Petri d'Ebulo carmen de motibus Siculis, et rebus inter Henricum 6. Romanorum imperatorem, et Tancredum seculo 12. gestis. Nunc primùm è msc. codice bibliothecae publicae Bernensis erutumm, notisque cùm criticis tùm historicis illustratum, cum figuri

발행: 1746년

분량: 188페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Ne tabo solvatur humus quadriga laborat, Mergitur in fluidis omne cadaVer aquis.

Met, is quo Muscantemetas Conradus se pro Imperatore reo reat, pia tians non haberes viatili necessitaria, remi cimite ipse componem , tritit. Ibi, ac res m-G Cafesso ipso, abist securin, qtio Domit. Eadem sere Moumnis Mouas. OUF-N P, p. Comes Richardus citin exercitu U Neapolitanis egrediens, Capuam rapit eisistin proditio te, Mi 1ntiui de Teutonis is gladio pererou ι Conradus Masa in Cervella in castro Capuano aliquamdiu νήφit, tandem compinitia trian Comite cum suis exiit irasin, Cume nobilistis, qua cum eo eram, cycni deputruis. vide supra ροῖ. 66.

102쪽

, Cum dubitaret

TANC REDUS

tenere

IMPERATRICEM ,hua MESSANAM,

ipsim Uxori suae custodiendaen ΡANOR HUM mittit,

scribens ei.

Cor breve Tancredi merito dissidit ubique ,

Tam Isibi quam mundo credit abesse fidem. Nunc mare nunc terraS, animo scrutatur & urbes, Pectore sollicitus nec loca fida videt. a Tandem consilio dubidiniis pectoriS uluS,Curam custodis mittit ut uxor agat. Accepto

et nee loea fila olisti. J Multa timet Tancredis, sed inprimis ne Cousantia custirilia elabatur, haud ignor ins, plurimos esse, qui ejus rebus studerent, quique omni cura in id niterentur, ut eam, Tancredo dejecto. N Liberam ct M. sinam suam conspicerent.

103쪽

Accepto calam 5 finitur epistola paucis, Exul a quam didicit B littera graeca suit.

a Mid J Taneretu 1 Gulielmo I. sive Malo patruo sub cum multis Siciliae

optimatibus dςfecerat, qui, contra eum coniurantes, complura munita loca cxpugnaverant , quibus vero ille omnibus praeter Butinam receptis, hanc, quia cirincredus inclusus erat, obsidione cinxit, qua etiam in deditionem accepta, Gn- credi sociorumque . vitae hac lege pepercit, ut omni Sicilia cederent, neque u quam se vivo in illam reverterentur. Itaque in Graeciam trajecit, ibique anno I 16 I. tutum exilii sui locum invenit, unde demum anno II 66. Gulielmo I. fatis funi sto, Gulielmi II. indulgentia in Siciliam revocatus est. Ex hac quinquennali sua in Cra cla commoratione, ct inprimis Constantinopoli, tantam sibi familiaritatem in Regia aula contraxerat, ut postea filio suo natu majori Rogerio filiam Imperatotis Graeci uxorem obtinuerit, quod matrimonium insuper odium Graecorum, erga Gerumaniae Imperatores, intemecinum multum adjuvit. h didicit Non videtur verosimile Dincreditin antea plane rudem Graecarum litterarum fuisse, cum bella fere continua, induciae, ac foedera, quae Siculis maxime cum Graecis intercesserant, contrarium postulaverint: Sed inprimis Nomini

ni principes, quarum stirps in rincredo filioque ejus extincta est, multa, varia sortuna, cum illis habuerunt belli pacisque negotia.

104쪽

EPISTOLA TAN CREDI

UXOREM.

Oc ego Tancredus tibi mitto Sibilia scriptum,

- - Quod post tuam tacito legeris Ore crema. Tu quondam Comitissit, modo Regina vocaris, s o Tu quondam Licium, tu modo regna tenes. Quas nunc fastidis, & quae liuandoque fuere Dii itias e , memori singula mente nota. Haec cit Rogerii Proto-Regis nobilis haereS, Illius est uxor, qui ii quatit omne sol una. Hance curvam comiti a - - utine s. fidis divitias,) Tu, quae quondam Licii vel Linca Comitissa, quippe mea conjux, nunc vero per me Regiam dignitatem coiissecuta , qua nihil inter mortales majus, nihil exoptatius a Deo precibus deposci potest, spei in is quidem, ac merito flocci pendes priorcs scrtunas, verum ne reputes, non prudentia, non conlilio, imo si utari pronus industria opus esse. praeiertim hoc tempolis urticulo, quo, uti Tenutius ait, Laσι Iu artimus levemimnam regna facile iisdem artibus, quibus initio parara fuerunt, retinentur: ne ergo stiliti tam amplis limis bonis culpa nostria cxcidamus, attenta atque memori mente perpendas, h0ιqια nunc Mas, quod ego e re usuque nostro agenda esse iudico.d Pro:0-Rigis haeres Ibim uxor, qui P ι'. Hoc est illud malum, quod me male habet & urit, de generis scilicet nobilitas, qua nemo propius Cousiantia Rogeris

105쪽

87ς Hanc ego dulcis amor, mea praecarissima consors Servandam e vigili pectore mitto tibi. Sis Comes & Custos, & ei sis hospes & hostis, Hanc nunquam sine tu, si sapis, osse finas. Una domus vobis, unum de nocte cubile, 88o Hanc nunquam sine te, si sapis, patiare loqui Deliciosa duas communicet una parapsis f. - Nunc major, nunc par, nunc minor esse velis.

Roterio m mo Siciliae Regi, quippe eius filia, conjuncta : & maritus, cui nupta est, quippe Henrici VI. Caesaris Romani uxor, ad cujus impotentem dominationem totus contremisco: paucis, illa sola est , cui fas est dicere: Ast ego, quae divum incedo Regina, Iovisque - - Conjux , una cum gente Sicula tot annos Bella gero. e Iervandam) Tanere δε eadem erga Confantiam captivam mens fuit, qui olim Antigono erga D evem fuerint, cum eum in custodiam dedisset. & Pne&etus custodiam quaesisset, premadi datin servari vectet 8 ias aceretinum, inquit. --nem , -t serocis tum Elephantum. P param Idem est, sive legas parapsis sve paropsis ι Iuvenalis Sat. 3. v. 242. - . quam multa magnaque pamisi. te coenat. Ubi codex Iuvenalis manu exaratus, quem olim Bibliotheca mea servavit, scribit .par cide, & videtur legendum parapside, uti & in ora editi Iuvenalis Lutetiae assa. 4to. Bibliothecae Publ. Femens ad hunc locum manu Franc. Danielis, qui erat frater Petri Danielis, adscriptum est, Vesus, Parastae. Duplex enim vocis hujus scriptura reperitur, ita observante viro in Litteratura Graeca longe eruditissimo Tib. Nemserbiosseu ad Jul. pollucem T. II. p. iacς. Est autem Vas cibarium. in quo obsonia apponebantur.

106쪽

ingres a Palatium au lacter & imperiOSe loquitur,.

ac respondet

UXORI TANC REDI.

ΡOst laaec ascitis soci is Augusta Panormum

Convehitur, multi condoluere senes. 88s Heu heu clamantes tacito sub pectore flebant, Haeredem regni quae manus ausia teneti g

Pro dolor h ingrediens Augusta palatia patris, Proh pudor insidias obsidionis habet.

Ipse

g ema mutu ausa leuet 8J Quis tam impius ausus est tantum committere scelus, ut Augustam captivam teneat Illa interrogatio est admirantis simul atque indignantis, ob rem aliquam quam minime fieri oportuisse arbitramur: ad formam illius apud I xiliunt, qui sibi prie caeteris in hac figuria egregie placet. I. I. Ain. 4 I. Ploci ginnas litic hominum' quis e haec tam barbara morem Permittit patria p

l. 2. v. 42.

- - 6 miseri, qua tanta Bisavia Cives creditis avectos holles ΤΕ. F. 28s. - - 'ca cansa indigna serenos Fredavit vultiis h Proh ilo. ord proh dolor, proh pudor, proh Iupiter, & saepe n Oh solum positi m sunt chamationes indignantiunt apud Veter . Ovidius I. II. AIet. v. 4 I. de Orpheo a Bacchis occilb.

107쪽

lasa tamen gaudens tam tuam Vicisse resultat, i

89O Et quociens loquitur, visa superba loqui. Cerrete fastidit opus fastidit amari, Fausta sudens neutriis E imperiosa jubet.

perque os, proh Iupiteri illud, Auditum saxis, intellectumque ferarum Sensibus, in ventos anima extralata recessit. Inde illa in rebus perditis aut affictis rebus decantata formula: Proh Deiam anque homi)-n Iutem li Cerret Hodie opus Cerera est Sibilia, Tancredi uxor, Acerra, vel sit alii scribunt Cori comitis filia, Ricbarui A. maxum comitis soror: fAsidit πω, idem est quod Ovidius, licet alio sensu, dicit - - damnat & odit o v. nil L

l. 3. el. 7. Opus hic denotat Osuiu/ιι uti in PDev. yeneca aet. I. v. Io 8. - - faciet, ubicunque est πω.

Vel id quod cujusque presinam vel naturam decet. vid. Gronov. ad h. Sen. locum. vel, operam & laborem, ut Cicero Orat. ad Quirit. post Reditum c. II. qnam Rempublicam a5quando omnes nult 3 opere . siemotam tradicavemus. Si primi sensu aceipias: intelligenduin est incium, sibi a Tan credo in litteris demanda- . tum, quo erga Gnitantiain captivam destingi debeat; ii secundo, id vult: Sihiliam. tiam potissimum eo tempore, quo conflantia in conspectum ejus venit, Me tanquam Reginam gestille, hancque ut captivam traei alie, quod veri, illa uirtimque

magno fortique animo conten:serit; li tertio: Sibilium onanem operam ac curam in eo collocasse, ut ad sitis custodibus, cunctas conitantia actiones, imo intimos mentis reccisus rimaretur, ne sorte aliquid moliatur, quod sibi ac marito suo foret detrimento.

k Rufa sid)us ventris Ex pricitibus blandimentis atque divinis compellationibus, quibus Poeta Caesarem Uxorcnaque ejus onerat, sacile intelligi potest, animum & hic attulauisse ad veterum opinionem, qba existimabant, Deos suos nonnunquam has terras invisere, ut Bonis Bona, Malis vero Mala tribuant, carumque scelera ptesenti poena vindicent; sensus erin esset, civ vitiam, ut Divam aliquam ad hoc advenisse, ut Sibiliae & Tancredi illosque sect intium iniuriam, shi maritoque suo illatam, ulciscatiir, jusque strum forti manu afferat: R. Π-sia uelitris it non favens, non propitia , inde suisa s. tera, salutaria, faventia ;s.uyla omiua, prospera, laeta &

108쪽

Quo Cerrea dolet, per eam tum saepe Vocatur, psittit Tincredo talia mota suo. l

I Tarutredo talia mota suo. Mota pro commota, gravissime irritata. Nepos in Τimol. c. I. quibus verbis adeo iri commotus, ut mununquam vita farem facere voluerit s vel leg. nrotu suo, nemine vel suadente, vel admonente, aut consilium suppeditante, sed sponte sua, mentia suae ιμ-ι atque unpetum sequuta est.

109쪽

EΡISTOLA UXORIS

I AN CREDUΜ SUUM.

Uid facis o demens, Comitem misistis an hostem, Ecce quod exarsit, jus patris hostis habet. mVenit ad hoc Carfir, sed ad hoc sua venit & uXOr, Victorem victum praecla superba facit.

Non opus est armare Viros, Velare carinaS II, Nec proceres belli nec numerare DuceS. Necm quod his Duris Mos hahet. Hostis noster sive Constanti a ius iii Siciliam caeterasque provincias habet, a patre sibi, mortuis duobus Guilcimis Regibus . li reditate relictum, quod suum jus, jani non verbis solum a nobis repe- tit, sed bello quoque persequitur. quod hrevi ante in Italia sed praecipue in Apulia exarser.it: Nepos in Homil. c. a. tantωu exarsit liuessa ιι bellam. n velare cari s , r ine aut horitate came Latinitatis hoc verbo in huiκ senis sum utitur, Oriuisu & alii dixist uni, Vela pandere, tinuere, ιισe, hiarare, o C. eiusdem, imo prioris adhuc sunt statim subsequentia verba errore inamV, pro niviums ense ara re I galea; e caput, pro caput galea tegero, sive secundum Oviassium galeam dare eapisi. l. 6. Met. v. 9. Uzcet apud Novium Marcentiu in v ce ci petit ex P onori sterquilinio haec vox eruta videatur. Pinnv. Ide unisua. O rum ilitit, chlami te coistorta utis clue pelit bruchium, itii V galeare. ΘΠπa Diagratiantiuis: Mucius uniri; saluare prae S.

110쪽

Nec vestire sinus macululi tegmina ferri o,

Non ensare mant , non galeare caput.

Protinus ut veniat, nullo discrimine p vincet, Regna per uxorem Caesar habebit opes. Quas nimis ipse doles causis male consulis aegris, In caput a stomacho q morbus habundat iners.

Quam

o Me ostre Ibms mutilas tegmina ferri, J Lego tetmine, & Loricam in telligit, quae conserta hamis squammarum in serpentibus similitudinem piae se ser inde illa maculas ferri appellatio, quoniam poetis usitatum est, serpentum squamininas, ob varium colorem, praesertim incidentibus in eas solis radiis, cum niacula comparare. Virgilius I. q. En. v. 87. erit leae cui terga notae, maeniosus & auro Squamam incendebat fulgor Osiaires, cum Calmi congressum cum stupendae magnitudinis serpente reserret, illius squammas Lorica comparavit. I. 3. Ne div. 63. D ric ire modo Artatim defensi is & atrae Duritia pellis, validos cute repulit ictus. Uti nostet Ebtilo ita & Lucanus l. 7. v. 497. Loricam periris teguleu vocavit: qua torta graves Ivirica catenas Opponit, tutoque latet sub tegniam pectus.

p disserimine J i. e. Nullo periculo.q Iu eastit a somacho a Similitudo, a membris humani corporis petita, ad

civilem hominum coetum, tam Imperantium quam parentium, transferre, cxemplis veterum non caret; in quibus prae caeteris illustris est venuilissima illa Mm vii Agrippis parabola, qua dii cordes suos cives, atque eontra patriciorum importunita. tem frementes, ad concordiam reduxit: Tempore quo in homine. non, ut nunc, omnia in unum consentiebant, sed singulis membris suum cuique conti. , lium, suus sermo fuerat, indignatas reliquas Partes, sua cura, suo labore ven. - tri omnia quaeri: Ventrem in medio quietum, nihil aliud, quam datis volupta si tibus frui. Conspirast e inde, ne manus ad Os cibum ferrent, nec os acciperet , datum, nec dentes conficerent: hac ira dum ventrem fame dona:ire vellent, is ipsa una membra, totumque corpus ad eXtremam tabem venisth; Inde apparitis se se, ventris quoque haud segne ministerium esse, nec magis ali qliani alere se eum &c. Umrpsrando hinc quam intestina corporis seditio similis est et ira: ple o bis in patres, flexisse mentes hominum. Livius I. a. c. 32.

Ille

SEARCH

MENU NAVIGATION