVERlVM disputavi Ptol. v. s. FILIAE SVAE. quae si in lapide sine haestatione legere potuit, cur ea non ita legit Gudius 3 Ptolemaeum hete credo ingenii sui lectionem nobis pro antiqua lapidis ohu sse. nam Gudius ductus literarum . ut solebat . accurate se cutus scrutatusque FILIAS. IRAE. exseripsit magis quam intellexit. unde mihi. post litetarum a Gudio exscriptarum vestigia eunti, I ultimo in Τ testituto, ut temo superne additus ambas voces eiecto puncto liget. FILIASTRAE exit Fili Iros aliquot lapides habent niti bis num pejoris monetae ossicinatores dederunt Τ
In Nun is 8r s. I pro T male exscriptum esse non omittam monere t s xum enim est Brixianum & ad ANTISTITEM Brixianorum summe venerandum QUIRINVM haec scribo. di sunm Maria is A ago Brixiani agri. E schea. Eu nesias.
Nuratotius in notula monet, riuaerasum harea ΗODOTUS . at in ind nom. Mur. Imajus VI. Viri I98 : s. datus . & Vinaccesis milestis est omissus. praestat longe Vinaccessi HODOTVS. Sed hoe hominis nomen integrum fuisse minime credo. potius trium nominum homo suerit de more hie VIVIR AVGtis Iu Rectius ita que MVRATORlVS in hujus lapidis initio. quam quod paullo ante p. cxxxxuri. iv. t . eum in s 39: s. de Doniano lapide ausum fuisse deprehendimus, fracti marmoris signa praefixisset. Nam cum principio lapidis, quod deest, deciderunt quoque nomina Sexviti huius: cui cognomen, ni salior, fuit μNHODOTVS. Huius nie conjectum minime piguit, quum fractum initio suo hunc Muratorii lapidem pulcredatum viderem a Grui. 4si: 8. quod Nutatotius lacile nesciviti nam Gruteri lapis st: g. a Scaligero in indicibus Cturerianis nusquam est adductus . quia vir summus . quid nominis esset HODOTVS in incerto relinquere maluit . quam ineptum
incertumque milvitis ponere. Si Gruteri editione secunda esset usus Nuratorius, Mod re hunc in Grutero invenisset : nam Ilolthenus ind. 23. de suo addidit. No da tis VI xir. 49I: 8.
156쪽
AD E MINENTIIS. Q ν I RI N r M. cxx xxxv Altu, est alius sexuiri Augustalis titulus ejusdem Galliae Transpadanae . in quo superne fracto, atque adeo prioribus hominis nominibus decisis . versu primo non nisi cognomen legitur FAVSTVS, apud Gruti 9: & post Gruterum apud Nun oo: s. Neuter tamen thesaurus de rupto lapidis initio quidquam doceti Quod si
Begerux animadvertisset, nonnis cognomen ex Sex viri nominibus restare, in con jecturam numquam venisset . FAVSTVII lapidis Crutetiant eumdem esse . qui ΦΑΥΣ Σ dicatur in graeco marmore, quod eae PQhii asy edidit in Antiq. Spicilemnum. XXVII. pag. 3 . ineditum ratus, quum jam extaret in Gruti ro36: ii. Idein marmor graecum bis ceu ά, ἱώ. .. in Thesaurum suum invexit Muratorius. primum ex Letorio II 63: ε. deinde ex serere gos 3 : a. Qui varias locis indicatis inveniendas inter se contulerit, nae is sine aliorum adminiculis , suo ut dicitur Natte, vetas marmoris ipsius scripturas ab exscriptorum & editorum erratis internoscetimur. ad 1 4. M. AURELIO COMAZONII. Nil hete opus discordia casuum.
qua gentilitium nomen dandi , cognomen gignendi casu efferatur i v. supra pag. xxiiii. D. 22. Legendum enim COMAZOMI. Eodem cognomine alius ejusdem gentis Atiresiae homo . sorte nostri pater , usus in Mur. Iaior ' In indice nominum Muratoriano v c. N. Aurestas. ex I3to: T. Comi oti . at ex a o: 4. male cominae est datus.
in eod. in . legitur M. Auio Theodotus ex i434' a. ae si in titulo sepulerati N. ANlONI THEODOTl gentis nomen & cognomen casu non convenirent. Immo optime concordanti Pro ANIONI enim legendum est ANTON l . quo modo. inscius paullo ante datum esse . dedit ipse Mur. i 3s ε 3. e selegis nolimris . neque aliter Gud. 3 4: eta. Scilicet ptolemaeum n Gudium is libue Romae rectius exscripssse
ANTONI, quam postea CHER ARDIVM sononiae ANlONl.
Frequentius ignotiora in notiora coirumpuntur : contra ea gens clarissima AMTON A In ANIONIAM alibi quoque abiit. ut mirer . MVRATORIO in i 34: a. ANIO XI dandi potius casum esse visum ab recto Auio, quam genitivum cum coia gnomine THEODOTI convenientem ab nominativo Anisuis. In saxo Laetiano S Mis
ibi in ed. Cruti sec. Reinesum I: 269. pag. 236. in textu AN ONlVS habentem. ANOΝlVS autem in ind. Rein. frustra quaerituri datus enim est T. --- Feli. cianus ex I: a69. In diligenter inscriptionem Florentinam curavit Mur. Is H s. me Gris , P. FRFICTUS FELIX. unde & ind. Mur. nom. P. Flictus Felix. a s ιI : 9. quum tamen gens Romana ficta explodi debeat. & ID, D admitti. Optime in Gon lar. Τ. I. p. 9 s. n. 46. R in Re . XVI: 4s. p. 8 6 quem a CORIO pulcre citatum MVRATORIUS nominare operae non putavit) FvFICIVS , ut Mutatotii Furi TVS totus evanescat. O o a d. Muc
157쪽
Germunus ex Isga: g. nusquam in Muratorii indicibus est datus. Dati sunt in eius indice Nominum Rhae Srebonus, ct nos. SERBONAVMne nitet, herum fuisse credis 3 Supra pag. i. th. XXV. de vocibus. quae in marmoribus antiquis colimreant, egimus. Neie versu tertio SERBONAI dirimendum . & I in Τ emendan dum, SERBO. ΝΑrone. ex quibus vocabulis duobus appellativis male proprium S isonat Nomen conflatum est. FELICI SERBO. i. e. s. o. De B pro V v. suapta pag. xx. xxi. NATAM GERIIANVS potuisset etiam NAT . GERMANO incidi. Nam in titulis sepulcralibus post dativos demortuorum 3. M isse poli NA Ti a utrovis casu, non modo dativo. Τρ .,' NAT. GERMANO, NAT RAETO ceti sed etiam nominativo. qui suis NAT. GERMANUS, NAT RAETVS eet. stipe
De vera saxi hujus Romani lectione potuisset Nutatotius eruditi. nisi in Giu tero investigare noluisset. Habet enim Gruti 97s . a. & in indicibus Graterianis hale insunt ind. 23. F lix frema Holth. brevius seri voluit, credo . sis. vel som. nasiona
ind. x s. B pro V. Seiatis. conser . Us: a. Scilicet in cruteti typo versu editt. CONSERBUS . non ut in Muci textu CONSERVVS legitur. d. 19. Nasi e Ni panus. 97s : a. Ita Scal. sed Germa in recte Holthenus, nu metis Scaligeri loco vero restitutis.
ind. 23. Soeri . Us: a. Omissum a scat. supplevit Holthenus. In Gluti testiuSEVERVS est, pro VERVS Mutatoriani typi. Oh ea , quae addito Gulissem nomine in ed. Grut. sec. adposta sunt, xide Burmanniariam Epistolarum Syllogen Tom. Il. pag. 34s. 346. Epist. Cll. quam GM TENS TENIM S Roma a. isor. ad Jos. SCALIGERUM Leidam misit, cum celeia belli mi editoris p. Burmanni notula.. Muta
158쪽
AD EMINENTIS S. Q y I R. I N ν M.
exx xxv nuptur. sio: rsia: ista. inscriptiones dat XXXXII. inventas in sepulcrito Meritoriori . te Familia Lucii Abi M. E sit Mys naucipi Holoinei senensis, priores editores, Sponium & Gudium, de quibus ex ind. Gud. 23. p. LXXll. S LXXIlI. abunde constare poterat . iacens. Nos nunc nonnisi adscribit is, quae in Gud. notis ad phaedr. IV: 24. v. II. p. m. 299. leguntur. Ibiitis Disaia Abirecta . vi hoc obiter deum. δι ectu est estis . ad viam Appiam, Camera sepul ruta, in qua erans laserimitivi euti is dipnsis ollis munero XLIX, in sotidem tabilis marmoreis.
In Gud. 26i: a. in adfectu conjuguin , pro cognomine luctifero LUCITER A. quo etiam modo ind. Gud. a 3. Altiecta Ino era. 26I: a. mihi emendavi LVCl FERA, ante editum Mutatorii Thesaurum : in quo postea a cla I : II. lucidum hoc cogno men Ioci FERA me deprehendisse sum gavisus. Contra ea, ut dicam, cuius rei gratia libre heic a me adjecta sunt, simulque de I pro T ut finiam, in Mur. is .io. pro inornato & corrupto IvlAXIA in ind. Mur. retento Altima Iesa, aisD: io. hene ordinatum , heneque compositum ΕVTAXl A nemini non placebit ex Cud. 339: I.
P., oratio ad Bainentisi. QUIRINUM, ου Gratiarum actio au in ustyi ACADEMIAE COR TONENSIS SODALES.
Εκegi tandem opus, quod TV. Eminentissime QVJRlNE . Divi etiam Cilii ere ceremoniarum & sicrorum ANTISTES sapientissime, puhlice in epistola ad chFGEMINVM mihi imperasti: sensque . quum modo huc modo illuc ad aliquot
centenos lapides antiquos, ad quos me seu res eaedem , seu eaedem literae, quae in Dipt1cho BOETHlI Barhisoniano aut legi dicebantur. aut legebantur . commodum deducebant , digrederer , laborem , quem ceperam , non graviorem , quod male metueham , sed , quod minus speraram , leviorem mihi iactum esse. Vilii, mihi es aliquoties instat matris Terentianae , filio morem patri ut gereret persuaturae,
sic adclamare : ----- Me dum Inripias, Paesa sumi
Animum autem mihi maxime addidit, quod istanc etiam luxuriem meam N non aversaturum , aut nauseaturum esse coniiciebam ex eadem ad Cl. FEVERI INVM Epistola TVA. in qua de BOETHli Di PTYCHO verba facere desiturus pag. xxxv.)me a tem , inquis , s eui appellandi videretur luxnries, id per me licet, δε-ouo ne isse existimetur, que ae Dei tempes- . ae qua clauuianis nesa. Quam gaudeo TE. ma gne PATRONE & MAECENAS. in tantis dignitatibus constitutum . cum illis semilae, qui de vero monumentorum antiquorum sensu laborare . id est, ut ego qui-
159쪽
cL DE D I P T T t Η o BOETHII C o N S dem interpretor . de nitore ipso eruditae A venerandae antiquitati restituendo solli
citum esse, majoris faciendum putant. quam aureos in arca nummos recondere. ouus oriferi ripa beato rigi.
TE tantum literatum quoque humaniorum Vindicem . & HERCULEM MUS ACETEN . Societatum Italiae literativum celeberrima , ACADEMlA ETRUSCA CORTONENSlS. abhinc triennium , uti hujus epistolae th. l. dixi. heicque th. ultima iterum dicendum duco, ut unde epistola initium recte sumst. inde & finem merito accipiat, non modo in Collegium suum cooptavit . sed ejusdem etiam Plincipatum TlII contulit. quos Tllii metitisque TVlS delatos honores ita tunc temporis accepisti, ut cum gratiarum actione Brixia trans Apenninum ad CLARISSIMOS ACADEMIAE CORTONENSIS SODALES mitteres Clarissimi Pataviensu doctoris. Jo. Antonii VVLpII, in dias luminis auras typorum beneficio a TE elatam Dies viritium is Dipoetam TUUM . vere antiquum . amo orium . ut lucubratio VULPlANA luee dignissima ne in sanctissimo quidem scrinio TUO , in quo eas schedas. pre quibus vel aurum Tisi sordescat . TE reponere scripsisti, diutius d litesceret. Nunc autem ΤUO inlustria ACADEMIAE CCRTONENSIS principatu abiturus ΤΕcum statuisti. x publice ostendisti, ad eosdem SODALES doctissimos diatribam TE missurum esse is os dicto Brixiano m. bii e situ squod absque TE fuisset , quasi lucem numquam vidisset, nulla interpretum luce suisse radiaturum verissime th. VII. ex tr. scripsi J a me conscribendam. Quid y num V VLPIO ego
comparandus Τ Minime. Meam ego ἄφασία, & άαι, A. , insantiam ct ruditatem, supra aliquoties consessus sum, & heic confiteor, confiteborque semper. De literis antiquis , quarum amore usque flagravi . bene merendi facultatem in me nullam sentio : sentio voluntatem non modicam . vixque cuiquam concesserim . in cujus pectore ma or consistat. VULPIVM ipsum non dubitasti ceu Craculum . ex Clatii Dei adytis emissum . habiturum esse , quicquid de eius luterpres,sine Dipt ibi TVt hiscisis, si CORTONENSIS COETUS TVVS pronuuciavisset. Num duhitahis. PRINCEpS Cortonentis etiam Academiae EMINENDSSIME, Ha Hii iam TvVM cui cultissima supellex sua antiquaria notissma est, tam Suffenum non esse, ut de sua rapi hi M. iuni inrrentiar, ρ sententiam ab inclyta Societate CORTONAE ferendam alio loco habeat, quam pHOEBl CORT1NAM 3Jam finiebam epistolam , & TIBI dicebam VALE , Eminentissime VIRI NE . nisi gaudium insperatum mihi accideret, quod apud TE non erumpere nefas mihi duco. Literas has ad umbilicum jam iam eram perduc urus, quum mihi literae a Llatae sunt a doctissimo & humanis imo GORIO nostro Florentiae Xlli. Kal. Aug. exaratae, quibus in primis erat scriptum , adnitente clarissimo Marchione & Equite. N. Marcello VENVTI, patricio Cortonens , ct adnuentibus atque faventibus CLA-
RisSIMIS ACADEMIAE CORTONENSIS SODALlBVS , ad diem IIII Nonag Ju
lias MDCCXXXXulli. in eorum coetum me receptum esse. Ornatissimum Re
160쪽
AD E MINENTI SS QUIRINVM ciax VTORVM, philippi & Rodulphini, priscarum omnium elegantiarum culi tum insignium , praeclara in GVRIl libris mentio facti iam est, & porro fiet, magni iam diu seci. ut & universum coetum doctissimum , quotum Acta Romae edita
mihi citaverat Bouhierius pag. 43. Di . pag. 79. liv. aa. pag. 318. lin. s. pag. 338.
Bu. 33. Sed ab ACADEM A tam illustri , quae plurimos clarissimos Europae viros
in sociis suis numerari exoptavisse laetatur , me homunculum humilem. transalpi num , in Helvetiae angulo abjectum domique meae latentem in tantam extractum iri lucem . ne somniavi quidem , tantum abest, ut cogitaverim umquam. Tantone honore . quo viri tantum magna literarum & laudum gloria forentes digni habenatur. me indi nissimum ultro ab universo coetu doctissmo honestatum esse uem propter magna merita claris viris dare solent sonorem . eum mihi delatum inter
pretor propter spem suturi beneficii. Utinam is sani, qui expectationem eorum non penitus ullam lpe,diit in liteti, sui Cl. CORIVS, eumdem honorem mihi decretum esse ab in elyta societate COLUMBARIA Florentina . euius illustribus sociis Tahulam XLVII. s. lavetat, inscript. Et L T Ill. pag. CL legendus. in Novellis rei p. Literariae . quae
Venetiis prodeunt. N. l. ad d. 6. Jan. 3748. pag. g. incipiunt recenseri Memoris Hiaria erussirinua dilia societa Colona halia Florentina. Volume I. In Pirenae 17 7. in vi pag. et 84. olire la Dedica a s. M. l. Francesto I. Imperado te ec. olire la Ptelaetione det Sig. Proposto Gori, e Notirie premesse in torno la Socitia Colon sua tu , e Tavole Vli I. in tam e. pag. s. tandem haec sunt: Non tralasceremo in fine accennat te i . Istrigioni dei Maris; a resibi poco aus diuverti nes Him di Napoh, e che communi cati at dottissimo Sin Gori formano la pili gentii corona alle praecennate Memotie. De inscriptione M. Nonio ah Nerculanensbus posta . ut ibi ab auctoribus Venetis eus h o MEMORIARUM SOClETATlS COLUMB. FLOR. est repetita . in meis ad
Em. VIR INVM literis X. Kal. Apr. Brixiam misis quantum potui accurate disserui. Simul ac Venetiis accepero fasciculum librorum , quem CORlus se mihi dono scit hit mittere . in iis M ori vi , quantum sOClETATlS COLUMBARlAE studi, in lustrandae Antiquitati conserant, me do iura, . inclyto COLLEGIO COLUMBA Blo per GORIVM suum meumque faciam satis. Iniussit autem CORTONENSi ACADEMIAE cur non vel his statim litatis, quantum debeam . gratus tester Τ Tanta est opportunitas, ut illud nescio quod non fortuitum sed divinum esse videatur. Dum enim ad TE, Eminentissime GVIRl NE . quem literatus ille coetus CORTOXENSlS shi PRINCIPEM posuerat . TVIS au. spiciis. TVO jussu, has literas scrips , quas cum inlustri coetu TVO abdicaturuetostus ΑΕ ACADEMIAE PRINCIPATVII communices , quid adtemperatius. quid ad animi mei utitiam maius evenisset, quam clarissimam ACADEMIAM in suum me ordinem . ΤΕ adhuc ejus PRINClpE, adlegilse. Pateris ergo immo, ni filior, iubes. cogis atque impetas, Academiae Etruscae PRlNCEPS Eminentissi me, ut in extrema epistula & TE & SODALES nolitos clatillimos simul adloquar. Pp a gratilli