In funere illustriss.mi ac reuer.mi D.D. Caesaris Baronij Sorani, ex Congregatione Oratorij S.R.E. presbyteri cardinalis tit. Ss. Nerei, & Achillei, & S. Apostolicæ sedis bibliothecarij. Oratio. Michaelis Angeli Buccij Romani eiusdem Congregationis p

발행: 1607년

분량: 14페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

argumenta praebituri, euiii intelligent Caelirem Cardinalem

Baronium, sibi amantissimum, morte sublatu ni ρ Ergo nos non commoueamur animo praesentes, quando qui longissimε absunt, una cum Baronio quodammodo conciderunt ρ Vereor sanε quod fero pudet me dicere ne ab exteris ut dolore,

sic&amore superemur: nimirum nescio quo modo minoris facere Videamur propria,quae maxime suspicium alieni. Deus immortali si quas voces, quos gemitus exaudiremus etiam

mortuorum, si & illi quoque vociferari, & nos illorum sonos auribus percipere valeremus immo vero, quid ego mortuos commemoro Θ imagines quoque si fas est dicero templa, antra, solitudines, lapides ipsi, si possent, conclamarent, debitas videlicet Baronio exequias persolutura, a quo suam, quam habent in hominum memorijs vitam, se accepisse testarentur. Et poterit quispiam nostrum ne signum quidem debiti doloris ostendere, cum eum amiserimus, qui suis turn

exemplis, tum scriptis.ad Christianam fidem, pietatemque 'mirificε impellentibus, spiritualem s yiae vitam, plurimis in Christo genitis filijs Deo adiuuate largitus est, gonitos aluit, de ad aeternam vitam,selicitatemque transipisit Quid ρ quodammanissimi Catholicae fidei hostes triumphare sibi gaudio

nunc videntur, quod Baronium amiserimus; nos vero, quiabus inimicorum nostrorum laetitia dolor esse debet, ea car

bimus pietate t neque de nobisinet ipsis doleamus Nescio, quid iam amplius dicam Auditores . Dolere vos quidem pro tanti viri amissione, ut par est, & vester hic luctus ostendit, crediderim: Ego vero, dum id vobis persuadeo, ita me assisectum sentio, ita debilitatum, ut planε necesse sit lenire paululum dolorem meum. Vertim in quo tandem me ipse consolabor ξ Laudaui Baronium, quia talem habuimus, qui disgnissimus suit, ut omnium ore laudetur. Dolui, quia eum amisimus, quem nobis utilissimum sentiebamus. Iam vero quid superest, in quo recreari animus possit ξ Num cogitabo eum hac lege natum, ut mori aliquando debuerit ξ sed consolatio h c est peruulgata maxime, qua una se a lucta imperare solent etiam ij, qui spem aeternae vitae non habent.

12쪽

Eo me igitur solatio consolaboriquod illud in selis pnmlum

te percepisse arbitror Baroni, quod tuis optimis virtutum meritis debebatur , quippe cum talis mors tua fuerit , quae bene anteactae vitae cumulate responderit . Etenim Auditores, postquam certum mortis suae tempus, singulari Dei beneficio praenouerat, quod etiam in quibusdam schedulis not tum reliquit, ac saepe praedixit, quamquam extremum illum diem semper in omni vita meditari consueuerat, ita ut non in mente solum, sed etiam in sigillo, quo literas obsignabat, mortis imaginem retineret impressam,& quicquid audiret, quicquid loqueretur, quicquid ageret, perenni mortis, rudiscijque meditatione condiret: tamen ut ad eam non niupseratissimus , & quasi expertus accederet, singulis diebus, precibus ab Ecclesia institutis,spiritum suum Deo optimo MMXimo, quasi quotidie moriturus, commendabat. Itaque νappropinquante iam morte, quam a se diu expectatam laetus e cepit, cum corporis viribus ob diuturnos labores,& i ediam penitus exhaustis, iaceret in lectivo, perpetuam illam cogitans aeternitatem,& dulcissimum nomeniden iidem repetens, sacramentis omnibus pie susceptis, intentis in Caelum oculi post diem festum Sanctorum Petri, di Pauli, sub eorum patrocinio placidissilite inlauit animam,& ut confidimus, in beatissimam illam caelestium animorum Patriam euolauit. O te felicem , cuius bene actam vitam felicior mors , mortem vero felicissima vita consecuta est i H meum est gaudium, hoc leuamen doloris mei. Quod in te 'suit immortale mors ulla non Iasit,& quod mortale surrispuit, Haud est gloriosios redditura . Quamquam non hoc uno duntaxat animi mei laetitia continetur; sed illud accedit ι quod nos, &uniuersam Ecclesiam , sicut vivens in terris Limmopeio diligebas ῆ ita sperandum est lare, ut in Caelo iam positus tuis apud Deum precibus multo magis , quam' antea protegas, atque defendas. Nostrum nunc est Audiaditores, ut maelli de illius discessu, Leti de felicitate, non solum eius memoriam summa cum charitate celebremus; sed

13쪽

Eo me igitur solatio consolaboriquod illud in C lis primium

te percepisse arbitror Baroni, quod tuis optimis virtutum meritis debebatur , quippe cum talis mors tua suerit , quae bene anteactae vitae cumulate responderit . Etenim Auditores,

postquam certum mortis suae tempus, singulari Dei beneficio praenouerat, quod etiam iri quibusdam schedulis not tum reliquit, ac saepe praedixit, quamquam extremum illum diem semper in omni vita meditari consueuerat, ita ut non in mente soliim, sed etiam in sigillo, quo literas obsignaoat, mortis imaginem retineret impressam,& quicquid audiret , quicquid loqueretur, quicquia ageret, perenni mortis , ludis

chque meditatione condiret: tamen ut ad eam non nisi paratissimus , quasi expertui accederet, singulis diebus , precibus ab Ecclesia institutis Diritum suum Deo optimo MMXimo, quasi quotidie moriturus, commendabat. Itaque appropinquante iam niorte, quam a se diu expectatam laetus cXcepit, cum corporis viribus ob diuturnos labores,' imediam penitus exhaustis, iaceret in lectulo, perpetuam illam

cogitans aeternitatem, & dulcissimum I S V nomen identidem repetens, sacramentis omnibus pie susceptis, intentis in Calum oculis,post diem festum Sanctorum Petri, di Pauli, sub eo tam patrocinio placidissitae inlauit animam,& Vt confidimus, in beatissiliam illam caelestium animorum Patriam edolauit. O te felicem, cuius bene actam vitam felicior mors , mortem vero gelicissima: vita consecuta est i Hoemeum est gaudii itia, hoc leuamen doloris mei. Quod in t fuit immortale mors ulla non laesit,& quod mortale surripuit, illud eli glori dius redditura. Quamquam non hoc uno duntaxat animi mei Iartitia continetur ; sed illud accedit . quod nos& vniuersam Ecclesiam, sicut vivens in terris lanamopcio diligebas; ita sperandum est fore, ut in Caelo iam positus tuis apud Deum precibus multo magis , quan antea protegas, atque defendas . Nostrum nunc est Audisditores, ut maelli de illius discessa, laeti de felicitate, non solum eius memoriam summa cum charitate celebrem us; sed egre

14쪽

egregias virtutes , quibus in aeterna hace constItutus, & cum Deo ipso coniunctus est, sic imitemur, ut ipsi tandem aliquando ex labore ad quietem, ex caligine ad lucem, ab exilio hoc misero ad felicissimam Patriam, ab hac siinesta lachrymarum valle ad supernas beatorum ciuium sedes commigrare valeamus. Amen.

SEARCH

MENU NAVIGATION