Magistri Stopini poetae Ponzanensis Capriccia macaronica cum nova appendice

151쪽

Tu si iustus eris , vel me iam redde solutum , Illa veI in laqueis sit quoque presa tuis.

Quid prodest lacrimis sempeu bagnare ganaSSas

Si ridest ad lacrimas, cruda Morina meas. Quid in rare juvat miscro sospiria corde .

Si dum suspiro Iadra Morina godit ZQuid valet assiduas illi mandare pregheras Si manet ad nostras surda Morina proces Quid seguitare illam , vel quid laudare ribaldain , Si dum laudo volat , dum sequor illa fugit Caece Puer , erudelis Amor , bastarde Cupido . Haec vendis famulo praemia digna tuo pHaec est dulcedo p sunt haee tua dona 8 savores Sic tibi subiectos remunerare solis pNon mihi da prima' talos colligere fructus Spondebas , neo me tanta sosrire mala . Ipse tuas larii sortes iam cordo factias SpreZZabam , et regui maxima iura tui rSalvus et a laetZis quos spessum tendis Amanti , Burlabam laetus teque tuosque dolos . Sed tu quid dubitas dixisti, perdere nostro , Subditus imperio , vel quid amare times 'Non ne timere potes teneritiae corda puellao Quae tibi legreaetam tempus in omne dabit Aspice leggiadros oculos ,. vultumque lusentem Hinc molesina suo pee toro corda latevt.

152쪽

iso Magistri Sto Mi

Sic tu vulpina miserum me fraude gabasti , Sic tibi porta meae mentis aperta fuit. Hic ego principians beIlam suguitare Morinam cervellum potui perdere SPOute meum . Hine mihi mille mali veniunt hinc mill malaiant , Hine stratia , hinc Poenas cogor habere graves

Hinc vado per stradam veluti lunaticus errans , Atque malanconico lumine gitardo solum . Hine mortem hramo , earumque sborare natum , Ut valeam tantis me solevaste malis, Tuque mei solus causa es scelere doloris ,

Ista mihi per te tota ruina venit . Nam sicut est altris formosior ipsa Morina ,

Sic mihi dixisti quod soret ipsa pia ,

Facta tamen troppum invenio contraria dictis , Promissam Seguitat magna hosia tuam . Illa meis precibus faciens mercantis ore chias Est tamquam scolium , quod serit unda maria Ion sermare pedes , non ascolla re Pochetum Vult quos Sopportaut pectora nostra guaios Sed tibi toecat, Amor , mentem abbassare Superbam Rumpere quaeque illud marmora pectus habet,

Ipse patentiam quamquis me regula fratrum Aspera non teneat fortiter ante tuli . At mihi si prestum misero non porgis alutum

Straχχare in totum deuique cogar eam .

153쪽

ΑΙ- , erat erudelis amor tibi scribere Versus

Ut narrem dotas, bella Morina , meas . Non quod nostra tuam valeant lamenta dumet αΜollineare . mihi redere teque Piam , Sed eum perdiderim mentem , propriamque Coradam Quid pariter ventis nunc dare verba nocet pNulla mihi speranaa tui iam restat amoris , Attamen in nostro pectore vivit Amor . In me vivit Amor pro te quam semper amabo , Quamvis erudelam , quamvis amore Privam . Hic video nostrae quae sit conditio sortis ,

Et quantum votis sata rOVersa meis , Me suasum soleo propriamque odiare salutem BelleZetam stult propter amare tuam ,

Sic vitam fugio , sic mortem laetus abraΣΣΟ , Λ me vita fugit , mors mihi certa manet . Sola meam salvare queunt tua lumina vitam , In aguardis tantum stat mea vita tuis. Sed tu cruda fugis , sed tu udegnosa resudas , Stopinum semper velle videre tuum. Absc . ndisque vagos oculos , frontemque galantam a IIeu mortem gaudes laccelerare meam. Suri si te piolas miseri non tangit Amantis ,

Almaticum vitae tu miserere tuae .

Namque ego si morior , tu quo ine cruda moribis

154쪽

is Magistri Sto μὰ Si perdo vitam , tu quoque fies idem :Nam sicut ipse tuo prendo de lumine vitam Sic tibi de nostro vita dolore venit. Ipse tuo aspeetu privus non Vivere POSSum , Tormentisque cados tu simul absque meis . Ergo Lenignam tuum debes salvare , topirium . di propriam vitam perdere, sorte cupi S.

Cum primo placuit laeto tibi lumine sgnardos,

Driet re in faciem , hella Mortua , meam , Cum mihi mellissuas datum est audire Parolas , Verbaque quae dulci dulciter ore fluunt, Ingressa est nostram grandis meravi lia mentem , Scaldavitque animum parva favilla meum , Parva favilla quidem , sed grandes corde savillas Setitio, et ardentem nunc Poperisse lacum , Hic milii non uIlo concedit tempore Pacem, Hic me crvdcliter noclo dieque brusat , Taliaque itidamum smorZare placendia tento , Nec multum tali vivere in igne quoam , Sola quidem , tu sola mens Extinguere namma S ;Semia mimque potes refrigerare latnS. Tu prius in nostro iaculata es corde calorem , Illum tu pariter sola levare Poles 'ed misero traditora negas praestare Eocorsum. Reta novis tantum me tacorare malis .

155쪽

Si talvolta furens accedit flamma caminum , Ipsius brusat eulmina celsa domus , Visinanga ruit, gens omnis porgit alutum , Utque focum smoruet , undique Portat aquam , Ipsa sed ardori quoties suceurrere nOStro Te ingenocchionem , cara MOPina , PrecoF. Non pietatis aquam , sed nostris ignibus ignes Adiungens flammam crescere Iadra facis. Ardentem maesto fornacem in pectore Porto , Maximaque ex oculis flumina spargo meis Non ignis smorZatur aqua , nec unda Per ignem Fit minor , et soretam sectat uterque Suam,

Unde suas capiat vires, qui me ignis abrusat , Nec video Iacrimae quo milii fonte fluant . Omnipotens tu solus Amor, licet orbus, et insunm Inter mortalos vivida tela geriS.

Heu quid amor dico ' sola es tu, sola Morina ,

Quae sguardaturis digna stupore facis , Ergo meas tu sola potes mihigare favillas , Λtque humida largo sonte Sugare genas , Sic tu deinde mihi toto eantaberis Orbe , Sic pietatis opus dicar et ipso lucte .

I preeor ad forcam veniant et Ormino tecum: Ipse tibi incogo , carminibusque tuis ,

156쪽

Magistri nonini

Quando mihi nullum Praestas, mea musa sOCOrSura Quando in amore nihil me tua foreta iuvat , Si tibi non. animum hastat placare mori Sam , Nec verbis utiquam Ad urificare meam , Si tua non virtus misero mihi porgit sitatum , Nec ut et angossas diminuire meas , Quid faciam de te Z cur hiandimenta, tuosque Fallaces verios nocte dieque'sequar ZErgo ego tam mattus fuero , lautumque balorum Indurnum at Rem p r me cruciaro velim p . Ergo ego crecatio famam aqui stare Mortitae IlIa meos cereat dum breviare dies ZErgo Fatigabo dotes cantare Ρnellae , Dum spre22at laudos illa superba meos , Quiti volo plus tostum ad sorcam maridare eam stenas , Atque Om Des versus mihi re in igne tirons LGnge igitur grossae vos hin scampate Sorellae , Vobiscum posthac non Pralicare Volo . Vosque meas flammas, quae iam scopi ire bramastis . Brusa da in flammis Carmina Proiiciam , Aspiciat 'veAtras nunc cruda Morina favillas

Quae 'nunquam voluit carea videre meas .

Sed qaid parto miser Z quales nunc dico parolas pQuae mentcm intravit vana paZEia meam PIpse queam dulces ahaud are Camaenas ,ri tromhas fidei disprestare mune Z

Aut potero infelix persecti pignora amoris

Mittore erudeli dilaceranda soco '

157쪽

Cayrac. Macaron a 165 Devoveam stammis dilectae nomina Ninsa Caelestes superat quae sine labe mas 'Quia potius vivat , vreant et Carmina Semra, Et vivat Dominae nomen ira Orbe meae . Intactae maneant , quas Scripsi carmine cartas Cumque illis maneas cara ΜOrina simul , Ipse tirus or , ego nunc sol Propter nmorem In cinere ab eam solus amore tui Unum basiabit me crudis urore flammis , Unum pro cuiactis igne Perire sat mi

DE BONI VINI

EFFECTIBU S.

Dum hona Vino bibo surgit tibi uria canendi .

Allegrum gonfini pectus , et ipSR meum . Dum bona Vina hibo doctis incago Camaenia , Nec stimo uti figum Bello resontIs aquas. Dum bona vino bibo veniunt spontanter uitre Carinina , quae dictat impetus ipse meri . Dum horia Vina bibo , hellam cantando Morinam In risus Iacrimas saepe revolgo meas. Dum bona Vina hibo nullus mihi rumpere testam Maestus humor , tristia cura nec ulla potest . Dum bona Vina bibo steriles , ceu sumus in auras Quicqvid nostra modo corda travatat , abit . Dum hona Vina bibo totum me Buccus a Icgrum

Tunc reudit, dulces impulit tuque iocoa

158쪽

356 Magistri Sevini Dum bona Vina hibo , suavis me somnus achiaPans Restaurat lenis Ianguida membra quies . Dum hona Vina hibo nullam me dira pauram Somnia sexre solent , meros , et OmniB abere. Dum bona Vina bibo , iuvenilis chioma videtur ornariquo caput flore virente meum . Dum bona Vina bibo , felicis tempora vitae Et passo auratos absque timore dies . Dum bona Vina bibo , gratos perfusos Odore Adveneris properans guardia , laetus amo .

Dum bona vina bibo , hellus , blandusque Cupo , Μo chlamat ad glostras nocte , dieque Suas Dum bona Vina hiho , sugiunt de pectore assenni ,

Et straccat sensus nulla sadiga meos . Dum bona vina bibo , sorZas mea corda recentes ,

Accipiunt cyato facta gajarda meo . Dum bona Vina bibo , nil me Mors eruta symmtat Nec timeo saletam Parca superha tuam . Dum bona vina hiham , felix mihi vita manebit , Sed moriar manchent si bona vina mihi. Ergo hibam , rebibamque diu , si saepe bibendo Hic vivens tantis per or ipae bonis .

DE MORTE

AVARI.

Dum grassum Dominus Porcum amaa re comandat Autumni quoniam Praeteriere diest.

159쪽

Per casam cernis totam treppare brigatam . Haec etenim cunctis mors properata Placet . Unus aquam Portat, suegiat alter mantice flammas

Misam , cortellos hic gerit , ille molat. Expectant omnes aliquid gaudcre dehoitum

Ex illis morsus quae bona Porciis habet . . Hic pensat molles lardi salvare meZeNOS , Praessulos magros ille salare cupit . Unus holdones dulci de sanguine plenos ,Αst alius grassam Spcrat hahere gulam . Hic bramat adrostum caldas mangiare bra solas Ille aures teneras , sive Eelare PedeS . Vessigam pueri vacuam gonfiare parecchiant , Deque figatellis exaturare famem.

Omnis sed simili fiunt quae in funere Porci

Exornant pariter funus Avare tuum . Hinc nam descendens , calEasque tirare Iaborans . Hac tua morte capit gaudia Summa domus . Ad garam currunt nati , curruntque nepotes , Et currunt stimuli turba proterva tui . Hic auro sperat horsam CBStrare P autem , Secretas cassas ille aperire eripit :Alter frumento pensat Vodave granarum . ΛIter de cariova tollere vina studot,

Fine tuo gaudent poveri , Fratesque , Pretique ,

Cantantes requiem , qui Lazarumque tibi , Candellam , Ossertamque tua pro m ite guadagnant , Et Pacem morio tunc veniamquc t gnat.

160쪽

Sie tu quod viveris iudarnum soluR habebas , Partibus in multis , te moriente cadit, Sic porco similis nulli das ViVuS aiulum , Quem mortus multis sordide Paule , dahis .

MEDICUM EQUITEM.

Consilium secere suum , quo Perdere POSMut Cum Domino servum Mors sera , Parca minax. Disposuere simul gaiotas ordine acordos , Ut nostros possent a reviare dies . En primo assaltant longaevum aetate Patronum , Cui solitas largas tarda xechieZZa negist, Hunc febre conlitiua graviter travatare Comen MAssiduaque hrusant tuteriora sace . Heu , quaenam fuerit nostra haec disgratia , dixi , Nam vult nos miserOR nunc ruinare Deus , Ast ubi pro Domino devotas nudo pregheras , Ecce serit pectus sebris , et ipsa meum Me teretana piat , lacerat mea pectora alannus Ut solet in pegoras incrudelire LnPus. Parca fusarolum , et roccam firmaverit ipsam , Nescia quem nostrum sit seritura prius . Mors quoquo stendebas , Propter nos prendere dextram Solicita atque volens indusiare nihil Sed nostram Eustachi cupiens medicare magagnam a

Preatus adest Prestans quod que bisonat opus: