Francisci M. AvelliniI In Ariadnes Augustae numum aureum anecdotum commentarius

41쪽

pleri' le linum opinionum refutatis , se, nihil , quod Proserat , habere ingenue testatur .. Exemplum adducit . . N CAPR incusii Imperatorum numis, quae sigia quidnam indicet , ignoratur , cum in dies sub oculis: Occuristat . Ad v s Iantii tamen opinionem propius aecedere videtur. Iam. antea quoque nullam sententiam quae dasgia hae circumferebatur sibi probari, Gallandus testatus.

En ergo alias , atque alias inter se oppositax opiniones , ut merito hic usurpes : quot homines , tot sente tiae. Omnes refutare meum esset, ni id jam Eckhelius secisset , & quidem tanta felicitate, ut earum incongru

entiam statim quisque deprehendat b . Quare, ut symbo

iam meam quoque dem, sententiam Cl. Ducangit, in quam pedibus eo, eontra Echhelii objectiones restituo; per has fglas nonnisi Constantinopolitanae urbis ossicinas mon tarias indieari Id ut assequat , Eckhelii prius objectionibus est mihi respondendum , dein argumenta ea an in notanda , quae opinioni nostrae favent Negat Echhelius, α. CON indicare posse Constantino polim. Id his potissimum rationibus assequitur: I. DumoLOecidentalium Augustorum his si glis inseribi , II numos Oecidentalium quoque Tyrannorum qui cum Orientalibus

42쪽

libus'Augustis bella gessere , iis ipsis insigniri . Quod ed primam doctissimi Viri objecitionem , Ducangius tam

Entea mutui amoris ergo id factum dixerat. At id tum concedi posse, ait Eckhelius, eum sibi Orientalium Principum numi ostendantur in seripti ROM, ROMOB, vel simili sela. Et quidem numos Orientalium:Priniselpum hae sigia ROMOBPinseriptos ostendere dissido , cum hujusmodi sigia nunquam , 'quod sciam , Romana ossicina usa sit . Sed id clarissime ostendam num os Ο-rien talium Augustorum saepe in ipsa Roma culas eme . Sie Ualentis numisma signatum Romae:in ossicina TER TIA Mediobarbus profert ca , aliudque ejusdelm Augusti Romae quoque signatum ossietna QUARTA b) ; Aracadii quoque. Signata Moneta RDVM apud eumdem Mediobarbum occurrit ce), de Tiberii numus, ROM ae percussus non unus , Mauritii quoque alius eodem l o ROMattam quoque prodit ossicinam ce , aliusque Heraclii eodem segmento ROM ibidem recensetur ci). Ipsum vadem citabo Eckhelium , quia in Musei Caesaret Catalogo Ualentis numos in PRIMA , SECUNDA , TERTIA, & QUARTA Romana omina n. snatos describit g , necnon Mauritii quoque perculsoaROMae cha. Iamque dum haec scriberem, aereO UM

43쪽

Iemis Augusti numulo potitus sum eum consueto Illius Augusti capite , atque in pollica Uictoriae typo solito, eum epigraphe SECURITAS . RRIPUBLICAE. Insta vero perspicue cernitur S. M. ROM. i. e. Signata Moneta ROHae . Mitto hic lubens aliorum Aquiliorum Orientalium in umismata, quae Si Sciae , A Relate , AQViIuae cusa sunt alitique urbibus i Imperii Oecidentalis . Sat id demonstrasse habeo , num ost Orientesium Augustorum si pissime in ipsa Romanae urbis ossicina eusos . Quare nihil ablardi est, hine capta analogia , asserere quoque. oecidentalium Aughistorum num os CON Iantinopoli eu-sos esse , qui CONOB inscribuntur . Et ni salior, hoe idemJ sibi demonstrandum Eckhelius quaerebat , cum. numos ROMOR inscriptos Orientalium Principum de sderari Mimabat . His quidem verbis num os Romana ossicina pereussos intellexit; nam, non ipla poterat si-glam , qua ossicina subscriberetur , ita tuere quae*pro urbis , & ominae eonestione varia era . Altera ejus, ut dixi, objectio fuit, numos Tyrannorum oecidentalium , qui cum orientalibus Augustis bellae

quoque gessere, hac figla CO B inseribi . Exules ergo e Constantinopolitana Ossiuinae redigemus, Non quidem stitissaeit Dueangii responsum'; id eo tactum , ut ii Im.

perii caput tenere viderentur nam tum , ut bene ait

Eckhelius , Romam potius inscripsissent . Id potius D. ctuin ajo at simili rudinem monetae Per Izperium rece-UM F

44쪽

mae; quod de Tyrannis post Honorium nee ipse Ee-khelius negarei audet. Id quidem certum, quaequae sit caussa , signatos Constantinopoli horum quoque oecidentalium Tyrannorum numos, praeter eos , qui CONO Uinscribuntur. Tales sunt Magni Maximi numi apud Mediobarbum non Occidentalia Tyranni modo, sed qui ncre quoque bellum eum Tlaeodo sto gessit , qui Comsantinopoli se signatos profitentur , quorum duos cum his segmentis DCON, TCON elapsis diebus meis oculis videre licuit. Tales Eugenii apud eumdem, qui e simili osse ina prodiere b , atque similes ibidem Iovini ce , Sebastiani cd , ct cet. Tenemus ergo numos horum Tyrannorum Constantinopoli signatos , ct interro

ganti Eekhelio, quomodo id factum, reddi potest eu illis Comietiversibus haec ratior, Ut quidem hereIs orationi O pd o. vis est conjectore, qui Dringi interpres fuit os

Conjecturam tamen meam breviter hi roponam. Num quorum in agmento ossicina monetaria restitatur, hi non ibi eusi esse videntur, sed potius eorum cunei ibi signati. Qua re poteram alibi signari, alibi vero malleum subire. Hae rasione explicrare pota horum Tyra*norum num si qui Constantinopoli Mnari potuere , int incidentem post

45쪽

delati'ibidem eapitibus, Tyranndrum, quibus junguntur,

a malleatore aptari, praesertim Cum , ut supra quGque monui, hoc tempore unius Augusti pollica ad alterius anticam facile transferretur.

OB osse ina Iecunda Jobertus. Sed an iunquam roseo6scina per singulare elementum indicatum sit, dubito. Potius in Ducangit sententiam eo , qui legit obsignatum ex analogia aliarum subsignationum TROB. TROBS. Incertum incerto explicari, Ee heliusMinquit. Sed eum in permultis numis haec tria elementa OBSoccurrant, an dubitari potest, quin per ea indicetur Obsignatum Τ Dubitavit quidem Eekhelius, utrum Latini dixerint obsignarexum os .4 Sed nonne perridiculum est)inztanta barbarie, quanta versebatur in Imperio Romano, quibus aempori-hus tu si sunt hujusmodi numi, latini sermonis elegantiam exquirere , . idque in subsignatoriis monetariorum notis Quidquid ergo contradicat Eckhelius, ejus momenta non tanti sunt, ut de Constantinopolitana ossicina vel minimum injicere dubium possint . Sed ut firmior sententia haee in posterum perstare possit, tria potissimum perpendenda sunt: I. In imo numorum hujus aevi, nonnisi per sigias illas, quae ibidem conspiciuntur, monetarias ossicinas indicari : quod in dubium aesti, & nemo refragatur; quare, quomodo in CONOB sigia aliud, aemonetaria cricina indieari possit, non video. II. SigiamCON in permultis numis inveniri, in quibus certe per eam comantinopolis .indicatur, ipso agnoscente Ee-

46쪽

3 2:aelio O ; hine eapta ab his analogia in numis his

nostris CONFantinopolim quoque indicari oportet. III. Denique quidquid per siglanx illam Oll indicetur, eam fglani Monetariis ossicinis propriam elle, ac veluti'sor mulam quamdam, quaeae indicarentur; se TROB. MDOBSc.; quare & hie de monetaria ossietna agi vel sub oculos ostenditur ia Quot si ossi ei nam monetariam hic indicari per,si glas CONOR coneeditur, nullam aliam certe praeter Constantinopolim urbem inveniemus cui tuto illud CON adseribere possis. Haec igitur momenta pro. Constantinopolitana ossiel na adeo sortiter ad hanc sententiam impellunt , ut ex ea nonnisi coactus discedam. Atque hae: de constantinopolitana ossicina satis .

IN postiea conspicitur Uictoriae figura alata sinistror

47쪽

nis eonspicitur, & quidem talis, qualem Varro deserupsit, ceu Uirgo scilicet a lata, quae dextra manu lauream corona M., laeva Palmam proferat. Alata quidem ob ejus inconstantiam. Laurea vero Phoebo primum , seu Apollini dicata arbor fuit. Nam

olim, quas vellent esso in tutela sua, Dixi legerunt arbores; quercus Τονi, Et mrtus Veneri placuit,'Phoebo laurea, Pinus Nessiuno, popuIus celsa Herculi a . Postea Uictoriae symbolum constans fuit habitum'. Et pridem sane victoribus inhludis , non aliter ae palmu.Concessa est. De hae sic Horatius b): Sunt guos curriculo puberem Obmpicum Ollegisse juxat, metaque fervidis lia E vitata rotis, paImaqua nobilis Terrarum dominos evehit ad Deos. Cur vero palma sit Uictoriae sgnum, ex Plutarcho r

ejtat Gellius cc .: α' super palmae, inquit Aristote-

ies. arboris lignum magna pondera imponas , ac tam graν iter urgeas , oneresque, ut magnitudo oneris fasin ri non queat, nos deorsum palma cedit, nee insectitur , sed a xersus pondus resurgit, F sursum nititur , recum ἰα'aturque . Propterea , inquit Plutarchus, in certaminibusra,

Irimom signum esse Ilacuit Victoriae ; quoniam inge-

PHAED . lib. s. lati ε. Lib. l. Od. I.

48쪽

ΑImium hujusmodi ligni est , ut urgentibus, opprimentibusque non cedat. Quoniam vero, Tertulliano teste, quid scrupuli inhaerebat Christianis militibus coronam lauream ferendi, ideo, Christiana religione ad injssa, consuetum laureae gestamen sensim desuevit & in Prineipum capitibus, & in Vietoriae dextera . In illorum quippe capite successit diadema, atque in Victoriae dextera Crucis Sacrosanctum fgnum , ut in quo sgno se vincere Christiani Principes profitebantur, eo ipso Victoria exornaretur. Quare id manifeste ad Crucis mirabilem apparitionem refertur, de qua pete Eusebium, aliosque historiae Ecclesiasti eae Scriptores Veteres. De stella vero in area numi nil habeo, quod addam, nisi ossicinae monetariae forsan signum esse , vel aliud , quod non sacile assequi possumus.

PINIS OPUSCULI.