장음표시 사용
311쪽
Africanorum fuerit armatus , quod dem volunt collectores Graeci quorum collectionem Africanorum canonum Christophorus Iustelles edidit ante sexaginta annos in Galliis, di nuper ex Codice Ameres.chiano cum notis Lonari, Aristeni QBalZamonis Gulielmus B veregius in Anglia , quae ultima editio totam hanc collectionem aquatuor actiones partitur , tanquam omnes canones unius essent Coa
cilii Desendunt. quidem novi collectores Beveregius uuitillus C dicem hunc tanquam collectionem 1 M7. Africanis Episcopis in Concilio Carthaginiensi factam, sed repugnat Cardinalis Perronius, qui diserte scriptum teliquit cap. 48. contra Angliae regem novi autων traire pretendon qu 'u na est compile par quelque apsodist impertinent, sit Astica in pendantu dernier o plus Barbare temps de la iam nation de inundales en Afrique, si Europeen pendant que Pheresi ou tyranni de Mundiae empescholent les Catholiq res de descia me itpouνοi avo i exacte communicationi conuolsance do chosis Ecclesia flique d' rique. Et summes appure et en ceste creanc par infinies rasom. Rationes has edito integro canonum Africanorum Codice jam typii mandare paraveram, cum ecce temporis penuria ab instituto Morde sistere, iro notis ad unumquemque Codicis canonem specimine aliquo testorem benevolum dimittere. 6. Habet Codex hunc titulum in Graeco apud Zonaram, Aristinum, de BalZamonem : canones ΣΙ . beatorum Patrum , qui Carthagine cuin venerunt. Apud Photium in praefatione ad No inocanonem S ut Carthaginensis canones CXXXVIII. Apud Iustellum in Cod M. S. o dex canonum Asticana Ecclesia. Et incipiti post Consiulatum glori inserum Imperatorum Honori I 2.9 Theodosiij8. Augustorum, 8. aerat Iunias. Quod est verum exordium Synodi Cartiragmientis 6. an. ly habitae , cui proinde hoc in Codice attribuuntur novem prior: canones, cuius tituli numero x retulimus supra. Additur hoe in Cindice et flatura quoque Nicani Concili in itinti capitulu militi recitata sunt. Deinde qua in Conciliis Astuanis proniustata si in acti prasentibus inserta noscuntur. Capitula vero illa in Concilii Africanis promulgata reseruntur triginta triam quae iam duduo . ante nos contra Angliae regem expendit Cardinalis Perronius, non ab aliqua Synodo Africana, sed potius particulari rapsodi uinordinem congesta fuisse, iis rerum momentis demonstrat, quae nemo Can. 2. Cod prudens contempserit Cano a. de Trinitate praedicanda desum Ii fuit ex Concilio Carthaginiensi a sub Genet lilio, ubi reperitur in i
Tit Codie. Photius. M. S. cod.
312쪽
'hod in dice Atticanomui referatur integer sestertia parte trunciis tus, quod non nisi a quodam particulari rapsodita fieri potuit C non .codicis de diversis ordinibus ab uxoribus abstinendis incipite Faustinae Episcopis Ecclesta Potentina Provincia Piceni legatin Romana Can. . M. Ecclesta dixit Placet ut Episcopis , Presb)ter , ct Diaconus , vel qui Sacramenta contrectant, pudicitia custodes ab uxoribvi se abstineantoc. Qui non est canon Copellis Carthaginiensis 6 led poslarior pδrs canonis secundi Concili Carthaginientis 2 statutus 29. annis antequam
Faustinus Zosius Papae legatus ad Africam pervenit Canones decu. iniis vilescimus Codicis, ab Alypio Episcopo provinciae Nonii-disequato statuti reseruntur, cum non duo sed unicus si canon inter Carthaginienses sim Genethlio ordine octav eo tempore statutus quo Alypius nondum erat Episcopus Canonem 3 Codicis Aureli
tributum ex tribus canonibus Carthaginiensis et in unum conflatum esse , notat Perronius, quod idem de canone is Codicis habet Lal heus, qui ex tribus canonibus Carthaginiensis tertii confectus est, uti canon 6 Codicis ex quatuor Ilec, o consin fans ordreae sin P motu . avecis autres , ut scribit Perronius Canonis Codicis au rem
suum prodit, qui eumdem ex concilio Ortha in s. desumendo
interpolavit, ut manifestum set,si hiinc cum canone 3. Carthaginien- λ v. componas Quid plures post allatos complures cariones carin giniensis s. subdit auctor canonem 3 a qui iterum desumptus est ex Carthaginiensi tertioris huic collectioni 33. canonum audet subiicere hanc clausulam in M. S. Codice relatam e finis canonam Symdirmn Patrum II tam arelio Carthagine corigregatarum.
. Ne hic finit collector sed post hane eonclusionem novum titulum reserar amnes diverserum Conciliorum Ecclesia Afri . Et
isco relabrata Canones illi sunt numero centum , quos omnes desumpsit collector ex Concilio vulgo Africano, cuius auctor alius est ab eo , qui totum Codicem Synodo Carthaginiens supposuit vel 33 priores canisne in ordinem redegit. Incipit auctor cum Concilio Hipponensi post Consules ibidem citatos add=t: Cod. ion. huius Conciliiide descripta non sunt, quia ea , qua ibi flatura sunt, in superiorum probamar insena , qa nec ad 33 canones , nec ad syn
313쪽
dum Carthaginiensem c referri possunt, utpote in quibus non repe riuntur statuta Hipponetasia Pergit ad canones , quorum plures ei Concilio Carthaginienti desumpsiit, & ex duobus in .unum conflavuic R 43 Cod uti patet re canone 43. Codicis ex si . de 32 Carthaginitatis milconfecto is in canone ψ Codicis ex canonibus4 . ras Cariti giniensis tertii compolito. Habet tamen aliqua long correctiora quam apud alios collectores inveniuntur, ut patet nominatim ex ta Can cos non 31. Codicis de visitandis Provinciis, qui est canon or Cariti ginientis 3 a collectore illius Synodi milIus, qui ut locum ouiis canonis a suppleret, mediam partem canonis 3 loco 2 suppo fuit ut constat ex canone 3. Codicis ubi una ser: e reseruntur, quae in Concilio Cartilaginiensi s. seorsim excuso 1 se invicem inepte di Can. O.Cod visa fiant. Canon o Codicis statuit, ut Presbyteri, Diaconi ab uxoribus abstineant secundum priora statuta. Ea a Graecis versa luat: κατο τους δίοις θους Secundum proprios terminos , quaecum aequivo cum reddant senium, ita a Lonara inrisieno, Ac RalZamone exponua tur, acui per vice. hebdommadas sui minillerii tantum ab uxoribus sele continere debeant, quod longe a sensu canonis alienum esse nemnon videt, qui vel illum in Codice legit. 8. Non desunt tamen ut e Codici Asricano sui nivi in post:
rioribus canonibus, ubi num. o. reseruntur plura delegatis diversi rum Provinciarum tanquam distincta Synodi artilaginiensis in no Ao3. statuta , cum sim eiusdem praefatio continuata Canones'.
Codicis resertur praefatio Concili Carthaginiensis anni os . N addi Actor Codie tum huius Concili gesta de non ex integro descripsi , quoniam in Pie , qua in tempore nec seria fuerunt, quam aliqua generalia, consti 'ra sunt , sed ad instructionem studiosorum eiusdem Oncili ιμπη digesii. Qua vel ba privatum collectorem spirant, ut ii illa in cano eba '' ἡ sanctum Augustinum , quae fidem faciunt, collectorem vixi se post mortem Auguitini, cum sanctus dicebatur. Fuit autem hic col lector , qui duos canones I . ii 8. ex unico consecit qui post: riorem sessionem Concili Carthaginiensis 6 a priore avulsam si, titulo in ' collocavit et qui canonem s. posterioris illius sessionis in duo divisit qui non modo Synodicam Carthaginiensis Bonifacium Papam , sed, rescripta Cyrilli VI Kalend. Decem ad Bonifacium directa apposuit, non Attici modo epistolam cata exemplaribus Nicaenis eidem adiunxit , sed, Epistolam Concilii Africani ad Caelestinum Pontificem, diu postea datam tanqM R Carthagi
314쪽
Carthaginiensis 6 Synodicam sub tit.I38. Miscuit. Finita fuit
vit tuis die sequenti synodica ad sontractum primum, taeo non obstante attribuit Modo se ae Cari tinns a se Codicis lG teras 6. Kal. Decembris datas id sonitacium . qui usque ad a numqva superfuit , ut asini o sit , quin uideat ineptissimun esse , Synodo Carthaginiensi sextae tribuere Synodicam ad Bonifacii lac '
315쪽
Usque ad eiusdem interitum ne loci per Sarracen nim iremptiones introductum, d hucusque continuatum.
De successione Primatum Carthaginiensium
mu adfuerint. 2. Primum, quem novimus Carthaginiensium Episcoporum , esse Π - - a Cyrum, tertium Donatum Cypriam antecessorem,
4. Mensuri anno 3os Successit Cacilianu , qui νο em tItore pris. habuit Malisinum, deinde Donatum a Casi Nigris Caciliano succes- Rufin, qui pro competitore habuit m - πινν- quo, D inire seo, per Atricam Donatiani. Rus saccessisse Gratum , Grat Genethlium . sub qua pulso Camrbagine Donat a Donatistis electum fuisse in sebi at Parmenianum, ex rari relimem δε--.
316쪽
i. di iae Y Tiamsi plures in Africae Provinciis uertnt Pria2 ' mates , eorum tamen successionem investigare
opere difficillimum foret , quod non in una sed diversi civitatibus siderint, uno Carthaginiensi exceptori eurus es in eadein sint per civitast permani ite me est minimis dissicultatiMisce debet , quae de successi e Epit in iis Catiliastiniens leum enim nemo , quod sciam , eorum Cathalogum posteritati consecravit , indagantem successeres in sede Carthaginiensi primates oportet uncta antiquitatis monimenta percurrere in sepultis plerumque sub ruderibus vetustatis Caroraginiensium Praesulum memoriis divinare saepius, Quam certum aliquid asserere Seripsit quondam
magnus Africanaeo Asiae lendori Augus inus: librum G unico baptismo contra Petilianum, & cap. t 3 mentionem sis a desert se Augustin. simia pro Fribis e sinu de quaeri posset, num septuaginta . praecessistes in sede Carthaginiensi habuerit Cyprianus, nisi resipui brevitas erroris argueret, ac septuaginta Praesules duobus seculis in una sed sibi lauessin , inet bile esseeisset Cutis itaque sic locutus est m. i. Augustinus , intellis nos venit cum D. pruno' epistola o D Cypri ius.
317쪽
olmuelis M. illa, iram senuiginta totius Africae Epistoliis, qui disius tempora antecedentes unquam Coepiscopi cum Agrippino Car- in giniens, ut interpretatur epistoli 71. e.rebaptietatione litaeretico- Augustin. rum constituerant citeque pius Augustinus cap. t Hinc de Agrippinariisque uisevi , qui ita Coruia scis perhibe , uite itis: M ppin, Primus itaque, quem novimus ex primis sedis Carthaginiensis Episcopis,resertur apud Cyprianum Agrippinus, qui ad initium so
Vincentius Lerinensis contra haereses,cap.9. 3 cm Sequitur secundus, quem novimusi3Cyrus em enim Martyrol M3 trotos gium tomanu pridi ridus Iulii habeat Carthagine sancti Cyri Fpisco pi in cui in Festisitate Sanctus Augustinus de eo sermonem ad populum i a buit,de Possidius Ca)amentis in Africa Episcreus arieste turis indiculo enim Augustini de sermone ab eo in Cyri testivitate habito, debuit
mi Cartha 'ne sedimante:Αugustinum, cumque vix tempus apparo, o t,' Cyprianum inter de Augustinum eius Epistanius Minnat tur.& Pontio Cupriani Diacono testejures ante Cyprianum o Hii Iacer bas edetinc, serum unum ex illi seis arbitramur, qui Cyprianum praecesserunt, quidquid post Cyprianum sedisse ad an. 3os.
3.Donatiis autumet Baronius Tertius, nobis notus est Donatur Cypriani Anteia cctar, sub quo nonaginta Episcoporum Concilium celebratiim fuit contrLPrivatum tamet cum, uti clare testatur Cyprianus epist. 1s ad Cornelium Papam. . '
les iniuntur in fastis. . - s. Goanu, Cypriano anno 138. successit Lucianus teste s. Optato MileWitanos. obtatu, lib. i. conis a Parmenianum,ubi enumerans Caeciliani Antecessiores,erat,
.s Fodpost Lucianum substitiuus fuerit Meni mundum enim in Mai.
318쪽
tyrologio Romano ad quintum idus Decembris habeatur, Carthagine Mai Violost S. Restituti, Martyris, in cuius lemnitate sanctus Augustinus de eo Roman.
ad populum sermonem habuit, huic Augustini Sermoni uelletur in operum Cathalogo Pollidius Lati mensis, debuit Augustinum interi Cyprianum vix iis , ante quem Pontius eiusdem Cypriani Diaconustellatur nullum Episcopum edisse,qui ad passionem venisse memoratur. Restituto succedere potuit Mensurius, qui ut recte Baronius, temporeis Mensurius Diocletiani sedisse repuritur. Circa initium saeculi isti j exorta est Diocletiani persecutio,in antequam pacis tempora sub Maxentis, Imperatore illii xerant Ecclesiae, obiit vel in comitatu vel in itinere, cum teste S.Optato lib. i jussus reverti Carthaginem,pervenire non potuit. 5 Optatus.
q. Mensurio anno o6. successit Caecilianus, cum eo anno jubente Deo s. Caecilian indulgentiam mittente Maxentio Christianis . . . Uragio totius populi S. Optatu .
Caecilianus eligitur , ct manus imponente Felice Aptungitan Epis opus ordinatur, ut habet . Optatus eodem lib. i. Audit pro competitore prinium Donatistaru Episcopum habuisse Maiorinum, cui cum Gabriel Alba spineus putet successisse transatum a Casiis nigris Donatum , cum eodem Donato anno 333. in Concilio Romano,in anno sequenti in Arelatensi Synodo de ordinatione sua egit, Win annum usque 32s. Ecclesiae Carilaaginiensi praefuit, utpote de quo Hincmarus Remensis
in opere contra Hinc marum Laudunensem cap. 2 i. Cecilianus Nicaenam inemarus
Synod interfuit,3 Concilium s collat. . Caecilianus Episcopus Cartha Remensis. ginensis solus ex tota Astica pervenit ad Nicanum Concilium Gelasius y RQ Cyaicenus,cum in historia Nics ni Concili testatur, quod acta C sciliano commissa fuerint per Asricae provincias ad Episcopos dirigenda quae de se per eum recepisse testantur patres Africani in epistola Synodica ad Bonifacium primum. Caeciliano,testibus Baronio, Alba spineo aliisque, successit Rusus,qui . Rusus. Concilio Romano sub Iulio r. anno 337. subscriptus habetur, habuit pro competitore Donatista, Donatum magnum, de quo D. Hieronymi iς onym. Chronicon ad an. 33r. Donatus agnoscitur, quo per Africam Donatiani. s. usum pro succestare habu ille Gratum cum eodem Albaspineo tuetur Caesar Baronius adan. 3ῖ7. num. 69. Interfuit Gratus Concilio Sardicensi an canone . Concilii Carthaginiensis primi anno 3 8 meminit illius, quod in Concilio Sardicens statuerat. Habuit pro aemulo eumdem Donatum magnum , ad quem orientales schismatici ex Philippolitano conventiculo anno 3 7 Pseudosynodicam
transmiserunt, quae sub nomine sardicens a Donato Carth giniens.
319쪽
& partis sua Episcopis evulgata , memoriam veri Sardicensis Concilii
erati ex Africa, ut D. Augiastini temporibus magno eruditionis detrimento praeter acta illius Pleudosynodi nulla cognoscerentur Sardi q. ab orthodoxis patribus, inter eos a 36. Episcopis Africanis,statuta. ii Genethl. Post Rufum inuitur Genethlius, qui an. 338. Donato Carthagio : . pulso pro competitore Donatista habuit Parmenianum. Crediderat Baronius, cum eo Binnius, Aurelium fuisse ante Genethlium , sed error est de annalibus, pace armalium parentis dixerim , merito expungendus. Vidit hoc ipsum Albaspineus Aurelianensis Episcopus,&Philippus Labbeus in Notis Conciliorum marginalibus , qui cuiatomori edidisset Synodum Carthaginiensem 2 anno 39o celebra tam , non sub Genedio, ut habent corrupta illius acta , sed sub Genethlio, ut habent correctiora ex Manu scripto Codice Vaticano
per Lucam Hollienium restituta, jam apparuit non Aurelium , sed
Genethlium fuisse interlocutum , cui consonat testimonium usu istini, qui cum anno 388. Mediolani fuisset conversui, testatus est libro et a de civitate Dei, cap. 8 se post quatuor annos Aurelium perisse adhuc Carthaginiensem Diaconum. 2.Auresius. 6. Anno 39o pol habitam a Genethlio Carthaginiensem Sydum eidem successit Aurelius, ad quem tanquam Episcopum n.39Ilitteras dedit Augbstinus. Interfuit Concilio Carthaginiens s. Caesari Attico Consulibus anno 397. multisque aliis praesedis & subscripsisse reperitur eum templum Caelellis dedicas in Basilicam Christinam, testis est S. Prosper Aquitanicus, & pro competitore Donati panno ii habuisse Primianum Parmeniani successorem schismaticum, fidem facit collatio Carthaginiensis. Superfuit Aureluis usque ad Crlestini tempora qui anno q23. Pontificatum iniit, putatque Garneria post Aureli ad Caelestinum Synodicam aliquanto tempore super vixisse, Manno 316. aut sequenti primum ex hac vita ad melior sa
ε 3 Capreol. Aurelium subsecutus est Capreolus, sub quo Romano Imperio ad . . interitum properante Africa per Vandalos annes 17. invaditur, quam ob causam anno εἶ i. convocato Concilio Ephesino generalia adit Liberatus lud legatos Provinciarum Africae transmittere non potuit sed eluus
Diaconum suum misit inquit Liberatus in breviario c. s. adiunxitque litteras excusatorias, ob quas a Cyrillo Alexandrino laudari meruit act. i. Ephesin Concili , prout recte quoque animadvertit Vincea latius Lirinensis posteriori parte commonitorij.
320쪽
Capreolo. ut fidem facit Victor Tunnonensis, substitutus est Quod G. Quod vultdeus, sub quo Gei scribus Theodoso Festo consulibus, anno Vuli deiis. nimirum que9. Carthaginem dolo pacis inradit. Ita S. Prosper in chro P 00 rinico, tunc inclux Victor Vitentis , menurata urbis Episopum , Victor Vi- est Carthaginu , De o hominibus manissum , nomine Quodvultdeus o maximam turbam clericorum naribus ractu impostam , nudos atque e stoliatos expelli praecepit. Quos Dontinus miseratione bonitatu sua prostera Naνigatione neapolim Campania perducere dignatus est. T. Lait b)ginienti Episcopo Neapolim relegato nianti Ecclesia sine S, De gy t. Episcopo annis inquit Victor Vitensis post hac factum est sup Victor Viplicante Valentiniano Augusto, Carthaginiensi Ecclesia post longum silen 'βδ rium deflationis Episcopum ordinari Deogratias . Addit iductum ante captam a Getierico R. Omam , quam latim postea is regni sat anno. Christi nimirum s s. ccepit , cumque addat, functus est autem sacerdotio anni tribus, patet ab annoque , ad annum 437 sedisse. An.qs7. scinincto Deogratias Episcopo eis min, inquit Victor Vi sedes Vacati tens s litur . ne secutionis Vancia lupae. Ecclesiam Carthaginis claudi praece
pit, disii pati atque di pertis per diversa exulorum loci, ut Epossin hoc non fuerat,piesbrter uir ministris. Addit sic mansisse annis r . sine Pastore usque ad tempora Lenonis Imperatoris, qui sedere coepit an
Pol haec autem destincto Geiserico Vandalorum rege , pergit Vi 16. Eugenius ctor Vitensis lib. r. de Huntrico eius filiori Dedit autem licentiam di victor Vinone Imperatore atque Placidia relicta Olibri, rogantibu , ut Carthagi-tensis. niensis Ecclesia sibi quem vellet, Episcopum ordinasset, qua jam per 2. .annos tali ornamento fuerat destituta . . . . ordinat itaque Episcopo Eugenio Abanno q37. ad 8o intercedunt anni 2q. sedis vacantis,ut anno q8o. Eugenius successus it Deogratias. Anno q8 . Hunerici regis octavo missus est in exilium cum caeteris Episcopis Teste Gennadio in virorum illustrium Cathalogo vixit adhuc tempore Gelasi Papae, qui anno 492 sedc re coepit, Mad eumdem annum habet Sigebertus Genablacensis in Chronicoci Gunthumundus rex in Africa cclafivi ape sigςbςttur. ruit, omnes sacerdotes petente Eugeni Carthaginiensi Episcopo ab exilitore vocavit. Nec pacem hanc diu durasse lucet ex Epistola 13. Gelasi jPapae data consule Viatore an. 9s in qua Eugenium Carthaginien iam in illum usque diem persecutoribus renere conscripsit, additque si lac Papa. Gregorius Turonensis lib. a. cap. s. Eugeni unicum capitis damnaretur,