Pro cultu litterarum in Hungaria vindicatio

11쪽

non susceperim i immo inprimis , immo maxime. QPocirca sub manu res est, de qua quaerimus: jamque concludi omnino necesse est, Opus hoc ipsi imTuo sub PATROCivio publicuri oportere.An quippe nonTUHUNGA- Rus 8 nonTu etiam LirTERATus 8 &Ιllustris quidem longe admodum; atque

LITTERATORUM nostratium facile primus . An Tu demum e PROVINCIA , sive CoMiTATU NiTR1Exsi non sist immo vero DECUs illius praecipuum , ORNAMENTUMque. An Tu tandem p litiores omnelSLiTIERΑs, quibuS tantopere excelliS, in CivITATE NITRIEN-

si , in amplissimis illis, atque pluri

gus, inde ab infimis Elementis non didiceris Z immo vero, quemadmo dum Turg istud cum voluptate per

saepe

12쪽

saepe memoras; ita illae maiorem in modum gratulantur, TE talem ab eis, tantumque DiscipυLUM fuisse institutum. Atque sibi merito, ne

que sine iubilo vendicant, id, quod dicitur : Praefantiam nimirum Discipuli , laudem esse Magotri .

Praesertim , cum insignem Tui e

spectationem, quam eis faciebas ingenii felicitate, coniique, & ad honestum quidlibet, decorumque flex, li, ac ipsius quasi Virtutis manibus emcta indole adeo profecto e

pleveris , ut operam illae , oleumque , haud unquam utilius, ac hon rificentius instimserint. Tisi proinde praesentem Hum

cARICARUM LITTERARUM VINDICATIONEM ,

Tiai ante omnes dicari, plane opo

tere , quisque videt. Utpote , qui

13쪽

nunc MEcoENAs.Quem scilicet) praestantissimaeL1TTERAE,quas totoPectore hausisti, ad summa opuM HONORUMque ProveXere. Quotus enim quisque est in PATR1A nostra, qui nesciat, honesto Te quidem, atque Nobili Loco

natum; tamen multum admodum

remoto ab eo Splendoris, ac Dignitatis Culmine , ab eo Gradu sublimissimo, quem GENUs TuuM Praetervectus ) magnis quasi passibus , &quibusdam volatibus, inscendisti, insedisti Z Ecquid autem Mortalium felicissimo, sed etiam meritissimo ecquid vires alasque addidit i quid

illud fiuit, quod fere unicum, tandi opere extulit i adlevavit Z egregiae utique LITTERAE, atque insignis TUA

ERUDITIO .

14쪽

sopietiAE Cognitionibus , probissime

excultus , JURIs quoque PATRII , ac CiviLis optimam notitiam accepisses, CaussaS agere, orareque coeperaS as

modum juvenis , & annis undeviginti paullo major . MOX autem, tum & magis in dies ac magiS, praecellentis , minimeque vulgaris PE-RiTiAE laude , passim , & ultra cael ros inclarescebas. Jamque TE PRiNCDpEs Visti,jamque TE PRAEsULEs maximi, & OpriΜΑTEs praecipui, pro suo An-voCATo non tam adsciscebant, quam prensabant , immo raptabant. Id- quod sane non poterat non advertere immortalem HUNGARORUM REGEM , ROMANORUΜque IMPERATOREM , C

ROLUM VI. qui Tui obtinendi jure potior , Regiarum TE Causarum DiRECTOREM , silpremumque MAGIsTRUM ,

paucis post diebus jussit. Quo sc,

15쪽

licet Caussas Regias in quovis F

Ro cum potestate ageres; quo pra terea , quaecumque pro aequitatiS,

doctrinaeque , & experientissimae industriae ratione posses, in Viscum

Regium referreS.

At, superasti propediem Vota, opinionemque Maximi PR1NCipis . At queadeo, perhonorifica ille , peramplaque hujusmodi Provincia, ampliorem LITTERATURAM, habilitatemq; Tu AMesie non vane) ratus , Summums

tuit non multo post tempore. Qui nimirum universi Regni Caussas cingnosceres, iudicium de illis statueres, lanteritiam pronunciares. Qui simul cum res ferret selemnibus quoque

esses. Functus praesigni adeo, se, vero etiam intricatissimo MUNERE ,

stactus inquam es Annos facile

16쪽

cile quatuordecim , ea dexteritate . Prudentia, perspicacitate; atque in Primis aequitate; ut neque in Jud, eium Vocantibus, neque Horatis, quam deesses. Dares etiam plurima consultissimi , & incorrupti JUDicis

documenta, quae mirarentur omneS, atque vix caperent: nihil autem Committeres eorum , Ob quae , aut

suggillando , aut querumdo, oblique de Tκ existimarent. Quippe qui

cunctis continenter eras aflabilis, per- benignus , ac propemodum me,leus; uni JmusTiriAE asper, torvusq; ,& inexorabilis . Quis demum satis explicet cimcumspectionem accurratam, atqU

procul , & circumquaque spectam tem Z Quis consilium providum ac sublime r quis animi moderationem haud satis . praedicandam i qua semper quidem alias, sed vero maximo

17쪽

nuperis in REc Ni Comitiis fuisti,

cum de Coronatione MAGNANIMAE MARIAE TEREsIAE AusTRiACAE , aliisquo maximae Curae , ac Providentiae NEGOTiis , agi coeptum suit, atque

tractatum deinceps i Equidem , nil mihi videor insistentius dicturus , si dixerim, omnem tum confertissimam illam, ac delediissimam,magnisque animis, & intelligentia vividam,

NOBILIUM multitudinem, ab ore Tuo pependisse. Increvit proinde, quam tum maxime poterat, increvit sane occasione illa DOCTRiNAE TUAE , atque Prudentiae inusitatae FAMA , & ExisTI-ΜArio. Qua etiam propter accessit Pa ΑΕ-MiUΜ perinsigne, ac praeclarissimum. Ecce enim dum haec pagellis illino, perlatum ad me est,TE nobilissimam in CouimuM Conditionem,sive Sumorum in REGNi Pa1MORUM Consertium , Ordbnemq;, ab Serenissima ReciNA relatum esse

18쪽

esse nuperrime: at q; paullo ante, Im

& insistito plausia evulgatum fuisse .

Q d equidem nostratium NogiLiUM nemini uni, tota retro aetate accidis s reminiscimur.HUCTE igitur optimae LITTERAE in HuΝGARIA tractatae, inq; CiviTATE NirRiAE potissimum, inq; Scuoris

Loci istius a praeclaris Magistris pro-oissima ratione traditae, & TUA d mum industria plurimum adauctae;huc

TE tandem HUNGARICAE LITTERAE PrΟ-

vexere. Ut sene, quo TE amplius, Vel quemquam alium egregie Litteratum provehere possint, vix habeant. At siquidem, magnificentissima

cturus , unus utpote ex designatis OPTiMATUM praecipuis) jamq; omnino

in procinctu stes, haud velim ultra

19쪽

moras Tigi nectere. Perge Fausis AD, bus ; atque illic etiam , in illo videlicet UiRORUM PRiNcipuM spectatissimo ComENTU, Ostende atque perhibe cid- quod facturum Ta esse nullus ambigo illic inquam) etiam ostende, HuN

GARIAE LITTERATUM , LITTERATUM TE esse

NiTRiENfEM . Vale, & Vade prospere ;OPELLAMq; nostram, aliquam videlicet impedimentorum particulam, TECUM sumere dignare: nec non taedii levandi gratia nonnunquam perviam inspice,lectita interdum Ita vero maximum

operae pretium reddidisti. Vale iterum; meque Conjunctione devinctum, at magis etiam addictum ossiciis, in Τuis numera. Dabam ROMAE postrid.

Cal. Apr. CIPIDCCXLIII.

20쪽

CENSURA ET FACULTAS ORDINIS.

I Ussu Reverendissimi P. N. neralis Praepositi legi

ma Aquinate, Clericorum Regul. Sch. Piarum Assistens Generalis r Ex qua non modo florentissimi illius Regni studium & Doctrina, mirum in modum elucent sed Aut horis quoque singularis Eruditio, de eximia erga suos, ae Patriam Charitas inclarescit, qua inmini nibu ebretur, nihil Deundius esse debere, Tullius assirmavit. Quae v ro ibi ab Authore asseruntur rationes , & argumenta ad vindicandam PATRlAE Litteraturam, ac Decus ; adeo firma sunt & luculenta, ut de iis ambigere, perinde sit, atque in meridiana luee umbras loquirere. Itaque minime vereor, ut opus adeo stlidum & eruditum , non mium ipsimet Ηυ NOARi Aa , sed toti quoque orbi Litterario maxime probetur; Cum revera parvi aestimandum non sit id , quod V εκι TATis Triumphum , PATRIAE De sensionem, & LITTERARuM Gloriam complectitur. Itaeenseo Romae in Collegio Nazareno Kalend. Mar

Paulinas a S. Ioseph, de Curvis SM. Rarum , in Romana sapientia Publicus Professor, σOrdinia μώ. Piarum AAsor Generalis.