장음표시 사용
181쪽
sub forma seroci suevit. Nec frequentia paro Xysmorum majus semper inclinat periculum; im-nio generatim maxime rebelles sunt epilepsiae, quarum insultus longis intervallis sejunguntur
tior epilepsia, eo magis sanationis spes affulget, et Vice versa. Hoc tamen non impcdit, quominus dentur etiam excinpla epilepsiarum Sanatarum , quamvis morbus annos quadraginta
virum summo loco natum , qui ad annum quadragesimum aetatis epilepsia veXubatur, quae dein sponte evanuit 9o . Gravissimae sunt opi-lepsiae , quae pulmones, et cor Vehementer aggrediuntur, quorum insultus vertiginem, hebetudinem, torporem relinquere solent, quaeque a pharmacis diversae prorsus naturae nullam mutationem vel in melius , vel in pejus subeunt. Saepius epilepsia per annum Uuum , alterum Veevanescit, ac dein redit nunquam evanitura. Ex quo colligitur, historiis epilepsiarum sanatarum
182쪽
sidem non indiscriminatim tribuendam osse. Eo magis errori locus est, quum epilopticus tempore intervalli liberi persecta, frui videtur sanitate. Etiamsi morbus diu duris verit, sacultates animi non semper evidens detrimentum Capiunt. Generatim epileptici longaevitate non gaudent. Gravidae epilepsia laborantes plerumque, at non
Semper si , abortum patiuntur. Eclampsia 9 et Parturientium, nisi jam prius convulsionibus insontibus obnoxiarum, quidquid dicant 93) , morbus est plerumque lethalis. Illa praegnantium post partum aliquando cessat 94). Epi-lepsia insantum, nisi ex encephalitide, et hydrocephalo , vel ex rhachialgitide , et hydrorha
M) Gantina diss. de eclampsia parturient. morbo gravi qui
183쪽
Qhitide, vel ex de utilione veniat, Prognosin epilepsiae gastricae agnoscit.
I. R Qui a capite epilepsiae initium sumunt, ex his gravissimae, deinde qui a latere : qui
vero a manibus, ac pedibus, maxime sanari Possuntn Paroxysmum vel antecedentes, vel consequentes oculorum splendores epilopii
cis lanosti esse solent 96). . Sane omnia signa opilepsiam encephalicam indicantia , caeteris paribus, dissicissimae curationis praesagium sistunt. Verisimile autem est, et epilepsias, quarum caussae in aliis corporis partibus resident, tractu tomporis veluti enoephaliticas fieri. Valet
id potissimum de epilepsiis abdominalibus
3. Dilγsiae amnicae , seu nerMeae primus ille aphorismus IHiPPOCRAT is ') applicari potest. Prognosis hic saepe a conditione domestica aegrorum pendet. Diis 'siis traumaticis quandoque ni ixilia essicacissima chirurgica opponcrct licet 97 . Dilmsiae inflammatoriae,.rheumaticae, et arthriticae, priusquam in vitia
184쪽
localia, quae cum diathesi, ex quibus pullulant, iam amplius non cohaerent 98), degenerant, medicinae imperio plerumque subjiciuntur. Di-
Iγsiariam Sanatarum maxima pars metastaticae suerunt; item gastricae, saltem quatenus mae conio, acidis primarum viarum , et vermibus ortum debuerant. Dilmsiae scrvhulosae, et rhachiticae utplurimum altas adeo radi es egerunt, ut artis imperium eludant. Excipi quodammodo merentur epilepsiae ex assectione gla dularum meseraicarum. EPilγsiae VPhiliticae, nisi complicatae , ad sanabiles spectant.
4. Epilepsiae transeunt iu mania in , inprimis
et tabem; quae transitioncs nullam plane sana sonis relinquunt spem. Sunt qui sub ipso pa-
185쪽
phalit ille, quam secundariam vocavimus ) , Necnon ab hydrocephalo accessorio 5) necantur. Hi morbi plane a se bribus, aliisque aegritudinibus quandoque fortuito epilepticos aggredientibus, ac antiquum morbum profligantibus distingui debent. Epilepsias nempe a febribus quartanis sanatas viderunt alii 6 , a typho nos ipsi j). Nec desunt exempla epilepsiarum fugatarum a supervenientibus tumore ad cubitum
8 , cholera, et dysenteria s9), haemorrhagiis
3) Donaχkssar mors repentina ex morbo caduco. Misc Ac N. Cur. Dec. I. An. a. p. 276. . Goc EL de milite ex iu provim convulsionib. epilept. siue manifesta caussa tentato,ae spatio aliquot horarum trucidato. Ib. Dec. III. an. 9,et Ο. P.
4) P. I l. Vol. I. Seet. I. C. III. S. XVIII. Io. 5ὶ Ibid. C. IV. S. XXIII. 3.
M Tanoet ergo epilepsiae sebris superveniens curatio. Paris. 15 8. Ausettige aus d. Tageb. e. Grasiab. Arzies. P. a T. Cis. opusculum meum : Et lauteruns a. Eremungstheoria 2. A l. Heilbronn. 1 5. P. 3M. Antequam nempe epi-Iepti ei a reliquis aegris in noso omio Viennensi separarentur, contigit, ut tu typtium contagiosum inciderent , quo morbo feliciter superato , et epilepsiae nulla alia ob qveniebant vestigia P. 8ὶ Scunceta singularis crisis epilemiae in puerpera obortia tribus in sinistro eubito glandulis tumefactis soluta. Misc. Ac. Nat. Cur. Dec. I. An 3. P. 146. . 9 Ρ, nTomus in Sammi. d. Soe. υι Budisain. P. OI. ΕPh.
186쪽
io , inprimis haemorrhoidibus II , et mor
bis cutis II , necnon a ruptura absccssus I 3). Phaenomena sub sinem cujusvis insultus epilo-ptici contingentia veluti crisin C Oustituere, aC sontem pro indicationibus aperire, dictum est i ); quam vero observationem nonnisi inter arctissimos limites admittemus i5 . Quando lucepi lepsiae s sorte rectius Convulsiones salutares
T3 eatiorensio de motu hyster. in puella ) ex uteri abscessu Pro epilepsia habito selicitet eur. Mise. N. Cur.
187쪽
i. Curatio vel praesentem, vel suturum respicit paroxysmum; illum solvere, nunc prohibere conatur. HOC in opere indicationes rationales eousque prosequimur, quousque ipsae a conjecturis circa morbi sedem, et indolem suggeruntur. Enimvero solum exhaustis, aut desideratis indicationibus rationalibus, ad auxilia empirica sic dicta Necifica antePiDPtica con- sugere fas est. Elenchos eorum sedulitati a BnΑc
Ac. N. Cur. Dec. II. An. I. App. P. 333. . GRAM de is churia paroxysmo epilept. soluta. ib. Dre. I. An. 3. P. 38 . Dec. III. An. 5. et 6. App. P. I 29. . ΜuLLm de seno plusquam octogenario apoplexiae proximo convulsionthus epilept. vehementissimis tacto, et insperato ganitati restituto. Eph. N. Cur Cent. 9. et 3 o. p. 368. . DADLMNI quartana labris ab epilopsia curata, et contra. Misc. Ac, N. Cur. Dec. II. Λn. 5. App. P. M. . t Catal. medicamentor. advers. epileps. Arnh. I 3. i8ὶ Diss. de epilops et contra eam remed. Κil. 367s. i 9 Diss. ile remed. antepilept. lassiL Lips. 27os.
188쪽
26) debcinus. Donec vero de sanatione morbi Certi sumus, epilepticos diu, noctuque custodire iuvat. Hi ne nunquam sine amiCO, aut famulo domum derelinquere, nunquam eam Soli inhabitare , nunquam ecclesias , comitia , et theatra , concurrente multo populo, nequciatare iis permittendum cst. Si opilepsia noctu invadere
Soleat, ne aeger aliter quam in lecto super solum strato, culcitris undique circumdato, dormiat, Curandum. Ρostremo noso Omia uni Ce epi-
lepticorum curae dicata construenda serent 27 .
189쪽
a. Aeger in paroxysmo Constitutus, docente
iam CELso I 8 , nulla indiget cura , nisi ut
vestibus, collari , aliisque fasciis sanguinis circulo obstantibus illico spolietur. Collocetur porro in loco lucido, et aperto potius, quam ClauSO, et lenebricoso. Removeantur superflui spe ta- Ores. Dentes confirmati, vel 'spathalio ligneo ex tilio commodissimo, vel cochleari linteis obvoluto , vel nodulo in strophiolo facio diducantur , et deducti serventur tum ob Aciliorem
respirationem, tum ne aeger linguam mordeat. Violentam corporis Concu'sionem levare quidem, sed tu totum comprimere non expedit. Polli-Cem extorquere superfluus est labor. Nec juvat aegrotos odoramentis, praesertim acrioribus, Sternutatoriis I9ὶ, vellicatione, clysteribu S ex ruciare. Vidimus plus vice simplici clavem, aut aliud ferri frustulum manibus aegri CommiSSum, paroxysmo finem imposuisse , legimusque similem effectum per lenem corporis epilopti l Dictionem ope ejusdem metalli ab aliis obtentum
190쪽
fuisse 3o . Quae tamen experimenta alias in incaSSum repetiimus. Αffusio aquae frigidae insultum epilepti cum cohibuisse sertur 3i : num cum reali profectu, dubitamus.. Cura imminentis Paro frui.
3. Si epilepsiac insultus ab aura ex determinato loco manante aim unciari Soleat, si lite mali Caussa nequaquam in Cerebro , et medulla spi
nali locata sit 32 , paroxysmi evolutionem impedire aliquando licet 33 , si pars, ex qua aura proficiscitur, ligaturri circumdetur 34). Inte
rim. haec melliodus sappi,simc exspectationem vel in totum, vel post aliquot felicia tentamina