SS.D.N. Benedicti 14. Opera in duodecim tomos distributa tomus 1. 12. Sanctissimi Domini nostri Benedicti 14. pont. opt. max. Acta et decreta in causis beatificationum et canonizationum aliisque ad sacrorum rituum materiam pertinentibus ad annum pont

발행: 1751년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Factaque deinde per me secretarium de praedictis eidem San. etissimo Domino nostro relatione, Sanctitas Sua benigne annuit. Die a I. ejusdem mensis, & anni. Fr. Io. Ant. Card. Guadagni Pro-Praefecit. Loco i Sigilli.

. Patriare ba Hiero Irmitanus S. R C. Secret.

Firmana Canonietat. Beati Gerii a Monte Sancto Saneti nuneupati. CUM ab Eminentisi. . & Reverendisi. D. Cardinali Firrao causae Canonietationis B. Gerii praedicti Ponente, ex dispensation OApostoli ea propolitum . ac discussum fuerit in Congregatione ordinaria absque interventu Consultorum infra scriptum dubium . Anconllet de cultu ab immemorabili tempore eidem Beato exhibito, di casu excepto a decretis san. mem. Urbani P P. VIII. . itaut sententia Pro-Vicarii Generalis specialiter delegati a Reverendisi. Α chiepiscopo Firmano lit confirmanda in casu,& ad effectum , de quo agitur; Sacra eadem Congregatio, in scriptis, & in voce R. P. D. Ludovico de Valentibus Fidei Promotore pri u audito, rescribendum censuit. Assirmative, si Sanctissimo Domino nostro visum sue rit . Die a8. Iulii I7 a. Factaque deinde per me Secretarium de praedietis eidem Sanctissimo Domino nostro, relatione. Sanctitas Sua benigne annuit. Die prima Augusti ejusdem anni 17 a. Io. Ant. Card. Guadagni Pro. Praestet. Loeo ' Sigilli.

VII. DECRETUM

Panormitana Canonizationis B. Benedicti a S. Philade MLaiei Professi ordinis Minorum ObservantinmReformatorum S. Francisci. CUM a Sacrorum Rituum Congregatione sub die a 6. Aug. III 3. admissa fuerit, annuente etiam san. mem. Clemente PP. XI. die 6. Septembris ejusdem anni. di successive signata Commissici reas sumptionis caulae Canonietationis praedicti Beati Benedicti GS. Philadelpho; cumque ad tenorem praefatae Commissionis ad instantiam P. F. Leopolli a Roma Postulatoris Generalis causarum Scrvorum Dei, di Beatorum enunciati sui ordinis ab E., & R. Domino Card. Corradino in Sae. eadem Congregatione ordinaria habita die I.Decembris i 7 a. propositum, & discussum fuerit dubium: Au Gnset de cultu publici eidem Beato Benedicta praestito, sive de casu exce pro Disiligod by Coosl

52쪽

DECRETUM VI. VII. ET VIII. 3 s

eepto a decretis san. mem. urbani Papa HIL, in casu , de quo agitur . prodiit responsum: Nilata , s coadjuventur probatisηes. Reproposito autem iterum praefato dubio in Congregatione habita sub infrascripta die per E., & R. D. Card.Aecoram boanm subrogatum in locum praedicti clar. mem. Card. Corradini interim desuncti, &coadjuvatis probationibus, ac melius elucidatis , sacra eadem Conis gregatio , praevio maturo examine processuum Apostolicorum super praefato cultu publico, sive casu excepto constructorum hic in Urbe, di in civitate Panormi, ac etiam tam in scriptis, quam in voce R, P.D. Ludovico de Vesentibus Fidei Promotore iterum audito, rescribendum censuit: Urmative, si Sanctiss. Domino nostro visum fuerit. Di. II. Maii IT 3. Factaque deinde per me Secretarium de praedictis eidem Sanctiss. Domino nostro relatione, Sanctitas sua benigne annuit. Die 1 s. ejusdem mensis&anni I763. Fr. Io. Ant. Card. Guadagni Pro-Praef. Loeo i Sigilli.

N. Patriareba Hierososemitanus LF C. Deret.

VIII. DECRETUM.

Senen. Canonitationis B. Francisci Patritii Sacerdotis Prosessi

Ordinis Servorum B.M. V.CUM admissa fuerit ad relationem Eminentiss., & Reverendisi.

D. Cardinalis Guadagni a Sac. Rituum Congregatione ordinaria habita die I. Octobris I 74o. Commissio reassumptionis causae B. Francisci Patritii praedicti, & a Sanctiss. Domino nostro postmodum signata; cumque modo ad tenorem praefatae Commissionis, instantibus PP. Generali, & Procuratore Generali, ac Familia de Patritiis, necnon Postulatore hujusmodi causae,propositum fuerit a praefato Eminentissimo Ponente, atque in eadem Sacra Congregatione ordinaria discussum instascriptum dubium , An sententia lata per Vicarium Generalem Senen. Iudicem a Sacra Rituum Congregatione delegatum super cultu ab immemorabili tempore praedicto Beato exhibito, seu casu excepto a decretis san. mem. Urbani VIII. sit confirmanda in casu, & ad effectum, de quo agitur sacra eadem Congregatio in scriptis, oc in voce Rev. P. Domino Lu dovico de Valentibus Fidei Promotore prius audito, rescribendum censuit, Sententiam Vicarii Generalis esse confirmandam, si Sanctissimo Domino nostro visum fuerit. Die 3I. Augusti 1743. Factaque deinde per me Secretarium de praedictis eidem San-

53쪽

3 6 CAP. III. DECRETA SUPER CAsU EXCEPTO

stissimo Domino nostro relatione, Sanctitas sua benigne annuit. Die II. Septembris ejusdem anni 1743. Fr. Io. Ant. Card. Guadagni Pro-Praesere Loco et Sigilli .

BENEDICTU s PAPA XIV.

Ad perpetuam rei memoriam . O vomam ita eo aratum es . ut ea , qua alias accuratissme expensa, ct concordibus virorum pietate , ae sapientia insignium suffragiisa Ν bis ipsis sanet a. ac decreta fuerunt, novis deinceps suprema Apo Oliciencsra auctoritatis documentis approbata , ct eo emata , unives Chrs melis majori ctim me , eonsantia . ae veneratione accipere, ct debita executioni mandare consueυerint: Eapropter decretum . quod nuper super casu excepto a decretis fel. ree,ia. Urbaui PP. VIII. Praedecessoris nostri in causa B. PVicesai AIbereati edissimus . noto Apostolicie confirmationis no-sra prasidio communire satagimus. Hujtismodi autem decretum es teno ris , qui sequitur.

DECRETUM

Summi Pontificis BENEDICTI XIV , in quo approbatur, & confirmatur resolutio Congregationis Sacrorum Rituum ordinariae habitae coram ipso Kalendis Augusti currentis anni I7 4 super casu excepto a decretis Urbani VIII. in ea usa B. NICOLA IALBERGATI S. R. E. Cardinalis. & Episcopi Bononiae una cum aliis concessionibus ab eodem factis in honorem dicti Beati.

BENEDICTUS PAPA XIV.

Ingulare Divinae providentiae consilium esse videtur, quod Nobis in reservaverit initium, & progressum, quousque fieri potuit, Cau sar B. Nicolai Cardinalis Albergati , qui anno a 443. decessit: Qu. cum Nos& patriam communem. & eumdem Cardinalis titulum Sanctae Crucis in Hierusalem sortiti sumus; eademque Bononiae Ecclesia , cujus ipse Episcopus inauguratus est anno a II. , & ad mor tem usque gubernavit, Nobis pariter gubernanda tradita est , & ad hane usque diem gubernamus. Cum in minoribus Promotorem Fidei ageremus, Canoni Zatio nis ejus causam inducere tentatum est. Quod autem tunc perfici minime potuit; id tandem in Congregatione Rituum habita die a O.

Iulii i 43. dilecto Filio nostro Cardinali Pompejo Aldourandi tunc Prodatatio, nunc Amiliae Legato reserente, suit deliberatum; atque ejusdem Disiligod by Cooste

54쪽

DECRETUM IX. 37

ejusdem causae introducendae, prout moris est, Commissio manu nostra perquam libenter signata prodiit. Decretis itaque Urbani VIII. Pr decessoris nostri inhaerendo , subjici debebat examini observantia eorumdem decretorum; & cum Nobis compertum esset, in Archiepiscopali Curia Bononienti anni I 6s I. auctoritate ordinaria conditum fuisse processum , in quo

varia documenta, ac testimonia de observantia praedictorum decretorum asserebantnr ; atque inde etiam deducebatur , scientia, assensuque Episcoporum Bononiensium publicum cultum fuisse exhibitum B Nicolao Albergati toto tempore, quod Urbani VIII. decreta exigunt: praeterea Iacobum Boncompagni Cardinalem Archiepiscopum Bononiensem ann. I7aς. sententiam de more pronuntia D se , qua cultum illum ad formam ipsorum decretorum exhibitum

fuisse comprobabat; Nos, ut sanctitatis fama ejusdem Beati viri illustrior fieret, & publici ejus cultus sundamenta magis stabilirentur, vitae illius Acta a Iacobo Zeno Episcopo Felirens,& Bellunensi ejus familiari conscripta , typis iterum publicari praecepimus, &cum codice bibliothecae nostrae Vaticanae conserri. Codex autem

ejusmodi bene ordinatus, dc Cardinalis Petri Barbi, qui deinde Pontifex factus Pauli II. nomen assumpsit, stemmata praeserens, cui adhue Cardinali opus illud inscriptum suerat, multo pretio, & aestimatione dignus esse videtur , & ad errores aliquot, qui in vetustiores ejus vitae editiones irrepserant, corrigendos apprime aptus. Id vero accurate perfecit Constantinus Ruggeri Clericus , nosterque similiaris , qui praememoratae vitae notas addidit . Communicatis deinde illi Martini V., & Eugenii IV. Apostolicis Brevibus,

quae in archivo nostro peculiari servabantur. in quibus amplissima de sancti tale vi tae B. Nicolai Albergati testimonia continentur ; tum etiam ei traditis iis . quae a Nobis alio tempore hac de re collecta fuerant; factaque eidem cum ad nostram domesticam bibliothecam, tum ad alias hujus Urbis celebriores adeundi potestate , Nos ipsi simgulis hebdomadis opus perlegere, & examinare curavimus , praeseri. pio ordine , quem in eo dirigendo. ordinandoque haberi voluimus,

atque hinc post multos labores ad Iacobi Zeni historiam adjecta

sunt praedictorum , aliorumque Romanorum Pontificum testimonia; nee non & Caroli VII. Galliae . di Henrici VI. Britanniae Regum, ac plurimorum illustrium Italiae Auctorum , inter quos recenseri maxime debent S. Antoninus .& AEneas Silvius; tum etiam ex Gallia, Flandria , aliisque regionibus Scriptorum ; quae omnia in unum volumen ab eodem Constantino Ruggeri collecta , jussuque nostro typis in lucem edita hoc ipso anno prodierunt. His omnibus comparatis, cum in Congregatione Rituum oris dinaria proponendum esset dubium de observantia decretorum Urbani

55쪽

bani VIII., Cardinali Aldourando absenti nemo alius Cardinalis sui ta Nobis subrogatus, qui causam illam referret: Sed kalendis Augusti habita coram Nobis eadem Rituum Congregatione, Nos ipsi

Cardinalis Relatoris vices supplentes, exposuimus primo, Beatum Nicolaum Albergati Bononiae illustri genere natum in Carthusianorum claustra juvenem concessisse; ibique sanctitatis, ac prudentiae fiama in variis Carthusianis Domibus Prioris munere functum , Romae deinde suisse ordinis sui Procuratorem Generalem, postea Bononiensis Ecclesiae, invitum quamvis, di coactum , regimen suscepisse. in quo Ecclesiastica vive nai disciplina, largisque eleemosynis luculentiora dedit sancti talis suae argumenta: quibus accessit invictum ro-hur , quo turbulentis illis Ecclesiae temporibus, jurisdictionis, & auctoritatis Pontificiae adversariis fortissime restitit: a Pontifice Martino V. Cardinalium ordini adscriptum , praeceptoque adactum , ut eam dignitatem acciperet, sic in eo gradu se gessisse , ut quemadmodum Religiosus Religiosae vitae . Episcopus Religiosi Episcopi, ita

Cardinalis factus Cardinalis Religiosi exemplar, ac norma extiterit; eum in omni vitae genere disciplinam Regularem , austeritates, &Carthusiani Instituti jejunia constantissime retinuisset: a Sede Ap stolica rebus gerendis praepositum , post multos labores pacem inter Mediolanensem Ducem, Venetos, & Florentinos conciliasse; & post plura in Galliam itinera, nunc Martini V., nunc Eugenii IV. Pontificum jussu, in magno Atrebatensi conventu inter Carolum Galliae Regem, & Philippum Burgundiae Ducem , praeclaram illam pacem. Catholicae religioni adeo proficuam firmasse; cum interea singularis Dei providentia ad ejus preces insigne miraculum edidisset, ut Scriptores nonnulli memoriae prodiderunt. Exposuimus quoque sapientem illius gravitatem cum communi sanctitatis opinione conjunctam in aliis Legati Apostolici muneribus , quae ille tum in Basileae , tum in Ferrariae Conciliis, tum etiam in conventu Principum Germanorum Norimbergensi praeclare sustinuit; praeter gravissimum iulud summi Poenitentiarii, quod apud Pontificem Eugenium IV. gensit: postremo meritis plenum Senis ex hac mortali vita decessisse ,

communi omnium opinione, ac fama , heroicis virtutibus ornatum ;ejusque corpus Florentiam, prout ipse mandaverat, ad Carthusanos suisse delatum, ubi ad hane usique diem requiescit: Cum illud Senis Florentiam comitatus suisset Thomas Sarzanensis, qui deinde Cardinalis , ac paulo post Ponti sex factus, Nicolaus V. vocari voluit in m moriam Nicolai Cardinalis Albergati, viri de se optime meriti : qui post obitum ut Historici, inter quos ipsemet Thomas , narrant j ei apparuit, ac tristem, moerentem sue hac ipsa magistri sui, & domini morte recreavit; & inter cetera sempiterna felicitate se potiri assirmans , summum illi Pontificatum praedixit, quem pariter aeneas Silvius

Di i

56쪽

DECRETUM IX. 39

vius Pii Seeundi nomine assecutus est : qui ambo suerant eum eodem Nicolao Albergati obsequio , & familiaritate conjuncti. Atque uno verbo diligenter exposuimus . quidquid magis egregium, solidumque de B. Nicolao memoriae proditum erat in Pontificiis diplomatibus, gravissimisque Auctoribus, qui in praedicto volumine fideliter. accurateque citantur . Transeuntes inde ad id , quod erat praecipuum , ad qualitatem scilicet, & vetustatem publici cultus, retulimus summa fide quidquid causae Postulatores in suis scriptis attulerant, tum etiam illa , quae Fidei Promotor in suis animadversionibus ex ossicio opposuerat. Nec suit a Nobis omissum id. quod ad ejusmodi oppistiones responderi valide poterat; illustratis, de in bono lumine collocatis principiis aliquot, quae in nostris de Canonizatione Sanctorum operibus continentur, quibus oppositiones illae nitebantur. Mentem autem nostram minime aperuimus; sed sententiis aliorum exquisitis, ingenti animi nostri gaudio audivimus, Cardinales omnes eongregatos,communi suffragio,& una voce declarantes, Urbani VIII. decretis obtemperatum prorsus suisse, quorum vi B. Nicolai causa esset multis nominibus excepta; adeoque veterem, ac publicum ejus cultum legitimum , dc eanonicum esse censendum . nulloque modo iis, quae in citatis decretis praescribuntur . adversum . Atque id magis , quod publicus idem cultus tunc coepit, cum Senis Corpus ejusdem Beati viri in Ecclesia S. Auguitini fuit expositum , ubi praeter

totius populi concursum, qui ejus pedes, manusque deosculari certabat . Eugenius IV. Pontifex Max. inulitato iis temporibus exemplo ejus su neri cum tota Curia adesse voluit: testatus id se facere ob i , gentem , quam de ejus sanctitate opinionem habebat, per orbem jam longe. lateque pervulgatam ; immo, & duarum librarum lapidem, qui in dissec o ejus corpore repertus est, devotionis causa apud se habere voluit . Addebant praeterea Cardinalem Gabrielem Palaeoti primum Bononiae Archiepiscopum Nicolai nomen in Beatorum , ac Sanctorum Ecclesiae suae album retulisse, di Urbanum VIII., ut nonnulli memorant, assirmasse, delendos non esse ab ejus Imagine radios,& splendores, quos ipse publico decreto Imaginibus eorum, qui non essent ab Apostolica Sede Canonigationis,aut Beatificationis ho. nore donati, apponi prohibuerat, appositosque deleri jusserat: Postremo B. Nicolai statuam jussu nostro in fronte basilicae Liberianae inter alias aliorum Sanctorum fuisse positam . cujus basilicae ipse sue.

rat Archipresbyter . Audivimus haee omnia singulari animi nostri laetitia, di in omnibus unanimes praedictorum Cardinalium sententiae voce assensi sumus, quam etiam nunc scripto probamus, & confirmamus. Quoniam

vero in ejusmodi casibus Fidelium pietas ut observavimus praescriptos limites transilire facile solet; cui rei, si Deo placuerit, alio

57쪽

4o CAP. III. DECRETA SUPER CASU EXCEPTO

tempore Nos opportune providere cogitamus, in praesens decernimus ea , quae sequuntur .

Primo , evulgato hoc decreto, nolumus ingentem publicae laetitiae significationem dari, eo modo, quo in Canonietatione alicujus

Beati fieri solet, quod quidem alias contigisse non ignoramus ; sed solum in Ecclesia Metropolitana Bononiae, in basilica Liberiana Romae , di in singulis Carthusiani ordinis Ecclesiis post Missam, quam

Conventusem dicunt, cantari posse concedimus Te Deum in gratiarum actionem sine musicorum instrumentorum strepitu , nulloque campanarum sonitu praecedente . Secundo, praeter titulum Beati, quem de jure possidet, a privatis primo illi attributum, nunc vero a Sancta Sede comprobatum, concedimus ejus Imagines pingi, ornarique posse laureolis, radiis, di splendoribus ; non autem diademate, juxta decretum Sacrae Congregationis rituum die Ix. Februarii MDCLVIII. ab Alexandro VII. Confirmatum. Volumus autem semper Carthusiani ordinis habitu vestiri, quo ipse tam Episcopus, quam Cardinalis perpetuo usus est non solum Religionis cause, sed etiam, ut Ecclesiasticam disciplinam eo tempore maxime vigentem observaret. Capiti vero illius neque pileolum . neque biretum rubrum apponi volumus; cum certum sit, ejusmodi ornamenta Cardinalibus Regularibus suisse concessa a prae decessore nostro Gregorio XIV. anno MDXCI. ; bene vero Cardinalis pileum, quo multo prius singulis Cardinalibus uti dedit Innocentius IV. , eoque caput ornari , sive is ad pedes deponi poterit. Tertio, nolumus ejus Imagines in Ecclesiarum , sive sacellorum privatorum altaribus collocari, exceptis tamen Ecclesia Metr

politana Bononiensi , basilica Liberiana Urbis, & singulis Ecclesiis, ac sacellis ordinis Carthusiani, tum etiam Ecclesiis illis sive Bononiae , sive alibi, in quibus, vel super aras, vel extra , ejus Imagines in

praesens existunt. Postquam innotuit, ac declaratum est, Nos in eo casu versari, quem Urbani VIII. decreta excipiunt, & post ea , quae nuper expositimus , dc quae quodammodo ex declarationc casus excepti a decretis Urbani VIII. sequuntur ; Apostolicae Sed is in more suit, praeteri. to aliquo tempore , urgentibus gravibus circumstantiis, Ossicium, αMissam de communi in honorem Beati concedere ; alio deinde in te jecto tempore, urgentibus gravioribus circumstantiis, lectiones proprias , etiam antequam fuerint discussae, & approbatae virtutes, juxta exempla a Nobis cumulata in nostro opere de Canonietatione sanctorum lib. I v. pari. o. cap. Iv. num. v I. ; denique post aliquod temporis spatium , Beati nomen in Martyrologium Romanum quanquam id perraro referre; di quoties magni ponderis causae adessent.

58쪽

deeretis, & Constitutionibus Apostolicis, si quae obstant, derogare

consuevit, juxta ea, quae a Nobis relata sunt in eodem opere nothro

de Canonietatione Sanctorum lib. I v. pari. D. cap. xv M. num. XI v.

Nos itaque ingentibus B. Nicolai Albergati Cardinalis erga hane

S. Sedem ,& Catholicam religionem meritis inspectis, tum etiam communi praeconio, quo Scriptores ex omni lingua, tribu, & populo heroicis ejus virtutibus plaudunt, derogantes plenitudine auctoritatis nostrae quibuscumque adversantibus, & temporis inutiliter transacti jacturam compensare volentes, ossicium Divinum de Conofessore Pontifice cum lectionibus propriis, per Nos componendis.& Oratione fixaudi q simus de eodem communi, ritu majoris duplicis recitari concedimus die x. Maii, in quoad beatam vitam migravit ρ id vero tantum Clero tam Regulari, quam Seculari, necnondi Monialibus civitatis , di dioecesis Bononiensis ; tum etiam Romae Clero has licae Liberianae, pariterque Monachis, di Monialibus O dinis Carthusiani universi : itaui quicumque ex praedictis praememorato die Ossietum illud recitaverit, Horas Canonicas, ad. quas tenetur . persolvisse censeatur. Eadem ratione concedimus, die x. Maii in omnibus praecitatis locis celebrari posse in honorem Muciem Beati Missam de communi Confessoris Pontificis; quam quidem concensionem ad alios quoque Sacerdotes tam Seculares , quam Regulares,

qui eo die in basilica Liberiana, aut in Carthusiani ordinis Ecclesiis

rem Sacram consecerint, extendi volumus. Concedimus quoque eadem die x. Maii in antedictis Ecclesiis celebrari posse quotannis Be ii Cardinalis festum, & ejus Reliquias ad publicam venerationem exponi, non autem in processione deserri, juxta ea, quae Alexander UIL die xxv II. Septembris MDCLIX., &xv II. Aprilis MDCLX. decrevit. Postremo concedimus, B. Nicolai nomen Martyrologio Romano inscribi, addito elogio, quod a Nobis instituetur. Haec omnia sngularibus Beati Cardinalis meritis prosecto debentur . At vero praeclari quoque Carthusiani ordinis . quem Nos peculiari studio prosequimur, merita apud Nos pondus babent, ut haec Apostolica liberalitate concedamus , eoque magis, quod ipse

ordo non tam sollicitus .suit multos Sanctos suos patefacere, quam multos Sanctos facere , ut recte fuit adnotatum . Accedit quoque spes, in quam maxime adducimur, Deum Opt. Max. ad intercessi nem hujus Beati viri, qui, quandiu vixit, Cardinalis pacis nuncupatus est, daturum esse Nobis id, quod tam enixe toto corde, humiliterque rogamus, Ac rogaturi sumus, exoptatam scilicet inter Christianos Principes pacem, sabilemque concordiam. Neque vero dissimulare volumus, Nos in hac tota rerum serie spirituale quoddam percepisse gaudium, simillimumque ejus, quod Pius II. praedecessernoster in Eanonizatione S. Catharinae Senensis civis suae sese perce-

59쪽

2 CAP. III. SUPER CASU EXCEPTO

pisse fatetur, quodque in ejus Canonizationis bulla his verbis expre .st: Et fi Nos quidem Beata citharina sublimes dotes, nobile ingenium rudivinam mentem , sacratissmam volantatem in omni natione quam latissme dissemus , latiores ramen in urbe Senes , qua nos genuit. Siquidem meritorum ejus Ionge magis,omagis peculiariter esse particip/s eo dimus . quam si Virgo hae, aut in Africa, aut in Scythia, aut in India nata fuissis. Neque enim fieri potes, quin Sanctorum propinquitas aliquid habeatpra.-

Quod si deinde Deo placuerit m ut ab hoc cu I tu ad nonnullos locos restricto, quem in praesens Sedes Apostolica permittit, ad cultum publicum praeceptivum , dc generalem . hoc est a Beatificatione

hac aequi pollenti ad solemnem Canoni Eationem transeundum sit; Postulatoribus causae palam facimus, heroicarum ejusdem Beati viris tutum materiam ad consuetam juris formam esse proponendam: cum expositio earum, quam Nos ipsi in Congregatione rituum fecimus . suffecerit quidem , ut debito rerum apparatu ad agendum de publico permissi vo , di restricto ad quosdam locos cultu procederetur; &ut etiam in ostenso pede fieri posset a Nobis concessio lectionum propriarum , non autem ut disciussioni, di approbationi virtutum a s cris Canonibus requisitae, ut ad solemnem Canonigationem transitus fiat, sussiciens esse potuerit, juxta a Nobis deducta in nostra opere de Canonizatione Sanctorum lib. I. cap. XXXI I. num. XVI. 8 seqq. Proponenda sunt quoque miracula secundum ea. quae Nos die xxiii. Aprilis anni 17 I. , & die IIv. Iulii hujus I 744. genera tim decrevimus. Notum praeterea unicuique facimus. nemini lic re transgredi in exhibendo cultu Iimites per praesens decretum praescriptos : Mandamusque Patriarchae Hierosolymitano Sacrorum Rituum Congregationis Secretario, ut hoc ipsum decretum una cum ceteris ad calcem additis inter regesta sacrae Congregationis relerandi conservet. Datum hac die XXv. Septembris 2744. Tlamas Patriarcha Hieroselymitanus

Secretarim.

60쪽

DECRETUM IX. 3LECTIONES, DE QUIBUS IN DECRETO.

B. NICOLAI ALBERGATI EPISCOPI. ET CONFESSORI s.

Lectiones pro secundo Nocturno ejus ossicii.

N Icolaus Albergatus nobili genere Bononiae ortus est. Adol scens, dum juri Civili in patria operam daret, Monasticae, ac severioris vitae praestantia captus , Carthusianorum Institutum amplectitur; in quo brevi adeo prosecit, ut Sacerdotio vix initiatus, patrio coenobio praesectus siti aliaque subinde monasteria sere decen, ni o summa cum laude administraverit. Eius prudentiae Ac sanctitatis opinione Clerus, populusque Bononiensis permotus, ultro sibi in Episeopum plenis susIragiis delegit; quem ille honoris gradum diu. constaaterque refugiens, Superiorum suorum jus Iu invitus demum suscepit. Nihil tamen de prioris vitae cultu, atque observatione remisit; sed verbo, & exemplo forma gregis effectus. Ecclesiasticam di-kiplinam,& Christianos mores ita in Ecclesia sibi commissa relii tuit. ut alius omnino populus, alius Clerus videretur, & esset.

LECTIO R

CIvium suorum ad Martinum V. Orator iterum , ac tertio prosectus , tantam ab eo Pontifice, qui eximias illius virtutes perspexerat , iniit gratiam, ut conciliandae pacis causa inter Anglorum, Francorumque Reges Legatum in Gallias miserit: ab ea Legatione reducem S. R. E. Cardinalem sub titulo S. Crucis in Hierusalem creavit ; legxvitque mox in Insubriam , ut Mediolanenses, Florentinos.& Venetos discordia laborantes componeret. Post pacem Italiae ab eo feliciter restitutam, secunda in Gallias Legatione auctus est ; ac vita seneto Martino V., Eugenii IV. jussu in Belgium prosectus , Philippum Burgundiae Ducem Carolo VII. Francorum Regi in Atrebatensibus comitiis conciliavit. Ad Germaniae quoque Principes in Norimbergensi conventu Pontificium Legatum egit; deinde Basileensi, tum Ferrariensi interfuit Concilio, ubi Apostolicae Sed is dignitatem, majestatemque adversus Schismaticos egregie tutatus est.

LECTIO VI.

IN obeundis tam variis, gravissimisque Legationibus incredibilem

sibi apud Reges,& Principes Venerationem adeptus, in virtutum suarum admirationem rapuit universos . Erat enim vel in summis honoribus simplicissima humilitas, animus non solum firmus, & ex-F a cel-

SEARCH

MENU NAVIGATION