Antonij Guidi episcopi Tragurij De pontifice maximo post obitum Innoc. 9. deligendo ad ampliss. S.R.E. card. oratio. Habita in basilica Vaticana 4. Idus Ianuarias anno 1592

발행: 1592년

분량: 7페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

IN. CHRISTO PATRI

, peraec is in Me oratione b iter perii, inaei . er his literis a vinxi,ut habere, O bonorum d tua γὰtu ud ciuim uod Deus tam feliri exitu c-pnctam ,e: a me si non expressi tu fu, inam saltem animi effigiem tui. Ea tu quidem genus humatium ea pietate . o sapientia guker--su, quam in tesummam esse omnes fatentur . 7ζος vero Deum precarium Osirimus, quisancti hi i Nigris,at . cons eiis benigne respond- σιι nobis λι- et M. ι- --em diuissim erue .c U DI ti sun et ui 'I I in II aemu l

2쪽

EPISCOPI TRAGURII

ullum fuit unquani tempus P, A. cum . de maturanda Summi Podtificis electione cogi tandum fuerit,hunc profecto illud est,quo Ecclesia Dei tot cal mitatibus p mitur, missis intra paucos menses summis Psitificibus quattuor , qui singuli si diutius vixissent, labantes christi nar Rei p. paries.constixuere, 'cliam inveterem maiestatem, uisioritatemq. restitu rς π; urunt.Audiuimus parentum nostrorum meinoria Pium I I L feminimus plerique nostrum. Marcellum II ux vetusti pres pinitiam quorum alter intra vigesimum sextum, Marcellus vexo idtra i tium& vigesimum diem mortuus est. Verumtamen quia illud incommodum multis annis interiectis acceptum est, minus λει rasse dolendum sitit, At quod tam exiguo spaxio, tot conti Muatis *neribus dcclesia Dei suosppnso orbata fuerit, hoc veronqbis est insito luctλ & lacrymis prosequendum.Nam quq tempore mglorum hominum augaςia non sqlum seueri , late iudiciorum, ii sarmis vindicandat; summa iamdiu in grauescentis araobnae caritas,& inopia sublevanda: multit do pauperum ignia, quantam numam iηyrbe.vidynuh len

3쪽

tirn veterea re alieno, & nouis siuraptibin. opprestiGrecrea dae, d liberandae erant: nobis semperisit, & nunc etiam cis, qui tot rebus subueniat, toties repetitis comitiis nouus Ponti crequirendus. Is in Gallia quanto in di simine posita sit, quis igno atὸ Quod Regnuiar Christianissimum, nobilissi in inque, ikturbulentis huius sanctae Sed is temp ribus propugnaculum quondam ,& perfugium certissimum, cum vestra fide: &auctoritate nitatur, a vobis in tantis aerumnis deseri no' est aequum. Imminent elua sertunis ranni: nec leuius illi periculum a Germanis. Praeterquam quod plures eius filii, relictis maiorum institutis, eius viscera cruceliter discerpunt, atque dilahiant. Nam haereticos, quo genere hominum nihiI nocentius, nec verae religioni innius quicquam inueniri potest, audita sanctae Sedis viduit te, quibus gaudiis exsultare, quanta piis hominibus perieula moliti credendum est Vrget ex altera parte immanissimus Christiani nominis hostis Turca, quem in tam pertu bato Christianae pein statu , tanta rerum mutatione quieuitiam esse veri omite non est. His r , tantisque incommisedis mederi, non solum prout lentiae vestrae, sed potestatis est, P. A. Muod ipsum expeditissimum crit, si nobis quana primum Optim si Ponti fidem dederitis. Cuius rei nita est quod a me praecepta . aut monita expectetis. Quis enim lego sum, qui tantam leui intrauitano hoc , & sapientissimo totius orbis terra n onsessu, vel praestate me posse putem, vel audeam profiteriῆ Satis mihi esse debet , si quod facere praecones solent, ut in enunciandis Principum placitis, seium tantum vocis adhibeant, itidem ego cum amplissimi dinis vestri russu hu fit locunt ascenderim , vestios Remst sus de hac ipsa re, &optimae mentis cogitata quoquo modo proseire possim. Caeterum quod vestri inumbris est'; P.

A. vos ips pro lamnis vestia sapientia optime perspicitis,

eum a votas Pontifichni delisendum esse , qui clauum taristi nauigii tenere , qui saeuientes fluctus vel declinare prudenter, vel excipere Artiter notae, nec horribiles monstrorum occurientium larmas ' 'atque impetum pertimescat:

4쪽

Idemque sacerdotIo Melchisedech, potestate Potrum, unctione Christum iure, ac merito repraesentet: qui q. non m do uniuerso oris terrarum praesit, sed ipsi pene coelo leges imponat, uti scilicet, quod ab eo in terris statutum fuerit, id in calo quoque ratum habeatur. Quaecum ita sint, profecta intelligitis, quanto haec dignitas, atque potestas caeterra

Omnes antecel it, tanto eum, qui a vobis deligendus est,inter omnes mortales meritis pra stare debere, ac propterea sumniam in eo diuinarum , humanarum q. rerum scientiam, egregias virtutes, auctoritatem mpximam requiri. Et certe

quod ad scientiam attinet, nihil est, quod quisquam putet, hanc rerum uniuersitatem absque maximarum rerum cogniatione recte administrari posse. Itaque Salomon auspicia Regni initurus, cum sibi a Deo optio data esse quae mallet, petendi, nihil ille potius, quam sapientiam optauit. utpote quam sibi ad regendos populos ma&ime opus esset arbitrar tur . Quae res tanto magis in eo requirenda est, qui non uni Regno, sed uniuerso orbi terrarum est imperaturus, praesertim cum ab Ecclesia Romana, quae caeterarum omnium Ecclesiarum princeps est, parens, atque magistra, ex omnibus partibus resposa petantur. Er,ut virtutes etiam attingamus,

quanta sanctitate, de innocentia debet esse is, qui bene vivendi, & recte agendi exempla aliis daturus sit. Neque enim ipsum satis est nulli reprehensioni esse obnoxium, maius aliquid ab hoc, & excelsius expectatur,ut lumen aliis praeserat, ut errantes in viam reducat, ut Deum propter peccata iratum , atque insensum populo suo placare, & reconciliare possit. Prudentia vero eundem hunc omnibus superiorem esse debere, vel ex hoc perspici potest, quod incidunt persaepe causae, in quibus si prudentia caret is, qui gubernationi praeest, omnia in praeceps ruant,neces sit. Non consilium ex re capere non opportunitates idoneorum ad agendum temporum, non quid eligendum,miiciendumve sit, intelligere potest. Omnia timet, omnia circumspectat, quidquid increpuerit , perhorrescit. Fortem praeterea, atque magnanimum, humanarumq. rerum contemptorem oportet esecum, qui

in Petri

5쪽

in Petri solio collocandus sit. AllaquI quo pacto Is lupos vel

aperta vi gregem inuadentes , deterrere, vel occulte insidiantes, cauere poterit ξ Nonne is omnem illam malem tem , atque amplitudinem , quam nobis veteres Pontifices per exempla virtutum reliquerunt, vel propter metum, vel propter cupiditatem funditus euertet Θ Atque iccirco eundem vultum, eandem frontem semper habere, non pro speris tolli, non stangi aduersis , non subitis commoueris magnum est hoc fortis , & constantis animi argumentum. Harum virtutum praesidio cum multos alios, tum Liberium Pontificem ita munitum fuisse accepimus , ut Constantium Augustum exilium sibi minitantem, nisi sententi cui, dam in concilio Tyri congregato contra sanctum Athana sum latae subscriberet, adeo non sit veritus, ut in exiliuna proficisci maluerit, quam ex quadam animi deiectione contra ius, atque aequum innocentissimo viro tantum dedericus , & damnum inferre : idemque pecuniam sibi ab am-

peratore oblatam eadem altitudine animi reiecit , atque contempsit. Verumtamen rursus in Petri Successore mansu

tudo , de charitas, atque affabilitas desideratur : nam eo quoque nomine Moyses& David in sacris litteris comine dantur. Magna est cuiusuis Principis, & praesertim Cliristi Vicarij laus, cui propositum sit , ut ad cum etiam infi, in is hominibus aditus pateant , ipseq. eorum preces , &querimonias audiat, iniurias vindicet, miserias consoletur. Quis infirmatur, inquit Apostolus , & ego non infirmor Θquis scandalizatur, & ego non uror Hoc qui animo erit,cundem quoque spes est praecipue curaturum, ut Episcopos, aliosque sacri ordinis viros ex longinquis partibus adu bem accedentes , libenter accipiat, benigne audiat, de iustis eorum desideriis, ac precibus satisfaciat . Sed & illud vobis P. A. persuasum esse existimo, et , qiii Petri cath dram adscensurus sit, summam auctoritatem maxime es se necessariam , quae utique magna quaedam est hominum de praestantibus , alicuius viri virtutibus . existimatio , α

Opinio . Hanc si suuimus Ponust ii beat, certissimum

6쪽

ki psum cum praeclara alia multa escere posse , tum interddidentqs istardum Principes beneuolentiam iungere, &iniquorum conatus posse comprii ere. Qu uis enim summa sit, sicuti est, huius sanctae Sedis auctoritas, atquem testas, tamen, quemadmodum, si quis equitandi imperitus , generosum, & quanti uis precii equum ascenderit, poriculum sit, ne deiiciatur : ita summi Apostolatus ven ratio, & amplitudo parum ei ad existimationem confert, qui recte gubernandi artes non teneat . Hac auctoritate inter alios in udibs praedi sunt fuisse ex vetustioribus sanctum Leon em I. legimus, ex recentioribus sanctae memoriae Pium V. nos ipsi vidimus . Quorum alter Athilam Hunnorum Regem maximis collectis copiis Italiae fines ingressum, &huius Vrbis euertendae studio inflammatum, cum illi occur- risset , ita vel oratione lenivit, vel praesentia coercuit, Vt abiecto tam perniciossi consilio, exercitum reducere, & redire in Pannoniam coegerit. Pius vero V. cum Princeps Turcarum, comparata ingenti classe, non solum Italiae, scd& caeteris Christiani orbis partibus immineret, tantum apud Principes auctoritate valuit, ut inter Philippum Hispaniarum Regem Catholicu,& Inclytam Venetorum Remp. in eas leges,quas ipse voluit, foedus inierit. Quo factum est, non solum ut hostes aceruicibus nostris depulsi, sed ita ad Naupactum tracti sint, ut vix decimus quisque tantae cladisu poscerit. Atquietam vi riam non nostris classibus, aut militibus, sed potissimum sancti viri precibus a Deo conces iam aesta, vel confessione hostis pressum est. PIura me de hac re loqui, nec amplissimi ordinis vestri grauitas patitur, nec pudor meus. V .enim', & qua de re conuenistis, &quid praestari a vobis debeat, pro singulari vestra intelligentia optime omnium nostis. At , quando ad hanc remo undam sancti Spillius opem , & gratiam , vetere Ecclesiae instituto implorandam cse censuistis, agite, obsecro vos , P. A. per eandem Spiritus sancti gratiam , ut

res si s a prccationi vestrae respondeat, & simultatibus, si quae

7쪽

inter vos. ut homInes, sunt . non In tempus dilatis . sed

in aetemum depositis, non priuatas spes, non osse sones huc asserendas, sed rem sanctam, sancte quoque administrandam,&consentie

tibiis animis in commune con sulendum esse exi- i

stimate.

SEARCH

MENU NAVIGATION