Antonii Musae Brasauoli Quòd nemini mors placeat, ad illustrem Annam Estensem

1쪽

FERRARIENSIS ADLEC TOREM

Nemo licet mortem non horreat, optime Lector, Hunc superare tamen cum ratione potes.

eruin etiam fisa meliorem hanc astice uitarra ora hominem innumeris nam leuat ipsa multes. Hinc sitius suri, patriam, reuis re tandem,

Degere te externo quam, peregrine, solo. .:

Nobilitas animae, quae corpore dignior omni, Hoc monet, in tetro quae gemit usque loco: Quae tibi quam cunctis pluris acienda sit, alma cerne fide. mortis nescianans manet. Huic quo s subscribit rationum grandis acerum, Immortalem animam qui superese docet. corporis haec medicus tibi Musa Antonius ante, Nunc animi, merita non sine laude dedit.

2쪽

, AD ILLUSTREM

ANNAM EST ENSEM I Lis Iu fimi Herculis Ducis Ferrariae IIII. a primogenitam,puellam Cr mira corae l. l . poris pulchritudine, T stita h

ditam, l

N subeunt memoria,igui is Anna, puriella supra aestuem Latinis, atq; Graecis literis ornari,an potius abeunt, cum superioribus diebus uariolis a lecta esses, quae tu de Morte, eius despectu,ac neglectu tua1ponte disserebas s cupiebasque mori, Cr esse eum christos Nos e contrario diuina illa uerba derideri refingebamus, er tuum illlud pectus, mole paruum, sed

virtutibus amplifinium, exterrere quodammodo tentaretiimus, anilia illa terricula, Cr pueriIes nugas recenserim tes: de foetenti,inquam,tumulo:de terra,qus os,eT ONeulos ingrediatur, Cr nares obturet: de uereribuε, qui carnes vorent, Cr anguibus, Cr de multis eiusdem gerineris alijs. Quae cum deris fies, Quidum dixit ti) si mortui sensu careant, anima i E s v christo inanisgelorum choris fruaturs Tunc admiratis m, puellamnogem -orum mortem tam constititer despexisse, erba α coclestem . M

3쪽

rum uasse diutius immorari: nec uanis illis inulierculerum deliramentis deterreri: quae etsi non sciitiantur, solent tamen vulgi mentem perturbare. cm haec animo uolueremus, menti subhi, Philosophum quendumsenio confectum uindiu per omnes hominum conditiones ploratum esse ,er diligenti indagine perquisiuiscidii hominem aliquem inuenire posset, qui Mortem Vitae praeo ferret:neminenis inuenise,qui cim constanti animo,nmniuida mente, tam aperta fronte mortem desticere ut tu scisti. Nos a pueritia De dilutationem illam collegiamus, in qua probus ille Philosophus expertus est,nemionem esse,qui mortem uitae praeferre uoluerit. ueroem libellius ille obiter in manum uenisse nonnulla emendauimus, Cr illum tibi inscribere, dis Leare statuimus:

ut quae sola sapientifimo Philosopho palmam dare porutuisses. Tibiinterim suffragabatur commuter illa mea, probatifimis moribus ornata, catherina Logeria, quacr ipsa Philosiopho palmam dedisset. Accipe Agitur illustrifima puella munus tu hoc,r tua 'rte praefintia indignumsta

-- quod tua humanitu, tua i

stugalitas, dignu sciet, ut a

4쪽

VI Τ olim nostra in hac urbe Philosephus,cum aeuo,tum oramni doctrinarum genere intagnis: qui sudoribus in iuuanta dis aliis , dc aptὸ componendis iuuenu animis, famam immortalem sibi parauit:S qui Stoiricos 3d Peripateticos non mod3 disciplinis squauerat, sed in moribus etiam atq3 corporeis exercitaramentis eorum imagines reserebat. na sub porticu illustrissimi arer constanti . in bello 3c pace ducis nostri Alphonsi in dies magna doctorii atet schora lassicorii frequentia comitante spatia faciebat, qui

ab eo tanti a Delphici Apollinis oraculo discis inarum sontes hauriebant . Disserebat obstulans, docebaim in porticu, imo dc aliis uacabat nonα nullis tam erat laborum sitiens ut sese opportumnitas,detemporis osserebat occasio . Nonnuquam in Aulicii quendam, rudibus annis amicum,incidit,uirum δc ipsum iam senio consectum, M αdiosorum amantissimu.alter alterum salutaui rema a saluta

5쪽

salutauit ,ut singularis erigemat amor.Nescimus interim cui summa manum imponeret . Nos illuc accessimus, cum in mortiS sermonem descederant.

morte Philosophus ille omni laudum praeconio, tan* summu animantis bonum, in rerum apice, at summo fastigio ponebat:quam quisl ut eius uerbis utar si sapiat,ut citius fieri potest,optare dehet, Sc apertis ulnis eXpectare. Aulicus e contractrio,nihil homini deterius,nihil infelicius,nihil derini miserabilius contingere posse cotendebat qua Ec insani,Sc bruta animantia euitare nituntur:Pura tabatin Aulicus Philosophii non ex corde,sed exta tremis labris illaetari. Tunc Philosophus: Amici

iocatur,Sc benevolos fallunt ita me deus amet, ut hoc toto corde,tota mente sentio:Cui Stii alii uiri non consentiant, nec recipere uelint aut audire,furicata hac uita, dc blando hoc aspectu deluduntur: quos si quiete alloqui possem, Sc rationes nostras, audirent, certus sum me eos illuc perducturum,ut mortem uita praestantiorem esse fateantur. Tune Aulicus subridens, inquit: Pulchrum erit, una Eccuriosum ualde,hoce eriri,quod nemini Iro etiauel Pausone magis calamitosis suadebis. P H I QL O S o P H v S. Periculum faciamus.Sed quid erit praemii, si siquem euidentibus rationibus in nota stram sententiam descendere cogamus A V L Ira Cus. Quid uice uersa enanciscar ego, si nulli tua hanc sententia suadere poteris c p Η 1 L. Illud sit ia Sol ter nos mutuli, Si nulli mortem optimam esse,suadere

6쪽

MORS PLACEAT. - ,

dere potero: hi ipsi, tu tibi ipsi aliquo assenti

ente conditionem pones. A V Esto.Rem igitur pede dextero exordiamur. P Η I L. Ate huius rei initium facere opportunum uidetur. A UL. Vt lubet faciamus. P H I L. Putas ne humana anima immortale esse, Deum p existere, dc beatos angelos,

uos assici poenae' A v L. Quis adeo impius,di infitedelis, haec non crediderit c P H I L. PuteS ne quanrado te illuc peruenturii A v L. Puto:diuini tamε numinis auxilio fretus. v H I L. Putas ne ibi seliae citatem esse incomparabilem, quae nullo moerore, nullis miseriis,nullo luctu affecta sit c A v L. Equide. P H I L.Tu igitur uitam illam felicissimam esse Putas,qua qui uiuunt,nulla re indigent, nulla fgritudine corripititur,nullo animi affectu uexatur:Scnon nisi per mortem recipi potest: tamen non das Operam, praesentem tittam,id est, Ueram mortem, certa illa uita commutare ρ' Aut igitur fides abest, nec ea quae praediximus,ibi esse credis aut atra bitale ueXaris. A v L. In fide nulla est ainbiguitas: sed horrenda illa inferni tormenta, ingentia supra Plicia, uarios cruciatus pertimesco. Sum lais mundi illecebris inextricabili nodo uinctus: non possum factu amicos,parentes,agnatos,filios, aut sortunae bona derelinquere. P H I L . Ergo iuraratis his honorum simulachris detineris, quae nihil aliud sunt,quam mellita uenena curas fatuas, s te uelut ad Sirenios scopulos alligaruntro Q -

7쪽

licitudines turbulentae , quae te miserum denti in infelicem exitum deducent.Dic sodes, si apud existremos Indos beatam uitam esse putares, ubi etiahanc nostram momentariam uitam centum anianorum spatio prorogares, nunquam uero illuc Peruenturus esses,nisi nudatus: num depositis inridumentis, ac rebus omnibus amissis illuc procianus gressum flecteres c A v L . Et maiora adhue subirem,ut breuem hanc uitam integro aeuo Proia ducerem. P H I L. At quanto leuius, quanto pdulcius iudicare debes, Plestem uitam,nunquam

desituram, una breui, at facili morte tibi parare: imo Ec si sexcentas mortes subire opus esset, hanc

aeternam uitam deserere non deberes, qua sumamum intueberis bonum,in angelorum choris uersaberis, in sanctorum contubernio collocaberis. Si igitur ut centum annis hanc uitam prorogares, ad extremas orbis partes, nudatus amicis, dereliractis Sc fortunae bonis,Zc maximo tuo incommorado proficiscereris: cur carcerem hunc corporeum Vehementer deponere non eXoptas, ut pro hac uirata, quae nihil aliud est, quum uapor ad exiguum tempuS apparens,aut unius horae somnium,aeteruenitatem ast equaris ' A v L. Vera sunt quae diciS: tamen si ad extrema mundi limina peragrarem, . amicos reuisere possem, net corpus hoc, quod a mo,deponerem. p H I L . Ignoras igitur,apud sit PerosWin sanctorum consertio amicos etiam uim deri posse c' A v L . Ignoro . P H I L. Vir es, qui aliena

8쪽

toribus nihil deest, quod optent. A V L. Quid si filios optarent,si uxores,aut diuitias P H I L. Hscomnia habere Sc his omnibus saturi fierEL A vAt si filii & uxor in exteriores tenebras,3c in t αtareas poenas deieciti essent ' p H i L. Eos in coelum si lubeat reuocare poteris sed hanc diram cupiditatem non habebis: nam eris diuinae menti conae formis: cui placet ut ob eorum flagitia plectanture Non deerunt in coelis cupedis, non dapes diuerse, non Pepones,non phasiani,no Cretica uina,si aliae cui uel immoderato placerent: sed qui in illis coeaelestibus deliciis uersantur, haec omnia spernunt,

tanquam terrae, Sc elementorum omnium excreae

menta,quibus non indigenimis solum cibis depisscuntur, qui mentem oblectant, solo ueri Dei at IE sv CHRIsTI intuitu gaudent:in quo, ueriluti in fulgentissimo speculo, omnia intuentur, quae sint, quae fueri ni, quae mota uentura trahanαtur: hoc solo oblectantur, haec est aeterna gloria, haec est uita illa, quam is ingredi debet, qui manae data seruat. A v L . Nos haec alias audiuimus: napublicis concionibus oblectamur, δί nihil aliud audimus, quam de hac aeterna gloria tamen nunα quam illuc progressus sum, ut hoc corpore spoliriari cuperem: puto. patres istos, qui tantopere aera ternam illam uitam extollunt, hanc temporariam α momentaneam magis amare:illis , durum uiaederetur , si corpus deponere oporteret. P Η I L. a γ Putas

9쪽

Putas ergo durum esse, at asperum, corpoream hanc molem exuere A V L. Puto. P Η I O qu m tua haec excogitatio uana est: nisi forte non iterum dixit Plato, qui Animam, hominem esse iudicauit: Corpus,tanquam uestem,S carcerem,

quae illam u suo munere impediat. Dic igitur si ueste nimis graui premereris,quae tibi impedimento

esset,ne urbem illam selicissimam,in eXtrema muradi ora positam,adire posses,num uestem istam,etra si auro contextam, arte laboratam, ostro. superinho,deponeres,etiamsi tibi gratissima esset A v L. Deponere,etsi tota esset orientalibus gemmis conatexta . P HI L. Haec uestis Corpus caducum Ecfragile est, quod hominem, id est, Animam, proαhibet ne illuc ascendat,unde discessit.nunquam Ueαrd nisi morte deponi potest haec uestis hoc est,caraeneum δί corruptibile corpus: quippe Mors uePhaedon ait est anime a corpore diisolutio, S qua solidi uinculi exitus. A v L. Tamen nostri sensus non parum luctantur, dc quanto ficri potes hanc di lutionem effugiunt, ut serὸ in pugnam cum

morte descendere uideantur, dolentas de morte. v Η i L. Dic igitur, quando in hanc phignam demstendunt, ante mortem, uel in ipsa morte, uel post mortem c A V L. Semper dissolutionem istam,id est mortem,aegre ferunt de dolent. P ΗI L. Si ante mortem doluerint, uani sunt Sc casti sensu sensus, qui dolore eos nondum infestante aegre ferant. In

ipsamorte dolere non possunt, quoniam animae a

corpore

10쪽

MORS PLACEAT.

corpore recessus momento inpeditur: qud sit, ut nullo uel exiguo tempore infestari possint. Nec post mortent dolere possunt, quoniam absunt: namors est sensuum priuatio, Sc non destrueti o coraeporum, ut Trismegistus in Pymandro testatur. A v L. Id est,id inquam est,quo deterrentur iciliae cet, priuari:putant 3 in hoc actu se plura passiuros. P Η I L. Mortem igitur non timent, sed praeuios mortis labores,qui ob inritudines,ob dolores,obcorporis et anims inquietationes recipi utur,et qui mortis opinione terribilem faciunt. Vnde ab Epiricteto in Enchiridio scriptu est, morte non ecth terαribilem,sed mortis opinione.Tu ipse es,qui moraetem inquietissima putas,at iniquam:cum sit plaune tranquilla, Sc amoena nostentibus,ignaris asperira. Sed iam caput aliud adeamus: Num felicissimu

Deo satis proximus, similist, qui futura uaticiα

naturo' A V L. Omnino . P Η I L . Plato in Epinori

mide, de in Phaedone, scriptum reliquit, Quo horamines morti Propius accedunt, eo minime uatiae cinari: saepius p horam recessius animae a corpore Praedicere. Quippe anima est ab hoc corporis erαgastulo fere soluta, in suam ac propriam natumram redacta. Cum igitur mors nos Deo similes reddat,eam sugere absurdum uidetur. A V L. Hscargumenta nobis puerilia uidentur, de nihil quod dignum sit,suadere. P H I L. En igitur,numquis c p