Hymnus in Isim ab L. Rossio repertum

11쪽

Deinde omnis Orationis consurmatio arguit, qua aetate auctor hJmni vixerit. Neque enim nativam illam pulchritudinum sequitur, ut res Simpliciter ponat earumque vel gravitate vel amoenitale animos percellat ei mulceat. Sed Verborum artificiose nexorum et soni quadam festivitate aures lilillantium copia placero studet. Summa igitur huius disquisitionis haec est, ut auctorem Versuum, de quibus agimus. non aliis Nonni tempora vixisse putem. Lapidem. in quo carmen scriptum est, nobis videri ad aedem Isidis portinuisse supra diximus. Similiter Pindari liniimus in Iovis Ammonis templo asservabatur. Pausanias

μωνι ἀνέθηκεν. El quanqualia nunc ipsum aliud exemplum non momini, tamen saepius hue laetum esse coniicias. Nam cum historia literarum graecarum doceat, saepissime h)muos aliaque carmina Macra in usum unius templi composita esse. ul a Musaeo m7steriis phi)ensibus Cereris les. F. Passov. do Musaeo p. 52 sqq. , haec carmina ab hominibus monumentorum literatorum amantissimis lapidibus vel tabulis aeneis insculpta et publice exposita esse facile credidi ris. Sed possumus etiam accuratius indicare, ad cuius exempli normam poeta artem Suam

in hoc in inno componendo direxerit. Apud Diodorum Siculum enim in libri primi e. 27 haec legimus: οὐκ ἀγνοῶ δὲ θιότι τινὲς τῶν συγγραφίων ἀποφαίνονται το ς Meπους τῶν θεῶν τουτων υπαρχειν ἐν Νυύν τῆς Ἀραβίας, ἀφ' ἐς καὶ Νυσαῖον τον Aιόνυσον ἁνομασθαι. εἰνm δε καὶ στῆλ ν ἐκατέρου τῶν θεῶν tiri γεγραμμένον τοiς isροῖς γράμμασιν. ἐπι μὲν ουν

γυνὴ καὶ ἀδελφὴ 'Oσίριδος βασιλίως. ἐγω εἰμι ἡ πρώτη καρπὸν ἀνθρώποις ευρουσα. ἐγώ εἰαι μήτηρ Ἀδρου του βασιλεως. ἐγώ εἰμι ἡ ἐν τῶ αστ ραο τ ω κυνὶ ἐπιτ έλλουσα. ἐιιο ὶ Βουβαστος ἡ πόλις ώ κ οδ ομ 4 θη. χαῖρε χαῖρε Αἴγυπτε ἡ θρέψ'ασα με. 'Eπὶ di του 'Oolyιδος ἐπιγεγραφεια λέγεται Πατὴρ μέν ἐστί μοι Κρονος νεώτατος θεῶν άπαντων. εἰμὶ δὲ πισιρις ὁ βασιλευς.

ὁ στρατευσας ἐπὶ πασαν χωραν εως εἰς τους αοικήτους τοπους τῶν 'Iνδῶν καὶ τους προς αρκτον κεκλιμένους μεχ φι των το 0 Ἱστρου ποταμου πηγῶν,

καὶ παHυ ἐπὶ ταλλα με ρη ἔως ' Ωκεανου. εἰμὶ δὲ υἱος Κρονου πρεσβυτατος, και βλαστος εκ καλου τε καὶ ευγεν ους ώου σπέριι α συγγενὲς ἐγεννῆ θ' vῆμέρας. καὶ Ουκ ἔστι τ4πος τῆς οἰκουμένης εἰς ον ἐγὼ ουκ ἀφῖγμ , δια - δους κἀσιν Αν ἐγὼ εὐρετῆς ἐγενόμην. τοσαυτα τῶν γεγραμμἐνων ἐν ταῖς στήλας φασι δυνασθια ἀναπῶνια , τὰ θ' αλλα οντα πλείω κατεφθάὐθαι διὰ τὀν χρονον. Eorum quae in columna istaea scripta esse dicuntur tam speria est in hymno imitatio, ui dubitari

12쪽

nequeat, quin poeta vel hanc Diodori narrationem vel similem secutus sit. Simileni dixi: nam v. 3 et qui sequuntur Ostendunt, eum aut transtulisse ea quae de sepulcro Isidis n)saco relata accepisset suo arbitrio Memphim. in sedem sacrorum istacorum clarissimaria. aut . quod a vero videtur propius abesse. similia ibi in sepulcro Isidis scripta esse accepisse. Nam Memphide quoque sepulcrum Isidis religiosissimum fuisse constat: cs. Fr. CreuZer. symbolices vol. l p. 411 sq. Commemorabo denique, quid praeter ipsius rei novitatem me excitaverit, ut in his Versibus aliquantum operae impenderem. Multis exemplis constat. templa Deorum Dearumque Graecorum a sanctis sanctabusque ecclesiae christianae Occupata osse nominibuSqu eorum qui colerentur muralis locorum ei simulacrorum sanctitatem duraSsP. Ita cum primum hos versus vidi. simulacrum Virginis Deiparae Nigrae, quod Eremi Helvetiorum plus semel intuitus eram, religiosissimum recordatus sum. Simulacra enim illa Mariae nigra . quae nunc tot milia hominum quotannis piis procibus adorant et donis Sancta Venerantur. Isidis quondam suisse compertum est: ut quis a Germanis. quos Tacitus Olim Isidi sacrificare mirabatur lGerm. c. 9ὶ, deam aeg3ptiam etiamnunc coli iure quodam dicere possit. Emendavi hymnum ut potui. Quae explicare non poluerim vel parum recte emendaverim, ea ab aliis correctum iri spero. maxime vero laetabor . si vel Bossium meum elatium hominem doctum, cui Andrum adire contigerit, opera mea excitavero. ut in reliqua parte h3mni logenda et describenda studium et curam ponat.

Serib. Turici distius anniversariis pugnas lipsiensi .

13쪽

Columna DPlmai

Vors. l. Similiter Philippus Thessaloniconsis epigr. 10, 1. santhol. Planuit. 6, 23l : Ast e

Aegypti regina linigera. tua est urbs vetere glebae ieeundao cultura assiuens umento, Bubasius sistris era. ac Memphis mergitum feracibus arvis laeta. ubi columnam inconcussam statuit roligiosorum lex sacra rogum, tui. domina, documentum imperii supplicibus.

14쪽

ἀελίω σελαγεσκε βολαῖς φορβάμονα γαῖαν. διφαλέω δ' Ἐρμωνος ἀποκρυφα συμβολα δέλτων i

δεισιδαίμων. rL B L . an ed. D. 99, 26. Phavorin. lex. p. 908 , 23. Elym. M. p. 455, 15. v. s. σελι γεσκε l POsΝis σευρον ἔσκε requirere, Sedes quae F. SpitEner collegit de versu Graecor. heroico p. 214 sq. v. 10. διτ. δ Ερμ.l Diod. l. d. ἡ παιδευθεισαυπo Totiov. Hermes vero literas iuvenisse credebatur: Diod. ι, 16. - διπαλέος Vox nova, a v. διταν derivata - 'Ερμῶνος ses. Slurg. de dial. gr. p. 2 5 sq. Ilaiiero debeo. v. 11. καrἐξυσαJ I ucian. Νigr. 27: σιδήρω τας ἐπιφανείας crurαν καταξυ-rες. - Νolissima illa Hom. Il. 6. 169ὶ: γραψας ἐν πiνακι πτυκτιν θυμοτθοραπολῖ,α. - 2αραξαJ Σ lapicida simili versuum proximorum exitu deceptus addidit. v. 12. Dubilo, utrum ea qua Sequuntur ad tria literarum aegyptiarum genera, hieroglyphi in hieraticum demolicum, pertineant an res Sacrae publicae privatae distinguantur. Fortasse utrumque intelligendum eSt.

Ad gentes clarisona voce loquor. Isis aurato sedens solio ,. sceptris polens. quaqua ignieorusci radius solis collustraverit laesibus almam tellurem. Νagacis Vero Her mae Secretas pugillarium notas uacia insculpsi stilis. quibus exaravi sacra etata mJStish0rrenda. et quidquid populus in communi semita posuit. ex pectore prUiundo

15쪽

v. 1.. si cui duorum adverbiorum quas sunt ευ et διακριδον coniunctio displicuerit, ἐκφάνασα Scribere poterit. - Ευράννων pendet ex eo quod praecedit λογον. v. 15 sqq. Diodorus i. d. 0ῶ εἰμa η τοὐ νε--tatoti Κρυιον θεοῖ θυγάτηρ πρεσβυtάτη. ἐγώ εἰμννη καὶ ἀδελ ιγῆ οσιριδος βασιλειος. v. 15. Pindarus O. 8, 3l: εὐρυαίδων τε LDoειδῶν. v. 16 sq. Plutarchus de Isid. et Osir. e. 12 p. MA. D. sqq. Diod. Sic. l. 13. F. CreuZer. symh. l p. ras sqq. Possis ἐκ γενεηείρας addendo V. 17. complere. v. 18. De cincinnis Isidis cs. lloelligeri scripti

min. 3 p. 268 sq. - is quod addidi tuebuntur exempla a G. lιernhardy Eratosth. p. l83 et syni. gr. p. 212 sq. collecta. Addo Eumolpi versum apud

claro proferens omnia et distinctim. irrannorumque dicta. Croni filia maxima. Isis . con

iux lato spolentisi sum Osiridis multum aemulanda . cui Leoniosi olim eodem natali lex ute matrist prodii, onusta luxuriantibus vilis instar Icincinnist. Duae vero celsanimo regi ineorde mons Lexcogitavissuli, ea. hominibus ego legifera. Isanxit . nec laevi diuturnitas eat obscurabit. in pelago suasio et in terra animantium altrico et in eooliJ sidoriseris plagis

16쪽

ἐν πελαγει . . . .

v. 22 sqq. L. Apuleius ii, 5 p. 76l oud.):

En ρussum. ιuis commota , Luci, precibua, rerum nuturae parens . elementDrum omnium domina. se

eulorum progenies initialis, summa luminum, restina Manium , prima coetuum; deorum dearumque facies uniformis, quae coeli luminosa eulmina, maris aulubria stamina. instrum deplorata xilentianusibus meis dispenso. v. 24 Plutarchus de Isid. et Osir. e. M ly. 368. Din: δω καὶ μητέρα eqν σεληνην του κοσμου κα- λουσι καὶ φυσιν χειν αρσενοθηλυν oωνται. v. m. similia sere dixerit iis . quae . ratus habet v. 10: αὐeος γαρ τά γε σημαr' ἐν Ου ανω ἐμήριξεν ασtρα διακρίνας. v. 29. I e planetarum cursu intelligit. v. m. Zodiacum commemoravit, quem εἰ raeci. κύκλον λοξοιν appollabant: es. I . Balsor. ad Cle insit. 1, 4 p. 315 sqq. Aratus v. 526 : ό δὲ ris--τος ἐκυκλος impeκωrαι λοξὰς ἐν ἀμνοτέροις v. 532:

certis legibus omnia ordinavit. Femineum onitu fel maseulum in me consociata habensi esseci hunc rerum cursum nascendi si moriendi vicibus seri pre duraturuml. Ιεis ego consiliosa laorem temporavit et tellurem humidam . latque temporum anniaeeura lunal in diserimen coelestibus lsidoribus sodes lixi aliis . aliisJ errabundum iter praeseripsi utque moveatur per circulumi obliquum splendor eorum perfeci ei igneorum 3

17쪽

Calliin. Lav. Pali. 23. Hic de curriculo, quod sol

cursu reciproco emetitur, dictum est. v. 35. Xaves Isis invenisse credebatur eiu que rei memoria a. d. m. Nonas martias celebrahatur, eui disti nomen orat Navi siuin Isidis. et interpp. Apuleii p. 786 Oud. ol larulius Griminius mythologiae Germanorum p. 157 sqq. - περάσιμον Euripides usurpaxit. iram. apud Stob. storii. 40, 9:

thiae, Pauli Silentiarii locos editores thesauri si diphaniani indicaverunt. - γενεθλας αρrtiri Eurip

κρι v. Similia exempla multa collegit ilorhhardys. gr p. 127. v. M. ἐς δεκαeαν ὐφiδul mensem decimum partui legitimum Graeci et i lottiani habebant: es. iuipp. A. Gellii 3, 16. G. llein. de iure Romanis rum privato p. 215. V 39. αρτι γονονJ Nicander Daem. 2 v. 3, ἰ

rectorem equorum solem in lucentem circulorum rotalionem direxi . ut hene ordinatis cursibus axes verticibus suis in curriculo circumsono noctem discernant a dio. atque maris

iraiiciendi laborum primum huminibus commendavi. atque iurisdictioni robur addidi. alque .generationis initium. virum ad seminam adduxi et . postquam ordine usque ad decimam lunae

18쪽

νῆωνl cs. v. 5 βασιλήων. v. 40. αγιι are E et Z in lapidibus saepe commulari l. Franetius exemplis dolei epigraph. P. 249. - Quod vero poeta dixit ἀγμενιος ἐδίδαξα, nota sunt illa αυλγπῆν τινα διδάσκειν et similia Bernhardys. gr. p. l26). Sensus igitur hic est: lae mammae maternae dulce praebendo effeci, ut iam insani spietatis erga parentes sensu aniciantur. v. 11. δωρυhuoici novum voca hulum ea sorma linxit, quam recentiores saepissime usurpant: es. κροτνῖσαις. λοιδορησμός. ἀγαπιγγυος. μελλησμος. Ilulim. gr. gr. 2 p. 314. Lobee L. ad Phrynich. p. 51l et paralipomenon gran m. gr. P. 397 Rq. v. 4 laec inconstantia, ut modo αγώνως νηπιάχως νασως V. 70.), modo μταμώλιος legamus, metri necessitato excusatur. Eadem est apud Theocritum v. H. De hac poena amoris expertibus irrogata nihil memini me legere. βαρυπάμοσιν DPrprolepsin additum est. - ἐutii δ' cle. t Diod. Sic. 1, 14: πρωτον μὰν γαρ Osirin παυσαι τῆς

κατ' ἀλλήλων ιδειότητος. Cf. de Isido frugifera U. Fr.

Κοppius palaeographiae 3. 2. 8 p. 6 in. coniunctionem opus laete e Toruit . ad lucem laetum modo generatum produxi. alque paremtium ut honorem revereantur ad mammam adhuc insantes donis edocui mentem laetificantibus lascivae vero Iibidini. ad vanos usque concubitus nilonii, iram graviter comminata Sum etBAperlibus amoris atratam voraginum custodiam gravia perpessuris. Sum autem telluris

19쪽

Columna quarta.

v. M. πυρνοτόκωl Homor. Od. 17, 36l : sAθήνη coegis , ῶς αν πυρια καeὰ μνησeῆρας ἄγειροι. ubi scholium legitur: πυρινα σιτω. cf. interPy. ad uesychii glossam: πυρνα σιτια. - Quae S quuntur emendavi ut potui. Certe sensum milii videor alligisse. collato Diodori loco, quem modo adscripsi V. 46. latvroνὶ Homerus Od. 10, 1l3: κ-2 δ'

sophoclei 1 p. 373.

v. M. Cum literae li. v. ultimae, quas nosSius in lapide sihi videbatur eruere posse. omnem Proba biliter corrigendi conatum eluderetil, posui quod Sensui satisfaceret: nam κυρος ὐπ' oκλώγDo' et πτή oor ἐν certa esse dixerim. Pluralem numerum verbi apud poetam huius aetatis nemo mirabitur.

frugiparae dominatrix et sustuli ex hominibus mutuam ipsorum odiosam devorationem, quam ursi liorroni latibulis conditi horretque accenso satiae roboro lupus ululator.

Columna quiaria.

Cum sole regiam simul idignitatem teneo J eiusque ino praedicant asses tricem: emetientis fuero certum cursum l cum radiis seror. terraeque vim vitalem asserol. Quae

20쪽

v. 53. -ειρῆ supplentis animo obversabantur huinerica μένος αβν ἀτειρῆς Odyss. 11, 2703. v. M. neῆσσοι θ' suppeditavit mihi Isailorus meus. - αδκουσανJ Vocis de rebus, quae nobis i vilis liani. usurpalae exempla eollegit E. M under. ad Soph. Oedip. R. 1206. v. M. Q υωJ Homerus Od. 2, 105: νυκtας σαλλυ σκεI. - epiaευδ Dc Theocrit. 22, 19: υπαρὰ δὲ γαλάνα άμ n λαγος νεφiλαι δὲ διεδραμον Maudis αλλα ' ἐκ δ' αρκτοι τ' ἐφάνηύαν, ἔνων e ανὰ μέσων Ν velorum mentionem requirere videbatur, Sed pri- ἀμ ρῆ νίτνη σθμαίνοισα τὰ προς πλοον ευδια πάντα. ilium literae Triore in ola ira sormari rec V. 56. Wλαμπρωροισιν esticium est ad exem- sabant, deinde v. 63 obstabat. necle vero eliatuplum vocis homericae κυανοποωρος, de cuius usu pelagi undae expandi dicuntur. Grashosium exposuisse ide nave homerica p. 15sqq. in scribit C. B. I asius thes. steph. . p. misu. 57 videtur ad rerum naturam verno tempore laete et florescentem reserendum effie: cs. v. 34. v. M. De voco quae est e ζεις supra explicavi p. 11. Caerulea vero brachia tendere mare dicitur ad exemplum hornoricum. Iliad. 16, 34: γλαυκn δέ σε τίκτε θάλασσα. - άωπεtiaoco quidem

eunquo aulem mens mea Isidis prudens decreveriti, ad finem perduco; ac res lomne Spontei celsae majestati se submittunt, supremam dignitatem rogiam invictam trementes nostram, Vinculorum vero invitam necessitatem dissolvo. Navigabilis viro est Serent amaus Amphitrite navibus proras prae squalore frigoribus densato atras habentibus, quando ridibunda. hilareS rubeus genas, expando aequora ponti caerulea tendentia brachia. Ι'er inacceSSa