장음표시 사용
291쪽
73 theodociaci C, Theodosiani CL cap. V.
g. I. A, ρ. 6.8) Lutiores omisit C. Numeriam nullum exhibent mss. Operarum no egen-lia XXL habent 10) cataphratiarii a , cataphractarii si editi. Os capp.
IV. Sq. F. I. B, , . 1. et vid. ad cap. IV. not. 16.113 Albingenses cc. et ita sibi sumpsit Pancirolus, quum seriberet ex Albinga, Liguriae oppido, cos sumplos suisse. De hodierno oppido Albenga in ducatu Genuensi, quod A bium Ingaunorum sive Albingaunum veteres appellaverunt es. Manneri. IX. 1. p. 276.J, cogitavit. perperam. nomen aut ubAlbiris, Albioecis sive Alinensibus, Galliae populo, qui supra Massiliam montes tenuit Albici Caes. B. Civ. I. 34. 56. 57. II. 2. Loιὶ καὶ 'Aλβιοικοι Strab. IV. p. 203. sed. Λlmel. p. 311.J Ap. Plin. III. 4. secl. 5. pro Alabere recte Hamiluinus Albioece Boiorum fliod. Rier, dep3. des Basses Alpestvoluisse videtur; sed quod Mannert. II. 1. p. 105. sed . II.)Ptolomaoi II. 10. Elicocos eosdem esse putavit cum Albicis, id audacius laetum est. Apud oppidinia Blea hodie quoque Athioso dictum locum esso resert D'Anviti. Nol. de la G. p. 47. CL cliam Ulteri. II. 2. p. 299.), aut a populo lii hodiornae metropoli praefecturae Tamis, Alis, nomen olim Goliatis A
bioensium dedit, aperte derivandum est. Postoriorem Sententiam, quae mihi quoque magis uiridet, luctatur Vales. Nol. Gall. p. 10. ol D'Anviti. Nol. do la Gaule, v. Albiga. Recte Valesius Albiensium, ut in aliis mullis nominibus inter o et ι sivos et e litteram g insemierant posteriores, voluit. Ciritas A begensium fila quattuor codd. mss. quos ipso contuli habent,
alii Albigensii , alii Albiensium p Gronov. dedit Abi9ensium, l
292쪽
l ς Νη- Vii, S. L. A, ... C, ρ. 2 NON. 3... 15. 217 quarto loco inter Aquilaniae Primae civitates est in Nol. ProvV. Galli. Cataphractarii Albigenses etiam in inscr. up. Goligil immemorantur Sec. Vales. l. c. Regionum illius civitatis hodiequePAssigeois dicunt.11D CL cap. VIII. g. I. Λ, '. 1.123 CL ad cap. V. not. 42. 13) Numenim omiserunt mss. aaca. 14) Α Ciliciae civitate, quae Solos olim a Graecis conditoribus, postea a reStitutore Pompeiopolis dicta est te s. Man-nert. VI. 2. p. 67. sqq. , hanc legionem nomen habere Pan-ciroli opinio est. Sed neque Cilices, neque Cn rios, neque Hyrcanos, neque Dalmatas Ius. Solentii Tab. Peut. V. C., aliis Olyntha, hodio SouM hos Solenses suisse crediderim; Gullicos suisse mihi magis persuasum est. CL infra C, ρ. 17. In aliis quoque libri nostri locis ces Indic. cum aliis Gallicis militibus emunerantur. Verum de nominis ετυμ or valdo dubius i Sum. cogitet fortasse aliquis de loco, quem Solonem Epit. Liv. LIII., Σολωνιον noλιν Dio Cass. XXXVII. M. nominat, quemque prope hod. S. Sortis cmortis, ud dextram Rhodani ripam,
magni eam coniecturam secerim, quam nec grammatici admittent, nisi probari potest, Solum siv Solos veteres eam eivitatem appellavisso. Dicam itaque quod, donec meliora docear, Sentio: aut a Sola aut a Solo vel, quod maxime mihi arridet, ab adiectivo nomino solus illi Solenses dicii fuerunt, ut Fort ses, Martenses, Diritenses, Praesidienses similesque. 1 Si quis Panci roli opinionem praeseri, Gallicanos hosce non spatria, Sed a legi0ne, cui adscripti fuerimi, nomen habero dicet. 15) De Menapiorum sedibus mirum in modum inter Seveterum scriptorum locos discri pare plerique recentiores p lant. CL e. gr. Bucherii Belginm Rom. I. 12. gg. 12. sqq. es. VIII. 14. g. 6. Cluver. Gemi. II. 16. Vales. Nol. Gall. p. 335. Sq. collar. I. p. 288. g. 162. Drinviti. Not. do la G. p. 457. Sq. Vastelain Gavi Belgique. Lille. 1761. 4'.) p. 199. sqq. Man-
293쪽
ption do rancien dioceso de Tournai.* Wersebe, p. 323. Sqq. Γkert. II. 2. p. 373. Sq. Diversos Menapiorum populos suisse qui in Flandria occidentali ab iis qui ad utrasque Rheni inferioris ripas infra Ubios caesaris temporibus sederunt, bene post Uersebium denhonstravit Hemi. Mueller Die Mactendes Vateri. pari. I. Bonn. 1837. 8'.) p. 22. sqq. 16) Mariminiana Α Maximiano imperatore dicta. CL ad cap. IV. not. 29. 17) Thebeorum a in Coea d. CL ad cap. VI. nol. 29. 18 disclaei a C. A Diocletiano imp. nomen habet.
cirolus annot. ἡVelus codex legit Quartadecimani fila, sino dubio operarum errore, pro Tertio decimani. cs. not. Sq.J, a XIII. legione in Dacia olim degento dicti. 203 Quarta decimani Panci rotuS RI nol. hin Vetusto codice legitur Ouartodecimani, a XIIII. legione cognominali et c. 21 -Α Flavio, ut credo, conflantino cognominata; et Gemina, quod ex duabus legionibus esset consula. Panci rol. Cf. ad cap. VI. not. 26. 22 Hunc versum omiserunt aacc, et in C quoque omissus fuerat, sed ad inferiorem marginem postea adiectus est. 23) Primaria haec forma est a Constantino imp. derivata. 2D Dinuenses a , . Qui fuerint Diuuenses et unde nomen Veniat non constat. Memorantur hi tres Divitensium n meri, Gallicani, Dalmatae ct Seniores. Itaque nomen Divi-lcnsium ἐθνικον sive gentile non est; sed attributivum esso
idetur. Ammianus quidem XXVI. 6, 12. scs. 7, 14.J XXVII.
294쪽
l 1, 2.) Diritenses Tuusi transsiliae, ut lucit i liuiii Nol. Occ. cap. V. g. I. C, a, ' . 3. q. cap. VI l. g. I. A, ' . 3. 4. coniunxit, atque inde aliquam veri Speciem habere possit, siqv s eos ex Munimento Dirit si sive Castris Diritensibus contra Coloniam Asrippinam in dextra Rheni ripa conditis cs. Oreli. ni inini. 1085. 1086. ibi I. citi.), quae hodieque Devia dicuntur, c xtractos fuisse putet, ut Pancirolus cominent. cap. 154. 155. voluit; sed omnino contra Deit adiectio uv. Dalmatarum et Gallicani: vix enim credibile esse videtur Diruenses ad Rhenum, i. e. Tencteros homines, quos super solitum bellorum decus equestris disciplinae arte praecelluisse Tacitus Gom. 32. testis est, cum Dalmatis sive Gallicanis ita coniungi so- litos fuisse, ut exinde unum quasi nomen Diri enses Dalma me. Dinuenses Gallicani. enasceretur. Contra in Forcell. lex. Germanico DXemplo V. Dinitenses Iegitur , Cum milites Dalmatae Iegionis II. ItaL sedem diu ibi si. e. in castris Divi lensiuini posuissent, cognominati sinit Dalmatae Dicit inses k; sed unde, quaeso, Disitenses Gallicam dicti sunt p Quod I'anci rotiis ad h. I. annotavit atque Marmorum Taurinensiit in odit res cc s. ad cap. IV. not. 33.) repelierunt, Divisenses a Direto sive Devem, mediterraneo Siciliae oppido, nuncupatos fuisse, id vix dici potest quam ineptum sit. Massaeus ses. cap. IV.n0t. Pil. recte, opinor, nomen ab adiectivo Dires ventro indicavit c .i Dalmali riecti e i Dalmati sortiD. Ita facile ollam explicari posse crediderim, quod spud Oroll. n. 1086. Castris Dilensium scripturn est, alias vero Castra Diostensium eadem appellantur; Diritenses enim sivo Dilenses numeri Castris Diritensium dericlis sub Constantino Francis nomen dederiini, non autem ab his castris illi numeri nomen habuerunt. Quid-nnm divitiarum genus, idque quo tempore nomen illis numeris indiderit, in medio relinquo; fortasse ab initio beneficia riorum numero fuerunt, ut maiori stipendio fruerentur. Legionem Diritem cognominatam n0n invenio. CL cap. XXXIX. g. l. Α, '. 2. Haec ita ante hoc quinquennium scripsi. iam postquam
295쪽
hoc commenlarium operis tradideram, M. Russieni, archaeologiae professoris Gandavensis celeberrimi, comitalo accepi commentariolum a se Scriptum hRecherches fur la position des Divitenses, peupte ml donl il est suit mention dans des inscriptions Latines et dans d'auires monii mens Ilisloriques du lemps de I'em- piru*, quod ex tonio VI. Commentariorum ἡBullel ins de l'Academi e Royalo de Bruxellos repetitum est. Primum hanc M0guntiae
sonos. ET i s Eam i Dalai l curissivo i r. sub ascia. CL, DuarlMSchr. des Mainger ILunslverullas. 1831. II. p. 49. et Sicineri cod. inscriptionum Romanar. Rheni n. 4 sq. Rescrideinde Osanni es. Zimmormanni Zeilschr. sur die Allerihunas-WiSSensch. 1838. n. 64. p. 523. sqq.) coniecitaram, Tungricanos Divi lensesquo vicinos inter se populos suisse, alque hos quidem prope Tungros in provincia Leodiensi sedes suas habuisse. Tum Scriptor Suam sententium, velerem illam, eX- ponit, Divitenses a velori castelli Deuta nomine cMunimetuum Diovenso nomen habuisse, prope quod imum Divitensium mentionem sucientem Iapidem cs. Oreli. n. 1086.) reperium esse constat. singularis doctissimi viri error hic ost . . uncorps de cavatiere Dalmatae - Dinuenses se trouvait placo a Dorticum . . . Sous Ies ortires d'un commandant militatro dol la Dacie. scs infra cap. XXXIX. g. Ι. Α, ρ. 2.J. Je Sou i conite que Dorlico est uno gloso dii inoi Dicitenses, tu quello I aura suit disparailro Io noni de la flation de ce corps de j e valerio et en aura usurpe la place. Ce rapprochement desi muls Dinuenses ci Dorticum, vient donc confirmer pleinement, Popinion, diri a vraisemblabie, d uilleurs, quo te peuplo de cenom avait sa demeure fur la rive droilo du Rhin, et dans colle hypotheso son elui ement du pays des Tongrois, n'est pus si grand qu'on ne piasso Ies regarder comme votisins. Mihi abunde persuasum est, nequo Dinuenses a Munimentos Divitensi σωιυ nomen habuisse, neque populum eOS suiSSe,
296쪽
C P. vll. g. I. C, '. 10 ... 12. NON. 25. . 28. 221 nequo nomen Dorticiιm es. ad cap. XXXIX. nol. 5.) glossami aut vocem insilicium esse. Uu0d modeStus Belga p. 5. s Osanni commentum de nomino Cabilona apud Aliain. Marc.
XXVII. 1, 2. neque approbare neque reiicere B us eSt, quum ingenue reiicere deberet, observantiae causa non praeterire volui. Os Not. Occ. cap. XL. g. II. C, annot. ad voc. Caba
rum Plin. IV. 10. secl. 17. , Sobi Pelasonorum Plui. III. 13. secundum Ulp. L. 8. g. 8. D. de censib. L. 15. iuris Italici fuit; in intimis municipium dicitur. Steph. Byg. v. Erροβος coloniam Romanorum vocat. cs. Interpp. ad h. l. Macedoniae Salutaris sive Sucundae metropolis suit; cs. IIi croci. p. 641., ubi Στίβοι pro σολοι legendum esse nullum dubium est. Cf. Orient. Christ. II. p. 57. Excerpta e Malchi hi St. cap. 1. ed. Bonn. p. 244. Sq.)roserunt ad ann. 479. hora ὁ Βαλαμ ρου . . . τον Πρωτον τῆς Μακεδονιας πολιν, τους δεόβους, ἐπόρθηοεμ κ. τ. 1. Cf. pogr. Theod. Cod. v. Stobis. p. 125. ed. Rilleri Cellar. I. p. 829. g. 23. Eckhel. II. p. 77. Munneri. VII. p. 488. Sq. Hodie Sinborum nomen nid est; Mannerius autem annotavit Stypeium ap. Byg. hist. Scriptores atque secundum Rigae mapp. geogr. Iocum Staralino hodio dici. 28) Daphnenses aaccre. Do quonam inter complures t cos, quibus Daphnes nomen fuit, Daphnenses dicti sint, non lacile dubium esse potest, quantumvis Panci rolus vacillet. Greisorus de cruce I. 31. atque Vales. ad Amm. Marc. XXVII. 5, 2. iam olim rectum videriint. CL Gothola. ad L. 1. Tli. C. de re mil. VII. 1. Tilleinoni hist. des Emp. tom. IV. l
297쪽
νὸς δε ανωκοδομῆσαro βασιλευς εκ θεμελίων ἀρξάμενος. In numis Constantiniana Dc ne dicitur. Fuit in hod. Valachia ad ostin st. A schisen, contra oppidum nrtustat.' cs ad cap. XXXVII. l. c. not. 25. 29) CL ad cap. VI. not. 27. 30) Daphnenses u. Hunc versum propter ομοιοτέλευτον omiserunt uaec. cf. not. 28. 31) Balistrarii a . CL ad cap. VI. not. 27. 32 Pannoni iani E. Pannonicorum militum mentionem lacere Herodianum III. 8, 26. VIII. 2, 4. sq. ideo moneo, quia uero dolum a Panci roto provocari ee secerunt omnes. Pannonicao Moesiacaequo legionis mentionem etiam Amm. Marc. XXIX. 6, 13. secit. Inde Pannoniciani Moesiciani que sive Moesiaci dicti sunt. CL Nol. 0cc. cap. V. g. I. C, B, ρ . 5. 6. cap. VII. g. I. A, 5. 6. 333 nonnias C, Tannio, Thaanni Tranm stac Thanni di , , sL CL cap. XXVIII. g. I. B, ρ. 20. Gens Sannorum Beniochorum Plin. VI. q. secl. 4. Sannos nominant Id. XXI. 13. s cl. 44. et Strab. XII. p. 548. ed. Alnael. p. 82b. qui Macronos Olini eos dictos fuisse refert. cf. Arriuii. Peripl. p. 11. Legio Ziannorum ni emoratur Amm. Marc. XXV. 1. i. s. Sani vetustior TZanorum nomen est secundum Procopiunt. TZan OS primum sub Romanorum dicionem se redegisse gloriatur Iusti ni an . NOV. 1. praes. pr. Nov. 28. praes. i. s. CL Agath. hist. V. l. 2. Procop. B. Pors. I. 15. B. Golth. IV. 1. et praecipue de Aedis. III. 6. Vid. eliam Eustalli. ad Dionys. Perleg. 766.l ol cs. oschuck. ad Mel. I. 19, 11. Hodie regionem, quam rgani olim inhabitaverunt, Guriel quae sub dicione Rossoriimi est, vocari scripsit Mannerius IV. p. 379., Sed nasgis v rsust meridiem sederunt, ut I 'An villius in tu h. geogr. Asiae Minorisi eos collocavit, qui a Ponto Eumino eos removit, ut Agath. V.
298쪽
Panci rotus annotavit ἡ Tlumni sunt Hispanias populi id, undo haec legio nomen LMG sumpsit. In antiquo codice I gitur Tyami Facilius Tetanos cum Suanis ad Caucasum habitantibus confunderes, de quibus item Iustinianus Nov. 28. cit. 343 Solanes uacc. CL Ilol. 14. 353 Unde nomen habuerit nescio. Pancir. annot. ,sortua C. Iulio Caesare ex Alexandrinis conflatu, aut ab Alexandro imp. instituta. Fortasse hau nugae sunt. Vita ausim melio-l rem eam coniecturam dicere, huic logioni nomen a Iulio Λlexandro legato, qui sub Traiano cum Erucio Claro Seleuciami cepit iacendit quo cs. Dio Cass. LXVIII. 30. inditum fuisse. Nam de Iulio Alexandro Enieseno, de cuius exitu Id. LXXV.: 14. rellulit, plane non cogito. t 36 Pancir. ἡ Augusto eorum auctore sunt appellati , t vel propius a legione Augusta. 37) Α Valentiniano imp., non ab eius fratre Valente, ut Pancirolus Pierio I aleriano concessit, denominati sunt. 3M Gratianenses omiser. ACDeaacc, sed in labula picta etiam eos memorant. Α Gratiano imp., Valentinianis filio, nomen eos. habero palam est. CL ad cap. XXXVI. not. 30.l 393 gg. II. III. Omiser. aacc. sed cf. ad cap. Seq. not. 37.
45) Magistri , Magisterium D. Sed utere τὸ Madistri
ad v. Apparuores perperam traxerunt. CL antecedentium
capp. gg. III. l473 XV. Me. Tolidem Evectiones annuales habuerunt selium Magistri Militum in praesenti. CL capp. IV. V. IlI. l
299쪽
α) Hoc caput cum duabus picturis et Insignia Magistri Osticiorum in si perverso ordino exstant. nam in eo codicoliost nostrum cap. VII. sequuntur pri inmit textus nostri cap. X., tum picturae cum textu cap. VIII., deinde p0st cap. IX. pictura cap. X., quam excipiunt iusium ordinem denuo incipientes pictura textusque cap. XI.
Ad tabulam L pag. 33. :a Primo clipeo in suprascriptum est Lelliones csio Palatina L, sex sequentibus Avaeilia Pulalina ri. Ad tabulam Il. pag. 34. :a Petulantes Iuniores a. b) Sigiliarib Lecti R, Sugiland lecti e in . da Ace ut D R, Arecocti P. e) Maresarii eonstantes C, Martiarib contrarites Martiarib Costantes e , Octo postremis clipeis in e y suprascriptum est Legiones Comitatenses VIII. g) Bianenses C. h Germaniciarii seniores C. i Se Marii C. k Lanciarii ara strenses o, Lanceard auguβenses ε det. t m) Lancearii Iuniores Lancearu Iuniorus eq.1 nisi omiserunt e , . 23 Sub Magistro aacc. 33 Diricum D, Hirycum e . sunt addit C. M duo et, Me D, IL, ctili. 5) CL cap. VII. I. I. B, ρ. 2. et Noti Occ. cap. VI. g. I. B, ρ. 31. 63 Gennanitiani E. . Ex Germanicia, Syriae oppido,
contracti μ annotavit Pancimius. De hac Germanicia, quae Καισαρεια tot μανικ' in numis vocatur, vid. Ptol. V. 15. Stepti. Byg. v. Γερμανικεια et multos historiao sacrae et By-
300쪽
CAP. VIII. INSIGNI. ... g. I. C, 9. 2. Non. α ... 10. 22b
Zmitinae Scriptoriim locos ad Il. Ani. p. 184. cs. 186. 1 M. Ilierocl. p. 713. et up. Cellar. II. p. 338. g. 7. Manneri. VI. 1. p. 4S 4. Sq. citu Secundum Theodoret. hisi. ecel. II. 25. Haeret. sab. IV. 2. sila suit haec Syriae Euphratensis urbs in Ciliciae, Syriae et Cappadociae finibus, ad Taurum montem. Mich. Glycas Annal. IV. p. 295. ed. Bonn. p. 549. Γερρια- νικonnλιν λεγομένην Atara nominat cs. cap. XXAII. S. I. Λ, a, . 4. ; et Sec. Geogr. Graecc. Minn. lom. IV. p. 42. T lasaura postea dicta est. Bodio nomen Rarash habet soc. D'Anviti. mapp. geogr. Euphratis Tigridisque corb. ant. maior. lab. IX.), Marach sec. Ialiberi Goyage on Armenie et en Perse. Paris. 1821. 8'.) p. 476. es mapp. geogr. Doctissime de hac civitate dispulatum et utrum Adata sive Adupa cum Germanicia revera eadem fuerit necno perquisitum est a Reiskio ad Constantin. Porphyr. tom. II. p. 576. Sqq. ed. Bonu. ex quo hunc Abul sedae locum transcribo: ἡ Al Hadath ot Marrali sunt duae parvae urbes bene cullae, aquarum et s gelum divites arborumque. ambae sunt cleisurae et Scholiasti Montenebbii: filiades est nomen areis n0lae, quam condidit Salsodilauiali spost Basilium imp.I in Solo Romuno . . . Sed quamvis non ita magni faciam Stephani testimonium, quos Germaniciae illius Germanicenses dici, tamen a Panciroli opinione discedo. Germaniciari a legione Germanica nomen habuerant, ut ab Italica Italiciani, a Brittannica Brinam clani, a Pannonica Pannoniciani aliique.
7 una omisit et, I habent se iii.
10 starii stace. Memorantur olium Ascarii Seuiores lIunioresque Not. Occ. cap. V. g. l. C, b ' . 8. 9. cap. VII. g. I. D, y. f1.2., et Ascarii Amm. Marc. XXVII. 2, 9. sed Pii fuerint piidque inomen designet nemo, quem Sciam, nos doceti Pancirbius con- . ii elitras, ut solet, improbabilissimas pro certis exploratis issic nobis lobtrudit: ad h. l. annotavit hForte legendum Ascurii ab Ascura, li Armeniae Maioris oppido LPtol. V. 13.I, vel Aseenii, ab Asc Diqiitreo by Corale