De summo pontifice Christi in terris vicario, eiusque officio & potestate, liber verè singularis, & eruditionis, & puri sermonis nomine, in modum dialogi conscriptus olim, nunquam verò antehac editus, authore Reginaldo Polo Anglo S.R.E. Cardinali Reu

11쪽

gantia nunquam cogit aut anima uerterem me abfuturum ab omnipericulo ina- nis gloriae,in quod, qui Latine sitibunt, o verborum undique conquirunt ornamenta, facile solent incidere, te vero

ab rerum os um consideratione ad orationis si culos secundos id quod omnibus sere Linguarum peritiam capessen-ribiti su venti minime abductum iri eo quidem actam est,ut qua Lingua res per se utiles, o tibi tali tempore ad cognoscendum pernecessarias, tradere insilueram , eademsicribenti mihi ten.

dum exiuimarem. praesertim cum nunquam in animo habuerim opus ei modi conficere, quod in aliorum veniret manus, si in tuis tanti per versaretur, dum hinc egressi aliorum libros per&geres,qui maiore quam nos tum intelligentia, tum explicandi cultate praediti plus item Ity ad scribendum nacti

idem argumentum pertractarent. Interim

12쪽

rim autem Commentarium hunc meum tanquam libesium quendam, memoriae

causa confectum, pudie haberes, quem persecto negotio conscindere . God si nihilmihi reticendum est eorum,quae adsensum meum insoc nouo scribendi genere explicandum pertinent ut hoc ipsium considium plane caperem,id maxime essecit, quod ex quodam familiari tuo audiui: Cum accepisses me tibi hae

Lingua munus parare,dixisse te etsi Latina magis a me expectases,tamen graii imum idiibi futurum. Sic enim sa- cultatem datum iri, maiore tuo cum fructa me remunerandi,quo tibi nihil iucundius accidereposset. Nam te, quam Graecorum scriptis in Latinum sermonem conuertendis diligentiam adhibere solitu esses quo maiore Latine siribendi facultatem consequereris, eadem meis vertendis usurum esse . nasore.

misens ipsa magis animo inhaererent dum iam diu in singulis sententi' in

13쪽

ne in percurreres. Hanc autem tuam diligentiam me loco maxIm muneris acceptu um, te pro mea in te persperiis beneuolentia non dubilare. Haec quidem

siue tu ipse dixisti, siue isi vi me magis

ad inchoatum opus absoluendum incitaret quantum ponderis apud me habu rint,ex hoc ipso libella, quem ad te misi, vides. Neque vero te alieni promisi de teneri volo. on enim eis generis mea scripta esse iudico, in quibus vertendis ibi omnino elaborandum fit. Illud tamen sine vita dubitatione mare auae o, si rem sipedies argumentum quod irae I ex omnibus qua hoc rem ore disci abs te cognosci debent, nullum se dignius, nustum Ibitur,magisve necessarium, in quo percipiendo omn/s neruos ingeni, indu -sriae intae as. o lane eiu modi est,

ut et non solum in hoc nego

14쪽

nis periculi vitandi omni di cultatis superandae te docere, sed in reliquo etiam vitae cursu, quipericulis redun, dat dem escere, se viam denique ad immortalem beatam vitam munire posit. Tuare ut in id omni curior studio incumbas,te valde hortor,isiud, inprimis admoneo te sic demum fruaris ex hoc labore maximos capturum , si mens tua istius Spiritu rore irrigata suerit,quo dictante humanum genus primum didicit, qui verus sit eius Pastor,

quod ipsius rigoris, de quo loqui

mur, mum , cum utrumque antea penitus ignoraretur . Neque vero nunc,

cum c hominum scriptis ormocibi , ipsi rerum tu illustrata, esummi istius Doctoris ope omnino unquam intesisti se cognosci possunt. Hunc igitur Magistrum o totius vitae Ducemsi votis Applex tibi conciliaue

15쪽

AUT HORI sptin iucunda inuenies. o do fictas, re non hortor modo sed vehementer etiam atque etiam rogo, ut me simul ac te sum, es uniuersum o egium nostrum, atque a eo ipsam, cui de re imprimis agitur, Ecclesiam Christi Opi.

ax clementiae , dei ac tutela commendes ale . Datum in cincti-ui excelsa mea. Calendas Februar, Anno

16쪽

TIFICE CH RISTI II

TERRIS VICARIO, IV inque officio, potestate, Liber unus,in modum Dialogi olim

dissimo. illaterlocutores,Cardines.' i binas,l Polus. Praestio, cum inuocatione Christi, quis Pontifex in aeternum. CAPUT PRIMUM

V mihi hesterno tuo Mic

sermone satis esset per suasum in eo negotio, quod maximum atque grauissimum in manibus habemus,non modo oportere,sed ne

17쪽

REGINALDI POLIeesse esse, si rectὸ ossicio novo singivolumus, ut eius muneris vim iationem penitus perspectam habeamus, ad quod virum idoneum quaerimus: nihil sane nulli longius videbatur, quam ut huius rei perdiscendae causa ad te venirem .idque eo quidem ficio libentius, quod tu promisisti, si, quo me tua oratio duceret, sequi vellem, te quae ad hanc rem explicandam pertinent, mecum inuestigaturum Itaque cum praeclar nouerim, te duce errare me non posset, in

eo praessertim quaerendo, quod apud te

depositum in promptu habes,cum velis exponere peto abs te, ut quod uti tro te faeturum recepisti,id mihi nunc roganti praestes. L V S. Ego vero ita faciam, e si neseius non siim,quam long viribus meis sit impar, id quod me nunc postidas, pro rei dignitate VICare, quod me facturum nequaquam pro

18쪽

o nilsi, sed te cum tantummodo inuesti it gando teritaturum, si qua via 4 alio his ne inuenire possimus, quod tantae rei cognitionem nobis aliquam asserat, modo tu laborem perscrutandi mecuibi non resagias. Quid est enim in quo

melius hoc temporis consiimamus,

i, dum reliqui Collegae nostri,id quidem

satis ipsi tenentes, multos iam dies virum tanto munere dignum quaeri unt,&, video diutius fortassis quaesiturisiuit,qiuam si nos interea ipsiim munus Pontificium nondum plane de eo edocti, quale sit inuestigemus cuius quidem rei perceptio iacit nos de viro, . cui id recti commeridari possit,admonere poterit.Qilare quod ad hanc rem meam operam exigis, mihi valdὸ gra- tum est. Nam tuum audiendi studium magis, meum inuestigandi maximὸ excitat,meq; in eam spem adducit,sore,ut conatus hic noster,ab eo

19쪽

REGINALDI POLI

tu disertas facit, redat paruulis sciet eas. i. tiam. Quamobrem omissis omni nere prooemiorum, quae ullam rei e plicandae moram allatura sunt,eo tarmium tamur, quod solum auditoris animia quum de rebus diuinis agitur, sic assicere potest,ut ei grata siti utilis oratio. Id autem erit,si ipsum Chrils stu qui huius Pontificatus sandamenta mi i iecit que ipse gessit,& adhuc gerit,Actias Pontifex in aeteriis cuius Vicariudicimus este Roman. Pontificem,supplices orauerimus, ut nobis sit huius sermonis lux, author,spiritus sui limmine sic mentes nostras illustrans, ut quam sit huius Vicarii muneris vis ecpotestas, intelligamus.

terris non indigere at quatenis

homo AI, Firmum sibi Asiecisse.

20쪽

DE VMMO PONTIF. CAPUT IL

VIVS igitur benignitate re POLUS. ti, ille precibus Ocauimus, qui ii

ubi duo aut tres in eius nonUne Matth. a.

suerint congregati, in iis se interstitu Irum promisit,sic exordiemur,ut quonia,quod iam diximus,Rom. Pontifex ChristiVicarius: est, appellatur,id primum in genere queteratur, quo in naunere, qua in re eius persenam e rat: nisi sorte illud ante quaerendum sit, ut omni dubitationi, quae trilicsententiae obijci possit, occurramuS: An Christus, qui Discipulis sitis de se ipse loquens, icit: Evobi cum Matth. 8.emnihi diebus f 7ue ad consummationem saeculi, cum ab illis liscederet in animo habuerit, aliquem in terris relinquere, qui persenam sitam gereret, praesertim cum eius sit, qui alterius vicem agit, ea perlicere,quae is vel propter absentiam , vel aliam ob causam iij obire