Theophili Christophori Harles Introdvctio in historiam lingvae graecae

71쪽

HORAPOLLO. 65

1ir. 5. animadiuertit, in suo exemplo Pici ac Bumbi scripta deesse, neqtie in fronte nec in fine nominari, ideoqii arbitratur, IIa scripta fuisse tantum exemplo Pan Zer a bibliopega adiuncta

Adde, illam edit romanam, Hori , 'ol linis electa fierogly'hica esse repetitam gr. ac lat Romae apud C. Vallietum, sumi. . Frans echini, cum fgg. 16o6. sub finem g. 3. Hierosyphe S. trad. du Gre paraean Baptiste nequier PariS. 1779. 12.

Idem is cher quiuium edidit, et deDuo recensuit Palaephatum, Lips. 736. ni. 8. Ab eo domuis cher edita est in programmato a. 1799. . euulgato, riter relatio latina libelli alae hali de incredibilibus , iactore AH-get Co tuo. - Germanice verterunt ei Neche, Quedlinb. 1774. 3. et Io a D. iich- ling. additis obseruati mythologicis, Halae

Sanchoniatonis narrati, de ortu mundi evmparatur cum narratione mosaica a uitia Ei in

72쪽

66 SANCHONIA TON

in Pauli Pro Menens. emorabilibus, Lips.1792. Ol. ΙΙ. Dr. . dem Xistimat, in Sanchon narratione Porphyrium, iiilonem Byblium et Eusebium molia mutasse atque intexuisse praecipue Philonem Domina Phoenicia male mutasse in Graeca cons. Salisburg. Oberdeuoche Liti. Zeit. 1792. T. 123. ag. 8O4 sq.

Orpheum superstitem fuisse excidio Troiae, negat Tyrehit ad carm. de lapidib. . . not.

Ad ag. 29. sub fiet. De Argonauticis nuper prae Iare meritus est et Schneidems, ros Franco ad Via-drum: 'Ορφεας 'Αργουα υτ via. Or hei quae Culgo dicuntur Argonautica. Ex libris scriptis et coniecturis virorum doctorum suisque aucta et emendata interpretatus est O Gott-lo Schneider , Saxo. Jenae. 13Ο3. . . T. cum eruditi notis, maximam partem Criticis. In epistola hincupatoria primum moderate respondet nuhnkenio, qui Schneideri sententiam, in Analectis criticis D . I p. 51 sqq. Propositam, acriter impugnarat in I-tera epistolar criticar edit. tum pag. XXVII. subscribit Hemii iudicio , auctorem CarminiS fuisse poetam Alexandrinae aetatis, qui XCarminibus Argonauticis vetustioribus variis materiam poemati sui generis elegerit ita, Vt fabulas antiquissimas et a vulgari narratione

diuersas invitisceret nec Omne tamen nRr

73쪽

rationis partes ad ii istum inter se concentum, seruione etiam antiquissinii poetae Orphei tempora simulante atqii imitato, callide redigeret. etc. - Pristia am eius sententiam. Paullo post ad in seci. . adtuli.

Tres hyrum Oro hic e codd. mssiis primum in lucem editi sunt notisque criticis illustrati a Gilberto II hoste i in silua critica, pari.

IV. p. 43. - 25 . Londirat 1 9 . . Pramum tamen hymnum paullo ante esse quidem uulgatum in libello , nolice scripto, de mysteriis adnota sed, ut idem quoque iudicat, Defigenter Xaratiam ultilumque et coniecturis magis adhuc depfauatum. Specimina hymnorum XLIX Toblero germani Ce versorum, in cichil eieter clienmusetiui, Vol L . II 3T. r. . et Ol. II. T. 12. - SeptimUm hymnum germanice Vertit Conr Gottiob Anton m Treue Gebe/setzuΠΗ. latein cher, gilech cIier u liebria cher Gedich- te, in den Versarier de ori /Hrale Lips. 772.8 pag. 125 sq. - Ιtem in linguam german. transtulerunt H. in Joueni Oh in kuretein

Chemnit. 1772 3. -- H. in valetudinem Cludius in bl de alten Litterato. . iarist. Part. III. Pag. 49. et tres hynios en in a Got

74쪽

London. ame, 1787. . De Oi Phe atque de mysterii Aegyptiorum, auCtore N. Lyche Hamiae. 1756. 3. - OrphiCos Versus et fragmenta poetarum graec a scriptoribus ecclesiastic citata examinauit atque Correxit Io Iortiri in Diemartis On ecclesiastica1History. Londini 1751. 3 1ΟΙ. . . Ο - 3I3. - Quaedam Orphei loca emendantur et explicantur in Ric Dames is celi crit. d. Burges s. p. 495. - in te h. intoni Iibro: Hermestraria etc. Lond. 17 34. 3. p. o. sqq.

De fragmentis Oryhicis ad astronomiam

et agri culturam spectantibus, Comment auctore Car. Gotthol Lenet Gottingae. 1739.

3. Ad illa refert fragm. haud pauca colligit-

tem.

75쪽

tem. Pari modo astronomica et asi xolonica colligit, ad quae reIer Carm. tu δεκατγηρις et πεο σεισρουν, qtroci posterius vii go in fronte Praefert omen Iermetis Tribule isti, ideoque abest ab Orphicorum collectionibus axBruncti, Fabricii iudicium sequutus sub Or-yllei nomine in Halectis ΙΙΙ. 1 sqq. prodire iussit. Lene propter mentionem Prognosticorum de iii testinis tervae ψtilius, extremorum terrae frequentiorem suspicatur, auctorem, poetam AIOXandrir una, vixis stubimpQratoribus ronianiS, quum Crebri terrae motus per stam atque taliam multas prostrassent Vrbe S. -- Dei Geographia ArgonautR- cum Schon euiann scripsit coumaeniat Gottin

s. o. Christ. Guil Gerlachi, Gothani, disp. de hymnis Orphicis. Ottiragae. 1797. Geri existimat, ab AleXandrino quodam hymnorum Orphicorum alio fuisse interpolatos, alios Confecto S; neque ero. Vel interpolatos ipsum Orpheima ha ouisse architectum. Demosthenes quidem . in Δίκ ηυ Η 61. tribuit Orpheo, et Euripides i Alceste V. 963 sqq. PTO UOCat ad i. Orphei. Dina uero id solummodo probat, linia tuni fuisso vitigarem sententiam aut traditionem Quod Pausanias Joquitur de genuini hym1118. se initur, ut alii habiti sint spurii, quos o Glius opinatur auctoren habuisse Onomacritum. Verun is musae supposuit oracula, non Orpheo hymnos. Atqui spurios ab iis, quos habemus. fuisse diuersos. X e patet, qUOd

76쪽

qiiod, quae a a fama ex iis seruau i in nostiis Don inii eDimus. X Pausania IX. ornanifestum fieri videtur, illum nosse antiquos hymnos Orphicos. Fieri igitur potuit, is hymnis triti Sque generis, quo nouerat Pausam ias, quaedam in iis, quos habemus,

fuisse conseruata antiquiora autem etinmin hymno in 'Ερατα, per interpolationem obscuriora nec satis cognita explorataque esse reddita. Alii accesserunt serius alii etiam exstiterint tempore ausaniae, qui hunc latuerint; sed plura aliaque leges in cit disp. Gerlachii, qui praeterea sim lutos hyn os critice persequitur. Plures igitur deinceps

exstiterint setae 1 Phici, h. e. poetae, qui ad imitationem Orphei eiusmodi componerent hymnos, qui, postea collecti, in fronte praefixum habuerint nomen Orphei In qua collectione primum locum obtinuerint, qui vel reuera essent vel haberentur, Orphei hymni, at probabiliter interpolati, mutit tiauctive. Quo fieri potuit, ut iam antiquioribus temporibus, Omnes illi collecti perperam unico tribuere, tur Orpheo. Nec mirum

id videbitur, quum, idem accidisse Hesiodo

in catalogo, e sopo, nacreonti, etiam Dauidi, regi Iudaeorum, aliisque hodie praetereat neminem. Add. Fried. nedo . libelI.

de Hymnis veterum Graecorum, Hamiae et

Lips. 786. . Vbi pag. 43 sqq. docte disputat

de Orpheo, eius tymnis, horumque probabili ortu formaque, et de quorumdam argu 1tierito. III pag. I. sq. Opinatur. hymno-

Thuri

77쪽

rum Orphicorum collectionem, quam hodie habemus, X carminibu diuersorum poetas rum, diuersis temporibus viventium, ab incerto quodam fortasse post Christum natum, constatam esse, in qua idem ille multis etiam Iocis carmina ipsi mutarit. Orρ iici, ait, sunt VOCati, non, ut putat Soucha n, quod ipsam Orphei doctrinam continerent, sed, ut multae fabullae, quas Aesopus ipse non est cit, Aesopicae Vocatae sunt, quod is inuentor eius generis fuit; sic hymni Orphie dicti sunt omnes ii, qui ad imitationem illius hymno muri et ad eumdem usum scripti erant. ad Mog. Set lut sy Cel Schneide ira carminum Pindaricorun fragmentis pag 76. X Pindari fragmento, Collato cum scholiasi ApplI0ni ad Argonaut.

I. 61. et cum Orph. Argonaut. V. 168 sqq. demonstrari posse celas et auctorem Orph. Argonauticorum ad sequiorem aetatem pertinere, in quibus eadem de Caerae leguntur, quae scholiastes Apollonii et Plutarchus in Comp. StoiCor et Poet. p. 37 a indari ingenio ficta atque excogitata es e perhibent. Slothoume scripsit notas criticas in Orphei carm. V. Add. ad Introd. II. . p. 321. ys. Oυρ in Emendati in Suidam et Hesychium in tona L III. passim plura Orphei

IOC emendat add. ruatae natin Vie etc. pag. 11.

78쪽

Bandinius in litar typogr. nTaΙ ΙΙ. p. 37. meminit quidem edit Oppiani Juntinae a. 1515. sed Musaei additi nullam facit mentionem. Contra pag. 147. TeCenset ed. Junt- in Musae gr. ac lat cum Orpheo et Ho-naeri Batrachom gr. 1519. 8, et pag. 34. d.

Hesiodi Theognidis , Sibyllae Carmin. Musaei, Or Ite ac Phocylidis, per Bened JuΠ-

Rarior est collectio, in qua singuIae quidem partes suam habent inscriptionem, atque Clausulam cum insigni typographico et cuilibet praefatus est robentus, sed per omnes parte series paginarum haud interrupta est

seruata. 1hHortim Batrachomyomachia, T. et Ini P. 1 II. - Musaeus de Ero et Learadro, r. et lat. p. 33 - 63. - a Petus de officio regis ad Iustinian Caesarem, gr. et Ial. p. 65 -- Io I. sequitur Hi P cratis iusiurandum, cum lat. Nic. Perotti interpretat. -- Galeomyoinachia, . . elium et murium pugna, tragoedia graeca P. Ox

III. In caIce singulorum libellorum legitur: apud Iontiri robetnia ii in inclyta Germaniae Basilea, mense Jan. M. D. XVIII. 1513. 3. Me exemplo praemissa est alia collectio,

riore, sed quae peculiarem habet paginarum seriem Aeso' Phrygis vita et fabelIae, cum lat. intexpret Gabriae graeci fabellae XLIII.

79쪽

MVSAEVS 73

XLIII. - clim lat. interpr. EX APhthonii exercitamentis de fabula gr. et lat. de fabula ex imaginibus Phila frati gr. e lat. EX Hermogenita Xercitam de fabula, resciano interprete. In calce Bas l. p. I. rob. m. Jan. 1513. Musaeus cum abi, Aesopi Homeri Batra- Chom aliisque. Dalil. 155 . 8 et multo si epiUS. Musaeus gr. et lat intc Poetasar miΠΟ- rosmadu hi Vinterio ii Cantabr. 16 35. 1652 et saepius, recent Lond. 1712 3. Lusus amatoriiis, siue poema de Herone et Leandro, e graeca in Iatinam linguam translatum; cui aliae tres soli. acced nugae poeticae. Auctore C. B. c tirolo Lia eo Londini 1694 4. su Deus gr. ac lat inter Poeta min. graecos electos et emendatos, cum Vocc difficiliorum explicatione grammatica, in usum scholarum. Londini 1759 3.

musaeus - cum versione lat et italica, cum praef. de variis usaeis et de auci μα-

faeo quem Neapoli ortum, sub Theodoni

imp. viXisse Opinatur,x cum notis et . . priorum editt. - edidit Frances o Lazarella. Furao Neap. 1737. l. 3. Car. Frid. minrich primum edidit Specimen animaduersionum in usaei carmen de Herone et Leandro Gottingae. 1792. . dein ipse recognouit contextum et eruditis

instruxit adnotationibus: Musaei de HeroHe

80쪽

et Leandro carmeri, Er. Hannouer. 1793 min.

8. In prooemio egit copiosiu de poetae aetate incerta, qtiam tamen adligat saec aut II. ut ΙΙΙ. aut IV. tum iudicat de carmine eiusque virtutibus, denique disputat de origine fabulae amatoriae de Herone et eandro Docta censura, adspersi quorumdam Iocorum interpretationibus atque emendatio nibus, egitur in Ien. . . . R. IT93. m. NOV. r. as itidemque de Musae aetate

agituT. Musae carmen ἡ nouiter emendauit et

m. Aug. r. 6. et Jen. . . . R. 1797 nT. 24, m. Iul. ubi qUaedam carminis loca emendantur aut Xplicantur. metro et Letandre,

cie Degen 1 saepius cit. Hic adnotare iuuat german. VerS. Cornitis Christi de Stoilberg. in eius edictiten aias deui Griechisch. pag. 5. - Q. Viirchtegoti Christiani. Ful-dae, versibus hexametris Lipsiae. 1795 8. 'Hero