Hermanni Conringii De finibus imperii Germanici liber tertius. Continens annotata ad libros priores

81쪽

Saxonum coloniam, constituto ibi Marchione qui rem adminis an sine Imperii Ataret . Perquam sane verisimile est, ortum hinc esset

nemarca nomen in Germania usitatum cumq,

primum pertineret ad solam illamCher ne iCrimis laricae partem ab Henrico Ottone Magno sib-jugatam, post ad Otum Daniae regnum etiam quod est ultra Balthicum sinum, usu populari su

isse translatum

PU. I99 l. t. Saxomani. De Saxone hoc id β uod notavit magni aequi judicii vir erataus Ioannes ossius Let deustoricu Latinu cap. Is dignum est quod etiam hic Natur Saxo Grammaticus natindicus, Roschildens in Dania Ecclesia prapositus, ad Andream Dania epit, ipum historiam scripsit libris XVI in nua non pauca sunt fabu=faci ut haut cuncta recipi det an Nec tamen tantus es fabidato ac nonnusiis videtur qui eum nusio habent loco I ter hos est Oropius Becanus de quo minus ea o

mirandum, cum argumentum tractet , non παμ

ξον mori , sed etiam , H, in icit igitur , nou

quicquid debet sed quicquidobes canis semel im

82쪽

ANNOTATA AD Lib.I. C p. XIV Vcedat imo cum anIIIuiorum 1 nostri cui plu-rrant certet aeterum Saxonis historicam si

dem ipsime etiam optimi quique Danicarum re-l Ium scriptores, interque eos ipse Huytfeldus in

gnus Daniae regni Cancellarius, usipectam orbi fecerunt, dum frequentissime ab ejus narrationi bus abeunt ecuti potius ea otiae de Daniae rebus u riptores Germanici prodiderunt Vt nunc triam an Runorum poeticas fabulas, quibus Saxo historiam suam elegaruassimo stilo conscriptam, deridendam omnibus paulo prudentioribus,non exteris duntaxat, sed etiam domesticis, propina- η Pag. 2ool. Zui rando. Vis veritatis expressit huius rei confessionem optimis quibusq; Danicae gloriae quamvis studiosissimis historicis Vnum pro omnibus nunc in medium adducereao Joannem Meursium satis erit. Qui lib. I. Hi Danica de Gormone III rege agens alia inter Jaec habet. uadum foriaegerunt lii, ipse arma an Saxones capit, odio resigionis Christiana,quam

exstinctam cupiebat auxiliis VandalaadLvocatu, miseragentem unietversam ferro, ac mma, populatur. bubus rebus Henrico Aucupi Romanorum per id tempus Imperatori , nunciata ali

83쪽

atis, arma alio Ita sumit oe, ingenti quoque prEio fusum, reprimit tum ingressus toga tiam, atque agrum lavicensem, num mox Sofvicum capit, diripet que , opprinum commerciu tunc florentissimum, ac vicino ade loco novam cisitatem struit, re Coloniam appesiat ipso non in poseru'satu cupiens quod huc usque Imperisne extendisset.Tum imponit ν praefectum, qui hunc limitem tueretur; atque , ut id melisui. posset, arcem ponit muniti firmam in propinquo issiccosse, quia Eicircumluitur , estgia

etiamnum muri veter ruina oseuduntur. I t

per 'ς eam pacis legem saluit, ut religionem Gommo Chrisianam, cui esset insesissimus, toto Dirs is no admitteret Haec omnia habet unus cumitus. Non possum non in signum potentiae Cete- fare dc submissionis Danica subjungere hoc loco illud quod memoravit Dithmarus h I. Quod

nempe Henricus coegerit Danos abstinere imp i. 1lcrum ab hominibus in victimas immolandis; qui mos hactenus , ut olim apud omnes gentes Germanicas, suerat Daniae sa .errimus Agens cnim Dithmarus de Henric Aucupe, cum di xiiset super Norma os Da nos armis obre erantcss.cit,s c Hor pri Ino re-

84쪽

ANNOTATA AD Lib. I Ap. XIV

atos ctim rege eorum nutone, hos Christi u-gum portare doctit. Addit Sed quia ego de ho- , iis eorAndem antiquis mira audi i haec indis culpapraeterire nolo. Emunia in his partibus locru, caput istius regni, Lederum nomine, inpago qui selon dicitur, ubi post novem annos me r nuario, post hoc te in quo nos Theophaniam Domini celebramin, omnes conveniunt, s ibii. diis suismet XC oenovem homines, ου totidem equos cum canibu oe gasii pro accipitribus oblatis immolant pro cerso, ut praedixi putantes eosdem placaturos siuam bene Rex Uer se. cit, psi eos a tam execrando ritu prohibuit irreptabilem enim otiino patri hosiam ferta, qui humano sanguini parcit Pracipit enim Dominus,

Pag rool. 22. Ottoniana victoria. Lanceam ab Ottone Magno instetum Limicum esse missam, α cum eo usq, exercitu in duxisset, nomen Otten-fuod ab Ottonis illo ductu esse natum, usq; est a. deo certum, Ut non tantum Saxoni sed etiam aliis Danicis scriptoribus expresi rit veritas illius faeti commemorationem. Etiam vero Ericus Pome ranus Daniae rex , deccptus a suis, Otionem ab Haraldo fugatum pro ne in Chronico', cum a la

85쪽

ali s septentrionalium rerum scriptoribus Lin.

dent rogio edito. Dumq; ait Harai us rex in extremis bus regnisu erat,sci et in mi lanssia mperator totam Juliam vasavit usq; mare, quod ab eo desunt dicitur. Ibi enim lanaceam uam in mare mi, ad perpetuam rei me moriam siu audito Haracius vehementer m. motus, versusJutiam fe inavit cum furore me . , Vuoditate gens imperator fugit, sin L .hetesuperveniens a ratius occiait nonem ducem exercitus Imperatoris , reliqui vero Teutonici iugerunt.Quantumvis vero rugam illam Ottonis actitent Danici striptores, non tamen ausus fuit ipse Joannes cutitus narrationem illam itanquam dubio carentem admittere Etenim cum

dixisset nudo re ente Otho urati Vendia pιrvenit ubi progredi prohibitu sinu maris interjecto jacta in eandem hasta fecit, ut deinde

Othonis in memoriam expeditionis hujus dice retur: incoiaque etiamnum utrobiq, ubi Osrahabuere, citra fretum quidem Otho ultra Haraiadus, loca advenis ostendunt. Hisce paulo post subjungit Exitum esse varie produnt. Et a Pores sunt Germani, Haraciis haud Sl svico procul qua ni uti coarctatur, regni L

86쪽

ribus collictis castrasaco oca se , ut Othone Gaut interciperet, aut ad pugnam vel invitum loco oportuno traheret verum pratio conferto vi-

, ctum se Saxo autem Venditam uisu processi se; F, Othoniano freto mox prohibitum, fugienti quam vincenti, magis imitem recessi e 3 cas Epone agminis extremi duce. Idem traditur ab Erico Pomerano quin in fugam actum ab Hai. rald Othonem, etiam nonymiu refert, in Com

pendissa Historia Regum Dania. I ud quidam

certum putant, insituto cum Othone mox cona quio, ac compositis regni rebi, pietatem christianam amplexum Haraldum , operam navante, Vnno magna tunc existimationis viro pacem regno sacram pariter a profanam, comparas . Pag. 2olii Tabuti. Hae fiunt illae per Linde, brogium editae , quarum damus remensis. quem constat vixisse Henrico IV Imperante,cen xotum amplius annis ante Saxonem , hisce verbis meminit. Servantur in Memens Ecclesia pracepta Regis quae signant, regem Othonem in sua ditione regnum Danicum tenuisse, adeo ut etiam tu Episcopatus donaverit Danici tamen scriptores institutionem illam trium Iuliae Episcos tuum solent vulgo Daniae regibus adsic ibere. V risi.

87쪽

i similius est quod isdem natiant bucnoncm II tres illos Episcopatus vitis insignibus contulisse. Pag. zo3L, Othon Hensem De quarto illo Episcopatu per Ottones constituto nullum alibi

testimonium hactenus, pr

Pag. O l. et exuperat. Paulo post idem Dithamarus scribit Vrbem unam in his snibus C araedificans rami 'mat. Haec acta esse anno Chiustis 5 patet ex iis quae mox siub ungit. Haud dubie autem Fovea dc Porta nomine intelligenda illa quae in Danc ei ha etiamnum sunt conspicua. Caeterum urbem illam ab Ottone Lexstructam, anno statim octogesimo secundo a D nis icrum esse captam destructam dum Imperator in Italia abest, idem Dithmarus testatur. Vindicatum id esse non proditur Attamen ne ita quidem tunc periisse ibi potentiam omncm Imperii, docent nosTabulae illae Othonis IlI jam tum

in medium productae

Pag.2oPl.23 idem hoc olvis. Quoniam Aimoinus&Regino procul abfuerunt,nec nisi fama aliquid de Golsredi regis opere potuerunt accipere, nolim praefracte a vulgi sententia amplius discedere. Sed nihil facit ad nostrum argumentum quic

quid credideris.

88쪽

yag. o l. i ridere. Qum imo videtur tunc contigisse, quod hisce verbis reser Otto Frisin pensis N a Saxoniam divertens Regem Daniae, in gnum sufecrionis, ad decorem Impeias talis reverentia carium Uijub corona deferri Panraal. a Ducatum. Fridericus itaq; Impe iator etiam Ducatum illum Waldemaro contu-

Pag ri, suscepit. Otto de S. Blasio in Appendice Chronici Frisingensis c. et de riderico

Imperatore agens. Praetere. ante haec omnia i

curia Tholens Juxta Bisuntium Regi Dano non Corona pyita REGNUM SI HOMINIO CONCESSIT Omncm illum actum Gottii

dus monachus S. Pantaleonis in Agrjppinatibus, chronico quod arquardus Frelicitis edidit Tomo I scriptorum Germanicorum risci verbis de- ό scripsit. Eodem tempore Ludo ictu Lex Francia legatos ad Imperatorem pro componenda pacet, unitate Sancta Eccleo misit, quos ipse gratanterfuscepte igitur generali Synodo indicia in municipio quod L eona dicitur stipe metium Poenam in Episcopatu Bisontino , Imperator cum Papa Victore multisque Archiepiscopis, Epuco-

89쪽

, ANNOTATA An Lib. I CAP. XIV

pis, Abbatibi que assuit, in die decontionet S.

hiannum ti κ.Rex autemFrancia ex alterapa

te stuminu pridie advener ',sed ex confli Papa Alexandri sibi parentium inproximo castro resedit, nec ad Imperatorem pervenit. Fusta huic Synodo Rex Danorum inaldemarinisu ibi dem coronam de manibus Imperatoris suscipient,

HOMO EJUS EA VS EST

Ρ Ag et I i . adimat idem. Verisimile tamen

est, jam turia temporis vixisse Saxones extrae chersonesum, quidem inter Albim Eido. ram aravam fluvios. Et vero Saxonum nomina non comparent quidem hodie vel in Taciti de Germanorum moribus libello verum illud IF videtur factum vitio aevi quo pars libelli periit. Apud Ptolomaeum autem sic satis clare sedes Saxonibus assignatur extra Cimbricam peninsulam: quoniam illa vero incipit circaEidora, consequensi. est illuc tantum usque Saxones tunc degisse. Iam tum illa de re a nobis dicta fiunt quae huc pertine an libro ucm De et udi ejus vicini edidimus, neq; ulla opus anc est eorum repetitione Anmni autem jam tum ibi degerint, meritod mites si attendas Ptolomaei Taciti dictivde cherQnesi incolis Pav

90쪽

ANNOTATA A Lib. I CAp. XV

pag. rv Is Vicinam Stivoniam. Non Slavo-iniam duntaxat vicinam cis trans Albim usq; in Bohemos de Polonos, sed etiam russiam . Estiorum vastas Provincias Germanicis coloniis complurimis Germania in linguam&mores,ios commutavit ne quid nunc dicamus de vicianis circumquaq, regionibus aliis. Haud abs re fueri hic expendere qua princeps nostri aevi hiis storicorum acobus Augustus lauanus la Historiar de filia Germanorum blita migrationo scripsit, etsi nonnihil laborent. Cum enim de finibus Gennaniae antiquis pauca attulisset in medium in haec verba progrestus est. uospostremosi, limites populosa que ac bellicosa gens transgredi nonpotuir, quippe inseverabiles sumina facit severavit. Nam, inde trans Vistulam in B russiam, Daciam; inde ultra Rhenum, omnem

transis citra Juram miseriorum civitatemio complexa, ad Vogesum usque montem Belgici maximam partem ines protulit, mi Alam Batavorum ambigui antea juris suam effecit, omni ea portione Ga is ademta. Itaque somniim iis loci lingua ex Germanica detorta utuntur. Apud Henerios, inquam, Tribocos, Vangiones,

Nemores napios, Treviros, Tungros Sicam