D. Ioannis Slotani Geffensis ... Disputationum aduersus haereticos liber unus; in quo sub propugnatione articulorum Iusto Velsio Coloniae propositorum omnes fermè huius seculi controuersiae discutiuntur. ..

811쪽

ηePontificis, confiecratione sacerdotis,er coris secratione ministri, ubi etiam sacrorum ordinumdisteria explicat. Vnctionis extremae sanct .cto christianitatis uoto dignae , ritus recenset capitem. Flebis eo in tempore , supra iam Gramientes s ut Stapulensis asserit corporibus

magna munditiae cura, ab illuuiebus quas terri venae mortis nec stas, er dissolutionis cloastri uitae uiolentia, plirunque secum ad resolent purgatis , π ad uiuificationis nostrematrem adductis. Nunc uero faciunt super extreme ut humana stri coniectura Iabo, rantes inducti beat imi Iacobi Apostoli avis

toritate, dicentκ : Tristitur quis uestrum, Crciet. Et dubium non est, utramque murmctionem, tempore apostolorum feri solitam. Sed cum pro salute infirmantiumsuffragia presisterorum er inunctio petebantur, non pro stolabatur summa rerum desperatio, imo ut in libris insteriorum legitur, Ecclesiae longise simus fuit mos, presisteros, orationes Cr maunctionem,per sempte dies s oportere uideriis

tur continuare pro salute infirmantium, ad Deum uotis Cr inuocationibus supplices. Poraro quia poenitentes de ordine purgandorum sunt, er extra Eccle asticam Hierarctium,

neque diuinorum contuitu, neque tanto in

iis defca communionis particip4tione di -

812쪽

PROPUGNATIO. 3sa gnati ut ex sexto capite cognoscitur ) non uiae detur pium patrem de eorum poenitentia, amplius protrahere oportuisse fermonem, ersanctificiis instruisse teletis. Quae quidem βαscipiendorum perficientium sacramentorum

potius praeparatio quaedam, introitus er ida nuaquam sacramentum esse uidetur. Hic autem desacramentis, aut mundorum,aut quaestatim mundant, Cr sacrorum confortium tradunt, prosequutus est determinationem. QMe quum ita sint, nihilominus tamen circa peccato in remisionem, prouisum est sacramentum, quemadmodum superius ostensium est,quod rite appellari potest,er remisionis peccatorum, erreconciliationis sacramentum. De quo tamen exactum determinationem non facit, quia exaploratum babebat beatifimus pater,sacramenatum reconciliationis,non statim mundos Erpuo ros escere,eπ comunionis participes,quod ba septissimo, commation Eucharistis,sacro ordini, er ad beata quiete unctio,ii conuenit, de quibus solis exactam fusicepit determinatione. Matri monium autem, insua significatione, Ecclesiae sacramenta, quodammodo debebat praeuenire

Ecclesta enimJonsa christi est. Christus auteprimiponsum delegit, qua sacramenta ad ipsius

suae prolis ueram unctificatione instituerit

Porro de sacram torum signis cut Jrmis uisi bilibus

813쪽

INTERROG. v EL s. PROP. silibus beatis intra pater ira eodem lib. cap. M parte.3.ita loquitur. Nos inquit) lacris incenastas uisibilium rerum aspicientes initia, ubi ea

sacratiore modo didicerim','enim quae na exaemplaria, frine buiinmodi,er quae rivisibilia, imagines insignificent. Sunt enim ut libro de Intelligibilibus er flensibilibus aperte docuismuo uisibilia facramenta litelligibilium imagines quaeia,quibus ad ea recto itinere ducimur. Porro intelligibilia,uisbilium sacramentorum, initium sunt atque scientia. Ceterum iri tertio tomo conciliorum, habeatur Decretum Eugenii papae quarti nn quo se piemsacramentorum veritus,sub breuifimare digitur frmula.Ibidem quos in concilio Pr nunciali senonensi cap. 1 o. agitur deseptem sacramenta a christo bnstitutis, er ostenditur illa confirre gratia obicem non ponenti. At Vel φι,duo salutis nostrae continentia nosteri baptimum nimirum er coenam domimi,. citra ornanem controuersiam esse statuit sacramenta, reliqvis ordinationes bonus er uerbo Dei consentaneas suo loco, quo Ariptura eas babedus docet,

habens,cum nullo, qui er ipsi hoc faciat, digladiaturus, si sacramenta ea appellari uelit: quod

iubeat Paulus ne uerborum pugnas seqgamur, erc. sacramentum tame ordimis,apud nos iama

814쪽

populi,id est, hominumfere, quid Deo vocati ad munisterium noctunt, si manum impleuerint, assumentes,contra christi er Apostolorum inastitutumsacerdotes faciamus, ita ut externa ilisti adbibenda, praeter ludibria mera nihil sint recirculatorum praest ijs, quam sacramentis φὶ ' miliora,ut taceat interim ad unum omnes,qui a nostris ordinantur, oniacos esse,nosque ordia nationes huiusimodi uendenses, Iudae furis crproditoris aemulatores esse. Quid quaesio pie lector, hoc aliud quam mera est calumnia mo rei biclybemus Non enim externa illa adhibenda, sunt ludibria coenda, neq- circulatorum profligks in imitanda, sed sacrosanctae caeremonis,

quae in ordimatione sacerdotum adhibentur, ex histitutione apostolorum,quemadmodu ex Diotracto Areopagitu constat. Has ergo taxans Vel Eccl. Hi m non intelligit,non tam luxuri eos quihodie I r. s P s.

uiuunt, quam ipsos apostolos, er istorum βια cessores, quorum uestigijs insequimur,qui noα bis hos ritus tenendos tradideruntfal imum quos est apud nos sacramentu ordinis destisse esse sacramentum, nes, unquam hoc Vesus cori probabit:nec mininsulsium,quod contra christi et apostolorum institutum sacerdotes faciamrus. Licet enim tam ignobiles quam nobiles adficerdotium admittantur,non tamen hoc' contra

christi institutu, g ignobilespiscatores elegit,

815쪽

INTERROG. VEL S. PRO quos sacerdotes er Episcopos orditusuit, CrFaulus dicit. Videte vocatione uestrum fratres, quia non multi sapientessecundu carne,no multi potentes,no multi nobiles sed quae stulta sunt mundi elegit Deus ut confundat sapietites, erinfirma mundi elegit Dem, ut confundat fortia ignobilia mundi,Gr contemptibilia elegitDeus,erea quae non βnt ut ea quaesunt destrueret, ut non gloriet Ar omnis caro in conoectu eius.

DE VENERATIONE

&inuocatione fanctorum.

Vigesimo septimo.Au credat glorriosum Pirginem matrem apostolos, martyres bosi fanflos apud Deum

pluentes, pie Penexandos, . adpatrocinadum pro nobis apud Deum,

imploratis . inuocados esse: Rari credat Vigilantiu aliter sentiente ure ab Ecclesia damnatum fuisse

non fiunt mortui appetilandi, quia uiuunt apud Deu. Num christus in euangelio dixit:Deu; Abraha,Deus Isaac,

816쪽

PROPUGNATIO. 3sa

Deus Iacob non est Deus mortuorvini,siduis uentium. Omnes enim illi uiuunt. No fiunt ergo tam uilibus contemptis,imo prophanis uocibus bomines mortui appesta di, queadmodu prophani faciunt haeretici. Denis ut Hierondimus ait, sancti non appetantur mortui, sed dormientes. Vnde er Lazarus qui resurrecturus erat dominisse perhibetur, erapostolus uetat Thessalo, nicensis de dormientibus contristari.Porro functi si apud Deum uiuentes . pie uenerudi sunt, quod etiam Vesus hoc Ioco admittit,non ignorans,quod quicquid excellit, er diuinis uirixistibus conssicuum e enerationem iustum baabere,quo nec Ethnici ignorarunt philosophi. Sed non alia uera Erlegistimam ex sacris literis eius faciendi proponit ratione, quam ut in ipsi rum,sancte pies actam uitam,qvirq pro Cisiasto er ueritatqueI p ι sunt,oculis animi inruaentes,illorum imitatores efficiamur,quemadmodum cripstfuerunt christi. Sic enim inquit ereaput obtinebit, quod uniuersa haec veneratio, in christi boni omnis, er excelletitis autoruacfntis,gloriam redundet,er maxima inde utilitatem reportabit , huiusmodi imitatione cum

christo stipsissconiugens. sed er uiuus Iupis

ad exaedificationis complementum, coelestis itilius Hierusalem ciuitatis nouae redditus, istorirum Ddm maxime desiderio ής uotis restondeo

817쪽

INTERROG. VEL s. PROP. bis. Haec ille. Sed Vnde hoc comprobabiles unde Hirmabit florte aliquando intemfuit concilio sanctorum, quando eo promotus furi,ut ad deo xtera Dei patris in caelestibus considentem christum consi iceret,ubifactus etiam sit de sanctorum uoluntatemfientelia certior. Et nos quide, ingenue fatemur, sanctos esse imitandos. Imo etiam sanctorum bonorificentia, prodest nobis ad imitationis studium,quo ardenter accer dimur, cum ipsiorum uirtutes,nostrae mentis oraculis ob ciuntur. sunt enim egregia sanctorum opera,tanqgam sacrae quaedam faces, nos ad aea mulationem sequendams uiti eorum,sivo fruore fucceii dentes. Sed hic imitationis cultus, non est duntaxat sanctis impendendus. Nam prosi quendi etiam fiunt laudibus,praeconijs erbonoaribus. Agimus quoque eorum memorius anniuersaries celebrando eorum distiuitates, osculamur er colimus sacrosanctas eorsi reliquias, de auro,argento, margaritis, Cr purpura 2nclua.dimus, basilicus er muroria, in quibus chriastus adoratur er colitur, eorum nominibus dea nominamus, imagines quoque quibus repraesiti - fantur,statuimus, ab adoratione tamen σμα

erifcijs, quae soli Deo debentur, prorsus ab stinemus. Reliquos quos fleruitutis nostrae boonores er cultus mincipio er ante omnia Deo

tibimus,non agum soli. indies sunt diligere,

uener

818쪽

venerar Fonstrare, laudare,praedicar timere, obedire,er bis ilia. Taltu enim uoluit ereaturus quasta propter bonitatem suam feri paraticipes,ita tamen ut ipsi supremum in eis fastigium obtineret ac praecipue spectetur. Hinc est quod Deum diligimos er proximum, licet non

eode modo.Diligimws eu Deu Auper omnia proapter se,proximu vero post Deum, Cr propter eunde. Est aut diligere cultus quida. Laudamus et ueneramur cultores DeiGed propter Deum, ipsum uero magis . Honoramim parites, sed sicaldu Deum,nec aliter eos colimus. Obedimus fuisquisq; praepositis, Deu polim cogitantes, quam

i os, qui praeposiuit istos super cupita nostra. N.rdiuina ordimatione praepositi costituuntur. RecipimM apostolos, propter istu qui misit itilos. Na qui accipit ut christus inquit si que misero, me accipit.Et quis merito negabit omnia ista esse cultus quosdis Porro huiuου generis est etiam ueneratio sanctora. Quod enim colimus, quod tantopere ueneramur sanctos, in nustius creaturae gratiam facimuου, neque plane ob id quod per seipsos uideantur nobis hoc bonore digni,nes quiesietes in sanct8,ponimuκ carne braebium nostrum, sed ueneramur in sanctis, sanractum istu sanctoru,m que omnis bonor reduiat: veneramur feruos propter Dominu lios prorapter pare dilectos propior diligentemfunctos Ddd propter

819쪽

propter eum qui sanctificauit eos. Et si enim uitae sanctitate,multisq; alijs uirtutibus, beati itali bonitaes fuerant in uita er in morte Dectabioles ingenue tamen profitemur haec omnia a Deo prodicta, eius esse dona, er ad ipsum rursus reri frenda. Propter ei cemodi autem uenerati

nem nihil expectamus a sanctis , quod reddant nobis de suo, quos scimus nihil habere quod non

acceperint, sed Dominus est, qui haec libenter licii cr remunerat, cuius est illa uoluntas, imo qui procurat in nobis, ulscos elictos, tali bonore liciamus. Haec est enim exigva quodam pars praein , quo ipsos Deus bonora fecndum istud: Qisi me honorificauerit, honoris,cabit eu Pater meus,n. tanta in coelis quanquaibi praecipue sed etia in terris ita uidelicet, gaexcitat pios bommes in laudes functorum qbus ipsi refulget. unde tantu cocipiunt sancti uolua- ptatis G gaudij, quantu Deus inde honoratur. No amat enim nisi in ipso uenerari or coli. Iste ergo autor est, nos ministri, ille u iratuste diis

rigit Erpromouet no stras actioes, tile ducit,nos drecente voletes segmur, ille riuitat multo manist lius p diuriae potetis miracula,quasi uoce loqgatur,nos obteperamus illud aio uersantes,omnino debere honorari, quos Rex regu uult esse

honoratos, ut coseques sit, a patre coelesti dissentire istos, qui sanctis negantsua venerationem.

820쪽

PROPUG NATIO. 334 si quis mihi inquio in strauerit,bonorisca bit eum pater meus qui est in coelis. Filij Dei mi Ioan .ra, ni trifideles c seduli quales proculdubio fuerunt sancti Dei omnes post decursum praesentis uitae studium, honore coelestis praemij er immarcesibilis gloriae a ciuntur a Deo,nonne dignu

iustii est, eosdem quoq, honorificare silij Dei

famulos Cr ministros adhuc in praesentis uitae curriculo desudantes , ut confrmes sint cae αι ει patri, er bonitati illius rossondeant sImprobi enim Cr malevoli Aunt serui isti, qui

dedignantur honorare eos quos Dominus eorarum, stingulari beneuossentia complectitur, Crinsigniter bonorat. Porio cum non dubitem mira sanctos omnes,a patre caelesti esse mirifice honorificatos,aequum cr iustum est, ut ipsis diagnum honorem impendamus, ut eo studio conαΝrmemur Deosanctorum omniu glorificatom. Denis Regius iste Psaltes iuspiritu Dei loqMes psal 1ι de apostolisDui et uiris apostolicis. Mibi iugi nimis bonorati sunt amici tui De',nimis confriazus est principatus eoru. Vbi eos ea se nomcclatura dignatur, qua chrs' in Evagello,*biasti solacii Vos amici mei estis, sifeceritis quae ego praecia pio uobis. Iam no dicam uos feruos, quia feruus nescit, yd faciat Dominus ei'. Vos aut dixi amici cos, ga omnia quae audiui a patre meo,nota dici

uobis. Si ergo amici Dei sunt sancti, era sancto Ddd a pro