Textus magistri sententiarum in quattuor sectus libros partiales. ... Insuper in principio omnium distinctionum ponuntur valde vtiles summarii necnon in margine concordantie biblie et sanctorum patrum

1쪽

Ex Bibliotheca

majori Coll. Rom. Societ. Iesua .

4쪽

CTextili inagistri sentena

rum in quare isectus libros partiales

mimus agit de memicabili misterio summe sanctimine et indiuidiae I indus tractat de rerum creatione et formatione corporalium et spis ' 'ritualium et aliis rebus ad ea pertinentibus: asiit panta de lapsu ho; - . L

Tertius agit de incamationemerbi. Wouartus tractat de sacramentis et surnis sacramentalibus. Insuper in principio omniu distinctionum ponuntur ualde utilesimiliarii necnon ut margine concordantie bibite et sanctorum patrum. si tem ponuntur etiam articuli erronei qui patina: Darii istus a doctoriabus sacre lineologie fuerunt condenati et ab ipsorum condituribus reliocati ab anno dii ii .cclxxvii. m ad Antium diti m. ta tem quidam alii articuli in anglia et exonia condolati et ab ipsorum auctoribus tunc reuocati. si andem adest tabula omnes totius libri materias sub paucis compresbendens.

Sententiam hic liber vocatus est quonia quide 3 omniu sanctorum panni sententie aduersus hostes christiane fidei visibiles et inuisibiles reco

trum sententie; dite sunt m eo. Derito igitur dic liber aureus thesaurus ecclesie aliter nuci pari debet. iar si mois peccator u peissima. pax igitur multa diligentibus legem tuaru domine et non eist illio scandalum.

Penundatur Lusemi a Paesentio deportonariis inviso meta ait.

6쪽

3mipuit Rubrice libit primi.

Distinctio pruina.

talaius doctrina est de rebus v I de signis.

me rebus quibus fruendum est vel utendum: et de his que

fruuntur et vinntur.

ud sit frui vel utumi. ii .E e trinitate et unitate. Que fuerit intcntio scribentium de trinitam Quis ordo sit seruandus cum de trinitate agitur. me testimonii s veteris testatueti quibus mnitatis inruerium declaratur. me testunoniis no.te.ad idem pertinentib . iam istin.iii .me cognitione creatous per creaturas in quibus trinitatis νω

stigiunt apparet. . in

me imagine et similituduie trinitatis in anima dumana. me siniuitudine creantis et create trinitatis. me trinitatis unitate. PLuii. utrum deus pater se deuin genueritionum trinitas de uno deo predicetur sicut unus deus de milius perdi Lu.ut in diuina essentia genuerit Misi uel genita sit a patre. vel de ips, natus sit futuo vel inussanctus processerit. . Quod filius non est de nihilo: sed de aliquo non in de materia. sic et inimrussanctus. Quare verbum patris dicatur lilius nature. Di.vi .umini pater voluntate genuerit filium an necemlatriet an volens vel nolens sit deus. .

mi.vu .utra pater potuerit vel noluerit gignere furum. nn posse gignere filium sit aliqua potentia in patre que non sit in nurumi.viii .me veritate ac proprietate diuine essentita

πe incommutabilitate eiusdem. me simplicitate eiusdem. - .

me mali et spoli creatura: quo sit multiplex et non simplo Quod deus eu sit simpleta tamen multiplex dicitur. Quod dei simplicitas nulli predicamento:si subiicitur. Quod deus abusive dicitur substantia. Quod non est aliquid in deo quod non sit deuo. vi.ix. e distinctione trium personarum. me coeternitate patris et filii. Ime ineffabili et intelligibili generationis modo. utre debeat dici senip gignit filius vel senip genitus est. me obiectionibus hereticorum nitentium probare filium non esse meum patri. mi. statae psi sancto π mo: patris et filii proprie dicitur cum sit in trinitate amor qui est trinitas: sicut verb*m proprie dicitur sapientia: et ri tota trinitas dicitur sapientia. Quod eadem nomina proprie et uniuersaliter accipiuntur.

Quod spintussanctus sicut patri et silio est comunio: it commune non m

7쪽

CULM .c Rus anctus procedit a patre et filio:que tamen graci a filio p

cedere diffitentur. . me couemetia latinorum et Mecorum in sensu et differentia in verbis.

Q6 sputana' principauet yprie oxy cedere a patre. I i. citi. Quare insitanctus cum sit de substantia patris non dicatur genitus senti procedens. . .

Cur filius dicatur procederereum sp5ssanctus no n dicatur gigni. Quod non potest mortalis distinguere inter generationem lilia et procemonem insistancti utrum splissanctus debeat dici ingenitus cum non sit genitus. Udi. xiid .ade gemina processione insistancti ipali et eterna. no sola dona spussancti: sed etia spsis deus datur hominibum mittittin viri sancti possint darespuisanctum. . . smi m. insislanctus a seipso das et filius F a seipso mittitur. Quomodo intelligenda sit missioutrui 'μos a spiritu sancto etiam filius sit missus Ob filius etiam sit datus a seipso. ollo intelligendum sit illud a ineipso non veni utrum semel tantum sit filius micusan sepe me duobus modis missionis filii in alterum modum semel sit missus: sim alterum septi et sim alterum

modum dicitur imisus in mundum: Ein alterum non. Quare pater non dicitur missus.

ni filius et sputaninis non sunt qua a minores patre: at mi M. Emi.xvi .me immone inussancti que iit duobus modis visibiliter et inui

sibiliter. - - . . -

cus fili' sim . ho non modo patre: sed i piritu ancto etia minor est. simi. Gu .Q6 insistanctus est charitas qua diligimus deum et proximii Quod superita dilectio est deus . nec pater vel filius sed illi insistanctus. Quodno est dictum illud per causam: deus charitas est sicut illud. Tu es patientia mea et spes mea. Quomodo insitanctus mittatur vel deturnobis. utrum insitanctus augeat in thom ine vel minus vel magis habeaturi urdeturiet an detur habenti vel non habenti. Q6 aliqui dicunt charitatem dei et proximi non esse lassisanctum vidi.oiu.utrum concedendu in sit per donum dari dona. utrum spiritura rus eadem ratione d icatur donum qua datum siue dood sicut Minonascendo accepit non tantum vi esset filius: sed etia; essentia:ita insitanctus procedendo accepit non tanrum ut esset donum sed etiam ut esset essentia. Quod spiritussanctus dicitur donum et donatum sim duos modos p redidictos piscessionis qui sim π donum est refertur ad patres et filium Fue crdarum at eum qui dedit . et ad eos quibus datur. nn filius re sit nobis datus possit dici noster ut spiritussanctus utrum insita tuo ad seipsum referatur. mi.ritime qualitate trium personarum.

Qε et itast magnitudo et potentia in deo murisant et si videantar di

8쪽

osiostpateresse ui filio et fili' in pseget insistinctus in utro*. cui nulla personarum pars est in trinitate. nec ut spem de indiuiduis predicamus: qt noest essentia gen :et persa na spes: vel essentia species et persone indiuidua. ob nec emanatet tala causam dicuntur tres personeuna essentia.

ita tur tres persone una essentia: t tres holmnes vita natura utut ζitz per ora differant in numero que in proprietatibus distincte Quare treo persone simul no sint maius aliquid i una. et responsionum canFlui' -- . . simi ex . Osto possit dici solas pater vel solus mina vel sol' spussanctus riti unx dcbeat dici latus pater est denaevel solus filius est deus vel solus' 'sputaturus est de':an pater est solus deus:filius est solus deus: spuisononinio trinitas dicator solus deas cum ipsa sit cum spiritibus etsiME Uizgenomina differentia quibus utim loquentea de dea

me his que maliter deo conueniunt et relative dicuntur. me hoc itaque est trinitas. . .

inuri: urpatieni et filium et spmsanctum esse tres deos: ut tres

et trinitas etdistinctio et identitas. ob non debet dici deus multiplex. 2Di. iiii.Quid significetur his nominibus: us vel una:duo vel dine tres vel tria:mnus vel trinitas . plures vel pluralitas:distincti et distincte: in dis utimur loquentes de deo. . Odi .ver. auid signivitur hoc note persona in plurali numero Sinum dι

citur persone. . - - -

in pistra pateriairus ui asotis Lli .alius in persona is sistatutus.

9쪽

Imi.nvs.rde hoc nomine hypostasis. me pioprietatibus personarum et de Mibus earum relatinis. Quod non omnia dicuntur de deo sim substantiam quedam em fini relas

tionem mon tamen sim accidens.

m homo det filius trinitatis et trinitas pater hominram p uilanctus eadem proprietate donum dicitur e modo relative ad patrem et ad filium utrum pater m filius vel trinitas ipsa possit dici insistanctus Quod non ola q relative dicunt suis ad se vicissim rndent vocabulis. idi. vii .Que sint ille proprietates quibus distinguuntur persone. Muoa non omnino est idem dicere es e patrem et genuisse vel habere filia Suod proprietates determinant hypostases non subam.i.naturam de generati regula eoru que ad se et eorum que relative dicuntur. D n lini subitantia dicatur deus de deo et huiusmodi. mist.x xv iu. Ω6 non in tres sint proprietates personarum vn solus pater debeat dici non genitus vel non filuis: si ut dicitur insesaeproprietate quam notat ingenitus. Sespontio Ambro.eontra arrianos de ingenito nil iuersum sit esse patrem et filium esse. apientia genita di sim relatione vel sim substantiam. De imagine. Emumnide ptincipio. Quod ab eremo pater est principium et filius sed non spussanctus Quo pater sit principium filii tet ipse cum filio spussancti eadem notione pater et filius sit principium inussancti

nn spiritussanctus dicatur datum vel donatum relative ad se i cum a se

detur.

dicatur equalis vel similis patri serundum sudam.

6ι-vistus cocminia vel comerio. utrum pater ut sapiens sapientia qua genuit nil filius sit sapiens scipso vel per seipsum. Hii una sit tantum sapientia patris. trinitas:et tame*sislanctus est dilauctio que uon est trinitasmec ideo sunt due dilectiones: ita et de sa pie

10쪽

Muomodo proprietates possint esse in natura dei:nec eam determinent. Emi.xmiq. me verbis lassarii: quibus sim prauorum intelligentia vid tur dicere non idem esse diuinam naturam:et rem nature: et non ide esse deum et quod dei est. utrum ita possit dici unus de' trium personarum ut dicitur una essentia trium persona*:et'tres persone unius dei: ut tres persone unius essen;

ob potentia: sapientia:bonitas in scriptura interdii3 ad pecoras distincte referuntur.

Quare patri potentia: filio sapientia: spirituisancto bonitas attribuat ca sit una sapientia: potentia:bonitas trium. De hoc nomine domousion ubi in authoritatem receptum sit tet quid stragnificet. Eldum .me scientia : prementia: prouidentia:dispositione et predestionatione deicrae quibus sit prescientia vel prouidenti me quibus dii positio me quibus predestinatio. me quibus prouidentia. me quibus Lapientia vel scientia. Urrum escientia vel dispositio vel predestinatio dei esse potuerit simula essent futura. os scientia dei de temporalibus est et elemis. Quo omnia dicuntur esse in deo et vita in eo. Ea l. Π i .umun omnia debeant dici esse ui dei essentixut in dei cognitione vel prescientia esse dicuntur . Qua ratione bona dicuntur esse in deo et non malaum ide sit omnia esse ex deo: et per ipsum et in ipso Quod ola sunt in quolibet trium et per ipsum et in ipso. no ola que ex deo sunt etiam de ipso sunt simi. ex evd.Quibus modis dicitur esse deus in rebus Q6 deus non ubicunm est habitat:et econuerso. ubi erat deus antei esset creatura. Quod de' cum sit in omnibus rebus essentialiterinon tamen eoinquinae sordibus rerum. Cum deuo sit ubiae et semperi non tamen localis: nec locomec tempore mo

uetur.

Quibus modis aliquid dicatur locale vel circunscriptibile Quid sit mutari sim tempus. utrum spus creati sint locales et circunscriptibiles Quod deus est ubim sine locali motu . Odistinctio.trigesimaoctaua.nn scientia vel ptescientia dei sit causa rerum vel econuerso.

utrum prescientia dei possitfalli. mistinctio. tacitrum scientia dei possit augeri vel minui vel aliquo

mocio mutari.