장음표시 사용
4쪽
Nunc primum e Msc. Codice Bibliothecae
Publicae Bernensis erutum, Notisque cum Criticis tum Historicis illustratum,
Supremi in Republica Heλeto - Beniens, ut
Aeademisi Limitis uidem Ad User, G RHlotheme Publitae Praefecta .
5쪽
6쪽
merimm jam Iahitur amnin inde ab eo tempore ,
quo Bibliothecae Publicae grati Ma cura mihi comcredita es s exoptatum id certe mihi mimm fuit, quod ea mihi in incium cesserint , quae alioqui maximae sent voluptati, Codicum nempe manu scriptorum , π pulcherrimorum librorum lectione atque accurata cognitione mentem Oculosque pocere.
Verum haec mihi ina de deratus a felicitas
7쪽
dini Summis Magistratin me nuper adscribere dignativir fuit, propim innotescere, TIBI que OLFquium meum adprobare, qui non Illi iri Mo
magis quam Sapientissimo π Optimo PATRE
procreatin , quique non Nominis magis Paterni, aut Honorum, quam Virtutum haereditatem ad Te pertimere exis avisi, atque amorem Omnium
mn Natalimn Illendore, non Mimeris, quod geris amplitudine , sed bene de iugulis merenia,
TIBI comparandum putasti Exiguum opisculum, Irim quondam im ter medias Barbari Seculi sinas enatum , atque inter Bibliothecae Publicae Codices repertum,
Vogis Vi RI AMPLISSIMI, DOCTISSIMI,
ero , G vindico Pqstoris: fclicem meum reputabo Iaborem , i Vopis non displicebit, aut I e , aut perpetum V EsTRARUM Virtutum Gari morum in Republica NOMINUM AL
mirator atque Obsequiosissimus
8쪽
E nimia imo inunensia Librorum multitudine
jam diadiim conquesti fuerunt Viti graves& eruditi: nec id mirum, cum non hi s li, sed maximam partem semieruditi orbem litteratum scriptis suis, omni saepe sale carentibus, crambeque centies recocta resertis, vel de lana saepe caprina disputantibus, Obruerinti Postquam enim veterum Codicum exempla serε omnia ex ultimis Orientis partibus sollicitudine, sumptibus ac providentia, omnium laudes superante, Regum quorundam sed inprimis cini mnissimorum, in nostram Europarn fuissent advecta, & in vulgus edita, nihil aliud supererat, quam ut illi, quos scribendi pruritus cepit, vel ex aliorum thesauris sua depromerent, & sic illaudabili surto, vetera pro novis, aliena pro suis venditarent; vel pro egregia ingenii dexteritate, & omnigenae eruditionis copia rem Litterariam 3 Orn Dissiligod by Gorale
9쪽
ornarent, ct illius terminos latius proferrent: Hi etiam soli sunt, qui ruiturum alias vastum Omnium artium atque scientiarum Obmmu humeris suis sustinenti Sunt alii contra, qui vel nativa quadam ignavia ducti, ab omni prorsus scribendi labore, Iicht alia, ab omni doctrinae praesidio non essent destituti, abhorrent; vel pra sentis futuraeque aetatis judicia veriti, malunt in ignobili otio con- , senescere, quam pro summo labore, cura atque vigiliis. quibus I Polygraphis vulgo insudandum est, praemii loco se aliis deridem
dos, ac suos ingensi laetus , tam charos, tam diu elaboratos. obelo configendos propinare. Horum ego exemplum, tenuitatis
meae probε conscius lubens sequutus fuissein, nisi Viri quidam& authoritate & eruditione' pollentes, etiam atque etiam a me agitassent, ut Codicem hunc, de cujus Historia ac Recensione mox agam, Reipublicae Litterariae non inviderem, sed ex densa nocte, . in qua inde ab aliquot Seculis latuerat, in almam lucem
Codicis nostri Author est ΡET Rus D'Eηu Lo, prout id ex verbis, quae in aversa ultimi folii pagina leguntur apparet: Ego Petrus aenula &c. de genere, conditione, & fortuna multa verba facere, nihil attinet, quum omnia, quae huc pertinent, Ob profundum talptorum & aequalium & posteriorum silentium, in spiLsis tenebris sepuri jaceant. Et si vel vota vel vestigium hujus
Petri alicubi extitisset, Celeb. Edricius, qui id maximε in Bibli theca sua Medii V infimi AEta egit, ut horum Authorum nomina. vitam ac scripta quam accurath explanaret, hujus memoriam intem ire non passus fuisset; neque Rever. Moussin coniux, quum omnes & Italia & Gadiae Bibliothecas perreptasset, atque Indicem ill rum Codicum manu exaratorum, quos magno numero perlustra
verat, contexuisset, Nostrum omisisset; haud dubio indicio, Codicem Dissiligod by Cooste
10쪽
dicem hunc vel similem, his Duum iris Reipublicae Litter
riae constituendae non visum, nec auditum fuisse. Patria Authori nostro E E O L u ri esse videtur, oppidum prope Sim tinn s. duplici ratione commotus in hanc sententiam abit; quod lib. I. V. 4O με. Carminis sui Diami, Dulce Solin appellet, per quod, Patriam suam esse, indicare Videtur; ik v. 6D. seq. ejusdem Libri Doleam Gentem ob egregiam, erga Constantiam, fidem, & paratissimum pro Illa occumbendi animum, multis praeconiis ornat; posterior ratio a nominis similitudine petitur: neque quemquam ab hac sententia aVertat, quod Author noster vocetur Ebulo, oppidum vero Dolin. , nam litterae Ο & V veterum Grammaticorum testimonio, eam inter se adfinitatem habuerunt, ut saepenumero invicem sibi ced rent, unde multas voces antiqui, modo per o, modo per V, pr nunciarunt; quemadmodum odia pro urna, salvos pro sa , D tolia pro fortiora, adulescens pro adolesiens, poto pro Wito: ut id observat Peir. Daniel in Noti suis ad Viaeres. Plauti. Tempus, quo Author Carmen suum vel conscripsit, vel saltem Caesari Hextrico obtulit, mihi videtur in anno II 96. esse designandum, cum in
fine Codicis hoc DisAhon adjectum legatur:
Caesin 'Tua capit, U Nupta parit. Ex quo patet, annum II 9s. jam praeterlapsum fuisse, anno vero II 97. Henricis in Sicilia diem supremum obierit; ut ergo necessest, interjecto illo tempore, sive anno millesimo nonagesimo se Q, Poetam Carmen suum Caesari tradidisse: quod etiam Rotra prima, quam Libro praefiximus, & quae uti & 7. reliquae ex Authogripia delineatae sunt, extra omnem dubitandi aleam ponit: Codex noster in Membrana striptus est satis quidem eleganter: