Viti Mariae Iuvenati Poematum libellus ad virum amplissimum Josephum Marianum Parthenium

4쪽

VITI MARIAE IVVENATI

POEMATUM LIBELLUS

NEAPOLI CIDI DCCLXXXVI.

6쪽

LECTORI.

Tu tibi, Lector benevole, de lavi

tinis Iuvenalii carminibus non multa quidem sed de multis , ut ipse ad

Angelium meum scribens ait, pauca, at que ea fere , quae occasione aliqua ad amicos, et notos conscripserat, aut, quod

non multorum Versuum essent , nec O, Scurum , Spissumve eorum esset argumen

tum , et commode legi, nec dissiculter intelligi posse existimavit. Quae autem i-- 3 psum

7쪽

psum caussae impulerint, cur pauca, uti dixi, non omnia, aut multa, ad edendum concederet, has ille mihi, et viro ornatissimo Paullo Furnam, quicum arctissima

utrique nostrum , Satisque vetus necessit do est, paucis ante mensibus , dum Romae simul essemus, deque eadem re cum ipso ageremus, afferebat.

Ac primo ajebat, nihil nunc quidem

tanti esse, sua cimnia ira apertum proferisaei sinered si enim alias , nunc cum maxime , uno, non amplius, immutato verbo, Horatianum illud valere: In silvas non ligna feras insanius, ac si Magnas Graecorum malis implere catervas . Quis autem nescit, quam abunde aetate hac

8쪽

vii nostra poetarum , et Versuum Sit, nec ma-Iorum modo , aut mediocrium, sed etiam optimorum Porro autem si quem copia, si quem varietas delectat, praesto , ajebat,

illi esse Ovidium , praesto Virgilium , a que Horatium , deque genere hoc alios latinae poeseos longe principes , ex quibus non dubium esse possit , quin eruditionis , et voluptatis fructum capere possimus haud paullo . quam ex recentium quorumcumque poetarum lectione pleniorem . Ad ornatum autem, et elegantiam dictionis quod attinet, quotus quisque , addebat , judicio tam absurdo, tamque praepostero erit laturus, ut aut poetas Veteres prae novis fastidire velit , aut eodem m

9쪽

trosque ordine habere, parique momento ponderare Z Haec tum ille ; quae etsi satis quorsum disputaret, apparebat; tamen si

non Omnia, at aliqua certe, contra quam statuisse secum ipse, ac deliberasse videbatur , nec obscure ejus, quam modo rei li , declarabat oratio, ut edenda nobis concederet, duplicem maxime ob caussam adductus est. Primum enim noluit committere , ne nihil amicis pommus , atque

adeo quomiano pene convicio flagitantibus videretur concedere ; quod superbum id denique, atque inhumanum visum sui set . Deinde libenter etiam facere se se profitebatur, ut, qui re alia nulla posset, dum hanc, quam Poterat, amicis aliquot

10쪽

gratiam gratificaretur . simul amicis aliis

grati, et memoris animi nonnullam apud posteros significationem relinqueret illis edendis, quae alias aut ad ipsos scripsisset , aut in quibus eorumdem meminisset.

In prilis autem ipsum ut quod res est fateamur ) viri excellentis, omnique la de cumulatissimi Iosephi Magetolarii, sive ut ipse suis in scriptis appellari voluit Μariani Parthenii movit auctor,tas ; quam quidem quum plurimi semper Iuvenatius secisset , quumque amaret praeterea impense hominem , nec utila res esset , quam non ejus cauSSa maximopere vellet , facile adductus est , ut homini valde ipsi etiam hanc poematum edi-