De M. Val. Martialis Re Metrica scripsi Caesar Giarratano

31쪽

cundRm et quartam et quintam tr haicam exhibent. Tranfleamus nunc ad quartam hexametri artem quae quintum et sextum ed- complectitur. Haud raro artialis hanc sibi sumpsit dicentiam ut apondsum in quinto pede poneret Versus enim spondiacos habet quindecim,

XI 95,1ὶ qua in re pro rata parte solum Catullus, Juvenalia Ausonius eum a eraVerunt Ch. A. Viertet, De Vorsibus Impiarum latinorum Vondiacia, Jahrbb. f. kl. hil und ad LXXXV, 1862, p. 801-11 et . Meyer Sila Borichte d. h. bayer Akad 188 p. 1031 sqq. . Atquo, ut de vocabulis ipsis in fine spondiacorum positis loquamur, Martialis, ut plerique Oetae, sibi talium versuum usum le-mmque cono sit in nominibus propriis duodecies intor quindecim exemωπι, ut nomina ruria latina graecis praetulit contra Ca- tunus maluit spondiacos nominibus propriis graecis clauderemumque Cicero, Vergilius, Horatius, rivortius, Ovidius, Lucanus, Statius, Claudianua aecuti sunt. Praetore ex convectu Vocabulorum, quibus isondiacos conclusit, parε Martialem interdum idem Vocabulum in fine posuimo, ut Ι 88 7 et VII 53, 5 Hoenarum, atque p. I. 1, et V 4,5Maram a quam consuetudinem Hortet in ceteris poetis animadvertit. Spondiaeos qui itam in quarto in vo Θum raeberent omnino Martialis non admisit, atque etiam ex quindecim spondiacia,

qui in tua carminibus extant, quinque I 29,5 61, 3 IV 79, 1; 64,5 α 59,9 duos pedes dactylicos habent, octo Sp. I. 1, 5;

trea Ceterum, si Ennium et Catullum excipias , rari8aime Oetae omni te oro hanc legem violaverunt ut quarta sedi hexamotri spondiaci dactylus adderetur. Inon spondiacorummartialis, ut Catullus, ropertius, Ovidius, malai collocare Vocabulum quod quattuor syllabis constaret Cla.

Heman I. I. p. 348ὶ semel tantum X 12, 1 trisyllabum adhi-

32쪽

26 buit. Denique, quod ad vocabula attinet qua spondeum quinti pedis praecedunt, Martialis ante tetrasyllaba sexies II 29,5 38,1 IV

Verbum posuit horiambo una mora longius. Nequo ero his in rebus ab exemplo optimorum poetarum discessit. Nunc de clausulis hexametri dicendum est Ore praesertim M. Manilius , Θbo Hexameterausgange in de lateinischor Megie

videntur. Exomi enim ex monosyli is Verbis es et est, quae per haeresin cum Vocabulo Superiore in Voculam aut in m exeunto coniunguntur. Itaque, ut exemplis utar, cinusulam in m ea probisyllaba , clausulam petita ea pro trisyllabis accepi. Praeterea praemiatione monosyllaba una cum Verbia ab iis pendentibus coniunxi, ut clausulam a te ro bisyllaba, clausulam in urbem pro trisyllaba habuerim. A-monosyllaba, B-bisyllaba, trisyllaba,i tetrasyllaba, να petam II R.

is inertia

Mais

31452228557

1.45

74781171 13 156 116 1448474 111152346.04 C56 1357710610299 113139138 184145145

211211311

118041981261 252135022702297 189 1351200. 61

33쪽

- 27 Ρraobent formaniis hi versus Sp. l. 27, 11 II 32, 14 53, 1;

Non omnes hae lau8ulae legitimae agnoAcenda sunt. Ac primum quidem maximam offenAionem praebet formam, sed Martialis

aliquid Oxcusationis eo habet quod te decies nominibus propriia usus est atque semel Vocem frugiferat XI 0,5 posuit ut amatores riscorum Oetarum derideret. Deinde formae , cum Vox monosyllaba antecedat, hae clausulae displicent X 46, 1 dio aliquando X 68,1 aut Mitylene, IV 215,1 et oithαroedis, sed alterum

horum exemplorum Propter nomen proprium quodam modo excusari

teηt. Reliqua huius forma exempla in Versibus Uondiacis -- stant, praeter V XII 50,1 ubi hanc clausulam habes aerios pityon , qua minus probanda est. Secuntur formae B et , in quibus optimos Oetas elegiaco secutus est, apud quos Iurestro rata parto hexametrorum clausulas trisyllabas quam bisyllabas . Rasi invo- est. Denique formae A molesta sunt haec exempla apud me in

35, 11 et XI 2, 13, apud te M 3, 1 et XII 17, 93, habet eor XI

84, 17ὶ, sed riora duo minus exprobanda sunt. Donique, ut de syllaba finali loquamur, vituperandi sunt hexametri qui in vocalem brevem consonanti non terminatam exeunte futiuntur, quam licentiam artialis sibi ermisit in v. 257

cales ancipites, ut par erat, omnino neglexi. Hoc ad xtremum de Martialis hexametris dico, gravissime ΟΡ-

34쪽

- 28 32,1 ε XII J1 exprobandos esse , quomam os unumquemque pedem finis Verbi inveniatur. Eiusmodi licentiam soxies inter tot milia hexametrorum Ovidius sibi concossit Ch. Ε . . ea se Cl-

VI. Transeamus nunc ad pentametrum, cuius in priore pars haec fere observanda sunt. Primum pedem uno vocabulo aetylico enfici nihil vetat, atque Martialis exsempla sunt 568 id sest 17,16 M

optimi poetae caverunt ne rimus es contineretur Vocabulo son-

diaco, quod inveni in Martiale centiὐ quadragies quater id est

Altera regula si ne secundus es expleatur Vocabulo dactylico aut spondiaco aut quae hos in pedes exeant cli Rasi, De eleg. lat. compo8. et forma p. 29 sq. , quana legem artialis emper servavit. Itaque ante Vocabula monosyllaba in tertia ars posita exstare obent aut monosyllaba aut pyrrichinea. Eiusmodi monosyllaba sunt 184 id est 5,5&' , quorum 121 8p. l. 18,64 21, 8;

35쪽

122, 2. 198,2 pyrrichiaeis Aue dunt. Jam de pentametri clausulis loquendum Mi. oetae graΘci pentametrum Verbo sive bisyllabo sive olisyllabo sine ullo deleetu clauserunt, quamvis frequentiores sint fero 75 m pontametri bisyllabis conclusi contra apud poetas latinos clausula bisyllaba una ex omnibus legitima est habenda Cli. F. C. Hestgren, Jahrbb. f. l. hiL und adag. VII p. 753, 1873, tessis l. l. 115 sqq. , Zambaldi l. I. p. 250 si, Bollettino di Filol. classica I p. 9sq. et VI p. 62 sqq.). eque tamen desunt sentametri verbis Ρο-lisyllabis finiti, quin etiam Catullus huiusmodi clausulam praetulit Cla Bauma in De arte metrica Catulli, Laudi Abergae P. 16, 1881ὶ, sed clausula bisyllaba longe frequentissima eat apud Tibullum, Lygdamum , Claudianum , Rutilium amatiatium. Quid dicam de Ovidi qui in moribus, in Remediis inmedicam facie ne unum

quidem raebet Versum qui non sit biiugula bisyllaba raeditus, et in reliquis elogorum libris clausulam bisyllabam nusquam fere intermisit Atque ropertius, qui in primo libro saeΡe Veri, ΡΟ-lisyllaba in fine pentametri posuerat, in quarto libro, quantum'dclausulas attinet, ad xemplum vidit, applicavit. Devique inu-

36쪽

- 30 sulae monosyllaba cum apud metas graecos tum apud latinos rari imae sunt. Mistialis usum haε tabula ostendit. De verbis ea et eat et de praepositionibus monosyllabis Vide quae ad clausulas hexametri

h tiarat,

B90220156 164182146 168240 238 315 246260 163 130 204 292288.36 C315121577135255228

D1351519 1521 14791610913512183

Ε2533ι 332111742

1.57

F1081248187 2042091180 198 261 252350270 296 189 13512203

timu

Clausulae eiusmodi sempor reprehendendae sunt, o maxime displicent cum non praecedit alterum monosyllabum , ut I 29, 4

Ex clausulis Misyllabis maximam praebent offensionem trisyllabae, quae his locis exstant Sp. I. 2, 12 25b, 4 26, 8 I 15, 12;

37쪽

Reiiquae clausulae polisyllabae aliquid excusationis habent raesertim si de nominibus roprii aut graecis agatur, quod octogies

XΙ 191,2 in clausulis hexasyllabis bis I 45, et XI 201, 2. Posterius pontamotri hemistichii clausulam bisyllabam habentis

has formas praebere otest: pectore avit inem stagna Neronis erant contemorare manu8 nec pudet esse ducem nunc habuisse tuas

sorvit et ipsa Venua non fit, Avite, liber carmina da quod mem haec tua vox ε Quid agis v,

cum sit et apta e co tam fatue ne ego.

38쪽

- 32 Hic quoque alanni quae de Verbis ea et est deque praeposuiο-nibus monosyllabis dixi ad clausulas hexametri. Uniuscuiusque formae numeri hac tabula eontinentur. erun

dira Α105035. 93B21363129352636556466555934195261621.09 C8391017 2119 22 272234294122

1433311.34

D72633353128 30 4740655050343444553 18.93Ε172418 2024 1418 17141923 26235112 3

F26573553841632642.19

112222

-170.58

-11112

Μ90220156 16411821146 168240 238 315 246260 163 130 2042

100.00Νunc autem si forma Μartialis uni ceteri Ρoeti comparamus Ch. lessis l. l. p. 127 haec fere monenda mihi videntur Forma A liaud multo plus minusve dimidiam partem totius summais

obtinet apud Tibullum, Lygdamum, ropertium l. IV), Rutilium Namatianum, sed etiam apud ceteros poetas frequentior est quam apud artialem. Idem de formai dicendum est, in qua soli Tibullo 19'. anteit artialis ea forma omnium frequentissima est apud Catullum 44'. , Propertium l. Ii, Ovidium Amores, In forma C artialis numeros Lygdumi, ropertii, Ovidii Amor. superavit, a Catullo, a Tibullo, ab OVidio Trist.),u Rutilio aliquantuti supe-

39쪽

- 33 ratus est. Ea brana rari ima at apud Propertium fere 2 3. Fornia D in ristibus Ovidii eadem frequentia invenitur qua apud Martialem, sed apud reliquos motas rarior est,ir-Bertim Mud

Catullum In forma E numeros Martialia fere aequarunt Rutilius 8 V. et Tibullus 7 3, Qtiqui ea parcius usi sunt, imprimis Ovidius in Amor. 1 3. Denique reliqua forma etiam

apud ceteros motas raro inVeniuntur. Veniamua nunc ad nnalem pontainistri, de qua haec pauca dicenda sunt. Optima poeta semper averunt ne pentametrum V

cali rovi aperta clauderent Cli. Zambaldi I. I. p. 249, Christ, Μetri de Griochenon Romer, Gisgi 1879 p. 208, Raai, Bol-lotiano di ni clam I p. 88 sq. , quam legem in V. 64, 1, 93M Martialis laesit, id est paulo frequentiu quam Ovidius in Amoribus, Red rarius quam Catullus, ibullus, Proportius Cn. Rasi Deeleg lat. comp. et forma p. 1 sq. et 143 sq, et BOII di Fil. viam. p. 87 sq. 1894 at Rutilius amatianus talea facetias omnino vitavit Cli Raai, Riv. di Fit et A. XXV . 185, 1897 . Hanc lieontiam artialis tricies octies s 4, 8 78,6 91,2 103,6;

clausulis bisyllabia sibi sumpsit, nod facile ferendum est, sed

labis, bis IV 29,8 et XII 8, 2 in pentasyllabis, qua in re Catullum Tibullum, Propertium secutus est Ovidius enim bisyllaba tantum vocali brevi aperta Onclusit in Amor. , Tibullus autem trisyllaba quoque et pentasyllaba, at numquam tetrasyllaba, quae omnium molestissima sunt. In finalibus pentametri computandis

Vociae ancipites omnino neglexi. VII. Tria elisionum genera unt, quorum unum eligione complectitur, quae proprio nomine UΡellantur, alterum amevas iVΘ

CAESAR GIARRATANO. - De M. Hau Martialis Re Mesrica

40쪽

- 34 encliticarum quae sunt que, ve, ne abscisiones, tertium MaeresegVerborum ea et est. Cis. lessis l. l. . 15 sqq. . Quae cum sint conStituta, transeamus ad hexametri elisiones, qua sunt 303 114eli8. r. n. d. 33 Ῥοα, 156 haer. id est , 17'. quem -- merum in hexametro elegiae Catullus Tibullus, Propertius, Vidius, Lygdamus, Rutilius, in heroico Ennius, Lucretius, Catullus, Cicero, Vergilius, Horatius, Ovidius, Manilius, ersius, Lucanus, Valeriit Flaccus, Silius Italicus, Statius, Juvenali supernVorunt; contra Claudianus rarius quam Martialis elisionibus usus est Ples- sis L L p. 78 qq. 3. Ac primum quidem, ut de elisionibus proprio nomine dictis loquamur, Vocalis brevis sequente brevi his locis olis est in primathes II 31,1 64,9 IV 11,9; 27,5 71,5 VI 21,5 VII 58,7 VIII 67, 5 bis; IX 6 48, 9 61,15 94, 5 102,3 X 53,1 XI 2, 3 XII 6, 7 70, 3 XIII 2, 5; in secunda thesi Sp. I. 10,5 92, 11 III16,3 VII 59,1 XI 58,7 in tertia thos VII 51,11 VIII 32, 3 in

quinta thesio 5,5; I 20,1 sequont longa sive natum RiVΘΡer positionem syllabae his locis in prima thesi Sp. I. 15,3 II

46,5 IV 42,11 VII 58,3 IX 34,3 100, 3 in secunda ars II 69, 3;XI 5, 13 20,5 7 54, 1 XII 60,11 82,1 XIV 3, 1 in secunda thesi XII 66,7 XIII 48,1 in tertia ars X 70,11 in quarta ars I 57, 3;103,11 II 34,3 Ι 8, 1 V 4, 1 Ι 92,P XI 107, 1 in quarta thostes 111,1 V 4, 1 VIII 1, 3 XII 17,5 96,11 XIV 112, 1;

in sexta ars II 56, 1. Contra vocalem longam sequente brevi his locis elisit in primathesi V 79,5 V 44, 5 sequente longa in prima thesi V 16, 13; in secunda ars X 16,1 in quarta ara VIII 1, 5; in quarta thesi Sp. I. 19,3 I 0, 9 VIII 31, 5; in quinta ars XI 2, 5. Deinde Vocabula in in exeuntia sequento brevi hi locis elisa