장음표시 사용
11쪽
Senatum maiori de re quam de Oropo, disputarui. Vellem vero, quid tunc Diogenes Stoicus, ex sua porticu, quid Critolaus peripateticus ex suo Lycaeo, Romae protulerit, dicere possem . Sed non nisi de Carneade Academico narrant veteres scriptores: ociose' illum disseruisse vel potius declamasse ad inanem ingenij ostentationem, modd pro iusticia, modo contra iusticiam, idque non Athenis , sied coratri Catone Censorio. Si dixero futialia & obtusa de inania fuisse argumenta, quae retorsit contra iusticiam, vere' fortasse dixero : sed ne maiestatem Legationis minuere Videar, Vereor. Probabilius quidem certe', si quid in foro Rom. reprehendere volebat, accusare potuisset, vel legem Voconiam, quam eo tempore Cato laudabat, suadebat: sed qua nihil iniustius esse dixit noster Augustinus: vel Catonianam Regulam de logatis, quae, cum scribuntur , non consistunt vel denique Catonianam iurisprudentiam nouam de indiuiduis obligationibus. Sed fortasse tam acutuS non erat Carneades, & altera fuisset haeco'Iσεεια, & an laudanda vel in Legatis sit nimia curiostas in aliena Repub. dubitatur. Tu qui dem certe ramosci, si tibi tantum ocij daret Re galis h ec vestra Legatio, & redire velles ad anti
qua istudia philosophiae, & iusticiae patrocinari, facile' refelleres, quod pro iniusticia dixisse Car-
neadem recitat Lactantius: & hanc contra illuna causam non minus grauiter ageres, quam Lelius
12쪽
olim vel scipio in Ciceronis libris de Repub. Quid
dicam quod ex Plutarcho & Plinio didicimus, venisse in Senatum Catonem,& cesuisse Philosophos illos Legatos facessere debere, quos periculose in- senio suo abuti iudicabat. Non dicam Censorian ac seueritate prope violatos posse videri. Iam Gnim sua Legatione perfuncti exuerant personam Legatorum, ut sumerent Soph istarum. Sed illud dico, si ijs dimissis, ea tamen disputationum earum, quibus Carneades indulsit, memoria Romae mansit, ut etiam arήumentum deinde fuerit no bilistimorum librorum de Repub. multo magis sperare me, vos, cum hinc discedetis, eam relicturos esse in Gallia memoriam vestrae &doctrinae&virtutis & sapientiae, ut & magnum vestri desiderium relicturistis: & ta cordatam fu isse regationem vestram omnes boni agnoscant quam ille Catato non illepide' dequadam alia sui temporis Legatione dixit, Eam nec cor nec caput nec pedes ha
Tertium exemptu Legatorum, quod & ex Antiquitate repetere & ad vos referre voleba,est illa,qua per Gentes clara fuisse dixit Liuius,Legatio Popilii dico tres Legatos a Romanis eode prope tempore, quo Graeci illi Romam venerunt,missos cu imperio
in AEgyptum, C. Popilium Lenatem, C. Decimii & C. Hostilium. Non valde pr dico quod obiter Rhodi fecerunt. Tibi enim, cui clementia & lenitas magis placet, minus fortasse probabitur. Sed
13쪽
laudare satis non possum , Imperij maiestatem, quo Popilius illius Legationis princeps furentem Antiochum coercuit, & circulo in arena designato inclusum sic perculit, ut solo verbo coegerit statim AEgypto discedere hunc Tyrannum. Quids Tam nobilis fuit illa Legatio, ut ipse ipse Daniel multis
Non est, quod hodierno die quicquam simile
qu ramus in Legatione hac vestra. Sed cum inter eius principes agnoscam Albertum Lascium dicam mihi in mentem venire, quod de eius virtute Imperatoria accepimus. Nam ut Popilius ille Leeatus Antiochum illum tyrannum imperioso iussa coercu it, sic te ili ustr i sis. La sci. adm i rabi li victoria, Alexandrum Moldauiae tyrannum totumque eius exercitum parua manu fudisse, fugasse, ante annos, ni fallor, x i laudiuimus. Scito etiam nos legisse, quam, cum signum pugnet dares & veluti classicum caneres, ad milites tuos habuisti praeclaram con cionem, professus te iust iciet aduersus tyrannidem
patrocinium suscepis. , laudansque exemplum Herculis, qui Diomedem Thracum Regem, quem carnibus & sanguine hospitum equos suos pauisse aiunt, disiectum alijs in pabulum propinasse, proptereaque inter Diuos relatus esse dicitur. Macte noua virtute Lasci, sic itur ad astra. Sed ne longius discedam a proposito, redςo ad te Zamosci,& laudo quartum exemplum Legationis antiquae, & ut Cicero in Lucullo vocat nobi-
14쪽
lis: dico eam, quae paulo plus quam viginti post
superiorem annis suscepta est a tribus , Omnium, qui Romae fuerunt, clarissimis viris, Scipione Africano Aemiliano, L. Mummio Achaico, & L. Caecilio Metello qui a Senatu missi sunt ad perlustran dum Aegypti, Syriae, Asiae, Graeciae statum. Non temere dixi clarissimos fuisse hos Legatos, quorum duo priores, ut scis, non modo Con si lares, sed &Triumphales erant. Alter enim de Carthagine iam
triumphauerat, alter de Corintho . cuius etiam e uersione sancierat ius violatae Legationis . Addo Vero magnum rursus ornamentum & decus ipsius
Comitatus,Panaetium Philosophum: quem in hac Legatione Scipionis unum comitem fuisse ait Cicero. Addunt alij & Polybium Historicum. Hic si ego & te & tuos collegas & totum vestri Comitatus splendorem comparauero , an quisquam me blandiri dicet imo vero ut Scipionis illius effgies, quam & tuus Carolus Sigonius vir doctiss. tam diserte expressit, te delectat, suggeret, quod ille Scipio aliquot ante' annis, cum in Africam venisset missus ad falutandum Regem Masanissam,audiuit, dixit, vidit, & de seipso narrat. Vtinam vero& tu de tuo in Galliam aὰuentu aliquando idem narrare
posiis. Ego sinquit Scipio de suo Masanissa illum
de s o Regno re me de nostra Rep. pertam latrus est: mu tithue verbis et ro citros babitis ille consumptus est dies. Quid 3Masanissa senex complexus Scipionem adolescentem, quem Regio apparatu exceperat, colla'
15쪽
mas, quas gratiarum actiones, antequam ex Galliacum eo pignore, quod auferetis, discedatis, in hoc Regno conspicietis . Adde, quid proxima nocte apud Masenissam insomnio vidit & audiuit Scipio ,& vidisse se atque audiuisse narrat in Cicero-
de Repub. cogitanti. Sed fuimus Franci fuit ingens Gloria Francorum. Redeo ad Legationem Scipionis huius in AEgyptum: In ea certe non vidit , Ut in Africa, aliquenMassinissam, sed Ptolomaeum Phy sconem, reben prodigiosum: cuius quidem deformitatem dicitur irrisis ego, incestum turpiorem castigasset Vellem. Fuit tamen Alexandriae exceptus Scinio: populo prope adorabundo, ut numen quoddancaelo delapsum. Nam & Scipionis faciem, tanqucuiusdam Solis, populus ille conspicere optauit
sicuti veteres scriptores narrant. Id vero nunc tibin mentem veniat Zam osci, cum multo numerCsiorem populum in Cccursum tuum & tuorur
collegarum effundi vides. V is illam Scipionis Legationem noua obseruatione exaggerem Vt cur
ille ex Aegypto in Syriam transiret, non potuit ndi mediam I adaeam peragrasse, & urbem Plieroscnis de Rep. libris. Vtinam nunc in Gallia tibi si mile aliquoi somnium occurreret quiescenti S
16쪽
lymam salutasse: sic ex synchronismo iubtiliori
obseruaui, id accidisse eo tempore, quo Simon Maccabaeus Dux Iud orum lc Pont. Max. Remp. illam Iudaicam in integrum restituebat: neque Scipionem intercesssse dicam, sed potius conijcia factum eius consilio esse , ut Simon ille missa vicissim Romam nobili Lelatione faedus & amicitiam nam de libri Maccab orum eius meminere)contraxerit cum Romanis S P. Q Romani aucto ritate erectum sit non modo huius faederis , sed &vindicat a Simone libertatis & patriae publicum testimonium, & quidem in aes sit incisium , viijdem libri indicant. Dixi breuiter. Zam osci, quod volebam de quatuor antiquis illustrium Legationum exemplis, quas alij cum Vestra comparent, & ex
comparatione rursus euincant vestram esse tamen nobiliorem. Sunt etiam , qui me reuoccnt ad exempla minus antiqua, & magis vestra, hoc est,illustrium Legatorum ex Polonia vestra in Pannoniam , & ex Pannonia in Poloniam , & ex utraque in Galliam missorum, qui,quod nunc agitur, priores aliquando egisse videantur, sed ita vobis pr ijsse, ut eos longo interuallo antecedatis. Annus, ut scis,nunc agitur ducentesimus, si recte numero, tertiuS, ex quo tempore, post mortem Casmiri magni, Regis Poloni, venerunt Visigradum in Pannoniam ad Ludovicum non minus nostrum quam vestrum amplissimi Legati & Oratores
missi ex Comitijs Regni Polonici, Florianus Epi-
17쪽
scopus Cracouiensis,& Ioannes Streleius Cancelsa rius Regni, ut Ludovicum illum, qui iam ante Rex erat Pannoniae, salutarent etiam Regem Poloniae,& ad adeundum statim Regnum iampridem illi
desponsum adducerent, restitantemque etiam impellerent. Dico auten; Ludovicum illum fuisse Regiae stirpis Francorum .atque adeo A ndegavensis familiae & sanguinis, abnepotem Caroli illius primi Comitis Andium, qui frater fuit nostri Regis S. Ludovici'. Itaque non dissimilem hodie esse
causam vestrae Legationis agnosco. Sed illi duo Legati ex Pannonia, illum Ludovicum: Vos x iii Oratores Henricum nostrum ex Gallia euocatis, nomodo magnum Ducem Andium, sed & filium fra itemque Regis Franci . Non discedam longius, si deinde meminisse me dicam duarum Legationum ad quaerendos maritos duarum huius Ludovici filiarum, quarum alteri Pannonia, Polonia alteri deferebatur: alteraque propterea Legatio in Galliam missa sit ex Pan nonia ad Ludovicum fratrem unicum Regis Franci Caroli v i, altera ex Polonia ad Iagellonem Lithuaniae Ducem . Sed Pannonicam fefellisse doleo, neque iam illius, ne quid infausti ominis obi jciatur,
recordari volo. Polonicam vero, quae accersuit
Iagellonem vestret nostraeque Heduigis sponsum, magis laudauero, praesertim, quae ex pagano Christianum fecerit, nedum ex duce Reae m. Sed cum
Legatos modo duos, eosque minus illustres fuisse,
18쪽
lego Uulodicum Pincernam Cracouiensem & Cristinum Praesest in Casim triensem e quales vero quantique & quot oratores nunc huc veneritis, co- paro, auguror maius quippiam vel sponderi vel dari. Neque sententiam mutauero, vel si duobus illis ad ijciantur octo principes Legati ex vestro S natu post mortem Uladistat, ad Varnam caesi, ad eius fratrem de heredem Casimirum accersendum, misit in extremam usque Lithuaniam. Nam neq; quod petebant, statim impetrarunt, neque ille vocantes statim est secutus. Quid dicam de ea Lega tione, quam paucis post annis vicina vestra Pan nonia emisit in Galliam ad deducendam Ladistat Regis sui sponsam Margaritam, Regis nostri Caroli v ii filiam Scio, quam Cum toto suo splendore infelix & inanis propter repentinam Ladistat mortem fuerit. Sed ante ii istissimum eius mortis nuncium, quid vidit Gallia laetius, quid splendidius,
quam principem eius pronubae Legationis Udatricum Pontificem Passavi ensem cum octingentis Nobilibus Pannonijs Equitibus, & ex Gynecaeo Hungarico quadringentis vel matronis vel Virgi
nibus, quae curribus auratis inuectae sponsem comi tarentur Tantum tamen abest, vi in eius pompae splendore quicquam fuerit quod velimus cum vestrae Legationis ornamentis comparare, ut etiam
luctus repentinus oppresserit &dissiparit luxum, quem dixi. felicior & laetior fuit, proximo post illius La-
19쪽
dictat mortem anno, Legatio Hungarica ad Mathiam Coruinum adolescentem salutandum Regem, & ex carcere Poenaico ad Solium educendum, principe talis Legationis Ioanne Vitcsio Va- radiens antistite. Idemque dixero & de ea, quam hic Mathias iam senex in Galliam mist ad feriendum quoddam sanctius faedus cum Rege nostro Carolo vi ai vixdum pubere di diam Hungarici Annales testantur fuisse in Comitatu illius LegatiCnis trecentos adolescentes nobiles eadem prope & aetate & proceritate, eademque tectos veste purpurea , sed & equis, qui eodem essent colore,insidentes. Sed nihil moror inanes pompas in qui bus vereor ne nimium sit vanitatis. Non prae tereo tamen tertiam illius Varadiensis illustrem Legationem , Pannoniae nomine susceptam, ut ex vestra Polonia s haec enim non minus frequenter
alijs nationibus Reges dedit, quam ab iis petijt Rex accerseretur, cum post mortem Mathiae Vladisiau, Casmiri Poloni Regis filius tanto studio ab Hii nagaris Rex electus, tanto desiderio expetitus, tantoque splendore adductus est ad adeundum Pannoni Regnum . Sed ne ille quidem Varadiensis, si viveret, & tres illas suas Legationes coniungeret,
eas cum una hac vestra comparauerit. i
Quid plura huius generis persequar V Ecce properans praeieri j Pollanicam illam Legationem mul. to & antiquiorem & magis nouam , quae ex Gaiulia quidern, sed ex Cluniacensi monasterio, a te
20쪽
annos plusquam quingenios regem bonum repe- tijt, educatione quidem & domicilio prope iam Francum . sed ex Regia tamen stirpe vestri Pi si . Melloi i quidem certe' iure factiosos illos prς-teriero, qui trecentis post annis, ex altero Gallia monasterio Diuiodunens euocarunt Vladisiaum illum monachum eiusdem stirpis, ut post mortem Casi miri Magni , Poloniae Regnum nullo bono tu re adiret, dc Ludovicum nostrum, de quo post dicam , vi excluderet, si posset
Possem & cx Andegavensium nostrorum Francicis monumentis repetere LegatiCnum exempla, quibus Andium Uuccsaccei siti sunt ad Regna adeunda , quae nunquam non delata & Oblata fuere
fatali quadam felicitate, Andium Principibus. Sic Hierosolymitanam Legationem laudare possem, quae Fulconem Andium Principem ad illud Palestinae Regnum aliquando capessendum, hoc est, ad ducendam filiam & heredem Balduini secundi Regis eduxit: vel si malumus exempla etiamnums- miliora, possem predicare Legatos , vel qui Carolum , huius nominis primum Comitem Andega- uelassem filium fratremque Regis Francoru, & quidem fratrem nostri S. Ludovici ia possessione Regni Siculi & Neapolitani misere, vel qui centum post annis Ludovicti huius nominis primu Ducem Andium , & secundae Familiu Anaegauensis caput,& Regis Franci fratrem filiumq; ,& quidem fratrem